Przypisy

od Parysa (daw.) — przez Parysa. [przypis edytorski]

od pastucha (daw.) — przez bogów. [przypis edytorski]

odpis (daw.) — pisemna odpowiedź, odpisanie na list. [przypis edytorski]

odpór (daw.) — obrona. [przypis edytorski]

odpocznienie (daw.) — spoczęcie, wypoczynek. [przypis edytorski]

od powicia (daw.) — od urodzenia; powić: urodzić dziecko. [przypis edytorski]

odpoznawać (daw.) — rozpoznawać w czymś coś, co znało się dawniej. [przypis edytorski]

odprawa (daw.) — załatwienie, rozstrzygnięcie. [przypis edytorski]

odprawować (daw.) — dziś: odprawiać. [przypis edytorski]

odprawować (daw.) — odprawiać. [przypis edytorski]

odprawować się (daw.) — odbywać się. [przypis edytorski]

od przyrodzenia (daw.) — z natury. [przypis edytorski]

odrachować (daw.) — dziś: odliczyć. [przypis edytorski]

odrażać (daw.) — zrażać, zniechęcać. [przypis edytorski]

od robaków (daw.) — przez robaki. [przypis edytorski]

od rodzicam go dostał (daw.) — dostałem go od ojca. [przypis edytorski]

od Romanistów (daw.) — tu w znaczeniu: przez Romanistów. [przypis edytorski]

odruzgi (daw.) — odpryski. [przypis edytorski]

odrwić (daw.) — oszukać. [przypis edytorski]

odrzecze (daw., gw.) — odpowie. [przypis edytorski]

odsetka (daw.) — procent od kwoty; dziś tylko w lm: odsetki. [przypis edytorski]

odsługa (daw.) — usługa oddana za usługę. [przypis edytorski]

od sta (daw.) — od stu (sta: daw. D. słowa „sto”, odmienianego jak rzeczownik); dziś: procent. [przypis edytorski]

od sta (daw.) — od stu (sta: daw. D. słowa „sto”, odmienianego jak rzeczownik); dziś: procent. [przypis edytorski]

od Strojnowskiego (daw.) — przez Strojnowskiego. [przypis edytorski]

odstrychnąć się (daw.) — tu: oddalić się, zerwać a. ochłodzić stosunki. [przypis edytorski]

odtęschnieć (daw.) — przestać tęsknieć. [przypis edytorski]

od tejże doby (daw.) — od tego momentu. [przypis edytorski]

odtroczyć (daw.) — odwiązać. [przypis edytorski]

odwalić (daw.) — odciąć. [przypis edytorski]

od was (daw.) — przez was. [przypis edytorski]

odwetować (daw.) — odbić (coś komuś), odegrać się (na kimś za coś), zemścić się, odpłacić (komuś za coś). [przypis edytorski]

od wiatru (daw.) — przez wiatr. [przypis edytorski]

odwieczerze a. odwieczerz (daw., gw.) — popołudnie, pora przed wieczorem. [przypis edytorski]

od wielu (daw.) — przez wielu. [przypis edytorski]

odwłóczyć (daw.) — odwlekać, odkładać na później. [przypis edytorski]

odwłoka (daw.) — zwłoka, odłożenie sprawy; pójść w odwłokę: odwlec się. [przypis edytorski]

odwłoka (daw.) — zwłoka, odłożenie sprawy. [przypis edytorski]

odwłoka (daw.) — zwłoka. [przypis edytorski]

odwodzić (daw.) — zniechęcać do określonego działania. [przypis edytorski]

