Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 471 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 609 przypisów.
ciura (daw.) — pachołek wojskowy. [przypis edytorski]
ciura (daw.) — sługa w obozie wojskowym. [przypis edytorski]
ciżba (daw.) — mrowie, tłum. [przypis edytorski]
ciżba (daw.) — tłum, gromada. [przypis edytorski]
ciżba (daw.) — tłum, mnóstwo stłoczonych ludzi. [przypis edytorski]
ciżba (daw.) — tłum. [przypis edytorski]
ciżma (daw.) — but, pantofel. [przypis edytorski]
ciżma (daw.) — miękki bucik. [przypis edytorski]
ciż sami (daw.) — konstrukcja z partykułą -że skróconą do -ż w funkcji wzmacniającej; znaczenie: ci sami właśnie. [przypis edytorski]
cknać sobie (daw.) — przykrzyć, tęsknić sobie. [przypis redakcyjny]
cknienie (daw.) — nuda. [przypis redakcyjny]
cknie się (daw.) — smutno jest. [przypis edytorski]
ckno (daw.) — smutno. [przypis edytorski]
cłek (gw., daw.) — człowiek. [przypis edytorski]
cmyntarz (daw.) — dziś: cmentarz. [przypis edytorski]
cnić się (daw., gw.) — tęsknić. [przypis edytorski]
cnić się (daw.) — tęsknić. [przypis edytorski]
cnić się (daw.) — tęsknić za czymś, martwić się, nudzić. [przypis edytorski]
cnić się (daw.) — tęsknić za czymś, martwić się, nudzić. [przypis edytorski]
cni się (daw.) — nudzi się, jest tęskno. [przypis edytorski]
cny (daw.) — pełen cnót, godny szacunku, szlachetny. [przypis edytorski]
cny (daw.) — zacny, dobry. [przypis edytorski]
cóś (daw., reg.) — dziś popr.: coś. [przypis edytorski]
cóż bo (daw.) — co też, cóż więc. [przypis edytorski]
cóż bo (daw.) — w takim przestawnym szyku oznacza: cóż więc, co też. [przypis edytorski]
cóż (…) dzierżysz o owym (daw.) — co myślisz o tym. [przypis edytorski]
cóżeś zacz? (daw.) — kim jesteś? [przypis edytorski]
co bych rad widział (daw.) — co bym chętnie widział. [przypis edytorski]
coby dawać pozór (daw.) — żeby pilnować (czy nie idzie wicesekretariusz). [przypis edytorski]
co było odeszło (daw.) — forma daw. czasu zaprzeszłego; znaczenie: co odeszło (dawniej, przedtem). [przypis edytorski]
coć (daw.) — co ci. [przypis edytorski]
coć mówił (daw.) — skrót od: co ci mówił. [przypis edytorski]
co ducha (daw.) — co tchu, jak najszybciej. [przypis edytorski]
co duchu (daw.) — co tchu. [przypis edytorski]
co duchu (daw.) — jak najszybciej. [przypis edytorski]
cofać (daw.) — [dziś:] cofać się. [przypis redakcyjny]
cofnąć (daw.) — [dziś:] cofnąć się. [przypis redakcyjny]
comy (gw., daw.) — cośmy [mówili; co mówiliśmy: konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika]. [przypis autorski]
co najraniej (daw.) — jak najwcześniej; tu: jak najszybciej. [przypis edytorski]
co niebądź (daw.) — tu: trochę. [przypis edytorski]
co o kim trzymać (daw.) — co o kim sądzić. [przypis redakcyjny]
co rychlej (daw.) — jak najszybciej. [przypis edytorski]
co rzadka (daw.) — co rzadkie, co się rzadko zdarza. [przypis edytorski]
coście widzieli (daw.) — konstrukcja z ruchoma końcówką czasownika; inaczej: co widzieliście. [przypis edytorski]
cośmy (…) czekali (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, dziś: co (…) czekaliśmy. [przypis edytorski]
cosi (daw., gw.) — coś. [przypis redakcyjny]
co się było stało (daw.) — forma daw. czasu zaprzeszłego; znaczenie: co się stało (dawniej, przedtem). [przypis edytorski]
co słusze (daw.) — co wypada; co jest obowiązkiem. [przypis edytorski]
co tylko sił mu staje (daw.) — co tylko sił mu starczy. [przypis edytorski]
co żywo (daw.) — jak najszybciej. [przypis edytorski]
co żywo (daw.) — wszyscy żywi (por. kto żyw). [przypis redakcyjny]
