Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dopełniacz | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 424 przypisów.
modeste (łac.) — grzecznie. [przypis redakcyjny]
modestia (daw., z łac.) — skromność. [przypis edytorski]
modestia (łac.) — skromność. [przypis edytorski]
modestia (łac.) — skromność. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
modestia (łac.) — skromność; tu: umiarkowanie, wstrzęmięźliwość. [przypis edytorski]
modestia (łac.) — skromność, umiarkowanie. [przypis redakcyjny]
modestia (przestarz., z łac.) — skromność. [przypis edytorski]
modestia (z łac.) — skromność, pokora. [przypis edytorski]
modestia (z łac.) — skromność, pokora. [przypis redakcyjny]
modestia (z łac.) — skromność. [przypis edytorski]
modestia (z łac.) — skromność. [przypis redakcyjny]
modestia (z łac.) — umiarkowanie. [przypis edytorski]
modestissime (łac.) — najprzyzwoiciej, najspokojniej. [przypis redakcyjny]
modestius (łac.) — porządniej. [przypis redakcyjny]
modi imaginandi (łac.) — sposoby wyobrażania sobie. [przypis edytorski]
modo geometrico (łac.) — geometrycznie; używa się raczej wyrażenia łac. more geometrico (na wzór geometrii). [przypis edytorski]
modo obligatorio (łac.) — prawem zastawnym. [przypis redakcyjny]
modulamina suspecta (łac.) — melodie podejrzane. [przypis redakcyjny]
modum concludendi (łac.) — sposób zawierania. [przypis redakcyjny]
modus amandi (łac.) — sposób [realizowania] miłości; styl miłości. [przypis edytorski]
modus in rebus (łac.) — sposobu. [przypis redakcyjny]
modus omnium est pulcherrima virtus (łac.) — miara, czyli umiarkowanie piękniejszą nad wszelkie inne jest cnotą. [przypis redakcyjny]
modus operandi (łac.) — sposób działania. [przypis edytorski]
modus procedenti (łac.) — sposób postępowania. [przypis edytorski]
Modus quo corporibus adhaerent spiritus comprehendi ab hominibus (…) (łac.) — „Sposób, w jaki ciała zespolone są z duchem, niepojęty jest ludziom, a wszelako to jest człowiek”. Św. Augustyn, de Civ. Dei [O Państwie Bożym; Red. WL] XXI. 10. [przypis tłumacza]
modus vivendi (łac.) — sposób postępowania (dosł.: życia). [przypis edytorski]
modus vivendi (łac.) — sposób życia. [przypis edytorski]
modus vivendi (łac.) — sposób życia; tu: zasady współżycia. [przypis edytorski]
modus vivendi (łac.) — sposób życia; tu: zasady współżycia. [przypis edytorski]
moesta et errabunda (łac.) — smutna i błądząca. [przypis edytorski]
molestacja (daw., z łac.) — dziś: molestowanie, naprzykrzanie się prośbami. [przypis edytorski]
molestacja (z łac.) — namawianie, zmuszanie. [przypis redakcyjny]
molestissimus (łac.) — niezmiernie uciążliwy. [przypis edytorski]
molestum (łac.) — uciążliwe. [przypis redakcyjny]
moliri (łac.) — wyrządzić. [przypis redakcyjny]
molle cor (łac.) — miękkie serce; określenie z Owidiusza, Listy znad Morza Czarnego (Epistulae ex Ponto) ks. I, III 32. [przypis edytorski]
mollities (łac.) — miękkość. [przypis redakcyjny]
molluski (fr. mollusques, z łac. molluscus: miękki) — mięczaki, typ zwierząt, do którego należą m.in. ślimaki, małże, ośmiornice; mięczaki morskie wykopywane jako skamieniałości przewodnie (amonity, belemnity) służą do określania wieku skał. [przypis edytorski]
molo eventu (łac.) — ze złym skutkiem. [przypis redakcyjny]
moluski (fr. mollusques, z łac. molluscus: miękki) — mięczaki, typ zwierząt, do którego należą m.in. ślimaki, małże, ośmiornice. [przypis edytorski]
