Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | hiszpański | japoński | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 5331 przypisów.

rozpowiadać — tu: opowiadać. [przypis edytorski]

rozpowić (daw.) — rozwinąć z powicia; powicie: to, w co owinięto niemowlę. [przypis edytorski]

rozpowicie — dziś popr.: rozwinięcie. [przypis edytorski]

rozpoznawać — tu: rozeznawać. [przypis edytorski]

rozpoznawać — tu: rozpatrywać, zastanawiać się nad czymś. [przypis edytorski]

rozpoznawszy swoje nieszczęśliwe położenie, odnowiła się zgryzota i żal — dziś popr.: rozpoznawszy swoje nieszczęśliwe położenie, odczuła na nowo zgryzotę i żal (wymagana tożsamość podmiotu imiesłowu i czasownika w formie osobowej). [przypis edytorski]

Rozprasza niezbożne król mądry i sklepy nad nimi buduje — por. Prz 20, 26; w łac. Wulgacie, z której przytacza Skarga, fragment ten brzmi: incurvat super eos fornicem, zagina nam nimi łuk (jarzma?); w oryginale cytatu mowa o kole, zapewne młockarskim, przetaczanym po ziarnach na klepisku. [przypis edytorski]

rozprawa Ireny Sławińskiej o stylu „Hymnów” Kasprowicza — I. Sławińska, Uwagi o stylu „Hymnów” Kasprowicza, „Alma Mater Vilnensis”, Wilno 1935, z. 12. [przypis autorski]

rozprawa Jansenisty — Odnosi się to zapewne do Prowincjałek. [przypis tłumacza]

rozprawa Leopolda Wurtha na temat igraszek wyrazów u Szekspira — Leopold Wurth, Das Wortspiel bei Shakespere, Wiedeń i Lipsk 1895. Wurth uważa igraszki wyrazów za pierwszorzędną ozdobę dialogu, a mniej lub więcej zręczne ich oddawanie za ważny probierz wartości przekładów. [przypis tłumacza]

rozprawami kongresowymi — tak jest w wydaniu z r. 1870. W pierwodruku wydrukowano tylko: Cały świat był zajęty rozprawami. Stało się to zapewne wskutek wymagań cenzury poznańskiej. [przypis redakcyjny]

rozprawami Towarzystwa Rolniczego Lwowskiego — mowa o publikacjach w piśmie „Rozprawy c.k. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego”, wydawanym przez powstałe w 1845 stowarzyszenie, wspierające rozwój rolnictwa i przemysłu na terenie Galicji Wschodniej, którego Aleksander Fredro był członkiem i jednym z założycieli. [przypis edytorski]

Rozprawa o nierówności — jest jeszcze dalej posuniętą diatrybą przeciw wszelkiej w ogóle cywilizacji. Dzisiejsza krytyka skłonna jest uważać niekiedy tę rozprawę za stek niedorzeczności, ale w owym czasie, jako wyraz reakcji przeciw wynaturzeniu społecznemu i towarzyskiemu panującej klasy, zrobiła ona potężne wrażenie i zyskała pełny oddźwięk. Podkopując w niej uświęcony dogmat „własności”, R. pozyskał dla swej nauki masy wydziedziczonych i stał się prekursorem socjalizmu. [przypis tłumacza]

Rozprawa serca y ciała Wilonowego w kształcie ballady — tego rodzaju „rozprawy” między ciałem a duszą istniały już i przedtem w literaturze średniowiecza. [przypis tłumacza]

rozprawa (starop.) — rozmowa. [przypis redakcyjny]

Rozprawa ta wydrukowana została dopiero w r. 1912 w „Przeglądzie Filozoficznym”, lecz (…) powstała dużo wcześniej, gdzieś w latach 1906–1907 (…) cały szereg z ducha Sorela wynikających wywodów o prawie, jakie w zupełnie podobnej postaci znajdujemy w „Powstawaniu prawa” (1907 r.) — S. Brzozowski, Filozofia Fryderyka Nietzschego, „Przegląd Filozoficzny” 1912, s. 470, 495–496. [przypis autorski]

Rozprawa (…) z r. 1860 — Omawiał ją prof. Pigoń w artykule S. Goszczyński w sporze z Kołem (Przegląd Współczesny, 1928). [przypis autorski]

rozprawować — dziś popr.: rozprawiać. [przypis edytorski]

rozprawuje (starop.) — rozrządza. [przypis redakcyjny]

rozprawy Machiawela — słynna książka Il principe [Książę; Red. WL]. [przypis tłumacza]

