Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1437 przypisów.
sierdzić się (daw., gw.) — gniewać się. [przypis edytorski]
sierdzić się (daw., gw.) — gniewać się, złościć się. [przypis edytorski]
sierdzić się (daw.) — złościć się, gniewać się. [przypis edytorski]
sierdzić się (daw.) — złościć się. [przypis edytorski]
sierdziście (daw.) — gniewnie; por. sierdzić się (na kogoś), rozsierdzony. [przypis edytorski]
sierdziście (daw.) — gniewnie. [przypis edytorski]
sierdzisty (daw.) — śmiały, czupurny. [przypis edytorski]
siermięga (daw.) — wierzchnie ubranie chłopskie. [przypis edytorski]
siermiężka (daw.) — zdr. od siermięga: wierzchnie ubranie z grubego samodziału noszone przez chłopów w dawnej Polsce. [przypis edytorski]
sieść (daw.) — siąść. [przypis edytorski]
sieść (daw.) — usiąść. [przypis edytorski]
sie to rozleci (daw.) — rozejdzie się, wyda się. [przypis edytorski]
siewać (daw.) — siać od czasu do czasu. [przypis edytorski]
siewierz (daw.) — północ. [przypis edytorski]
siga (daw.; ros. сиг, sig) — sieja, ryba z rodziny łososiowatych, żyjąca w jeziorach i rzekach. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, mnóstwo; moc. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, mnóstwo, moc. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, mnóstwo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, mnóstwo, wiele. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, wiele; bardzo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, wiele, moc. [przypis edytorski]
siła (daw.) — dużo, wiele. [przypis edytorski]
siła (daw.) — ile; wiele, dużo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — mnóstwo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — tu: wiele, mnóstwo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — wiele, dużo; bardzo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — wiele, dużo, moc. [przypis edytorski]
siła (daw.) — wiele, dużo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — wiele, mnóstwo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — wiele. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wincenty Korotyński, Czem chata bogata, tem rada, Płaszcz królewski
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
siła (daw.) — wielu, dużo. [przypis edytorski]
siła (daw.) — wielu. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
siła (daw.) — wielu. [przypis edytorski]
siła końska (daw.) — tu: koń parowy a. koń mechaniczny, jednostka mocy, powstała z potrzeby porównania mocy nowo tworzonych w XIX w. maszyn do mocy koni pociągowych: maszyna o mocy 1 konia parowego, działająca całą dobę, miała zastąpić 3 konie, pracujące po 8 godzin każdy. Dlatego 1 koń mechaniczny stanowi równowartość 75 kgfm/s (kilogramometrów na sekundę), czyli ok. 735,5 W (Wat). [przypis edytorski]
siłam się natrudził (daw.) — bardzo się namęczyłem. [przypis edytorski]
silen (daw.) — dziś: silny. [przypis edytorski]
sine ira et studio (daw.) — bez gniewu i namiętności. [przypis edytorski]
siodłowy (daw.) — koń lewy w parze koni w zaprzęgu. [przypis edytorski]
sioło (daw., gw.) — wieś. [przypis edytorski]
sioło (daw.) — osada wiejska. [przypis edytorski]
sioło (daw.) — osiedle wiejskie. [przypis edytorski]
sioło (daw.) — wieś, osada. [przypis edytorski]
sioło (daw.) — wieś, osada. [przypis edytorski]
sioło (daw.) — wieś. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
sioło (daw.) — wieś; siołóm — dziś popr. forma C. lm: siołom. [przypis edytorski]
sionka (daw.) — sień. [przypis edytorski]
siostrzan (daw.) — dziś: siostrzeniec. [przypis edytorski]
siostrzan (daw.) — siostrzeniec. [przypis edytorski]
siromacha (z daw. ukr.) — wilk. [przypis edytorski]
siurpryza (daw., z fr.) — niespodzianka. [przypis edytorski]
