Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 829 przypisów.
ad usum (łac.) — na użytek. [przypis edytorski]
ad usum scholarum (łac.) — na użytek uczniów. [przypis edytorski]
advena (łac.) — przybysz. [przypis redakcyjny]
Ad Venerem (łac.) — do Wenus. [przypis edytorski]
Adveniat regnum Tuum (łac.) — przyjdź królestwo Twoje. [przypis redakcyjny]
adversae factionis fomenta (łac.) — knowania przeciwnego stronnictwa. [przypis redakcyjny]
adversa (…) prospera (łac.) — dola (…) niedola. [przypis redakcyjny]
adversitas (łac.) — przeciwność. [przypis redakcyjny]
adversitates fortunae et iniurias caeli (łac.) — przeciwności losu i srogość klimatu. [przypis redakcyjny]
adversitates (łac.) — przeciwności. [przypis redakcyjny]
adverso pectore (łac.) — z przodu, w pierś. [przypis redakcyjny]
ad victum (łac.) — żywność; por. wikt. [przypis redakcyjny]
ad violenta media (łac.) — do gwałtownych środków. [przypis redakcyjny]
ad vitae tempora (łac.) — do zgonu. [przypis redakcyjny]
advocatus diaboli (łac.) — adwokat diabła. [przypis edytorski]
advocatus (łac.) — adwokat, prawnik; tu: wójt. [przypis edytorski]
ad vocem populi (łac.) — do powszechnego głosu (tj. zdania, opinii), do głosu ludu. [przypis edytorski]
ad votum in frequentia (łac.) — do zakonnego ślubu w obecności. [przypis redakcyjny]
ad votum (łac.) — do ślubu. [przypis redakcyjny]
adwena (z łac.) — przybysz. [przypis redakcyjny]
adwent (z łac. adventus: przyjście) — okres (zwykle czterotygodniowy, liczony kolejnymi niedzielami) poprzedzający święta Bożego Narodzenia (25 grudnia a. 6 stycznia) w kościołach chrześcijańskich. [przypis edytorski]
adwent (z łac.) — okres postu przed Bożem Narodzeniem. [przypis redakcyjny]
adwersarz (daw., z łac.) — przeciwnik, oponent. [przypis edytorski]
A. D. (z łac. anno domini) — roku Pańskiego. [przypis edytorski]
aediles (łac.) — edylowie, urzędnicy w staroż. Rzymie. [przypis edytorski]
aegri somnia (łac.) — ciężkie sny. [przypis edytorski]
aegrotum et inarmem (łac.) — chorego i nieuzbrojonego. [przypis redakcyjny]
aegrotus, quamdiu animam habet, spem habet (łac.) — chory, dopóki dusza w ciele, nie traci nadziei. [przypis redakcyjny]
aemulabantur (łac.) — szli w zawody. [przypis redakcyjny]
aequale temperamentum (łac.) — równy temperament, stały charakter. [przypis edytorski]
aequalis (łac.) — równy; tu M. lm aequales: równi. [przypis edytorski]
aequalitas aequalitatem provocat (łac.) — równość wywołuje równość. [przypis edytorski]
aequaliter (łac.) — równo. [przypis redakcyjny]
Aeque (…) nocebit (łac.) — „Aza [więc; red. WL] biedak czy bogacz, ma zysk, i niemały,/ Stąd w równej mierze,/ A czy młodzik, czy staruch, o skarb ten niedbały,/ Plagi odbierze!” (Horatius, Epistulae, I, 25; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
aequinoctium (łac.) — zrównanie dnia z nocą. [przypis edytorski]
aequitas (łac.) — równość, zwł. równość wobec prawa. [przypis edytorski]
aere perenius (łac.) — trwalszy od spiżu. [przypis edytorski]