[rozprawy o Nietzschem] [w]ydana jako VI tom serii „Literatura i sztuka” — „Przewodnik Bibliograficzny” notuje ją w numerze lipcowym z r. 1907, s. 146. [przypis autorski]

rozprawy, toczącej się głównie między Kazimierzem (…) a Maksymilianem, „politykiem skazanym na izolację” — S. Brzozowski, Fryderyk Nietzsche, Stanisławów 1907, s. 11. [przypis autorski]

rozprawy, toczącej się głównie między Kazimierzem, „Polakiem, który wszystkie ścieżki dialektyki zmierzył” — S. Brzozowski, Fryderyk Nietzsche, Stanisławów 1907, s. 7. [przypis autorski]

rozprażyć — rozgrzać. [przypis edytorski]

rozpróć — dziś popr. pisownia: rozpruć. [przypis edytorski]

rozprószony — dziś: rozproszony. [przypis edytorski]

rozprószyć (starop.) — dziś: rozproszyć; rozprzestrzenić. [przypis edytorski]

rozprótego (starop. forma ort.) — dziś popr.: rozprutego. [przypis edytorski]

rozproszenie pomyłki — popr.: sprostowanie pomyłki. [przypis edytorski]

Rozproszeni — Rozwinięcie tego we fragm. 618. [przypis tłumacza]

rozpukł — rozpękł; pękł; por. wyrażenie: śmiać się do rozpuku. [przypis edytorski]

rozpuknąć a. rozpuknąć się (daw.) — pęknąć, rozpaść się. [przypis edytorski]

rozpuknąć się (daw.) — pęknąć; por. wyrażenie: śmiać się do rozpuku. [przypis edytorski]

rozpuknąć się (starop.; tu 3 os., lp, r.ż.: rozpukła) — rozpękła się. [przypis redakcyjny]

rozpuścić jak dziadowski bicz — rozpieścić, zepsuć. [przypis edytorski]

rozradzać (daw.) — [tu:] odradzać. [przypis redakcyjny]

rozradzać (starop.) — odradzać coś, odwodzić od czegoś. [przypis edytorski]

rozradzić co (starop.) — odradzić [co], od czego odwieść. [przypis redakcyjny]

rozradzić (starop. forma) — odradzić. [przypis edytorski]

rozrażać — rozpalać, jątrzyć, drażnić. [przypis edytorski]

rozrodzonem — daw. forma N. i Msc. przymiotników i imiesłowów przym. r.n.; dziś tożsama z r.m.: rozrodzonym. [przypis edytorski]

rozroślejsze — opaślejsze. [przypis redakcyjny]

rozrosły potężnymi odnogi — dziś: rozrosły potężnymi odnogami a. rozrośnięty w potężne odnogi. [przypis edytorski]

rozruchać (daw., gw.) — rozruszać, poruszyć. [przypis edytorski]

rozruchane (daw., gw.) — rozruszane; ruszające się. [przypis edytorski]

rozruch — spór, zamieszanie, walka (por. rozruchy). [przypis edytorski]

rozruszenie (daw.) — zburzenie, zniszczenie. [przypis edytorski]

rozrywać (daw.) — [tu:] rozbierać, rozważać. [przypis redakcyjny]

Rozrywka jest dla ludzi światowych rzeczą tak potrzebną (…) — Przekreślone ręką Pascala zapewne dlatego, iż zużytkowane gdzie indziej. [przypis tłumacza]

rozrzedniała — dziś: zrzedła a. rozrzedziła się. [przypis edytorski]

rozrzewniony — zasmucony. [przypis edytorski]

Rozrzutność jest mi tak wrodzona (…) stokrotnie zwracam ubogim — Aretino P. Lettere I, 15. [przypis tłumacza]

rozścielać — tu: rozpościerać. [przypis edytorski]

rozśmiać — dziś popr.: roześmiać. [przypis edytorski]

rozśmiać się — dziś popr.: roześmiać się. [przypis edytorski]

rozśmiać się — dziś: roześmiać się. [przypis edytorski]

rozśmiał się — dziś popr. forma 3.os. lp. cz. przesz.: roześmiał się. [przypis edytorski]

rozśmiał się — dziś popr.: roześmiał sie. [przypis edytorski]

rozśmiał się szyderczo — w oryg. niem. grinste: wyszczerzył zęby w uśmiechu. [przypis edytorski]

rozśmiany — dziś popr.: roześmiany. [przypis edytorski]

rozśmielić — ośmielić. [przypis edytorski]