Odysów (daw.) — należący do Odysa. [przypis edytorski]

odźwierek (daw.) — odrzwia, oprawa drzwi. [przypis edytorski]

odźwierki (daw.) — skrzydła drzwi. [przypis edytorski]

od żadnej ręki (daw.) — przez żadną rękę. [przypis edytorski]

odżenąć (daw.) — odegnać. [przypis edytorski]

odżenie (daw.) — odegna. [przypis edytorski]

odziać (daw.) — ubrać, założyć na siebie. [przypis edytorski]

odzian (daw.) — ubrany. [przypis edytorski]

odzian spiżową zbroją (daw.) — zakuty w spiżową zbroję. [przypis edytorski]

odzierca (daw.) — grabieżca; ten, który „odziera”, grabi czyjąś własność. [przypis edytorski]

odzierca (daw.) — grabieżca; ten, który odziera, grabi czyjąś własność. [przypis edytorski]

odzierżyć (daw.) — otrzymać. [przypis edytorski]

odziewać się (daw.) — ubierać się. [przypis edytorski]

odzież płótniana (daw.) — dziś: odzież płócienna. [przypis edytorski]

odzyszcze (daw.) — odzyska. [przypis edytorski]

odzyszczyć (daw.) — odzyskać. [przypis edytorski]

oficjał (daw.) — przedstawiciel władzy; w Kościele katolickim: przewodniczący sądu biskupiego, sprawujący w imieniu biskupa kościelną władzę sądowniczą. [przypis edytorski]

oficjalista (daw.) — osoba zarządzająca majątkiem ziemskim. [przypis edytorski]

oficjalista (daw.) — prywatny urzędnik, osoba zatrudniona przez właściciela do wykonywania zadań związanych z zarządzaniem majątkiem ziemskim. [przypis edytorski]

oficjalista (daw.) — urzędnik. [przypis edytorski]

oficjalista (daw.) — zarządca prywatnego majątku ziemskiego. [przypis edytorski]

oficjować (daw.) — odprawiać nabożeństwo. [przypis edytorski]

ofrankować (daw.) — uiścić opłatę pocztową za przesłanie listu. [przypis edytorski]

oględowanie (daw.) — oględziny. [przypis edytorski]

ognie bengalskie (daw.) — wielobarwne sztuczne ognie, fajerwerki. [przypis edytorski]

ogniepiór a. ogniopiór (daw.) — wysypka na twarzy. [przypis edytorski]

ogniów (daw.) — dziś popr. D. lm: ogni. [przypis edytorski]

ogolić z stołu (daw.) — zabrać ze stołu. [przypis edytorski]

ogorzały (daw.) — opalony. [przypis edytorski]

ograżać (daw.) — mieć dreszcze, trząść się. [przypis edytorski]

ograżka (daw.) — dreszcz. [przypis edytorski]

ogrodowizna (daw.) — warzywa. [przypis edytorski]

ogrodowizny (daw.) — rośliny uprawne, rosnące w ogrodzie, tj. warzywniku; warzywa. [przypis edytorski]

ogrojec a. ogórec (daw.) — ogród. [przypis edytorski]

ogrojec a. ogrójec (daw.) — ogród. [przypis edytorski]

ogrojec (daw.) — ogród. [przypis edytorski]

ohacić (daw.) — ogacić, tj. uszczelnić chałupę, by nie ulatniało się z niej ciepło. [przypis edytorski]

ohydzić (daw.) — obmierzić, zohydzać; hańbić. [przypis edytorski]

o ilem mógł (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: o ile mogłem. [przypis edytorski]

o ile sił mu stanie (daw.) — o ile sił mu starczy. [przypis edytorski]

ojcowie (daw.) — rodzice. [przypis edytorski]

ojczyc (daw.) — syn ojca, dziedzic (por.: księżyc: syn księcia). [przypis edytorski]

okazja (daw.) — bitwa, potyczka. [przypis edytorski]

okazować (daw.) — pokazywać. [przypis edytorski]

okiełznać (daw.) — pohamować, powstrzymać. [przypis edytorski]

okny (daw.) — dziś forma N.lm: oknami. [przypis edytorski]

okół (daw.) — dziś: okolica. [przypis edytorski]

okólnik (daw.) — tu: podwórze. [przypis edytorski]

około (daw.) — przyimek wiążący wykonywaną czynność z jej przedmiotem, bez wskazywania bliższych szczegółów. [przypis edytorski]

około (daw.) — przyimek wiążący wykonywaną czynność z jej przedmiotem: wokół, dokoła, nad. [przypis edytorski]