Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 828 przypisów.

alea iacla est (łac.) — kości zostały rzucone; słowa te miał wypowiedzieć Juliusz Cezar przekraczając rzekę Rubikon, co oznaczało decyzję rozpoczęcia wojny domowej i walki o pełnię władzy; zwrot używany na określenie jakiegoś stanowczego kroku, śmiałego, przełomowego postanowienia. [przypis redakcyjny]

alea iacta [est] (łac.) — kości zostały rzucone (przen. o podjęciu nieodwracalnej decyzji). [przypis edytorski]

Alea iacta est (łac.) — kości zostały rzucone (zwrot przysłowiowy, oznaczający decyzję, której nie da się cofnąć). [przypis edytorski]

alegować (z łac. allegare) — składać dowód, dowodzić, przytaczać coś na dowód, powoływać się na co, uzasadniać, popierać. [przypis edytorski]

alias haeres (łac.) — a raczej dziedzic, właściciel. [przypis redakcyjny]

alias in forma (łac.) — a raczej z postaci. [przypis redakcyjny]

alias (łac.) — albo. [przypis redakcyjny]

alias (łac.) — czyli, innymi słowy. [przypis redakcyjny]

alias (łac.) — czyli. [przypis redakcyjny]

alias (łac.) — inaczej, albo. [przypis redakcyjny]

alias (łac.) — inaczej, albo też. [przypis edytorski]

alienigenam (łac.) — cudzoziemskiego. [przypis redakcyjny]

alii sacerdotia et consulatus ut spolia adepti, procurationes et interiorem potentiam alii, odio et terrore omnia agunt (łac.) — jedni urzędy kapłańskie i konsulat jakby łup uzyskali, drudzy zarządy i większą władzę, nienawiścią i strachem wszystko działają. [przypis redakcyjny]

alimenta misanthropiae (łac.) — pożywki dla mizantropii. [przypis edytorski]

alimentować (z łac.) — dostarczać środków utrzymania. [przypis edytorski]

alimentum (łac.) — pożywienie, posiłek, tu B. lm alimenta. [przypis redakcyjny]

a limine (łac.) — dosł.: na granicy; od samego początku. [przypis edytorski]

aliquo suo merito praesumebant (łac.) — z powodu zasługi względem niego spodziewali się. [przypis redakcyjny]

aliud stantes, aliud sedentes, utroque pede claudi, quibus nec ara nec virtus, religio ad ostentationem, oratio magnifica sed fide careas, hos ama tanquam osurus (łac.) — inni stojąc, inni siedząc, kulawi na obie nogi, dla których nic nie znaczy ołtarz ni cnota, religia dla popisu, mowa wspaniała, ale kłamliwa; tych tak kochaj, jakbyś miał nienawidzieć. [przypis redakcyjny]

alliciebat dulcedo (łac.) — nęciła słodycz. [przypis redakcyjny]

Alloquar (…) amabo (łac.) — „Nigdyż nie będę rozmawiać ja z tobą, /I nigdy nie mam słyszeć już twych słów?/ Nigdyż cię, milszy nad życie, nie ujrzę?/ Lecz kochać będę cię po wieków wiek!” (Catullus, Carmina, LXV, 9; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

Alma Mater (łac., dosł.: matka karmicielka) — uroczysta nazwa nadawana uniwersytetom i innym szkołom wyższym od czasów średniowiecza. [przypis edytorski]

Alma Mater (łac., dosł. matka karmicielka) — uroczysta nazwa nadawana uniwersytetom i in. szkołom wyższym od czasów średniowiecza. [przypis edytorski]

almaryjka (z łac. armarium) — szafka. [przypis edytorski]

a loci ordinario (łac.) — miejscowego biskupa. [przypis redakcyjny]

a longe, cum irreparabili (…) (łac.) — od dawna z niepowetowaną… klęską. [przypis redakcyjny]

altarysta (z łac.) — ksiądz, opłacany z zapisu na utrzymanie ołtarza, pomocnik plebana. [przypis redakcyjny]

alteracja (daw., z łac. alteratio: zmiana) — wzburzenie, niepokój. [przypis edytorski]

alteracja (daw., z łac.) — wzburzenie, niepokój. [przypis edytorski]

alteracja (z łac.) — rozterka, niepewność. [przypis redakcyjny]

alteracja (z łac.) — zdenerwowanie, wzburzenie. [przypis edytorski]

alteracja (z łac.) — zmartwienie. [przypis redakcyjny]

alteracja (z łac.) — zmiana nastroju, niepokój, wzburzenie. [przypis edytorski]

alteracja (z łac.) — zmiana nastroju, zdenerwowanie, wzburzenie. [przypis edytorski]

Alter (…) annus (łac.) — „Zaledwie mi się zaczął rok życia dwunasty” (Vergilius, Eclogae, VIII, 39; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

Altera nunc rerum facies, me quaero, nec adsum… (łac.) — Inna teraz jest postać rzeczy, ani nie skarżę się, ani nie udzielam, nie jestem, kim byłem, nie można uważać mnie za żyjącego: byłem (zakończenie wiersza Fututor effoetus ze zbioru Elegantiae Latini Sermonis seu Aloisia Sigaea Toletana, 1752). [przypis edytorski]

alterationes (łac.) — zgryzoty. [przypis redakcyjny]

alter ego (łac.) — drugi ja. [przypis redakcyjny]

alter ego (łac.) — „drugi ja”, zaufany zastępca. [przypis redakcyjny]

alter ego (łac.) — zastępca; dosł. drugi (inny) ja. [przypis edytorski]

alternata (daw., z łac.) — tu: odmiana, zmienność. [przypis edytorski]

alternata (daw., z łac.) — zmiana. [przypis edytorski]

