Przypisy

symbolum (łac.) — znak, symbol. [przypis edytorski]

symplak (z łac.) — prostak; tu: nowicjusz, początkujący. [przypis edytorski]

Symplicjusz (z łac.) — naiwny, prostaczek. [przypis edytorski]

symplicystyczny a. symplifikujący (z łac.) — nadmiernie uproszczający i spłycający. [przypis edytorski]

symplicystyczny (z łac.) — prosty. [przypis edytorski]

symplicyzm (z łac.) — prostota, zwł. nadmierna. [przypis edytorski]

symplicyzm (z łac. simplex, simplicis: prosty) — nadmierne upraszczanie i spłycanie. [przypis edytorski]

symplistyczny (z łac. simplex, simplicis: prosty) — prosty, nieskomplikowany; prostacki. [przypis edytorski]

symptomata (łac.) — objawy. [przypis edytorski]

synekura (z łac.) — miejsce pracy niewymagające szczególnego wysiłku. [przypis edytorski]

synekura (z łac. sine cura: bez troski, bez starań) — wygodne stanowisko, nie wymagające wysiłku, a zapewniające dostatnie życia. [przypis edytorski]

synekura (z łac. sine cura: bez troski, bez starania) — dobrze płatne stanowisko niewymagające żadnej pracy; często w odniesieniu do stanowisk dworskich i kościelnych. [przypis edytorski]

synekura (z łac. sine cura: bez troski, bez starania) — dobrze płatne stanowisko niewymagające żadnej pracy. [przypis edytorski]

synekura (z łac. sine cura: bez troski, bez starania) — dobrze płatne stanowisko niewymagające żadnej pracy. [przypis edytorski]

synekura (z łac. sine cura: bez troski) — intratna posada, źródło dochodu nie wymagające wysiłku. [przypis edytorski]

synekurka, zdrobn. od synekura (z łac. sine cura: bez troski, bez starania) — wygodna posada; dobrze płatne stanowisko niewymagające żadnej pracy; często w odniesieniu do stanowisk dworskich i kościelnych. [przypis edytorski]

Syrius (łac.) — Syriusz, najjaśniejsza gwiazda nieba północnego. [przypis edytorski]

taberna (z łac.) — buda, szopa, warsztat, karczma; por. tawerna. [przypis edytorski]

tablinum (łac.) — pokój gościnny. [przypis edytorski]

tabulam rasam (łac.) — czystą tablicę; tu: umysł bez zapisanych w nim doświadczeń. [przypis edytorski]

tabula rasa (łac.) — czysta karta. [przypis edytorski]

tabula rasa (łac.) — czysta tablica, tu: dusza a. umysł bez zapisanych w nim doświadczeń. [przypis edytorski]

tabula rasa (łac.) — czysta tabliczka, symbol niewiedzy bądź braku założeń na dany temat. [przypis edytorski]

tabula rasa (łac.) — niezapisana tablica; termin filozoficzny u Arystotelesa określający stan umysłu nowo narodzonego człowieka. [przypis edytorski]

taedium vitae (łac.) — znużenie życiem. [przypis edytorski]

tamen (łac.) — przecież. [przypis edytorski]

tamen usque recurret (łac.) — zawsze powróci; fragm. przysłowia łac. naturam expellas furca, tamen usque recurret: choćbyś naturę wypędzał widłami, ona zawsze powróci. [przypis edytorski]

tamquam re bene gesta (łac.) — jakby sprawę dobrze załatwił. [przypis edytorski]

tamquam rem bene gestam (łac.) — jako rzecz dobrze zrobioną. [przypis edytorski]

tandem (łac.) — a więc, nareszcie, na koniec. [przypis edytorski]

tandem (łac.) — nareszcie, w końcu. [przypis edytorski]

tangować (z łac.) — dotykać. [przypis edytorski]

tanquam drago (łac.) — jak smok. [przypis edytorski]

Tanto nomini nullum par elogium (łac.) — Tak wielkiemu imieniu żadna inskrypcja nie sprosta. [przypis edytorski]

Tantum ergo sacramentum (łac.) — Przed tak wielkim sakramentem. [przypis edytorski]

Tantum religio potuit suadere malorum (łac.) — tylko religia może przekonać do zła. [przypis edytorski]

teatrum (łac.) — teatr, przedstawienie. [przypis edytorski]

teatrum (łac.) — teatr. [przypis edytorski]

teatrum (z łac.) — teatr; przedstawienie teatralne. [przypis edytorski]

Te Daemonem laudamus (łac.) — Ciebie, demonie, wysławiamy (parodystyczne przekształcenie tytułu hymnu Te Deum laudamus, tj. Ciebie Boże wysławiamy). [przypis edytorski]

Te Deum (łac.) — Ciebie Boże (wysławiamy); początkowe słowa jednej z pobożnych pieśni chrześcijańskich. [przypis edytorski]

Te Deum (łac.) — początek psalmu „Ciebie, Boże, wysławiamy”, zwyczajowo śpiewanego w podzięce za zwycięstwo. [przypis edytorski]

Te Deum (łac.) — właśc. Te Deum laudamus: Ciebie Boga wysławiamy; hymn kościelny, śpiewany przy szczególnie uroczystych okazjach. [przypis edytorski]

Te Deum (łac.) — własc. Te Deum laudamus: Ciebie Boga wysławiamy; hymn kościelny, śpiewany przy szczególnie uroczystych okazjach. [przypis edytorski]

Te Deum laudamus (łac.) — Ciebie, Boga, chwalimy. [przypis edytorski]

Te Deum laudamus (łac.) — Ciebie, Boga wychwalamy; łacińska pieśń kościelna. [przypis edytorski]

