Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 591 przypisów.

cor, cordis (łac.) — serce; tu B. lm corda: serca. [przypis redakcyjny]

cor, cordis (łac.) — serce, tu: lm, serca. [przypis redakcyjny]

corpis delicti (łac., prawn.) — dowód rzeczowy. [przypis edytorski]

corpus delicti (łac.) — dowód przestępstwa. [przypis edytorski]

corpus delicti (łac.) — dowód przestępstwa; tu B. lm corpora delicti: dowody przestępstwa. [przypis edytorski]

corpus delicti (łac.) — dowód rzeczowy. [przypis edytorski]

corpus delicti (łac.) — dowód rzeczowy świadczący o popełnieniu przestępstwa. [przypis edytorski]

corpus delicti (łac.) — przedmiot przestępstwa; dowód rzeczowy przestępstwa. [przypis edytorski]

Corpus Regni Poloniae (łac.) — dosł. Ciało Królestwa Polskiego. Wyrażona w dziele Jana Długosza w wieku XV idea integralności terytorium państwa. [przypis edytorski]

corpus (z łac.) — szyk środkowy wojska, centrum. [przypis redakcyjny]

cor ranae (łac.) — serce żaby. [przypis edytorski]

correspondere (łac.) — znosić się. [przypis redakcyjny]

Corrumpunt bonos mores conoquia prava (łac.) — 1 Kor 15, 33; cytat z Meandra: „Złe rozmowy psują dobre obyczaje”. [przypis tłumacza]

corruptio optimi pessima (łac.) — zepsucie najlepszego jest najgorsze. [przypis edytorski]

creatio ex nihilo (łac.) — tworzenie z niczego. [przypis edytorski]

creatio mundi ex nihilo (łac.) — stworzenie świata z niczego. [przypis edytorski]

creator spiritus (łac.) — duch twórca. [przypis edytorski]

credat Judaeus Appelia (łac.) — cytat z satyry Horacego, znaczy: „w to niech sobie wierzy Żyd Icek” (Apella, nazwisko żydowskiej rodziny wyzwoleńców). [przypis redakcyjny]

crede experto (łac.) — zaufaj doświadczonemu; wierz ekspertowi. [przypis edytorski]

credo (łac.) — dosł.: wierzę; przen.: wyznanie wiary (od pierwszych słów modlitwy chrześcijańskiej stanowiącej wyznanie kanonu wiary, tzw. Składu Apostolskiego: „Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego”). [przypis edytorski]

credo (łac.) —dosł.: wierzę; przen. wyznanie wiary (od pierwszych słów modlitwy chrześcijańskiej: „Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego”), także ogólnie: krótkie sformułowanie pełniące funkcję myśli przewodniej lub ogólnego hasła przyświecającego np. sposobowi postępowania. [przypis edytorski]

credo (łac.) — dosł.: wierzę; przen. wyznanie wiary (od pierwszych słów modlitwy chrześcijańskiej: „Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego”), także ogólnie: krótkie sformułowanie pełniące funkcję myśli przewodniej lub ogólnego hasła przyświecającego np. sposobowi postępowania; motto, dewiza. [przypis edytorski]

credo (łac.) — dosł.: wierzę; przen.: wyznanie wiary. [przypis edytorski]

credo (łac.) — dosł.: wierzę; przen. wyznanie wiary, suma poglądów. [przypis edytorski]

credo (łac.) — dosł. wierzę; przen. wyznanie wiary, suma poglądów. [przypis edytorski]

credo (łac.) — dosł.: wierzę; przen. wyznanie wiary, suma poglądów. [przypis edytorski]

credo (łac.) — dosł.: wierzę; tu metaforycznie oznacza tyle, co: deklaracja wiary (od pierwszych słów modlitwy w kościele katolickim, tzw. Wyznania wiary a. Składu Apostolskiego: „Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego”). Współcześnie termin stosowany jest na określenie krótkiego sformułowania pełniącego funkcję myśli przewodniej lub ogólnego hasła przyświecającego np. dziełu lub sposobowi postępowania; motto, dewiza. [przypis edytorski]

Credo (łac.) — wierzę (pierwsze słowo modlitwy Wyznanie wiary). [przypis edytorski]

credo (łac.) — wierzę; tu: modlitwa stanowiąca wyznanie kanonu wiary rzymskokatolickiej, zaczynająca się od słów „Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego (…)”. [przypis edytorski]

credo (łac.) — wyznanie wiary. [przypis edytorski]

credo (łac.) — zbiór przekonań, dosł. wyznanie wiary. [przypis edytorski]

credo (łac.) — zbiór zasad i poglądów. [przypis edytorski]

credo quia absurdum est (łac.) — wierzę, gdyż jest to absurdalne. [przypis edytorski]

credo quia absurdum est (łac.) — wierzę, ponieważ jest to absurdalne (formuła przypisywana Tertulianowi, choć w jego tekście De Carne Christi brzmi nieco odmiennie; przez Woltera słowa te były przypisywane św. Augustynowi). [przypis edytorski]

credo quia absurdus sum (łac.) — wierzę, bo jestem absurdalny. [przypis edytorski]

Cremaberis igne aeterno (łac.) — Ogniem wieczystym trawiony będziesz. (Przypis autora). [przypis autorski]

Crescat! floreat! (łac.) — niech wzrasta i kwitnie. [przypis edytorski]

Crescat, vivat et floreat (łac.) — Niech wzrasta, żyje i rozkwita. [przypis edytorski]

crescere disordo (łac.) — wzrastać nieporządek. [przypis redakcyjny]

crescite et multiplicamini (łac.) — rośnijcie i rozmnażajcie się. [przypis edytorski]