aere perennius (łac.) — trwalsze niż ze spiżu; nawiązanie do pieśni Horacego Exegi monumentum aere perennius (tj. „Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu”; Carminae III, 30), której tematem jest nieśmiertelność i wiecznotrwałość twórczości poetyckiej. [przypis edytorski]
aere perennius (łac.) — trwalszy niż ze spiżu; nawiązanie do pieśni Horacego Exegi monumentum aere perennius (tj. „Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu”; Carminae III, 30). [przypis edytorski]
aere perennius (łac.) — trwalszy od spiżu; fragment wiersza Horacego, w którym wysławia trwałość swojej sztuki poetyckiej (Pieśni III 30,1): „Wzniosłem pomnik trwalszy od spiżu”. [przypis edytorski]
aere perennius (łac.) — trwalszy od spiżu (Horacy, Pieśń III, 30). [przypis edytorski]
aere perennius (łac.) — trwalszy od spiżu (z pierwszej strofy podniosłego wiersza Horacego, w którym mówi o swojej poezji: „wzniosłem pomnik trwalszy od spiżu”; Pieśni III 30). [przypis edytorski]
aeria (łac.) — pogoda. [przypis edytorski]
aeria (łac.) — powietrze, aura. [przypis edytorski]
aerumnarum plaena anima (łac.) — dusza trosk pełna. [przypis edytorski]
aerumnarum plena est (łac.) — jest pełna trosk. [przypis redakcyjny]
aerumnarum plenus (łac.) — pełen bólu, pełen cierpienia. [przypis edytorski]
Aerumnarum plenus (łac.) — pełen trosk. [przypis redakcyjny]
a falsitate rationati ad falsitatem rationis valet consequentia (łac.) — fałszywy wniosek bierze się z błędnej podstawy. [przypis edytorski]
afekcjonalny (daw., z łac.) — skłonny do wzruszeń. [przypis edytorski]
afektowy (z łac. affectus: uczucie) — pełen rozczulenia, uczuciowy, miłosny. [przypis edytorski]
afekty carnis (z łac.) — namiętności ciała. [przypis redakcyjny]
afekt (z łac. affectus) — emocja, daw.: skłonność, sympatia, miłość. [przypis edytorski]
afekt (z łac.) — emocja, przest. sympatia, miłość. [przypis edytorski]
afekt (z łac.) — emocja, silne uczucie; daw.: przychylność, sympatia, miłość. [przypis edytorski]
afekt (z łac.) — tu: uczucie. [przypis redakcyjny]
afekt (z łac.) — uczucie. [przypis edytorski]
afekt (z łac.) — uczucie. [przypis redakcyjny]
afekt (z łac.) — uczucie; tu: miłość. [przypis redakcyjny]
Affectum dantis pensat censura tenantis (łac.) — Usposobienie tego co daje, bada ten, kto grzmoty dzierży w dłoni. [przypis tłumacza]
affectus populi (łac.) — miłość ludu. [przypis redakcyjny]
afficiunt (łac.) — dotyczą. [przypis redakcyjny]
afflictio (łac.) — zmartwienie. [przypis redakcyjny]
afflictio supra afflictiones (łac.) — cios nad ciosy. [przypis redakcyjny]
afflicto afflictionem (łac.) — zadajesz rany rannemu; utrapionemu utrapienia. [przypis redakcyjny]
afirmować (z łac.) — potwierdzić. [przypis redakcyjny]
aflikcja (z łac.) — utrapienie, męka. [przypis edytorski]
a fortes creantur fortibus, nec imbellem feroces progener ant aquilae columbam (łac.) — dzielni rodzą się z dzielnych; bezbronnego gołębia nie płodzą orły drapieżne. [przypis redakcyjny]
A fructibus eorum (łac.) — po owocach ich. [przypis edytorski]
agenda (łac.) — książka opisująca sposób wykonywania obrzędów kościelnych. [przypis edytorski]
agens (z łac.) — podmiot czynny; siła czynna. [przypis edytorski]
