Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 394 przypisów.
tum (daw.) — kościół katedralny. [przypis edytorski]
tum (daw.) — kościół, świątynia, katedra. [przypis edytorski]
tum (daw.) — kościół, świątynia. [przypis edytorski]
tum (daw.) — średniowieczny kościół katedralny lub kolegiata. [przypis edytorski]
tum (daw.) — świątynia. [przypis edytorski]
tumor (daw.) — guz uciskający sąsiednie tkanki, nowotwór. [przypis edytorski]
tumski (daw.) — (o kościele) katedralny a. kolegiacki. [przypis edytorski]
tumult (daw.) — zamieszki. [przypis edytorski]
tumult (daw.; z łac. tumultus: zgiełk, rozruch) — zamieszki (często na tle wyznaniowym); zamieszanie, zamęt; tu forma zdr.: tumulcik. [przypis edytorski]
tumult (daw., z łac. tumultus: zgiełk, zamęt, starcie) — rozruchy, zamieszki. [przypis edytorski]
turbacja (daw., gw.) — kłopot. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
turbacja (daw., gw.) — kłopot, zmartwienie; uciążliwość. [przypis edytorski]
turbacja (daw., gw.) — zmartwienie. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
turbacja (daw.) — trudna sytuacja bądź zmartwienie nią. [przypis edytorski]
turbacja (daw.) — zmartwienie. [przypis edytorski]
turbować (daw.) — martwić. [przypis edytorski]
turbować się (daw., gw.) — martwić się. [przypis edytorski]
turbować się (daw.) — martwić się. [przypis edytorski]
turbować się (daw.) — martwić się. [przypis edytorski]
turbować się (daw., z łac.) — martwić się. [przypis edytorski]
Turczyn (daw.) — Turek; tu: Turcy, Turcja, Imperium Otomańskie (w skład którego wchodziła Jerozolima w latach 1517–1917). Akcja opowieści rozgrywa się w czasie wojny krymskiej (1853–1856), toczonej przez Rosję przeciwko Turcji, którą wspierali Brytyjczycy, Francuzi i Królestwo Sardynii. [przypis edytorski]
tur (daw.) — wymarły ssak leśny z rodziny parzystokopytnych. [przypis edytorski]
turkos (daw.) — Algierczyk odbywający służbę w wojsku francuskim. [przypis edytorski]
turma (daw.) — więzienie. [przypis edytorski]
turma (daw.) — więzienie, wieża więzienna. [przypis edytorski]
turmy (daw.) — więzienne wieże. [przypis edytorski]
Tuśmy usiedli (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, dziś: „tu usiedliśmy”. [przypis edytorski]
tuszemy sobie (daw.) — mamy nadzieję. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — mieć nadzieję; por.: otucha. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — mieć nadzieję; por.: otucha. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — mieć nadzieję; por. otucha. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — mieć nadzieję. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Charles Dickens, Dawid Copperfield, Dawid Copperfield, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
tuszyć (daw.) — mieć nadzieję, spodziewać się; por. otucha. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — mieć nadzieję, spodziewać się. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — mieć nadzieję; tu: dawać nadzieję. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — mieć nadzieje. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — myśleć, być przekonanym; spodziewać się. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — przypuszczać. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — spodziewać się czegoś, mieć nadzieję; por. otucha. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — spodziewać się, mieć nadzieję. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — spodziewać się, mieć nadzieję. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — spodziewać się. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — spodziewać się; sądzić. [przypis edytorski]