cuch (daw.) — zapach. [przypis edytorski]
cuda (daw.) — dziwy, potwory. [przypis redakcyjny]
cuda (daw.) — [tu:] dziwy, potwory. [przypis redakcyjny]
cudło (daw.) — cudo, dziwo, niezwykłość. [przypis edytorski]
cudny (daw.) — dziwny. [przypis edytorski]
cudować się (daw.) — dziwić się. [przypis edytorski]
cudzołózca (daw.) — cudzołożnik. [przypis edytorski]
cug (daw.) — ciągnienie, pochód. [przypis redakcyjny]
cug (daw.) — cztero- bądź sześciokonny zaprzęg. [przypis edytorski]
cug (daw.) — pierwszeństwo. [przypis redakcyjny]
cug (daw.) — [tu:] pierwszeństwo. [przypis redakcyjny]
cug (daw.) — tu: szyk. [przypis redakcyjny]
cug (daw.) — zaprzęg. [przypis edytorski]
cug (daw.) — zaprzęg składający się z czterech lub sześciu koni zaprzęgniętych parami. [przypis redakcyjny]
cugowe konie (daw.) — konie ciągnące poszóstną karetę; cug: zaprzęg składający się z sześciu koni jednej maści, zaprzężonych parami. [przypis edytorski]
cukrować (daw.) — słodzić, ozdabiać, umilać. [przypis edytorski]
cukry (daw.) — słodycze. [przypis edytorski]
cwikier (daw.) — binokle; okulary. [przypis edytorski]
cwykiel (daw.) — klin, reduta. [przypis redakcyjny]
cybeby (daw.) — rodzaj większych rodzynek. [przypis redakcyjny]
cyferblat (daw., z niem.) — tarcza zegara. [przypis edytorski]
cyferka (daw.) — parafka, skrócony podpis zatwierdzającego dokument. [przypis edytorski]
cyfra (daw.) — daw.: liczba, ilość; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]
cyfra (daw.) — daw.: liczba, ilość; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]
cyfra (daw.) — inicjały, monogram. [przypis edytorski]
cyfra (daw.) — liczba, ilość; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]
cyfra (daw.) — liczba, wielkość liczbowa; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]
Izabela Moszczeńska-Rzepecka, Co każda matka swojej dorastającej córce powiedzieć powinna
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
cyfra (daw.) — litera; znak. [przypis edytorski]
cyfra (daw.) — monogram. [przypis edytorski]
cyfrę (daw.) — liczba, wielkość liczbowa; dziś popr.: pojedynczy znak pisarski służący do zapisywania liczb. [przypis edytorski]
cyfry (daw.) — tu: inicjały; pierwsze litery imienia i nazwiska. [przypis edytorski]
cyga (daw.) — bąk. [przypis redakcyjny]
cyga (daw.) — fryga, bąk. [przypis redakcyjny]
cygan (daw.) — piec żelazny z kuchenką do gotowania. [przypis edytorski]
cyklista (daw.) — rowerzysta. [przypis edytorski]
cyrk (daw.) — okręg, koło. [przypis redakcyjny]
cyrkuł (daw.) — dzielnica miasta. [przypis edytorski]
cyrkuł (daw.) — okręg; mała jednostka administracyjna w zaborze rosyjskim; odpowiednik dzisiejszej dzielnicy lub gminy. [przypis edytorski]
cyrkuł (daw.) — posterunek policji. [przypis edytorski]
cyrkuł (daw.) — posterunek policji w zaborze rosyjskim. [przypis edytorski]
cyrkuł (daw.; z łac. circulum: koło, okrąg) — komisariat policji (w zaborze rosyjskim; w innym znaczeniu także: administracyjna jednostka terytorialna, odpowiednik powiatu). [przypis edytorski]
cyrkuł (daw., z łac. circulus: krąg, koło) — okręg, dzielnica. [przypis edytorski]
cyrkularz (daw.) — okólnik, pismo zawierające zalecenia, wytyczne. [przypis edytorski]
cyrkularz (daw.) — okólnik. [przypis edytorski]
cyrkumstancja (daw., z łac.) — okoliczność. [przypis edytorski]
cyrulik (daw.) — fryzjer, wykonujący też proste zabiegi medyczne. [przypis edytorski]
cytacja (daw.) — cytat. [przypis edytorski]
cytadelle (daw.) — cytadele. [przypis edytorski]
cytata (daw.) — dziś r.m.: cytat. [przypis edytorski]
