Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | francuski | grecki | łacina, łacińskie | włoski

Według języka: wszystkie | français | lietuvių | polski


Znaleziono 1112 przypisów.

Piękny wzór charakteru — Co myśleć o tej scenie z listami? W ich oświetleniu cała „zdrada” i „przewrotność” Celimeny zakrawałaby w istocie na pustotę pensjonarki! Czy Molier chciał pokazać, jaka to gąska owija nieraz koło małego paluszka poważnego i niepospolitego mężczyznę, i tym komiczniej oświetlić tragizm miłości Alcesta? Czy powodował się względami na obyczajność sceniczną, która nie dopuszczała wówczas pokazania w teatrze istotnie występnej kobiety i traktował te listy raczej jako niewinny symbol poważniejszych wykroczeń? A może Molier, mając, w chwili gdy pisał ten piąty akt, na myśli siebie i Armandę, silił się wmówić w siebie, że jej przewiny nie przekraczają granic płochej kokieterii? Trudno odpowiedzieć na to. Twórczość Moliera jest tak syntetyczna, iż obejmuje bardzo wiele odcieni i dopuszcza rozmaitą interpretację. Dowodem dyskusja około Mizantropa trwająca półtrzecia wieku i bynajmniej niewyczerpana. Bądź co bądź, podobnie jak Harpagon skąpstwa, tak Celimena zostanie najpełniejszym wyrazem zalotności. [przypis tłumacza]

piętnastej — τοῦ πέμπτου καὶ δεκάτου, p. IV, I, 3, uwaga. [przypis tłumacza]

piętrzenie trudności formalnych niewiele już mające wspólnego z poezją — np. gdy autor wielce już zawiłą formę utrudnia sobie tym, iż podpisuje pierwszymi literami wierszy swe imię i nazwisko; lub też kiedy ostatnia sylaba każdego wiersza powtarza się jako pierwsze słowo następnego. [przypis tłumacza]

pieczara Pana — na półn. stoku Akropoli; w niej Apollo schwytał Kreuzę i zapłodnił. Syn Kreuzy, Ion, wnuk Erechtheusa, od którego wywodzi się plemię Jonów. [przypis tłumacza]

pieczęć umysłu buddy — w chińskim buddyzmie chan jak i japońskim zen znak autentycznego przekazu między nauczycielem a uczniem. W obydwu tradycjach podkreśla się nieprzerwany przekaz przebudzonego umysłu Buddy Śākyamuniego z mistrza na ucznia bez polegania na słowie pisanym (chiń. buli wenzi, jap. furyū monji). Taki przekaz z umysłu do umysłu (chiń. yixin chuanxin, jap. ishin denshin) porównywany jest do pozawerbalnej komunikacji, jaka zachodzi podczas użycia pieczęci, (często używanej w Azji Wschodniej) jako swoistej sygnatury, którą odciskamy na papierze. Za wzór tego, przebudzony umysł mistrza odciska się dokładnie w taki sam sposób w umyśle ucznia. Zrozumienie Dharmy przez adepta zostaje formalnie poświadczone i udokumentowane przez mistrza za pomocą tzw. pieczęci potwierdzenia (chiń. yinke, jap. inka). [przypis tłumacza]

pieniądze od Cyrusa nadeszły — wobec powodzeń Kallikratidasa zmienił Cyrus swą politykę stawiania trudności następcy Lizandra. Przyjaźń Lacedemończyków była cenna, Lizander nie był jedynym, o którego względy należało zabiegać. [przypis tłumacza]

Pieros — góra w dzielnicy macedońskiej Pieria w pobliżu płn.-zach. stoku Olimpu; jedno z miejsc ulubionych przez Muzy, które też stąd poeci nazywali Pierydami. [przypis tłumacza]

pierścień Hansa Karwela, nadwornego jubilera króla Melindy — Tradycyjna opowiastka, powtarzająca się u wielu autorów. [przypis tłumacza]

pierścień [Saturna] (…) dosyć płaski, jak to bardzo dobrze odgadł pewien znakomity mieszkaniec naszego małego globu — astronom Christiaan Huygens (1629–1695). [przypis tłumacza]

pierwszą (…) część Przybytku — przedsionek, Ulam. [przypis tłumacza]

Pierwsza przysięga (…) dzieci — Diderot cytuje tu samego siebie (Przyczynek do podróży Bongainville'a). [przypis tłumacza]

pierwszego dnia miesiąca Panemos — lipca; Clementz: Neumond, p. V, XIII, 7, uwaga. [przypis tłumacza]

pierwszego masz (…) lament — tj. egzekucje i grabież. [przypis tłumacza]

pierwszej lepszej świni (quemquam porcellam, Reiz.) — Rzymian, zamiłowanych rolników i hodowców świń (zob. wyżej, w. 662) nie raziło to porównanie. [przypis tłumacza]