alternata (z łac.) — odmiana losu, zmienna kolej życia. [przypis redakcyjny]

altero tanto (łac.) — drugie tyle. [przypis redakcyjny]

alterować (daw., z łac.) — zmieniać, odmieniać; martwić, smucić, trapić. [przypis edytorski]

alter rex (łac.) — drugim królem. [przypis redakcyjny]

alter ridebat (…) contrarius alter (łac.) — „Pierwszy, ilekroć za próg wystawił swą nogę/ Z domu idąc, już śmiał się, drugi zasię płakał” (Iuvenalis, Satirae, X, 28; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

alterum (łac.) — po wtóre. [przypis redakcyjny]

alterum tantum (łac.) — drugie tyle. [przypis redakcyjny]

alto supprimimus silentio (łac.) — głębokim pokrywamy milczeniem. [przypis redakcyjny]

alumna (łac.) — wychowanka. [przypis edytorski]

ama et cogita quod vis (łac.) — kochaj i myśl, co chcesz. [przypis edytorski]

ama et fac quod vis (łac.) — kochaj i rób, co chcesz. [przypis edytorski]

A maiori ad minus (łac.) — „Od większego do mniejszego”. [przypis tłumacza]

a malo spiritu ad templum propellebar (łac.) — przez ducha zła zostałem pchnięty ku kościołowi. [przypis edytorski]

amant (z łac.) — kochający; kochanek. [przypis edytorski]

amant (z łac.) — kochanek. [przypis edytorski]

amaritudinis plena (łac.) — pełna goryczy. [przypis redakcyjny]

ambaje (z łac.) — bzdury. [przypis redakcyjny]

ambitio (łac.) — obchodzenie; chodzenie dokoła, prosząc; w Rzymie o kandydatach na urząd: ubieganie się o urząd. [przypis edytorski]

Ambitiosa recidet ornamenta (łac.) — poobcina pretensjonalne ozdoby (Horat. List do Pizonów, 447–448). [przypis tłumacza]

amem, ames, amet, amemus, ametis (łac.) — kochałbym, kochałbyś, kochałby, kochalibyśmy, kochalibyście. [przypis edytorski]

Amice, ad quid venisti (łac.) — Mt 26, 50. „Przyjacielu, na coś przyszedł”. [przypis tłumacza]

Amice! Amice! (łac.) — przyjacielu! przyjacielu! [przypis edytorski]

amicitiam nisi inter bonos esse non posse (łac.) — przyjaźń może istnieć tylko pomiędzy ludźmi dobrymi (Cyceron, De amicitia XVIII 65). [przypis edytorski]

amicus (łac.) — przyjaciel, tu W. lm amici: przyjaciele. [przypis redakcyjny]

amicus Plato, amicus Socrates, sed magis amica veritas (łac.) — Platon przyjacielem, Sokrates przyjacielem, ale największą przyjaciółką prawda. [przypis edytorski]

Amicus Plato, sed magis amica veritas (łac.) — przyjacielem Platon, lecz większą przyjaciółką prawda; parafraza zdania Arystotelesa z Etyki nikomachejskiej. [przypis edytorski]

Amicus Plato, sed magis amica veritas (łac.) — przyjacielem Platon, lecz większą przyjaciółką prawda; parafraza zdania ucznia Platona, Arystotelesa, z jego Etyki nikomachejskiej. [przypis edytorski]

amicus Plato, sed magis amica veritas (łac.) — „Wprawdzie Plato jest przyjacielem, lecz większą przyjaciółką prawda”; wyrażenie przypisywane wybitnemu filozofowi gr. Arystotelesowi (IV w. p.n.e.), który będąc uczniem Platona, odrzucił i poddał krytyce jego idealistyczną teorię idei jako pierwowzorów rzeczy. [przypis redakcyjny]

amicyja (z łac.) — przyjaźń. [przypis edytorski]

a minori ad maius (łac.) — od mniejszego do większego (od szczegółu do ogółu). [przypis edytorski]

amo, amare (łac.) — kochać (I koniugacja). [przypis edytorski]

Amo, ergo sum (łac.) — Kocham, wiec jestem. [przypis edytorski]

Amor allatus est (łac.) — miłość jest skrzydlata. [przypis edytorski]

Amor Dei (łac.) — miłość Boga; miłość do Boga. [przypis edytorski]

amor Dei (łac.) — miłość Boga. [przypis edytorski]

Amorem (…) specie (łac.) — „Miłość jest popędem zawarcia przyjaźni z pięknem” (Cicero, Tusculanae disputationes, IV, 34; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

Amor (…) est titillatio concomitante idea causae externae (łac.) — miłość nie jest przedmiotem moich dociekań; dosł. miłość jest ideą wzajemnego łechtania nienależącą do sprawy. [przypis edytorski]

amor fati (łac.) — miłość (do) losu. [przypis edytorski]

amor in caritas (łac.) — miłość w trosce, miłość przez troskę. [przypis edytorski]

amor intellectualis dei (łac.) — intelektualna miłość ku bogu. [przypis edytorski]

amor intellectualis Dei (łac.) — intelektualne umiłowanie Boga. [przypis edytorski]

amor intellectualis (łac.) — miłość intelektualna. [przypis edytorski]

amor (łac.) — miłość [przypis redakcyjny]

amor patriae (łac.) — miłość ojczyzny. [przypis edytorski]

Amor vincit omnia (łac.) — Miłość zwycięża wszystko. [przypis edytorski]

amory (z łac.) — miłości, miłostki, flirty. [przypis edytorski]

Amor (z łac.) — w mit. rzym. bóg miłości. Utożsamiany z greckim Erosem. Symbol miłości zmysłowej, cielesnej. [przypis edytorski]