Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 446 przypisów.

trzeba myślić, jako mu dosyć uczynić (daw.) — trzeba myśleć, jak mu uczynić zadość (jak mu sprostać). [przypis edytorski]

trzebaż (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą, inaczej: „trzeba że”. [przypis edytorski]

trzeciem (daw.) — forma N.lp, dziś popr.: trzecim. [przypis edytorski]

trzewik (daw.) — but. [przypis edytorski]

trzop (daw.) — czerep, garnek. [przypis redakcyjny]

trzpiotać się (daw.) — figlować, zachowywać się jak trzpiot. [przypis edytorski]

trzpiotostwo (daw.) — lekkomyślność, płochość, pustota. [przypis edytorski]

trzy czapek (daw.) — dziś popr. forma: trzy czapki. [przypis edytorski]

trzydzieści i siedem minut na dziesiątą (daw.) — dziś: trzydzieści siedem minut po dziewiątej. [przypis edytorski]

trzykroć'em się rozbił (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: trzykroć się rozbiłem. [przypis edytorski]

trzy kwadranse na 11 (daw.) — inaczej: trzy kwadranse po godzinie dziesiątej; 10:45. [przypis edytorski]

trzy kwadranse na czwartą (daw.) — czterdzieści pięć minut po trzeciej. [przypis edytorski]

trzy kwadranse na dwunastą (daw.) — kwadrans to 15 minut; trzy kwadranse na dwunastą to 11:45. [przypis edytorski]

trzy kwadranse na dwunastą (daw.) — za kwadrans dwunasta; jedenasta czterdzieści pięć. [przypis edytorski]

trzy kwadranse na dziewiątą (daw.) — dziś: trzy kwadranse po ósmej, ósma czterdzieści pięć. [przypis edytorski]

trzy kwadranse na jedenastą (daw.) — trzy kwadranse po dziesiątej, czyli za piętnaście minut jedenasta. [przypis edytorski]

trzy kwadranse na pierwszą (daw.) — kwadrans to 15 minut; trzy kwadranse na pierwszą w nocy to godz. 00:45. [przypis edytorski]

trzy kwadranse na siódmą (daw.) — kwadrans po szóstej. [przypis edytorski]

trzy kwadranse na siódmą (daw.) — trzy kwadranse po szóstej, czyli za kwadrans siódma. [przypis edytorski]

trzy kwadranse na szóstą (daw.) — trzy kwadranse po godzinie piątej; piąta czterdzieści pięć. [przypis edytorski]

trzymać (daw.) — utrzymywać, uważać, sądzić. [przypis edytorski]

trzymać (daw.) — utrzymywać, uważać, sądzić. [przypis edytorski]

trzymać się na baczeniu (daw.) — być ostrożnym. [przypis edytorski]

trzymać wysoko o czymś (daw.) — mieć wysokie mniemanie o czymś. [przypis edytorski]

tualeta (daw.) — elegancki ubiór, kreacja; także: czynności pielęgnacyjne, mycie, czesanie, golenie się, ubieranie. [przypis edytorski]

tucza (daw.) — deszcz, ulewa. [przypis edytorski]

tudzież (daw.) — a także, oraz. [przypis edytorski]

tułub (daw.) — ciało, trup, zwł. bezgłowy. [przypis edytorski]

tum (daw.) — kościół, świątynia. [przypis edytorski]

tum (daw.) — średniowieczny kościół katedralny lub kolegiata. [przypis edytorski]

tumor (daw.) — guz uciskający sąsiednie tkanki, nowotwór. [przypis edytorski]

tumski (daw.) — (o kościele) katedralny a. kolegiacki. [przypis edytorski]

tumult (daw.; z łac. tumultus: zgiełk, rozruch) — zamieszki (często na tle wyznaniowym); zamieszanie, zamęt; tu forma zdr.: tumulcik. [przypis edytorski]

tumult (daw., z łac. tumultus: zgiełk, zamęt, starcie) — rozruchy, zamieszki. [przypis edytorski]

turbacja (daw., gw.) — kłopot, zmartwienie; uciążliwość. [przypis edytorski]

turbacja (daw.) — zmartwienie. [przypis edytorski]

turbować się (daw.) — martwić się. [przypis edytorski]

Turczyn (daw.) — Turek; tu: Turcy, Turcja, Imperium Otomańskie (w skład którego wchodziła Jerozolima w latach 1517–1917). Akcja opowieści rozgrywa się w czasie wojny krymskiej (1853–1856), toczonej przez Rosję przeciwko Turcji, którą wspierali Brytyjczycy, Francuzi i Królestwo Sardynii. [przypis edytorski]

turkos (daw.) — Algierczyk odbywający służbę w wojsku francuskim. [przypis edytorski]

turma (daw.) — więzienie, wieża więzienna. [przypis edytorski]

turmy (daw.) — więzienne wieże. [przypis edytorski]

turnieja (daw.) — rozprawa, walka. [przypis redakcyjny]

turnieja (daw.) — rozruch. [przypis redakcyjny]

Tuśmy usiedli (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, dziś: „tu usiedliśmy”. [przypis edytorski]

tuszyć (daw.) — mieć nadzieję; por.: otucha. [przypis edytorski]

tuszyć (daw.) — mieć nadzieję. [przypis edytorski]

tuszyć (daw.) — mieć nadzieję; tu: dawać nadzieję. [przypis edytorski]

tuszyć (daw.) — mieć nadzieje. [przypis edytorski]

tuszyć (daw.) — przypuszczać. [przypis edytorski]

tuszyć (daw.) — spodziewać się, mieć nadzieję. [przypis edytorski]

tuszyć (daw.) — spodziewać się; sądzić. [przypis edytorski]

tuszyć (daw.) — uważać, sądzić; spodziewać się, mieć nadzieję. [przypis edytorski]

tutor (daw., z łac.) — opiekun, wychowawca. [przypis edytorski]

tużurek (daw.) — rodzaj dwurzędowego surduta, popularny na przełomie XIX i XX w. [przypis edytorski]

tużurek (daw., z fr.) — dwurzędowy surdut z ciemnej wełny, popularny na przełomie XIX i XX w., pełniący rolę dzisiejszej marynarki, ale sięgający do połowy uda. [przypis edytorski]

tużurek (daw., z fr. tout jour: każdego dnia, codzienny) — surdut codziennego użytku; element męskiego stroju w II połowie XIX w., pełniący rolę dzisiejszej marynarki, ale sięgający do połowy uda. [przypis edytorski]

tużurek (z fr., daw.) — w XIX i na początku XX w. codzienne okrycie męskie przypominające krojem surdut. [przypis edytorski]

tużyć (daw.) — tęsknić. [przypis edytorski]

tuzać (daw.) — tarmosić; bić. [przypis edytorski]

tuza (daw.) — najwyższa karta, zwykle as. [przypis edytorski]

tuz (daw.) — as w grach karcianych. [przypis edytorski]

tuz (daw.) — as w kartach. [przypis edytorski]

tuz (daw.) — atut, najwyższa karta w grze, zwykle as. [przypis edytorski]

tuz (daw.) — najwyższa karta, as. [przypis edytorski]