Pierwsze podaniePodanie to, napisane w r. 1664 (po pierwszym zakazie), miało na celu szczególnie obronę sztuki przed atakami proboszcza św. Bartłomieja. [przypis tłumacza]

pierwsze święceniales quatre ordres mineurs, niestanowiące przeszkody do powrotu do życia świeckiego. [przypis tłumacza]

pierwszy, który otrzymał władzę królewską, stał się równocześnie królem i wolnym — Herodot opowiada, że przodek Krezusa, Gyges, najzaufańszy ze straży przybocznej Kandaulesa, króla Lidii, zabił swego pana, ożenił się z wdową po zamordowanym i objął tron królewski w Lidii. Inne podania (Platon, Rzeczpospolita [(Państwo)] II 359d) mówią, że Gyges był zwykłym pasterzem, a powodzenie zawdzięczał pomocy czarodziejskiego pierścienia, który czynił go niewidzialnym. Ksenofont mówiąc: stał się królem i wolnym miałby na myśli raczej Gygesa-pastucha, chociaż i żołnierza z gwardii króla azjatyckiego mógł uważać za niewolnika i tak nazywać. [przypis tłumacza]

Pierwszy pozdrawiaj (…) głową lisów. — lepiej być ostatnim wśród wielkich ludzi niż pierwszym wśród małych chytrusów. [przypis tłumacza]

pierwszy Przybytek, jak to już wspominałem, został zburzony przez Babilończyków — rok 586 p.n.e. [przypis tłumacza]

pierwszy wniosek i wzmiankę o pokoju wypowiedział aktor Aristodemos — wedle Arystotelesa istotą sztuki dramatycznej jest rozbudzanie uczuć; stąd rola aktorów w polityce; tego samego Aristodema wysłano do Filipa, by obrazowaniem tragicznej niedoli jeńców skłonił go do zajęcia się ich losem. Ajschines był aktorem; aktorem był również siepak Antypatra, Archias, w którego szpony wpadli Demostenes i Hyperejdes. [przypis tłumacza]

pierwszy zawód niepokoi go i mocno zniechęca — Gruba przesada. Filip wprawdzie lawirował, lecz nie tyle z powodu braku siły, ile z niechęci użycia jej. Dyplomatyczne kunktatorstwo Filipa przedstawia Demostenes „dla pokrzepienia serc”, jako wyznanie niemocy. W warunkach, w jakich wtedy Ateny znajdowały się, patriota musiał nadrabiać sofistyką. [przypis tłumacza]

pieśń L — pisana była w Besarabii. Autor po kądzieli jest pochodzenia afrykańskiego. Jego pradziad, Abraham Piotrowicz Annibal w ósmym roku życia schwytany został w niewolę na wybrzeżach Afryki, przywieziony do Konstantynopola, kupiony przez posła rosyjskiego i podarowany przez niego Piotrowi Wielkiemu, który ochrzcił go w Wilnie. Car Piotr posłał go na służbę do armii regenta. Po powrocie długo osypywany łaskami przez Piotra Wielkiego, za panowania Anny na skutek intryg Birona, zesłany został na Sybir, skąd wrócił samowolnie. Za Katarzyny Wielkiej został generałem. [przypis tłumacza]

Pieśń Niemców na pochwałę BolesławaKondratowicz tłumaczy ją wierszem czternastozgłoskowym z rymem co dwa wiersze przekładanym [tj. rymem krzyżowym; red. WL]:

Bolesławie! Bolesławie! O chwalebny panie!
Jakże bacznie, jak gorliwie bronisz twoją ziemię.
Czy to we dnie, czy w nocy, czy to na świtanie,
Twoje oko na nas czuwa i samo nie zdrzemie,
Gdy sądzimy, że cię marnie trupem już położym;
Ty nas dzierżysz, jak w więzieniu, w twej potężnej sile.
Taki wojak godzien rządzić całym światem Bożym,
Który garstką umie zwalczyć nieprzyjaciół tyle,
Chociaż cesarz wszystkie wojska na ciebie uzbroi,
Ciebie jednak nie powstrzyma prawica niczyja.
Królowanie i cesarstwo takiemu przystoi,
Kto zastępy maluczkimi wszelkie siły zbija
Jako niegdyś z Pomorszczyzną, tak się z nami sprawi,
Naszą dumę upokorzy i zuchwalstwo skarci.
I po wrogach pokonanych swój tryumf odprawi,
I wypędzi nas z ojczyzny — bo jesteśmy warci.
On wojuje z poganami, jako niebios plaga,
A my walczym z chrześcijany, bo nam za nie wiara.
Stąd mu zawsze do zwycięstwa Pan Bóg dopomaga,
Na nas pomści się za zbrodnię i słusznie pokara.