Monachus (…) triginta (łac.) — W klasztorze mnich nie wart jest dwóch jajek, ale kiedy zeń wyjdzie, wart jest więcej niż trzydzieści. [przypis tłumacza]
moneo, monere (łac.) — przypominać, napominać (II koniugacja). [przypis edytorski]
monit (z łac.) — napomnienie, przestroga. [przypis edytorski]
monoculus (łac.) — jednooki. [przypis redakcyjny]
monstrancja (z łac. monstrare: pokazywać) — ozdobne naczynie, w którym podczas uroczystości w kościele katolickim umieszcza się i pokazuje publicznie (stąd nazwa) hostię. [przypis edytorski]
monstrancja (z łac. monstrare: pokazywać) — ozdobne naczynie, w którym podczas uroczystości w kościele katolickim umieszcza się i pokazuje publicznie (stąd nazwa) hostię, stanowiącą zgodnie z wiarą katolików i członków niektórych innych kościołów chrześcijańskich ciało Boga, Jezusa Chrystusa. [przypis edytorski]
monstrować (daw., z łac.) — pokazywać. [przypis edytorski]
monstrum horrendum (łac.) — okropny potwór. [przypis edytorski]
monstrum in fronte, monstrum in animo (łac.) — potwór na twarzy, potwór w duszy. [przypis edytorski]
monstrum (łac.) — poczwara, potwór. [przypis edytorski]
monstrum (łac.) — potwór. [przypis edytorski]
monstrum (łac.) — potwór. [przypis redakcyjny]
monstrum (łac.) — potwór, straszydło. [przypis edytorski]
monstrum (łac.) — potwór; tu M. lm monstra. [przypis edytorski]
mora nociva (łac.) — zwłoka szkodliwa. [przypis redakcyjny]
moratorium (z łac.) — odroczenie terminu płatności lub wstrzymanie, zawieszenie jakichś działań ze względu na szczególne okoliczności. [przypis edytorski]
moratorium (z łac.) — wstrzymanie, zawieszenie. Felek stara się używać jak najwięcej trudnych słów prawniczych, nie zawsze trafnie. [przypis edytorski]
more geometrico (łac.) — na sposób geometryczny. [przypis edytorski]
Mores (…) fortunam (łac.) — „Każdemu, wedle jego natury, kształtuje się dola” (Cornelius Nepos, Vita Attici, 11; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
mores (z łac.) — dobre maniery, obyczaje. [przypis edytorski]
moribund, morybund (z łac. moribundus) — umierający, bliski śmierci. [przypis edytorski]
moribundus (łac.) — umierający (lp r.m.). [przypis edytorski]
morituri (łac.) — ci, którzy mają umrzeć. [przypis edytorski]
morituri (łac.) — mający umrzeć; idący na śmierć. [przypis edytorski]
morituri salutamus te Caesar (łac.) — pozdrawiamy cię, Cezarze, idąc na śmierć. [przypis edytorski]
morituris (łac.) — mających umrzeć. [przypis redakcyjny]
morituris (łac.) — skazanym na śmierć, na zagładę. [przypis redakcyjny]
morituri te salutant, ave doctor (łac.) — idący na śmierć pozdrawiają cię, witaj doktorze (parafraza słów skierowanych przez wchodzących na arenę gladiatorów do cesarza: Ave, Cæsar, morituri te salutant: witaj Cezarze, idący na śmierć pozdrawiają cię). [przypis edytorski]
Morituri te salutant (łac.) — Idący na śmierć pozdrawiają cię. [przypis edytorski]
morituri te salutant (łac.) — właśc. Ave, Caesar, morituri te salutant: „Witaj, Cezarze, pozdrawiają cię idący na śmierć”; salut rzymskich gladiatorów przed walką, skierowany do cezara. [przypis edytorski]
morituri te salutant, Veritas (łac.) — idący na śmierć pozdrawiają cię, Prawdo; strawestowaną tu formułę Ave, Cesar, morituri te salutant (dosł. Cezarze, mający umrzeć pozdrawiają cię) wypowiadali gladiatorzy prezentując się cezarowi przed wejściem na arenę podczas igrzysk w staroż. Rzymie. [przypis edytorski]
