Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie

Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 4281 przypisów.

objaw — tu: objawienie się. [przypis edytorski]

objęcie (daw.) — pojętność, zdolność pojmowania, uczenia się; objęcie mam dość łatwe: pojmuję dość łatwo. [przypis edytorski]

objęcie — pojęcie; pojętność. [przypis edytorski]

objęcie — pojęcie, zrozumienie. [przypis edytorski]

objęcie — tu: pojętność; zdolność pojmowania. [przypis edytorski]

objektywnie — dawna pisownia; dziś popr.: obiektywnie. [przypis edytorski]

objeszczyk (ros.) — konny strażnik pilnujący granicy Imperium Rosyjskiego w XIX–XX wieku. [przypis edytorski]

objeżczyk a. objeszczyk (z ros. объездчик) — rosyjski żołnierz z konnego patrolu granicznego. [przypis edytorski]

objeżdżczyk (z ros.) — żołnierz z konnego patrolu. [przypis edytorski]

objuczony — obciążony. [przypis edytorski]

obłąkać się — zabłądzić. [przypis edytorski]

obłąkać — tu: spowodować, by się zgubili. [przypis edytorski]

obłąkany (daw.) — zabłąkany, zagubiony. [przypis edytorski]

obłąkany Gogola — bohater utworu Mikołaja Gogola (1809–1852) pt. Pamiętnik wariata. [przypis edytorski]

Obłąkany Karol — w tekście sztuki: Obłąkany. [przypis edytorski]

obłąkany — tu: dążący w niewłaściwym kierunku. [przypis edytorski]

obłąkany — tu: zagubiony. [przypis edytorski]

obłapiać się — obejmować, ściskać się. [przypis edytorski]

obłatwić — zrobić, dokonać, załatwić. [przypis edytorski]

obławnik — uczestnik obławy na zwierzę podczas polowania. [przypis edytorski]

obłędna wieszczka — tu: Sybilla z Kume. [przypis edytorski]

obłęd opilczy a. Zespół Otella, a. obłęd alkoholowy — ostra psychoza, występująca u alkoholików. [przypis edytorski]

obłęk — obwód. [przypis edytorski]

obłóżka — coś, czym jest obłożone coś innego; tu: obszycie. [przypis edytorski]

obłoczyć a. obłóczyć — oblekać; naciągać, nakładać. [przypis edytorski]

obłoczy — forma zmieniona dla rymu; winno być: obłóczy. [przypis edytorski]

obłuda (daw.) — ułuda, przywidzenie; ułuda, ponieważ nautilus przypomina okręcik, ale w rzeczywistości nim nie jest. [przypis edytorski]

obłudny (daw.) — tu: pozorny, nierzeczywisty. [przypis edytorski]

obłudny (starop.) — tu: zwodnicze. [przypis edytorski]

oblać — tu: obrosnąć tłuszczem. [przypis edytorski]

oblagować — oszukać, okpić (por.: blaga). [przypis edytorski]

oblaskach — odblaskach. [przypis edytorski]

oblatować (łac.) — wpisać do akt. [przypis edytorski]

oblatować — wpisać do ksiąg miejskich. [przypis edytorski]

oblędz — dziś popr.: oblegać. [przypis edytorski]

oblężeńcy (daw.) — oblężeni; mieszkańcy oblężonego miasta. [przypis edytorski]

oblężenie Cawnpore (5–25 czerwca 1857) — oblężenie Cawnpore (ob. Kanpur), ważnego miasta garnizonowego wojsk Kompanii Wschodnioindyjskiej, przez indyjskich powstańców podczas powstania sipajów; zakończone poddaniem się oblężonych w zamian za bezpieczne przejście do Allahabadu; ewakuacja z Cawnpore zamieniła się w masakrę, w której zginęła większość Brytyjczyków, w tym 120 kobiet i dzieci, schwytanych i zabitych przez sipajów. [przypis edytorski]

oblężeniec — oblężony; mieszkaniec oblężonego miasta. [przypis edytorski]

oblężenie Metzu — oblężenie trwające od 19 sierpnia do 27 października 1870 r.; wielka klęska Francuzów podczas wojny francusko-pruskiej. [przypis edytorski]

oblężenie Missolungi (15 kwietnia 1825 – 10 kwietnia 1826) — oblężenie greckiego miasta Missolungi na Peloponezie, które miało miejsce podczas walk o niepodległość Grecji pomiędzy siłami Turków osmańskich a greckimi powstańcami. Oblężenie zakończyło się zdobyciem miasta przez Turków, samobójczą śmiercią wielu obrońców, którzy m.in. wysadzili się w powietrze w prochowni, i wymordowaniem pozostałych mieszkańców; młode kobiety i dzieci sprzedano niewolę. Bohaterska postawa obrońców oraz rzeź miasta poruszyły międzynarodową opinię publiczna, co skłoniło rządy mocarstw zachodnich do interwencji zbrojnej. [przypis edytorski]