[przypis tłumacza]

Pigmejczyk — z greckiego: karzeł. Πυγμαῖοι, naród Karłów, który według opowiadań Greków mieszkał nad brzegami Oceanu, następnie u źródła Nilu, gdzie walczył z żurawiami. [przypis tłumacza]

piję jak brat templariusz — Bracia templariusze mieli u współczesnych opinię pierwszorzędnych pijaków. [przypis tłumacza]

piję tylko z (…) brewiarza — Mnichy z zakonów żebraczych, łącząc obłudę cnoty z zamiłowaniem do kielicha, wymyślili flaszki na wino w formie brewiarza. [przypis tłumacza]

Pikardzki — Pikardami nazywano heretyków, którzy nie uznawali modłów za zmarłych [Pikardowie — grupa religijna, głosząca bliski koniec świata, funkcjonująca w XIV-XV w. w Europie Zachodniej, a następnie w Czechach - Red.WL]. [przypis tłumacza]

Piket — Rodzina w Montpellier. [przypis tłumacza]

Piłat — Πιλᾶτος (Niese), Πιλάτος (Dindorf) z przydomkiem Πόντιος; Do Judei Tyberiusz posłał prokuratora Piłata: rok 13 n.e. [przypis tłumacza]

Pile — Termopile, brama z północy do Grecji Środkowej; marsz Filipa na Termopile był jawnym dowodem, że czyha na wolność Grecji. [przypis tłumacza]

pilnują murów — murów warownych, otaczających miasta. [przypis tłumacza]

Pinel zauważył, że w czasie powszechnego podniecenia namiętności (…) — Hufeland ma tu zapewne na myśli słynnego lekarza francuskiego, Filipa Pinela, który, ur. w r. 1745 umarł w Paryżu w r. 1826, a który również wiele kwestii medycznych rozważał ze stanowiska filozoficznego. [przypis tłumacza]

Pinguis (…) nocet (łac.) — „Miłość, o ile przeszkód nie ma do zwalczenia,/ Rodzi przesyt i nudzi jak zbyt słodkie jadło” (Ovidius, Amores, II, 19, 25; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

piosenka Cherubina — przekład Edwarda Leszczyńskiego. [przypis tłumacza]

piosenki, którą Platon przytacza jako bardzo rozpowszechnioną (…) — w Gorgiaszu. [przypis tłumacza]

Piotr Amy — przyjaciel i towarzysz niedoli Rabelais'go z jego lat zakonnych, z którym wspólne ratowali się ucieczką z klasztoru (patrz: Przedmowa). [przypis tłumacza]

Piotr Aretino (1492–1556) — słynny satyryk włoski z czasów odrodzenia, autor wyuzdanych poezji, a zarazem licznych teologicznych traktatów. [przypis tłumacza]

Piotr Świadek — Peter Martyr Anglerius, autor historii odkryć. [przypis tłumacza]

Piotr Wenecjanin, właśc. Piotr Orseolo (1011–1046 a. 1059) — syn Ottona, doży Wenecji i Marii (Ilony) Arpadówny, siostry Stefana I, zwany Veneticus, król Węgier w l. 1038–1041 i 1044–1046. [przypis tłumacza]

piraci dawali mu się (…) we znaki — głównie na Halonessos. [przypis tłumacza]

Piramidy pomieszał z obeliskami — II, 7 i V, 2. Oba wypadki nie są tak rażące, jak miejsce w Fauście Marlowe'a (scena VII), mówiące w opisie Rzymu o „wysokich piramidach, które Juliusz Cezar przywiózł z Afryki”. [obelisk: czworościenny, zwężający się ku górze słup zakończony ostrosłupem (piramidką), charakterystyczny element architektury starożytnego Egiptu; obeliski stawiano parami przed wejściami do świątyń. Większość egipskich obelisków już w starożytności, po przyłączeniu Egiptu do państwa rzymskiego, przewieziono do Rzymu, a w czasach nowożytnych przewieziono kolejne obeliski do Paryża, Londynu i Nowego Jorku; red. WL]. [przypis tłumacza]

Pireus — największy port Aten. [przypis tłumacza]