moriturus (łac.) — mający umrzeć. [przypis edytorski]
moriturus (łac.) — umierający. [przypis edytorski]
Mors (…) daret (łac.) — „Czemuż śmierć tchórzów tak łatwo zabiera?/ Czemuż nie bierze tylko bohatera?” (Lucanus, Pharsalia, IV, 580; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
mors dicit (łac.) — śmierć mówi. [przypis edytorski]
mors immortalis (łac.) — nieśmiertelna śmierć. [przypis edytorski]
morsum conscientiae (łac.) — zgryzoty sumienia. [przypis redakcyjny]
morte renasci (łac.) — odrodzić się przez śmierć [przypis redakcyjny]
mortis (łac.) — forma D.lp.: śmierci. [przypis edytorski]
mortus (z łac. mortuus: martwy) — umarły, daw. gw.: nędza a. nędzarz. [przypis edytorski]
Mortuus est (…) quia impossibile est (łac.) — Umarł syn Boży, jest to prawdopodobne dlatego właśnie, że niedopuszczalne; i pogrzebiony zmartwychwstał, jest to pewne dlatego właśnie, że niemożliwe. [przypis redakcyjny]
mortuus (łac.) — zabity; trup. [przypis edytorski]
morybund (z łac.) — ktoś mający wkrótce umrzeć. [przypis edytorski]
motu proprio (łac.) — z własnego popędu. [przypis redakcyjny]
motyw (z łac.) — powód, uzasadnienie. [przypis redakcyjny]
movens gressum (łac.) — stawiając kroki. [przypis edytorski]
movimentum (łac., r.n.) — ruch. [przypis edytorski]
Mox etiam lemures animas dixere silentum (łac.) — wkrótce też ciche dusze zmarłych nazwano lemurami. [Cytat z Kalendarza (Fastes) Owidiusza, opisujący pochodzenie rzymskiego kultu zmarłych. Red. WL]. [przypis autorski]
mucet (z łac.) — czapeczka duchownych. [przypis redakcyjny]
Mulier insidiosa est! (łac.) — kobieta jest przebiegła! [przypis edytorski]
mulier (łac.) — kobieta; tu B. lp mulierem: kobietę. [przypis edytorski]
Mulier (…) olet (łac.) — „Dziewka pachnie najlepiej, gdy niczym nie pachnie” (Plautus, Mostellaria, I, 3, 116; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Mulier Samaritana (łac.) — kobieta z Samarii, postać z Ewangelii, która podała Chrystusowi wodę ze studni. [przypis edytorski]
Mulier taceat de muliere (łac.) — Niech kobiety milczą o kobietach (cytat z książki F. Nietzschego Poza dobrem i złem, wzorowany na biblijnym nakazie: Niech kobiety milczą w kościele). [przypis edytorski]
multa (…) portentis (łac.) — „Wiele wróżebnych znaków znajdują kapłani w trzewiach bydlęcych, wiele przepowiadają augurowie z lotu ptaków, dużo prorokują wyrocznie, sny i dziwne zjawiska” (Cicero, De natura deorum, II, 65; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Multi crediderunt in eum (…) (łac.) — Wielu weń uwierzyło. I rzekł Jezus: „Jeżeli zostaniecie (wierni moim słowom), będziecie mymi prawdziwymi uczniami i prawda was wyzwoli. Odpowiedzieli: Jesteśmy dziećmi Abrahama i nikomuśmy nie służyli” (J 8, 30.). [przypis tłumacza]
multiplicator temporis (łac.) — pomnażacz czasu. [przypis edytorski]
Multo (…) videmus (łac.) — „Bo śmierć jest dla nas przecież mniej niżeli niczym,/ Jeśli można to pojąć, co nad nic jest mniejsze” (Lucretius, De rerum natura, III, 939; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Multum (…) nesciat (łac.) — „Jest niemała różnica między tym, co nie chce źle czynić, a tym, co nie umie” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 90; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
multyplikować (z łac.) — pomnożyć, zwiększyć. [przypis edytorski]
