Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 5240 przypisów.

luboć — chociaż. [przypis edytorski]

luboć (daw.) — choć. [przypis edytorski]

lubo — chociaż, lecz. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — albo. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — choć, chociaż; Lubom przeszedł pięćdziesiątkę: konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: chociaż przeszedłem pięćdziesiątkę (skończyłem 50 lat). [przypis edytorski]

lubo (daw.) — choć, chociaż; lubom tu zrodzon: choć jestem tu urodzony. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — choć. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — chociaż, mimo że. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — jednak, chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw., przestarz.) — tu: chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — tu: chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — tu: jednak, chociaż. [przypis edytorski]

lubo (daw.) — tu: pomimo że, chociaż. [przypis edytorski]

lubo — dziś: choć, chociaż. [przypis edytorski]

lubo, (…) lub — albo, albo. [przypis edytorski]

Lubomirski, Hieronim August — kawaler maltański, marszałek nadworny. [przypis redakcyjny]

Lubomirski — Kazimierz Lubomirski z Równego. [przypis redakcyjny]

Lubomirski — Lubomirski, Jerzy Sebastian herbu Szreniawa bez Krzyża (1616–1667), marszałek wielki koronny, później hetman polny koronny i starosta spiski; w latach 60. przywódca rokoszu, który ograniczył absolutystyczne dążenia Jana Kazimierza; zmarł na wygnaniu. [przypis edytorski]

Lubomirski, Stanisław (1583–1649) — późniejszy wojewoda krakowski, potem ruski, w czasach opisywanych w niniejszym dziele regimentarz pod Chocimiem. [przypis edytorski]

Lubomirski, Stanisław Herakliusz (1639–1702) — marszałek wielki koronny, wybitny pisarz i poeta późnego baroku, zwany Salomonem sarmackim. [przypis edytorski]

Lubomirszczyk — zwolennik magnackiego rodu Lubomirskich. [przypis edytorski]

lubom nic nie rozumiał (daw.) — chociaż nic nie rozumiałem. [przypis edytorski]

lubom nie godzien — choć nie jestem godzien; lubo (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]

lubom (…) obiecał (daw.) — choć obiecałem. [przypis edytorski]

lubom starzec — chociaż jestem starcem. [przypis edytorski]

lubom tego nie pamiętał — choć tego nie pamiętałem. [przypis edytorski]

lubo (przestarz.) — choć. [przypis edytorski]

Lubo (przestarz.) — chociaż. [przypis edytorski]

lubo (przestarz.) — chociaż. [przypis redakcyjny]

lubopytstwo (ros. любопытство) — ciekawość. [przypis edytorski]

lubość (daw.) — rozkosz, upodobanie. [przypis edytorski]

lubość (daw.) — zadowolenie, rozkosz. [przypis edytorski]

luboście (daw., gw.) — lubości (M. i B. lm); lubość: rozkosz. [przypis edytorski]

luboś (daw.) — chociażeś. [przypis edytorski]

luboś jest (daw.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: lubo jesteś, tzn.: chociaż jesteś. [przypis edytorski]

lubośmy — choć żeśmy. [przypis edytorski]

luboś (starop.) — choć jesteś. [przypis edytorski]

luboś (starop.) — czyś. [przypis edytorski]

lubo (starop.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]

lubo (starop.) — chociaż. [przypis edytorski]

lubo (starop.) — czy, czy też. [przypis edytorski]

lubo (starop.) — tu: czy. [przypis edytorski]

lubo — tu: albo (właśc. daw.: chociaż). [przypis edytorski]

lubować (daw.) — podobać się. [przypis edytorski]