rozsądek (daw.) — tu: decyzja, orzeczenie, rozstrzygnięcie. [przypis edytorski]

rozsądek (daw.) — tu: wyrok, orzeczenie. [przypis edytorski]

rozsądek jest wprawdzie zdatny do pouczenia i zaopatrzenia w prawidła, lecz że rozwaga jest tym szczególnym talentem, który nie żąda być pouczanym, lecz uprawianym tylko — brak rozwagi jest właściwie tym, co nazywają głupotą [Dummheit], a takiej ułomności naprawić niepodobna. Głowa tępa czy ograniczona, której brak jedynie należytego stopnia rozsądku i własnych tegoż pojęć, da się doskonale zaopatrzyć w naukę, aż do uczoności nawet. Ale ponieważ zazwyczaj nie dostaje takim ludziom i tamtej (secunda Petri [secunda Petri jest to nazwa wzięta z opowiedzianego w Ewangeliach zapomnienia się ucznia Chrystusowego, Piotra, który wobec sług Kaifasza zaparł się mistrza po trzykroć i dopiero gdy kur zapiał, przypomniał sobie przepowiednię Jezusa i gorzko zapłakał (Mt 26: 69–75. W tej „sekundzie” dopiero przyszła mu rozwaga, stłumiona poprzednio przez obawę, a rozbudzona potem przypomnieniem sobie przepowiedni mistrza; przyp. tłum.]), nieraz się więc zdarza napotykać bardzo uczonych mężów, którzy w stosowaniu swej umiejętności często wykazują ową niedającą się wykorzenić wadę. [przypis autorski]

rozsądek (starop.) — [tu:] rozstrzygnięcie; [por. rozsądzić]. [przypis redakcyjny]

rozsądek — trzeba pamiętać, że w terminologii Trentowskiego rozsądek jest wyższą potęgą duchową niż rozum, wbrew powszechnie przyjętemu u nas znaczeniu obu tych wyrazów. [przypis tłumacza]

Rozsądny profesor powinien by (…) swój kurs moralności raczej w ten sposób — mój drogi chłopcze, ojciec twój kocha cię, dlatego daje mi czterdzieści franków miesięcznie, abym cię nauczył matematyki, rysunku, słowem, środków do zarobienia na życie. Gdyby ci było zimno z braku płaszczyka, ojciec twój bolałby nad tym. Bolałby, ponieważ serce jego etc., etc. ale kiedy będziesz miał osiemnaście lat, będziesz musiał sam zarobić na kupno tego płaszcza. Ojciec twój posiada, jak mówią, dwadzieścia pięć tysięcy funtów renty; ale jest was czworo, zatem trzeba będzie się odzwyczaić od powozu, z którego korzystasz w domu ojca etc., etc. [przypis autorski]

rozsadnik — istota szerząca zło. [przypis edytorski]

rozsady — młode rośliny wyhodowane z nasion w inspektach, szklarniach lub na rozsadnikach, przeznaczone do wysadzenia na miejsce stałe. [przypis edytorski]

Rozserdywsia duże (ukr.) — rozgniewał się bardzo. [przypis redakcyjny]

rozsforować — spuścić ze smyczy. [przypis edytorski]

rozsforowani — nie w sforze, nie w grupie. [przypis edytorski]

rozsiadem — rozjazdem, samołówką. [przypis redakcyjny]

rozsiędziona — siedząca szeroko; rozsiadła. [przypis edytorski]

rozsieczą — dziś: rozsieką. [przypis edytorski]

rozsierdzić się — bardzo się rozzłościć. [przypis edytorski]

rozsierdzić się (daw.) — rozgniewać się. [przypis edytorski]

rozsierdzić się (daw.) — rozzłościć się, rozgniewać. [przypis edytorski]

rozsierdzić się (daw.) — zezłościć się. [przypis edytorski]

rozsrożony — rozzłoszczony. [przypis edytorski]

rozstania i spotkania się kiedyś — Werter odnosi to powiedzenie do chwili rozstania się tu na ziemi i spotkania się w zaświatach. Wskazują na to słowa początkowe listu: „Nie ujrzę jej nigdy” i końcowe rozmowy z Lotą: „Zobaczymy się kiedyś”. [przypis redakcyjny]

rozstawne konie — świeże, niezmęczone konie umieszczane dawniej w pewnych odległościach w karczmach lub innych punktach na trasie, żeby umożliwić podróżnym wymianę zmęczonych wierzchowców lub zwierząt w zaprzęgu i dzięki temu szybsze przebycie drogi. [przypis edytorski]