Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 1173 przypisów.

kłopotać się (daw.) — martwić się. [przypis edytorski]

kłusze (daw.) — biegnie, kłusuje; od: kłusić: szybko iść, biec. [przypis edytorski]

kłusze (daw.) — biegnie; od: kłusić: szybko iść, biec. [przypis edytorski]

kłusze (daw.) — kłusuje; kłusić: szybko biec, spieszyć się. [przypis edytorski]

kłusze (daw.) — od: kłusić: biec a. jechać szybko. [przypis edytorski]

kłusz sie (daw.) — biegnij; od: kłusić: szybko iść, biec. [przypis edytorski]

klątwa (daw.) — przysięga; por. czas. zaklinać kogoś. [przypis edytorski]

klasztora (daw.) — dziś popr. D. lp: klasztoru. [przypis edytorski]

klawo (daw., pot.) — świetnie. [przypis edytorski]

klawy (daw., pot.) — świetny. [przypis edytorski]

kleć (daw.) — klitka, ciasne pomieszczenie. [przypis edytorski]

Klec (daw.) — dziś: Kielc; w Kielcach była siedziba związku wojskowego. [przypis redakcyjny]

klejnotni (daw.) — herbowi, należący do szlachty. [przypis edytorski]

klekotka (daw.) — kołatka. [przypis edytorski]

klemencja (daw., z łac.) — łagodność. [przypis edytorski]

klemencja (daw., z łac.) — łaskawość, pobłażliwość. [przypis edytorski]

klient (daw., z łac.) — uboższy szlachcic, zależny od bogatszego, głosujący na sejmikach zgodnie z wolą magnata i walczący pod jego komendą. [przypis edytorski]

klimakteryk a. klimakter (daw., z gr.: szczebel) — rok złowrogi, przypadający co siedem lat; okres siedmioletni. [przypis edytorski]

klimkiem rzucać (daw.) — kłamać. [przypis edytorski]

kloba a. kluba (daw.) — porządek, ryzy, miara. [przypis edytorski]

kloba (daw.) — języczek u wagi; stanąć w klobie: wyrównać się, pojednać. [przypis edytorski]

kluba (daw.) — dyby, okowy. [przypis edytorski]

kluba (daw.) — narzędzie tortur. [przypis edytorski]

kluby (daw.) — dyby, imadło, daw. narzędzie tortur; przen.: porządek, ryzy, ograniczenia. [przypis edytorski]

kluby (daw.) — dyby, imadło, daw. narzędzie tortur; przen.: porządek, ryzy. [przypis edytorski]

kluby (daw.) — kajdany, dyby. [przypis edytorski]

kluby (daw.) — kajdany, dyby; wziąć w kluby — wziąć w ryzy, zmusić do posłuszeństwa. [przypis edytorski]

klucz (daw.) — większy majątek ziemski, złożony z kilku wsi lub folwarków. [przypis edytorski]

klucznik (daw.) — osoba zarządzająca kluczami do majątku ziemskiego, mająca pod swoim zarządem klucze do czegoś. [przypis edytorski]

klucznik (daw.) — osoba zarządzająca kluczami do majątku ziemskiego, osoba mająca pod swoim zarządem klucze do czegoś. [przypis redakcyjny]

kmieć (daw.) — chłop, gospodarz wiejski, rolnik. [przypis edytorski]

kmieć (daw.) — chłop; kmieci a. kmiecy: chłopski. [przypis edytorski]

kmieć (daw.) — chłop, zamożny gospodarz. [przypis edytorski]

k'miejscu (daw.) — ku miejscu, do miejsca. [przypis edytorski]

kmotr a. kumoter (daw.) — kum, ojciec chrzestny; później również bardziej ogólnie jako poufałe określenie grzecznościowe. [przypis edytorski]

kmotr (daw.) — tu: kum, przyjaciel, kumpel. [przypis edytorski]

kmotr (daw.) — tu: ojciec chrzestny. [przypis edytorski]

knafle (daw.) — duże guziki do zapinania na pętelki. [przypis edytorski]