Pireus — port ateński; budowę rozpoczął Temistokles, do końca doprowadził Perykles. Długie mury, łączące port z miastem, uległy zburzeniu po przegranej w wojnie peloponeskiej; odbudowane, zburzył ponownie Sulla. [przypis tłumacza]

Pireus — port Aten. [przypis tłumacza]

piromancja — wróżenie z ognia. [przypis tłumacza]

Piron (1689–1773) — komediopisarz i poeta satyryczny, głośny z ciętych i jadowitych epigramów. [przypis tłumacza]

pirronizm (…) nawet autorowie przedstawiają go nieco ciemno i rozmaicie — Sekstus Empiryk, Zarysy pirrońskie, I, 2, 6. [przypis tłumacza]

pirronizm — sceptycyzm. [przypis tłumacza]

pisał o tym osobliwym salonie Grimm — [w:] Correspondance litteraire. [przypis tłumacza]

Pisali o tym, co prawda, i inni — prócz Platona wielu pisało apologie (obrony w sądzie) Sokratesa; słyszymy np. o apologii Lizjasza (niezachowana). [przypis tłumacza]

pismacy filozoficzni — w oryginale: philosophische Skribenten. [przypis tłumacza]

Pisma mistrza Guan (chiń. Guanzi, jap. Kanshi) — chiński tekst taoistyczny, którego autorem jest Guan Zhong (725 p. n. e. — 645 p. n. e.), chiński polityk z księstwa Qi. [przypis tłumacza]

pism hrabiego — Zinzendorfa (1700–1760) [Nikolaus Ludwig von Zinzendorf, niemiecki hrabia, teolog ewangelicki i reformator religijny, biskup braci morawskich, opiekun i przywódca ruchu pietystycznego w Saksonii; red. WL]. [przypis tłumacza]

pismo do cna wysmalił ze skargi — pisano, czyli raczej ryto rylcem na drewnianych tabliczkach, powleczonych woskiem. Alkibiades zniszczył skargę Hegemona przed sądem, zwilżonym palcem zdrapawszy wosk z tabliczek oskarżyciela: nim drugą napisano, termin zapadł. [przypis tłumacza]

pistryny — Młyny rzymskie, obracane pracą ludzką. [przypis tłumacza]

pisząc w 1602 r. instrukcję dla syna — treścią i językiem przypomina ona plan nauki Zamoyskiego; instrukcja pisana po łacinie; zob. Archiwum do dziejów literatury i oświaty w Polsce, tom XIV, str. 342 i n. i str. 346. [przypis tłumacza]

pisze Grimm — [w:] Correspondance littéraire. [przypis tłumacza]

pisze Guibert — [w:] Pochwała Elizy. [przypis tłumacza]

pisze o tym Dzienniku inna kobieta — Arvède Barine, Alfred de Musset. [przypis tłumacza]

pisze Saint-Beuve — [w:] Port-Royal, t. II. [przypis tłumacza]

Pisz tak, jak gdybyś znajdował się sam we wszechświecie(…)Oeuvres philosophiques, Londyn 1751; Discours Préliminaire. [przypis tłumacza]

Pitagoras bowiem zalecał pewien osobny rodzaj pożywienia (…) — por. Cyceron, O wróżeniu, II, 58. [przypis tłumacza]

Pitagoras był prawdopodobnie tego samego zdania, radząc dla doskonalenia duszy ludzkiej oddawać się muzyce — Plutarch, O cnocie moralnej. [przypis tłumacza]

Pitagoras leontyński — sławny rzeźbiarz grecki z Sycylii, żyjący w V wieku przed Chr. [przypis tłumacza]

Pitagoras (ok. 572–ok. 497 p.n.e.) — filozof [i matematyk] z Samos. [przypis tłumacza]

Pitagoras powiada, iż nasienie ludzkie (…) — Plutarch, O mniemaniach filozofów, V, 3. [przypis tłumacza]

Pitagoras twierdził, iż wszelka materia jest chwiejna i płynna (…) Heraklit, iż nigdy człowiek nie zanurzył się dwa razy w tej samej rzece — Seneka, Listy moralne do Lucyliusza, VIII. [przypis tłumacza]

pithia — Beczka na wino. [przypis tłumacza]

Pittakus powiadał (…) — por. Plutarch, O zadowoleniu lub spokoju ducha, 11. [przypis tłumacza]

Pius drugi — Pius II Piccolomini (1405–1465). [przypis tłumacza]

Pizydowie i Cylicyjczycy — Πισίδαι, Κίλικες [mieszkańcy staroż. krain w płd. Azji Mniejszej]. [przypis tłumacza]

