Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | dziecięcy | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 7334 przypisów.

bojar a. bojarzyn — rycerz, szlachcic ruski, wołoski lub litewski. [przypis edytorski]

bojar — dziś popr. forma D.lm: bojarów; bojar — szlachcic rosyjski, mołdawski lub wołoski. [przypis edytorski]

bojar — dziś popr. forma D.lm: bojarów; bojar: wojownik (por. bój, bojować), szlachcic na Litwie i Rusi. [przypis edytorski]

bojaróm — dziś popr. forma C. lm: bojarom. [przypis edytorski]

bojarów dziesięciu ciekawie patrzą szyderskiemi oczy — dziś popr.: dziesięciu bojarów ciekawie patrzy szyderczymi oczami. [przypis edytorski]

bojarowie dumni — należący do dumy; radni, sejmowi. [przypis redakcyjny]

bojar putny — uboższy szlachcic litewski lub ruski, służący u bogatszego pana. [przypis redakcyjny]

bojar — rosyjski szlachcic. [przypis edytorski]

bojar — rycerz, członek drużyny księcia, wasal. [przypis edytorski]

bojarski — należący do szlachcica ruskiego; tu mowa o zdobyczach z wojny polsko-rosyjskiej. [przypis edytorski]

Bojarski, Wacław (1921–1943) — poeta, autor opowiadań, członek Konfederacji Narodu, założyciel i redaktor czasopisma „Sztuka i Naród”. [przypis edytorski]

bojar — szlachcic litewski lub ruski. [przypis edytorski]

bojar — szlachcic ruski. [przypis edytorski]

bojar — szlachcic, rycerz; tu: dworzanin, poseł. [przypis edytorski]

bojar — tu ogólnie: szlachcic. [przypis edytorski]

bojar — tu ogólnie: szlachcic, wojownik. [przypis edytorski]

bojar — w kulturze ros. szlachcic, właściciel ziemski. [przypis edytorski]

bojary — dziś popr. forma B. lm: bojarów. [przypis edytorski]

bojary moje — dziś popr. forma M. lm: moi bojarzy. [przypis edytorski]

bojary (ros., ukr.) — rycerz, szlachcic ruski. [przypis redakcyjny]

bojarzyn a. bojar — możnowładca ruski. [przypis edytorski]

bojarzyn a. bojar — rycerz, szlachcic litewski lub ruski. [przypis edytorski]

bojarzyn a. bojar — rycerz, szlachcic litewski, ruski lub wołoski. [przypis edytorski]

bojarzyn a. bojar — szlachcic rosyjski. [przypis edytorski]

bojarzyn a. bojar — szlachcic ruski, wołoski lub litewski. [przypis edytorski]

bojarzyn putny — chłop zatrudniony przez możnego pana jako goniec lub poborca podatkowy. [przypis edytorski]

bojarzyn putny — uboższy szlachcic litewski lub ruski, służący u bogatszego pana. [przypis redakcyjny]

Bojaźliwe i niepewne opatrzności nasze — Mdr 9, 14. [przypis edytorski]

bojaźliwymi oczy (daw.) — dziś popr. forma N. lm: oczami. [przypis edytorski]

bojca (daw.) — 1. przyp. [tj. M.] lm; zwykle bojce: bodźce. [przypis redakcyjny]

bojca (daw.) — 4. przypadek [tj. B.] lm; zwykle bojce: bodźce. [przypis redakcyjny]

bojce (starop.) — bodźce. [przypis edytorski]

bojdekowy (z jid.) — strychowy (gw. środ.: złodziej operujący na strychu; także: wichura). [przypis edytorski]

bojęcy się (daw.) — bojąc się. [przypis redakcyjny]

bojec (ros. боец, od бой: bój, bitwa) — szeregowiec Armii Czerwonej. [przypis edytorski]

boje (starop. forma) — dziś N.lp: (w) boju. [przypis edytorski]

Bo jestem z kraju, gdzie widmo nadziei / Dla małowiernych serc, podobne snowi — jestem z kraju, gdzie stracono już nadzieję: wyzwolenie stało się tylko marzeniami sennymi. [przypis edytorski]

Bojko, Jakub (1857–1943) — działacz ludowy, publicysta i pisarz pochodzenia chłopskiego; jeden z pionierów ruchu ludowego w Galicji, współtwórca Stronnictwa Ludowego w Galicji, poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego i austriackiej Rady Państwa, w II RP poseł na Sejm Ustawodawczy, wicemarszałek senatu I i III kadencji; wójt Gręboszowa, autor wierszy, opowiadań i wspomnień. [przypis edytorski]

Bojko, Jakub (1857–1943) — działacz, publicysta i pisarz ludowy, jeden z pionierów ruchu ludowego w Galicji, współtwórca Stronnictwa Ludowego w Galicji (1895), w II RP poseł na Sejm Ustawodawczy i na Sejm II kadencji, senator I i III kadencji, wójt Gręboszowa. [przypis edytorski]

Bojko, Jakub (1857–1943) — pisarz pochodzenia chłopskiego, działacz ruchu ludowego. [przypis edytorski]

bojowisko — plac boju. [przypis edytorski]

bojowisko — pole bitwy. [przypis edytorski]

boju chciwy — chętny do walki. [przypis edytorski]

boju chciwy — żądny walki. [przypis edytorski]

boju doświadczony (starop. konstrukcja) — doświadczony w boju. [przypis edytorski]