k'nam a. ku nam (daw.) — do nas, w naszym kierunku. [przypis edytorski]

kniahini (daw., reg.) — księżna. [przypis edytorski]

kniahini (daw.) — żona księcia ruskiego lub litewskiego. [przypis edytorski]

kniaź (daw.) — książę; także: władca państwa plemiennego. [przypis edytorski]

k'niej (daw.) — do niej, ku niej, dla niej. [przypis edytorski]

k'niej (daw.) — do niej. [przypis edytorski]

k'niej (daw.) — ku niej. [przypis edytorski]

k'Niemcom (daw.) — do Niemców. [przypis edytorski]

k'niemu (daw.) — do niego, w jego kierunku. [przypis edytorski]

k'niemu (daw.) — ku niemu; do niego. [przypis edytorski]

k'niemu (daw.) — ku niemu, do niego. [przypis edytorski]

k'Niemu (daw.) — ku Niemu, do Niego. [przypis edytorski]

knować (daw.) — knuć, planować intrygę. [przypis edytorski]

kół (daw.) — duży kołek, kij. [przypis edytorski]

kół (daw.) — duży kołek. [przypis edytorski]

kół (daw.) — zaostrzony na końcu pal. [przypis edytorski]

koafiura (z fr., daw.) — fryzura; szczególnie: wyszukana, elegancka fryzura. [przypis edytorski]

koafiura (z fr., daw.) — fryzura, uczesanie; szczególnie: wyszukana, elegancka fryzura. [przypis edytorski]

koafiura (z fr., daw.) — uczesanie, fryzura; szczególnie: wyszukana, elegancka fryzura. [przypis edytorski]

kobiétę (daw.) — forma z ”e” pochylonym, wymawianym jako ”i” lub ”y”, pozostawiona bez uwspółcześnienia z uwagi na rym. [przypis edytorski]

kobiéto (daw.; wym.: kobito) — obecność é tzw. pochylonego zmienia brzmienie wyrazu, przez co rymuje się on z „bito”. [przypis edytorski]

kobuzi (daw.) — hałastry, gawiedzi. [przypis redakcyjny]

kobylica (daw.; gw.) — kobyłka, kozioł: drewniany stojak ułatwiający piłowanie drewna. [przypis edytorski]

kochać w kimś (daw.) — [dziś:] kochać się w kim. [przypis redakcyjny]

kochać w kimś (daw.) — kochać się w kim. [przypis redakcyjny]

kochanek (daw.) — ukochany. [przypis edytorski]

kochanka (daw.) — ukochana. [przypis edytorski]

kocisz (daw.) — wóz, kocz. [przypis redakcyjny]

koczerga (daw., gw.) — pogrzebacz. [przypis edytorski]

koczotka (daw.) — stręczycielka. [przypis edytorski]

kokocica (daw.) — zgr. od kokota: prostytutka. [przypis edytorski]

kokosić się (daw.) — nadymać się, pysznić się. [przypis edytorski]

kokosznik (daw.) — nakrycie głowy noszone na Ukrainie i w Rosji przez kobiety. [przypis edytorski]

kokoszyć się (daw.) — chełpić się, nadymać. [przypis redakcyjny]

kokota (daw.) — kobieta lekkich obyczajów; prostytutka. [przypis edytorski]

kokota (daw.) — utrzymanka, prostytutka. [przypis edytorski]

kołupać (daw., reg.) — łupać, stukać. [przypis edytorski]

koły (daw.) — dziś forma N.lm: kołami. [przypis edytorski]

kolator (daw.) — fundator kościoła bądź osoba mająca prawo obsadzać urzędy kościelne. [przypis edytorski]

kolatorka (daw.) — fundatorka (kościoła, klasztoru itp.). [przypis edytorski]

kolce (daw.) — kolczyki. [przypis edytorski]

kolco (daw.) — kółko; [por. kolczyk]. [przypis redakcyjny]

kole (daw., gw.) — koło, około, wokół, obok. [przypis edytorski]