tuszyć (daw.) — uważać, sądzić; spodziewać się, mieć nadzieję. [przypis edytorski]
tutor (daw., z łac.) — opiekun, wychowawca. [przypis edytorski]
tużurek (daw.) — rodzaj dwurzędowego surduta, popularny na przełomie XIX i XX w. [przypis edytorski]
tużurek (daw., z fr.) — dwurzędowy surdut z ciemnej wełny, popularny na przełomie XIX i XX w., pełniący rolę dzisiejszej marynarki, ale sięgający do połowy uda. [przypis edytorski]
tużurek (daw., z fr. tout jour: każdego dnia, codzienny) — surdut codziennego użytku; element męskiego stroju w II połowie XIX w., pełniący rolę dzisiejszej marynarki, ale sięgający do połowy uda. [przypis edytorski]
tużurek (z fr., daw.) — w XIX i na początku XX w. codzienne okrycie męskie przypominające krojem surdut. [przypis edytorski]
tużyć (daw.) — tęsknić. [przypis edytorski]
tuzać (daw.) — tarmosić; bić. [przypis edytorski]
tuza (daw.) — najwyższa karta, zwykle as. [przypis edytorski]
tuz (daw.) — as. [przypis edytorski]
tuz (daw.) — as w grach karcianych. [przypis edytorski]
tuz (daw.) — as w kartach. [przypis edytorski]
tuz (daw.) — as w talii kart. [przypis edytorski]
tuz (daw.) — atut, najwyższa karta w grze, zwykle as. [przypis edytorski]
tuz (daw.) — najwyższa karta, as. [przypis edytorski]
tuz (daw.) — w grach karcianych: as, najsilniejsza karta. [przypis edytorski]
tuzować (daw.) — bić. [przypis edytorski]
tuzy (daw.) — as w kartach. [przypis edytorski]
tuzy (daw.) — uderzenia pięścią, kijem, guzy. [przypis edytorski]
twarde a kolące (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego, dziś: twarde i kolące. [przypis edytorski]
twierdzić (daw.) — tu: utwierdzać, wzmacniać. [przypis edytorski]
tyczący (daw.) — dziś: tyczący się, dotyczący. [przypis edytorski]
ty (daw.) — dziś: te. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
ty (daw.) — dziś zaimek lm r.n.: te. [przypis edytorski]
ty (daw.) — te, one. [przypis edytorski]
tyfon (daw., z gr.) — tajfun, huragan tropikalny we wsch. i płd.-wsch. Azji. [przypis edytorski]
tył podać (daw.) — uciec. [przypis edytorski]
tyły podają (daw.) — uciekają. [przypis edytorski]
tyla (daw., gw.) — rzecz. oznaczający: tak wiele, tyle. [przypis edytorski]
tyle co jeno (daw., gw.) — dopiero co; niedawno. [przypis edytorski]
tyle (daw.) — tak bardzo. [przypis edytorski]
tyli (daw.) — tu: tak wielki. [przypis edytorski]
tylo (daw., gw.) — tylko. [przypis edytorski]
tylo (daw.) — tylko. [przypis edytorski]
tym końcem (daw.) — tu: w tym celu. [przypis edytorski]
tym kształtem (daw.) — w ten sposób. [przypis edytorski]
tyna a. tyn (daw.) — ogrodzenie drewniane, z gałęzi a. belek. [przypis edytorski]
tyn (daw.) — mur. [przypis edytorski]
tynf (daw.) — drobna moneta polska. [przypis edytorski]
tynglówka (daw.) — artystka-prostytutka pracująca w lokalu zw. tingel-tangel, tj. w podrzędnym lokalu rozrywkowym. [przypis edytorski]
tynglówka (daw.) — artystka-prostytutka pracująca w tingel-tangel, tj. w podrzędnym lokalu rozrywkowym. [przypis edytorski]
tyny (daw.) — ogrodzenie, tu: mur. [przypis edytorski]
ty o to stoisz (daw.) — tobie na tym zależy. [przypis edytorski]
tysiączny (daw.) — tu: bardzo liczny; liczony w tysiącach. [przypis edytorski]
tytuń (daw.) — dziś popr.: tytoń. [przypis edytorski]
tytuń (daw.) — dziś: tytoń. [przypis edytorski]
tytuń (daw.) — tytoń. [przypis edytorski]
tytuniowy (daw.) — dziś: tytoniowy. [przypis edytorski]
tyż to (daw.) — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czyż to ty, czy to ty. [przypis edytorski]
tyzana (daw., z fr.) — ziółka, leczniczy napar z suszonych roślin. [przypis edytorski]
tyzanna, właśc. tyzana (daw., z fr.) — ziółka, leczniczy napar z suszonych roślin. [przypis edytorski]