lubowałem się w podkreślaniu (…) po pierwsze tajemnic intelektualnych, po drugie techniki zdarzeń (…) do zastanawiania się nad sprawą techniki faktów życiowych skłonili mnie głównie Kleist, Hebbel i Schopenhauer — [Komentarz autora z Uwag.] Por. strony: 132 w. 24 [tj. fragment rozdz. VII „Rzeczywiste życie posiada pewien kwas niwelijący (…)”], 133 w. 17 [tj. fragment rozdz. VII „Ale na szczęście ze stanami takimi (…)”], 157 w. 1 [tj. fragment rozdz. VII „W ogóle wchodziły tu w grę współcześnie dwa czynniki (…)”], 159 w. 25 [tj. fragment rozdz. VII „Ze wszystkimi najpiękniejszymi uczuciami i zamiarami łączą się (…)”], 166 [tj. fragment rozdz. VIII „Ideałem byłoby właściwie opisywać bezpośrednią rzeczywistość (…)”], 262/263 [tj. fragment rozdz. XIV „Technika wypadków jest taka, że właściwych decyzji zwykle nie ma (…)”], 234 w. 30 [tj. fragment rozdz. XII „(…) owszem twierdzę, że takie wypadki (…)”], 301 (zakątek komiczny) [tj. fragment rozdz. XVI „Kiedy zaś tamci wstąpili na najwyższy punkt (…) już wszystko skończone”], 332 w. 18 i n. [tj. fragment rozdz. XVII „Trzeba jednak obok ogólnego tła psychicznego uwzględnić warstewkę (…)”; red. WL] itd. Wpływy: głównie Kleista Michał Kohlhaas, Schopenhauera: nauka o charakterze, Hebbla: Herod i Mariamna w porównaniu z jego rozbiorem tragedii Massingera Lodovico. Od zwrotów Hebbla: Die Gebrochenheit der Idee (w jego uwagach o dramacie) i Verwirrung der Motive wywodzi się mój pierwiastek pałubiczny. [przypis autorski]

Lubowicki, Jan — rotmistrz lisowczyków, pieczętował się herbem Szreniawa. [przypis edytorski]

Lubowidzki, Mateusz (1787–1874) — wiceprezydent Warszawy, znienawidzony przez mieszkańców jako szef policji. [przypis edytorski]

lubo wieczorne, lubo wstają rane zorze (starop.) — czy wieczorne, czy [też] ranne wstają zorze. [przypis edytorski]

lubownik (daw.) — dziś: miłośnik. [przypis edytorski]

lubownik (daw.) — wielbiciel. [przypis edytorski]

lubownik — kochanek, miłośnik. [przypis edytorski]

Lubowski, Edward (1837–1923) — autor powieści i komedii, te ostatnie wzorował na francuskim dramacie mieszczańskim. [przypis edytorski]

Lubowski, Edward (1837–1923) — autor powieści i komedii, te ostatnie wzorował na francuskim dramacie mieszczańskim. [przypis edytorski]

Lubowski, Edward (1837–1923) — polski pisarz i publicysta, autor pozytywistycznych komedii o problematyce społeczno-obyczajowej, wzorowanych na francuskim dramacie mieszczańskim. Baron Laufen jest postacią z jego komedii Przesądy. [przypis edytorski]

lubo — z lubością, z upodobaniem, chętnie. [przypis edytorski]

lubo znać — choć widać, choć można poznać. [przypis edytorski]

luboznatielnost' (ros. любознательность) — dociekliwość. [przypis edytorski]

lub przegram, lub wezmę zwycięstwo (starop.) — dziś: czy przegram, czy odniosę zwycięstwo. [przypis edytorski]

Lub się bić sam a sam ze mną, lub chcesz gromadą (starop.) — czy chcesz się bić sam na sam, czy gromadą. [przypis edytorski]

lub siecze, lub chodzi (starop.) — czy zadaje ciosy, czy idzie; zarówno w walce wręcz, jak w poruszaniu się. [przypis edytorski]

lub starych farsach francuskich przechodzących z rąk do rąk, wciąż na nowo kształtowanych, upiększanych, przetwarzanych — np. Mistrz Pathelin z ok. 1465 roku. [przypis edytorski]

…lub też sporządzenie bodaj uzupełnienia, którego pono bardzo potrzebuje — poniechałem tego zamiaru. [przypis autorski]

lub — tu: choć; por. daw.: lubo. [przypis redakcyjny]

lub — [tu:] lubo; [tzn. daw. choć, chociaż]. [przypis redakcyjny]

luby (daw., gw.) — miły. [przypis edytorski]

luby — miły, ulubiony, drogi. [przypis edytorski]

luby — miły, ulubiony. [przypis edytorski]