oblężenie Suczawy (25 sierpnia–13 października 1653) — oblężenie twierdzy w Suczawie (w historycznej Mołdawii, w ob. Rumunii) podczas powstania Chmielnickiego, której przeciwko wojskom polsko-wołosko-mołdawskim broniły oddziały hospodara mołdawskiego Bazylego Lupu i sprzymierzonych z nim Kozaków zaporoskich pod wodzą zięcia hospodara, Tymosza (Tymofieja) Chmielnickiego, syna Bohdana Chmielnickiego; zakończone honorową kapitulacją oblężonych. [przypis edytorski]

obleciały (daw.) — zrujnowany, zniszczony. [przypis edytorski]

oblec (starop.) — otoczyć, osaczyć. [przypis edytorski]

oblec — założyć, ubrać. [przypis edytorski]

obleczony — ubrany. [przypis edytorski]

obleczy (starop.) — forma trybu rozkazującego; dziś: oblecz, przyodziej. [przypis edytorski]

oblegali Sewastopol — oblężeniem Sewastopola określa się okres od lądowania sprzymierzonych na Krymie we wrześniu 1854 do wycofania się armii rosyjskiej we wrześniu 1855. [przypis edytorski]

oblekać (przest.) — ubierać; tu: wyposażać. [przypis edytorski]

oblektament (daw., z łac. oblectamentum) — przyjemność, uciecha; rozrywka. [przypis edytorski]

oblepicha (ros. облепиха) — rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides), krzew o jadalnych, soczystych, kwaśnych owocach, bogatych w witaminę C. [przypis edytorski]

oblepły — dziś popr.: oblepiony. [przypis edytorski]

obleżeńcy (starop.) — oblężeni. [przypis edytorski]

obleżeni (starop.) — oblężeni. [przypis edytorski]

obleżony (starop.) — oblężony. [przypis edytorski]

oblicznie (daw.) — we własnej osobie. [przypis edytorski]

oblicznie (starop.) — tu: w sposób widzialny; osobiście, ukazując oblicze. [przypis edytorski]

obliczność Pańska (daw.) — oblicze Pańskie. [przypis edytorski]

obliczów — dziś popr. D.lm: oblicz. [przypis edytorski]

obligacja — papier wartościowy uprawniający posiadacza do otrzymywania stałego dochodu od przedsiębiorstwa, które ten papier wydało. [przypis edytorski]

obligatto a. obligato (wł., muz.) — obowiązkowy; termin w zapisie utworu muzycznego wskazujący głos lub instrument obligatoryjny podczas wykonania utworu, czyli taki, którego nie można pominąć ani zastąpić innym. [przypis edytorski]

oblig (daw.) — zobowiązanie, dług. [przypis edytorski]

oblig (daw.) — zobowiązanie. [przypis edytorski]

oblige (fr.) — zobowiązuje; obliguje. [przypis edytorski]

obligować (z łac.) — prosić o coś. [przypis edytorski]

obligowany (daw.) — zobowiązany; tu: zmuszony do wdzięczności lub posłuszeństwa. [przypis edytorski]

oblig — skrypt dłużny: wystawiane przez dłużnika pisemne potwierdzenie długu. [przypis edytorski]

oblig — zobowiązanie; por. czas. zobligować kogo. [przypis edytorski]

Oblubienica morza — dramat Henrika Ibsena z 1888 r. [przypis edytorski]

oblubienica z Lammermooru — ironiczne nawiązanie do powieści Waltera Scotta Narzeczona z Lammermoor, traktującej o romantycznej miłości. [przypis edytorski]

obluzować (daw.) — zluzować, zastąpić przez kogoś. [przypis edytorski]

obluzowan (daw.) — zluzowany (daw. krótka forma przym.), zastąpiony przez kogoś. [przypis edytorski]

obmierzić (daw.) — obrzydzić. [przypis edytorski]

obmierzić — obrzydzić. [przypis edytorski]

obmierzły — budzący obrzydzenie. [przypis edytorski]

obmierzły (czyt.: obmier-zły) — wstrętny. [przypis edytorski]

obmierzły (daw.) — budzący wstręt. [przypis edytorski]

obmierzły — wstrętny. [przypis edytorski]

obmierzle — okropnie, obrzydliwie. [przypis edytorski]

obmierznąć (daw.) — zacząć w kimś budzić wstręt. [przypis edytorski]

obmierznąć — zacząć budzić obrzydzenie. [przypis edytorski]

obmówiska (przestarz.) — dziś: obmowy. [przypis edytorski]