Bokacjusz — Giovanni Boccaccio (1313–1375), pisarz włoski okresu renesansu, znany zwłaszcza ze zbioru nowel obyczajowych Dekameron, którego głównym tematem jest miłość w jej rozmaitych odmianach. [przypis edytorski]

Bokacjusz — właśc. Giovanni Boccaccio (1313–1375). [przypis edytorski]

Bokacy — Giovanni Boccaccio (1313–1375), pisarz włoski okresu renesansu. [przypis edytorski]

Bokana — hrabstwo Buchan w Anglii. [przypis redakcyjny]

Bokanowski, Maurice (1879–1928) — fr. polityk pochodzenia polskiego, minister ekonomii i finansów. [przypis edytorski]

Boki jego to dwa pióra Amona, grzbiet jest kością pacierzową Sibu, zaś brzuch jest bogiem Nue — Maspero [Gaston Maspero (1846–1916), fr. egiptolog. Red. WL]. [przypis autorski]

Bokingam — hrabstwo Bukingam w Anglii. [przypis redakcyjny]

Bokiny — wieś w pow. białostockim, w gminie Łapy, na płn.-zach. brzegu Narwi. [przypis edytorski]

bokłag a. bukłak (starop.) — naczynie do wody. [przypis redakcyjny]

bokówka — mały pokój, położony obok dużej, wspólnej izby. [przypis edytorski]

bokówka — mały pokój, położony obok dużej, wspólnej izby, świetlicy. [przypis edytorski]

bokówka — mały pokoik, do którego można wejść tylko przechodząc przez inny pokój. [przypis edytorski]

bok o bok (…) bieży — wzdłuż. [przypis redakcyjny]

bo krwi dużo — występuje tu pogląd, że rozwój świata, który „dąży ku swoim celom”, odbywa się poprzez krew. [przypis redakcyjny]

bokser — tu: metalowe okucie na dłoń używane w bójkach. [przypis edytorski]

Bo któryż kiedyś tyran… — cały ten obraz tyrana skreślony przez Ksenofonta jest właściwie opisem rządów Dionizjusza, nie historycznego Hierona, i wcale trafną charakterystyką jego osoby. [przypis tłumacza]

Bołotnyj popik (Болотный попик) — wiersz wybitnego rosyjskiego poety Aleksandra Błoka, napisany w 1905. [przypis edytorski]

bolak — bolesny wrzód. [przypis redakcyjny]

Bolę razem z Korą — Bola: wśród Ekwów za Anienem; Kora: górskie miasteczko w Lacjum. [przypis edytorski]

bole (daw.) — dziś popr.: bóle. [przypis edytorski]

bolenie na wnętrzu — dziś: ból we wnętrzu. [przypis edytorski]

bolero — hiszp. taniec ludowy, pochodzący z Kastylii i Andaluzji, spopularyzowany w XVIII i XIX w., wykonywany z towarzyszeniem gitary i instrumentów perkusyjnych (kastaniety, tamburyn). [przypis edytorski]

bolero i fandango — ludowe tańce hiszpańskie. [przypis edytorski]

boleść przeraźliwa (daw.) — dotkliwa boleść; [por. daw. razić: bić, uderzać, przeszywać]. [przypis redakcyjny]

boleście — dziś popr. forma M. lm: boleści. [przypis edytorski]

Boleści rodzenia, które (…) sam Bóg oceniają jako znaczneBiblia, Rdz 3:16. [przypis edytorski]

boleśne — dziś popr.: bolesne. [przypis edytorski]

boleśniéj — daw. forma z é (tzw. e pochylonym), tu: wymawianym jak i. [przypis edytorski]

boleśnie — w oryg. niem. schiefen: krzywo. [przypis edytorski]

boleśny — dziś: bolesny. [przypis edytorski]

boleśny — dziś popr.: bolesny. [przypis edytorski]

Bolesława, onego mężobójcy — mowa o Bolesławie II Śmiałym. [przypis edytorski]

Bolesław Brzeski — aktor. [przypis edytorski]

Bolesław Gorczyński (1880–1944) — pisarz, dyrektor teatrów; w 1921 założyciel i dyrektor warszawskiego teatru im. Bogusławskiego; zasłynął swoimi utworami naturalistycznymi: Bagienkiem (1907) i Rzeczywistością. [przypis edytorski]

Bolesław I Chrobry — urodzony w 966 lub 967 r., książę Polski od 992 r., koronowany na króla Polski w 1025 r., zmarł w tymże. [przypis edytorski]

Bolesław I Chrobry (Wielki) (967–1025) — władca Polski z dynastii Piastów, książę Polski od 992, pierwszy król Polski (od 1025); prowadził wojny z cesarzem Henrykiem II, poprowadził wyprawę na Ruś i zdobył Kijów (1018). [przypis edytorski]

Bolesław III Krzywousty (1086–1138) — władca z dynastii Piastów: książę małopolski, śląski i sandomierski 1102–1107, książę Polski 1107–1138; syn Władysława I Hermana i Judyty czeskiej, córki króla Czech Wratysława II, ojciec Władysława II Wygnańca, Bolesława IV Kędzierzawego, Mieszka III Starego, Henryka Sandomierskiego i Kazimierza II Sprawiedliwego. [przypis edytorski]

Bolesławita — pseudonim Józefa Ignacego Kraszewskiego (1812–1887), powieściopisarza, publicysty i działacza społecznego. [przypis edytorski]

Bolesław Kędziorowaty, (…) Zygmunt Walezjusz — władcy tacy nie są znani w historii. [przypis edytorski]