Te Deum laudamus (łac.) — Ciebie Boga wychwalamy. [przypis edytorski]

Te Deum laudamus (łac.) — Ciebie Boga wysławiamy; hymn kościelny, śpiewany przy szczególnie uroczystych okazjach. [przypis edytorski]

Te Deum laudamus (łac.) — Ciebie, Boga, wysławiamy; hymn kościelny, śpiewany przy szczególnie uroczystych okazjach. [przypis edytorski]

Te Deum laudamus (łac.) — Ciebie, Boga, wysławiamy, wczesnochrześcijański hymn modlitewny. [przypis edytorski]

Te Deum laudamus (łac.) — Ciebie, Boże, wysławiamy; początek hymnu kościelnego przypisywanego św. Ambrożemu. [przypis edytorski]

Te Deum laudamus (łac.) — Ciebie, Boże, wysławiamy; początek hymnu kościelnego przypisywanego św. Ambrożemu. [przypis edytorski]

telluryczny (z łac.) — związany z ziemia, pochodzący z ziemi. [przypis edytorski]

Te lucis ante terminum (łac.) — do Ciebie przed końcem dnia. [przypis edytorski]

Temerarios ausus, temerarii sequuntur eventus (łac.) — głupie są skutki głupiej odwagi. [przypis edytorski]

temperancja (z łac.) — umiarkowanie. [przypis edytorski]

templum (łac.) — świątynia. [przypis edytorski]

Tempora cavant lapidem (łac.) — czas żłobi kamień. [przypis edytorski]

tempora mutantur et nos mutamur in illis (łac.) — czasy się zmieniają i my zmieniamy się wraz z nimi. [przypis edytorski]

tempus (łac.) — czas. [przypis edytorski]

tenor (łac.) — treść, zawartość. [przypis edytorski]

tentacja (z łac.; daw.) — pokusa. [przypis edytorski]

tentare licet (łac.) — próbować wolno. [przypis edytorski]

tentować (z łac.) — kusić. [przypis edytorski]

tentować (z łac.) — pokusić się; próbować. [przypis edytorski]

tentować (z łac.) — próbować. [przypis edytorski]

tentować (z łac.) — próbować, usiłować. [przypis edytorski]

tentować (z łac.) — zabiegać, starać się. [przypis edytorski]

tepidarium (łac.) — ogrzewane pomieszczenie w łaźniach rzymskich (termach), służyło jako miejsce relaksu, spotkań i rozmów. [przypis edytorski]

tepidarium (łac.) — pomieszczenie w łaźni o letniej temperaturze. [przypis edytorski]

tepidarium (łac.) — sala w łaźni służąca do ciepłych kąpieli. [przypis edytorski]

tergiwersacja (z łac.) — wykręt. [przypis edytorski]

termedyja (z łac.) — kłopot. [przypis edytorski]

terminus ad quem (łac.) — moment przyjęty za koniec czegoś. [przypis edytorski]

terminus ad quem (łac.) — moment ustalony jako końcowy, przed którym coś musiało lub powinno zajść. [przypis edytorski]

terminus a quo (łac.) — moment przyjęty za początek czegoś. [przypis edytorski]

terminus medius (łac.) — termin środkowy; w logice: termin wspólny dla obu przesłanek sylogizmu, dzięki któremu możliwe jest utworzenie wniosku; termin środkowy we wniosku nie występuje. [przypis edytorski]

terminus technicus (łac.) — termin techniczny, wyraz a. wyrażenie fachowe, o specjalnym znaczeniu w danej dziedzinie. [przypis edytorski]

Terra est rotunda (łac.) — ziemia jest okrągła. [przypis edytorski]

terra incognita (łac.) — ziemia nieznana [przypis edytorski]

terra incognita (łac.) — ziemia nieznana. [przypis edytorski]

terra (łac.) — ziemia. [przypis edytorski]

terras Astraea reliquit (łac.) — Astrea opuściła ziemię (Owidiusz, Metamorfozy I, 150); Astrea: bogini sprawiedliwości. [przypis edytorski]

terras tractusque maris coelumque profundum (łac.) — ziemie, głębie mórz i bezkres nieba. [przypis edytorski]

terrigena (łac.) — mieszkaniec (tej) ziemi. [przypis edytorski]

terror (łac.) — przerażenie, strach. [przypis edytorski]

terror, terroris (łac.) — strach, trwoga, przerażenie. [przypis edytorski]

tertio (łac.) — po trzecie. [przypis edytorski]

tertio (łac.) — po trzecie. [przypis edytorski]

tertio voto (łac.) — z trzeciego małżeństwa. [przypis edytorski]

tertium associationis magneticae (łac.) — trzeci element związku magnetycznego. [przypis edytorski]

tertium comparationis a. principium comparationis (łac.) — podstawa porównania, umożliwiająca przeprowadzenie porównania część wspólna zjawisk. [przypis edytorski]

tertium (łac.) — trzecie; tu: trzecia możliwość. [przypis edytorski]

tertium non datur (łac.) — dosł. trzecie nie jest dane; nie ma trzeciej możliwości. [przypis edytorski]

tertium non datur (łac.) — trzecia możliwość nie istnieje. [przypis edytorski]

Tertium non datur (łac.) — trzeciej możliwości nie ma. [przypis edytorski]

tertius heres non gaudebit (łac.) — trzeci spadkobierca nie będzie się cieszył. [przypis edytorski]

tessera (z łac.) — kostka, płytka; pojedynczy element mozaiki. [przypis edytorski]

testimonium (łac.) — świadectwo. [przypis edytorski]

teurgus (z łac.) — cudotwórca, czarodziej, mag. [przypis edytorski]