Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 577 przypisów.

drab (daw.) — żołnierz piechoty, zbrojny pachołek, sługa. [przypis edytorski]

drabiak (daw.) — wóz drabiniasty. [przypis edytorski]

draganiska (daw.) — forma lm i zgrubienie od: dragan, tj. dragon, żołnierz. [przypis edytorski]

dragon (daw.) — żołnierz lekkiej jazdy. [przypis edytorski]

drałła (daw.) — dziś popr. 3.os. lp cz.ter.: drałuje (pot.: biegnie, pędzi). [przypis edytorski]

dramatyka (daw.) — twórczość dramatopisarska; dramat. [przypis edytorski]

drapiestwo (daw.) — grabież, rozbój. [przypis edytorski]

dreszcz przeszła (daw.) — dziś popr. forma r. m.: deszcz przeszedł. [przypis edytorski]

driakiew (daw.) — medykament z kilkudziesięciu składników, uważany za uniwersalny lek i odtrutkę, wytwarzany aż do XVIII w.; przen.: lekarstwo. [przypis edytorski]

driakiew (daw., z gr. thēriakē: odtrutka przeciw ukąszeniu) — lek na wszelkie choroby, zawierający wiele różnych składników. [przypis edytorski]

driakiew (daw., z gr. thēriakē: odtrutka przeciw ukąszeniu) — medykament z kilkudziesięciu składników, uważany za uniwersalny lek i odtrutkę, wytwarzany aż do XVIII w.; przen.: lekarstwo. [przypis edytorski]

driakiew (daw.) — zioło lecznicze, lek. [przypis edytorski]

drogiś zabaczył (daw.) — zapomniałeś drogi. [przypis edytorski]

drogista (daw.) — właściciel lub sprzedawca w drogerii, sklepie z lekami dostępnymi bez recepty, kosmetykami itp. [przypis edytorski]

drugą razą (daw.) — następnym razem. [przypis edytorski]

drugi (daw.) — tu: niektóry. [przypis edytorski]

drugie (daw., gw.) — inne. [przypis edytorski]

drukiem podać (daw.) — wydrukować. [przypis edytorski]

Drukowała się ona (daw.) — dziś popr. tylko z imiesłowem przymiotnikowym biernym: była drukowana, albo z formą bezosobową czasownika: drukowano ją. [przypis edytorski]

drużba (daw.) — przyjaźń. [przypis edytorski]

drużbart (daw.) — gra w karty. [przypis edytorski]

druże (daw.) — przyjacielu. [przypis edytorski]

drużka (daw.) — przyjaciółka. [przypis edytorski]

drygant (daw.) — ogier. [przypis edytorski]

dryjakiew (daw.) — driakiew, używany w medycynie ludowej uniwersalny wieloskładnikowy lek roślinny. [przypis edytorski]

dryndulka (daw.) — pot. powóz. [przypis edytorski]

dryndziarz (daw., pot.) — dorożkarz. [przypis edytorski]

drzemota (daw.) — chęć snu. [przypis edytorski]

drzewiej (daw.) — tu: wcześniej. [przypis edytorski]

drzystać a. drystać (daw., gw.) — mieć rozwolnienie, wypróżniać się rzadko. [przypis edytorski]

dubelt (daw.) — podwójnie. [przypis edytorski]

Ducha wartogłowa (daw.) — ducha niezrównoważenia, lekkomyślności; w tłum. Wujka: „ducha wichrowatego”, w BT: „ducha obłędu”. [przypis edytorski]

duchem być sądząc wodę lub płomyki (daw.) — we współczesnej składni: sądząc, że duchem jest woda lub płomyki; nawiązanie do różnych szkół staroż. greckiej filozofii przyrody: Tales z Miletu (ok. 620 p.n.e. – ok. 540 p.n.e.) uznawał za pierwotną zasadę świata wodę, zaś Heraklit z Efezu (ok. 540 p.n.e. – ok. 480 p.n.e.) ogień. [przypis edytorski]

duchem (daw.) — szybko, bez zwłoki. [przypis edytorski]

duchem (daw.) — szybko, co tchu. [przypis edytorski]

duenna (daw., z hiszp. dueña) — ochmistrzyni, dama do towarzystwa młodej kobiety, towarzysząca jej w wyjściach poza dom; przyzwoitka. [przypis edytorski]

duenna (daw., z hiszp. dueña) — ochmistrzyni, dama do towarzystwa młodej kobiety, towarzysząca jej w wyjściach poza dom; przyzwoitka. [przypis edytorski]

dufać (daw.) — dziś: ufać. [przypis edytorski]

dufać (daw.) — nazbyt wierzyć we własne siły. [przypis edytorski]

dufać (daw.) — ufać, mieć nadzieję. [przypis edytorski]

dufać (daw.) — ufać. [przypis edytorski]

dufać (daw.) — ufać, wierzyć, pokładać nadzieję. [przypis edytorski]

dufać (daw.) — ufać, zwłaszcza nadmiernie. [przypis edytorski]

dufać (daw.) — ufać, zwłaszcza nadmiernie; wierzyć. [przypis edytorski]

dufałość (daw.) — zaufanie. [przypis edytorski]

dufność (daw.) — pycha, nadmierne zaufanie we własne siły. [przypis edytorski]

dumka (daw.) — wymysł, mniemanie. [przypis edytorski]

dunka (daw.) — duńska rękawiczka, z delikatnej skóry, obróconej gładką stroną do wewnątrz. [przypis edytorski]

dur (daw.) — gorączka, choroba (por. „dur brzuszny”). [przypis edytorski]

dur (daw.) — odurzenie; obłęd; środek odurzający. [przypis edytorski]

dur (daw.) — stan odurzenia, obłęd, choroba. [przypis edytorski]

dur (daw.) — zamroczenie umysłu, odurzenie. [przypis edytorski]

durzyć (daw.) — zwodzić, bałamucić. [przypis edytorski]

durzyć (daw.) — zwodzić, oszukiwać. [przypis edytorski]

durzyć głowę (komuś) (daw.) — zawracać głowę. [przypis edytorski]

durzyć kogoś (daw.) — zwodzić, oszukiwać, bałamucić, zawracać głowę. [przypis edytorski]

duser (daw.) — pochwała, komplement. [przypis edytorski]

dusery (daw.) — pochlebstwa, słodkie słówka, komplementy. [przypis edytorski]

duszko (daw.) — zwrot wskazujący na serdeczne uczucia wobec drugiej osoby (dziś powiedzielibyśmy: „skarbie”, „kochanie”). [przypis edytorski]

dusznie (daw.) — duchowo, na duszy. [przypis edytorski]

dusznie (daw.) — dziś popr. forma: duchowo; w sferze duchowej. [przypis edytorski]

duszny (daw.) — duchowy, dotyczący duszy. [przypis edytorski]

duszny (daw.) — duchowy; związany z duszą. [przypis edytorski]

duszny (daw.) — odbywający się w duszy; duchowy. [przypis edytorski]

duszny (daw.) — odnoszący się do duszy; duchowy. [przypis edytorski]