agere (łac.) — czynić. [przypis redakcyjny]
agitatus furiis et impotens irae (łac.) — gnany przez furie i nieopanowany w gniewie (dotyczący Orestesa cytat z Eneidy Wergiliusza); furie: w mit. rzym. boginie zemsty, odpowiadające w mit. gr. eryniom. [przypis edytorski]
agitować się (z łac.) — dziać się. [przypis edytorski]
agitur (łac.) — zanosi się. [przypis redakcyjny]
aglutynacja (z łac. agglutinare: sklejać, spajać) — skupianie się i zlepianie się komórek rozproszonych w płynnym środowisku. [przypis edytorski]
aglutynacja (z łac.) — skupianie się i zlepianie się w grudki komórek rozproszonych w płynnym środowisku. [przypis edytorski]
Agnus Dei (łac.) — Baranek Boży; metaforyczne wyobrażenie Chrystusa Zbawiciela. [przypis edytorski]
Agnus Dei (łac.) — Baranek Boży; typ przedstawienia postaci Jezusa Chrystusa w malarstwie. [przypis edytorski]
Agnus Dei (łac.) — Baranku Boży. [przypis edytorski]
agnus (łac.) — baranek; tu: kompozycja do słów modlitwy Agnus Dei (Baranek Boży), używanej podczas mszy. [przypis edytorski]
Agnus occisus est ab origine mundi (łac.) — Ap 13, 8: „Baranek zabity jest od początku świata”. [przypis tłumacza]
agressi sunt mare tenebrarum, quid in eo essent exploraturi (łac.) — Wdarli się w morze ciemności, które tylko w ten sposób można zgłębić. [przypis edytorski]
agricola (łac.) — rolnik; tu w M lm. [przypis edytorski]
Ahenobarbus (łac.) — miedzianobrody, przydomek rodu Domicjuszów. [przypis edytorski]
Ajax scopulo infixus acuto, expirans flammas (łac.) — Ajaks wbity na skałę ostrą, ziejący ogniem (cytat z Eneidy Wergiliusza). [przypis edytorski]
akcesoria (z łac.) — tutaj: wstępne rozprawy w sądzie. [przypis redakcyjny]
akces (z łac.) — przyłączenie. [przypis edytorski]
akcydensa (z łac.) — dochody uboczne. [przypis redakcyjny]
akcydens (z łac., filoz.) — nieistotna cecha rzeczy (bytu, filoz.: substancji), mogąca się zmieniać zależnie od okoliczności. [przypis edytorski]
akcypa (daw., z łac.) — datek za posługi kościelne. [przypis edytorski]
akcypiter (z łac.) — jastrząb. [przypis redakcyjny]
aklamacja (z łac. acclamatio: okrzyk) — sytuacja, w której wszyscy się zgadzają, co wybrać, wszyscy głosują na to samo rozwiązanie. [przypis edytorski]
akomodować się (z łac. accomodare: przystosować, poświęcić) — tu: przestawić się. [przypis edytorski]
aktem erekcyjny (z łac.) — akt założycielski. [przypis edytorski]
aktuariusz (z łac.) — urzędnik mający pieczę nad aktami, pisarz sądowy. [przypis edytorski]
aktuariusz (z łac.) — urzędnik mający pieczę nad aktami, pisarz sądowy. [przypis redakcyjny]
akwedukt (z łac.) — wodociąg. [przypis edytorski]
ala mala, cropium dubium, collum bonum pelle remota (łac.) — skrzydło złe, kuper niepewny, szyjka dobra po zdjęciu skóry. [przypis tłumacza]
Albion (z łac. albus: biały) — daw. nazwa Anglii (Wielkiej Brytanii), pochodząca od białych, kredowych wybrzeży wyspy, widocznych od strony kontynentu w rejonie hrabstwa Kent; używana przez pisarzy starożytnych, później jej zastosowanie nosi znamię wzniosłości. [przypis edytorski]