Crescite et multiplicamini (łac.) — rośnijcie i rozmnażajcie się. [przypis redakcyjny]

crescite (…) multiplicamini (łac.) — rośnijcie (i) rozmnażajcie się; cytat z łac. tłumaczenia Biblii. [przypis edytorski]

Crescite. Nos qui vivimus, multiplicamini (łac.) — Rozradzajcie się. My, którzy żyjemy, mnóżmy się. [przypis edytorski]

crimen, atro carbone notandum (łac.) — zbrodnia, którą czarnym węglem naznaczyć (zapisać) należy. [przypis redakcyjny]

crimen (łac.) — występek, zbrodnia. [przypis edytorski]

crimen (łac.) — zbrodnia. [przypis edytorski]

crimen laesae maiestatis humanae (łac.) — zbrodnia obrazy majestatu człowieka. [przypis edytorski]

Crimen laesae maiestatis (łac.) — zbrodnia obrazy majestatu. [przypis edytorski]

crimen laesae Maiestatis (łac.) — zbrodnia obrazy majestatu. [przypis redakcyjny]

crimen laesae maiestatis (łac.) — zbrodnia obrazy majestatu; termin z kodeksu prawa rzym. [przypis edytorski]

crimen lesae majestatis (łac.) — zbrodnia obrazy majestatu. [przypis edytorski]

crimen lesae Mareschali (łac.) — zbrodnia obrazy marszałka. [przypis edytorski]

crimen status (łac.) — zbrodnia stanu. [przypis edytorski]

crinis (łac.) — włos, pukiel włosów. [przypis edytorski]

crispum… docta movere latus (łac.) — która umie żywo poruszać się w tańcu. (Pseudo-Wergiliusz, Copa, w. 2). [przypis redakcyjny]

crista intertrochanterica (łac., med.) — termin anatomiczny: grzebień międzykrętarzowy. [przypis edytorski]

Crotonianus Milo (łac.) — Milon z Krotonu, sławny atleta i szermierz grecki, żył w VI w. p.n.e. [przypis redakcyjny]

crudele (łac.) — byłoby okrucieństwem. [przypis redakcyjny]

crudelis (łac.) — okrutny; tu forma lm crudeles: okrutni. [przypis edytorski]

crudelissime (łac.) — w najokrutniejszy sposób. [przypis redakcyjny]

crux crucis (łac.) — krzyż krzyża. [przypis redakcyjny]

cubiculum (łac.) — sypialnia. [przypis edytorski]

Cucullus non facit monachum (łac.) — kaptur nie czyni mnichem. [przypis edytorski]

cui bono (łac.) — dla czyjej korzyści, na co to komu. [przypis edytorski]

cui bono (łac.) — dosł. na czyją korzyść; tu: konsekwencje. [przypis edytorski]

Cui bono? (łac.) — Na czyją korzyść? [przypis edytorski]

cui bono (łac.) — w imię czyjej korzyści? po co? [przypis redakcyjny]

cui prodest (łac.) — czyja korzyść; część sentencji łac. „is fecit, cui prodest”: ten uczynił, czyja korzyść. [przypis edytorski]

cuius est condere, eius est tollere (łac.) — komu stanowić, temu i znosić (prawo). [przypis edytorski]

cuiusvis dignitatis et praeeminentiae (łac.) — jakiegokolwiek rodzaju godność i wyróżnienie. [przypis edytorski]

cum aediftcatione (łac.) — ku zbudowaniu [przypis redakcyjny]

cum amaritudinibus (łac.) — Wj 12, 8. [przypis tłumacza]

cum applausu (łac.) — z oklaskiem. [przypis redakcyjny]

cum approbatione (łac.) — z potwierdzeniem. [przypis redakcyjny]

cum assecuratione (łac.) — z zaręczeniem. [przypis redakcyjny]

cum assistentia (łac.) — w obecności. Do ważności aktu zeznanego przez kobietę, potrzebna była obecność najbliższych krewnych z linii męskiej. [przypis redakcyjny]

cum attinentiis (łac.) — z przyległościami. [przypis redakcyjny]

cum bonis bonus eris, cum malis perverteris (łac.) — będziesz dobry z dobrymi, ze złymi się zepsujesz. [przypis edytorski]

cum bonis bonus eris, cum malis perverteris (łac.) — z dobrymi będziesz dobry, ze złymi skazisz się. [przypis edytorski]

cum Caesareis (łac.) — z cesarskimi. [przypis redakcyjny]

cum Caesarianis (łac.) — z cesarskimi. [przypis redakcyjny]

cum consensu totius Reipublicae etiam non obstante lege de incompatibilibus quoad personam (łac.) — za zgodą całej Rzeczypospolitej bez względu na prawo o nieposiadanie kilku urzędów lub majętności rządowych razem co do jego osoby. [przypis redakcyjny]

cum conservatione (łac.) — z zachowaniem. [przypis redakcyjny]

cum detrimento Reipublicae sequuntur clades, instabunt (łac.) — ze szkodą Rzpltej następują klęski, starać się będą. [przypis redakcyjny]

cum facunda oratione (łac.) — z piękną mową. [przypis redakcyjny]

cum gladiis et fustibus (łac.) — mieczami i kijami. [przypis edytorski]

cum grano salis (łac.) — dosł.: z ziarnkiem soli; z odrobiną rezerwy, sceptycznie, nie całkiem dosłownie. [przypis edytorski]

cum grano salis (łac.) — ze szczyptą soli. [przypis edytorski]

cum grano salis (łac.) — z ziarenkiem soli (ostrożnie). [przypis edytorski]

cum grano salis (łac.) — z ziarenkiem soli, przen.: z ironią i dystansem. [przypis edytorski]