Płaćmyż podatki, wyprawiajmyż się (…) Zechciejcie już raz zacząć wypełniać obowiązki — zdania ostatnie, jako rada, naiwne w swej wierze patriotycznej, są straszną diagnozą. [przypis tłumacza]

płodnej — [niem.] fruchtbar. [przypis tłumacza]

Placet (…) resiste — Seneca, Epistulae morales ad Lucilium. [przypis tłumacza]

plan loterii… — w XVIII w. roiło się od takich planów, z których wszelacy awanturnicy ofiarowali się rządom w ich powszechnych wówczas kłopotach. [przypis tłumacza]

Plasfodor, bohater (…) sztuki Stanisława Ignacego WitkiewiczaPragmatyści, „Zdrój”, sierpień 1920. [przypis tłumacza]

Plateje — miasto na granicy Beocji i Attyki, wsławione zwycięstwem Greków nad Persami pod jego murami, łączyło się z Atenami przeciwko Tebom. [przypis tłumacza]

Platen — poeta niemiecki, znany z wirtuozostwa w formie wierszy. [przypis tłumacza]

Platona, który za najszczęśliwsze zatrudnienie (…) uważa (…) — por. List IX, do Architasa. [przypis tłumacza]

Platon, Alkib. I 123. [przypis tłumacza]

Platon dodaje, iż to są dzieci nieśmiertelne (…) — Platon w Fedonie. [przypis tłumacza]

Platon nie wierzy, aby Eskulap zadawał sobie ten trud (…) — por. Platon, Państwo, III. [przypis tłumacza]

Platon obawia się (…) ciała — w Fedonie. [przypis tłumacza]

Platon — Platon stara się oprzeć moralność na nieśmiertelności duszy. [przypis tłumacza]

Platon powiada, że długość lub zwięzłość (…) — Platon, Państwo, X. [przypis tłumacza]

Platon przepisuje trzy cnoty temu, kto chce rozpatrywać duszę drugiego (…) — Sokrates w dialogu Platona Gorgiasz. [przypis tłumacza]

Platon przyznaje najwyborniejszy znak piękności figurze sferycznej, tak znów epikurejczycy dają raczej palmę postaci piramidalnej (…) — por. Cyceron, O naturze bogów, X, 10; Platon, Timajos. [przypis tłumacza]

Platon słusznie powiadał, iż kto by chciał być prawdziwym lekarzem (…) — por. Platon, Państwo I. [przypis tłumacza]

Platons Staat. In vierter Ausflage, neu überstzt und erläutert sowie mit griechisch-deutschem und deutsch-griechischem Wörterverzeichnis versehen von Oto Apelt. Der Philosophischen Bibliothek Band 80, Felix Meiner, Leipzig 1916. [przypis tłumacza]

Platon więcej przypisuje złego przebraniu miary w śnie (…) — por. Platon, Prawa, VII. [przypis tłumacza]

Platon w księdze swej o „Panowaniu” — Russo ma na myśli dialog Platona pt. Polityk, w którym Plato poszukuje definicji męża stanu i rozprawia o wiedzy panowania. Dialog ten w łacińskich przekładach nosi tytuł Vir civilis, niekiedy De Regno. [przypis tłumacza]

Platon z urodzenia pochodził od bogów (…) twierdzono jeszcze prócz tego (…) — Diogenes Laertios, Platon, [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, III, 2. [przypis tłumacza]

Platos Republic. Edited with notes and essays by the late B. Jowett. M. A. … and Campbell M. A. LL. D. in three volumes. Oxford. At the Clarendon Press 1894. [przypis tłumacza]

Plautowi Sylwanowi, babka jego Urgulania posłała (…) sztylet (…) — Tacyt, Roczniki, IV, 22. [przypis tłumacza]

Plautus (ur. ok. 254, zm. 184 p.n.e.) — słynny komediopisarz rzymski, którego utwory jak np. Kupiec czy Żołnierz fanfaron wywarły duży wpływ na późniejszych dramaturgów z Molierem na czele. [przypis tłumacza]

Plenus (…) perfluo — Terentius, Eunuchus I, 2, 25. [przypis tłumacza]

Plerumque (…) frontem (łac.) — „Często książętom miła odmiana:/ Biesiada skromna, strzecha słomiana,/ Bez purpurowych kobierców łoże/ Na chmurnym czole uśmiech wymoże” (Horatius, Odae, III, 29, 13; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

Plerumque gratae principibus vices (łac.) — Horacy Pieśni, III. 29, 13: „Często zmiany miłe są książętom”. [przypis tłumacza]

plethron — [staroż. gr. miara odległości; red. WL] około 30 m. [przypis tłumacza]