skąd inąd (daw.) — dziś: skądinąd. [przypis edytorski]
skądżeście są (daw., gw.) — skąd jesteście. [przypis edytorski]
skapieć (daw.) — umrzeć. [przypis edytorski]
skapieć (daw.) — zginąć. [przypis edytorski]
skapieć (daw.) — zginąć, zmarnieć. [przypis edytorski]
skapieć (daw.) — zmarnieć, umrzeć. [przypis edytorski]
skapieć (daw.) — zmarnieć, zginąć. [przypis edytorski]
skapieć (daw.) — zmarnować się. [przypis edytorski]
skaptować (daw.) — pozyskać kogoś. [przypis edytorski]
skaptować (daw.) — pozyskać. [przypis edytorski]
skaptować (daw.) — pozyskać, zjednać. [przypis edytorski]
skarbiech (daw.) — dziś popr. Ms. lm: skarbach. [przypis edytorski]
skarbniczek (daw.) — prosty, dwukołowy wózek konny z drewnianym daszkiem, używany najczęściej do wożenia bagażu; tu: wóz, pojazd konny. [przypis edytorski]
skarzyć (daw.) — skarżyć się. [przypis edytorski]
skazać (daw.) — powiedzieć. [przypis edytorski]
skazać na gardło (daw.) — skazać na śmierć. [przypis edytorski]
skazka (daw., z ros.) — baśń, klechda, podanie. [przypis edytorski]
ski (daw.) — narty. [przypis edytorski]
skiełzać się (daw.) — ześlizgnąć się. [przypis edytorski]
skiełznąć (daw.) — ześlizgnąć się. [przypis edytorski]
skir (daw.) — ciężka choroba degeneracyjna: rak. [przypis edytorski]
skir (daw.) — rak, nowotwór złośliwy. [przypis edytorski]
składać coś (daw.) — stanowić coś, tworzyć coś; składać się na coś. [przypis edytorski]
Marcel Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, Strona Guermantes, Strona Guermantes, część pierwsza
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
składała się z pięćdziesiąt żołnierza (daw.) — dziś: składała się z pięćdziesięciu żołnierzy. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — piwnica bądź rzadziej inne pomieszczenie służące za magazyn. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — piwnica. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — pomieszczenie murowane, sklepione; piwnica; tu: grobowiec. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — pomieszczenie sklepione; komnata, piwnica. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — pomieszczenie sklepione; piwnica. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — sklepienie; piwnica. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — sklepienie. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — sklepienie (także: piwnica). [przypis edytorski]
sklep (daw.) — sklepienie (tu o niebie). [przypis edytorski]
sklep (daw.) — sklepienie; tu: sklepione pomieszczenie; komnata. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — sklepione pomieszczenie; piwnica. [przypis edytorski]
sklep (daw.) — sklepione pomieszczenie, piwnica. [przypis edytorski]
skórnie a. skórznie (daw.) — skórzane buty. [przypis edytorski]
skórznie (daw.) — wysokie, skórzane buty. [przypis edytorski]
skoma a. oskoma (daw.) — apetyt. [przypis edytorski]
skomorocha (daw.) — wędrowny śpiewak a. aktor, zwłaszcza słowiański. [przypis edytorski]
skomoroch (daw.) — wędrowny śpiewak, zwł. słowiański. [przypis edytorski]
skończył się był (daw.) — forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: skończył się wcześniej, uprzednio (przed wydarzeniami a. czynnościami wyrażonymi formą zwykłego czasu przeszłego). [przypis edytorski]
skon (daw.) — zgon, śmierć. [przypis edytorski]
skonfundowany (daw.) — zakłopotany, zawstydzony. [przypis edytorski]
skonfundowany (daw., z łac.) — zbity z tropu, zawstydzony. [przypis edytorski]
skonfundowany (daw., z łac.) — zmieszany, zakłopotany; zawstydzony. [przypis edytorski]
skop (daw.) — kastrowany baran. [przypis edytorski]
skopuł (daw.) — skała podwodna; por. szkopuł. [przypis edytorski]
skoro (daw.) — gdy tylko, kiedy. [przypis edytorski]
