Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 3678 przypisów.

falendysz (z niderl. vijn londisch: doskonały londyński) — tkanina wysokiej jakości (początkowo nazywano tak tylko wełniane sukno angielskie). [przypis edytorski]

falern a. falerno — wino z południowych Włoch. [przypis edytorski]

falerneńskie wino — gatunek wina uważany za najlepszy w starożytności. [przypis edytorski]

falerneńskie wino — wino z okolic Neapolu. [przypis edytorski]

falern — mocne, złociste wino włoskie, cenione przez starożytnych Rzymian. [przypis edytorski]

falerno — rodzaj włoskiego wina. [przypis edytorski]

falerno (wł., z łac.) — mocne, złociste wino włoskie, cenione przez starożytnych Rzymian. [przypis edytorski]

falerno (z łac.) — najlepsze wino starożytnej Italii. [przypis edytorski]

Faleron — najstarszy port staroż. Aten, położony nad Zat. Sarońską, ok. 5 km na płd.-zach. od Akropolu; po rozbudowie przez Temistoklesa portu w Pireusie (pocz. V w. p.n.e.) stracił znaczenie. [przypis edytorski]

Faleryna ją (szablę) beła w ogrodzie zrobiła / Organy na to, aby Orlanda zabiła. — wiedźma Faleryna, królowa Organi, sporządziła czarodziejską szablę, którą miała zabić Orlanda; ten jednak zabrał jej wyczarowany miecz i zniszczył nim zaczarowany jej ogród. [przypis redakcyjny]

fale, skąd twój ród (mit. rzym.) — o Wenerze jako tej, która wynurzyła się z piany morskiej. [przypis edytorski]

falić (starop.) — chwalić. [przypis edytorski]

faliszować (z ang. foolish) — uważać za głupiego. [przypis edytorski]

Falk — bohater powieściowej trylogii Przybyszewskiego Homo Sapiens. [przypis edytorski]

Falkenberg, Paul (1848–1925) — niemiecki botanik. [przypis edytorski]

Fal Ksantu, Symoentu — Ksantus (Skamander) i Symoent, rzeki w Troadzie. [przypis edytorski]

fallacia non causae ut causae (łac.) — potraktowanie czegoś, co nie jest przyczyną, jako przyczyny. [przypis edytorski]

Fallières, Armand (1841–1931) — francuski polityk, prezydent Senatu (od 1899), premier (1883) i prezydent Francji (1906–1913). [przypis edytorski]

Fallopiusz, właśc. Falloppio, Gabriele (1523–1562) — lekarz, wybitny badacz ludzkiej anatomii, gł. budowy głowy; wykładowca anatomii w Ferrarze i Pizie, od 1551 prowadził katedrę anatomii i chirurgii w Padwie. [przypis edytorski]

fallus — członek męski, zwłaszcza jako symbol płodności lub seksualności. [przypis edytorski]

falmi — dziś: falami. [przypis edytorski]

falsarucha (starop.) — gatunek sukni. [przypis redakcyjny]

falsch gesungen (niem.) — fałszywie zaśpiewane, sfałszowane. [przypis edytorski]

falset — wysoki głos męski. [przypis edytorski]

Falsgrafstwo — Palatynat, państwo wchodzące w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego, istniejące od średniowiecza do r. 1777. obecnie jest to część kraju związkowego Nadrenia-Palatynat. [przypis edytorski]

falsi christiani trans Albeam (łac.) — fałszywi chrześcijanie za Łabą. [przypis edytorski]

Falstaff — fikcyjna postać ze sztuk Szekspira o Henryku IV i w Wesołych kumoszkach z Windsoru: stary, otyły szlachcic, rubaszny, gadatliwy i dowcipny opój. [przypis edytorski]

Falstaff — fikcyjna postać ze sztuk Szekspira: otyły szlachcic, przechwalający się, gadatliwy i dowcipny opój; przepiwszy pieniądze, za które miał zaciągnąć żołnierzy, zwerbował w zamian „urwiszów dziesięć razy obszarpańszych od starej, połatanej chorągwi” (Henryk IV, akt IV, scena 2, tł. L. Ulrich). [przypis edytorski]

Falstaff — fikcyjna postać ze sztuk Szekspira: stary, otyły szlachcic, rubaszny, gadatliwy i dowcipny opój. [przypis edytorski]

Falstaff, Jagon, Kaliban — fikcyjne postacie ze sztuk Szekspira; Falstaff ze sztuk o Henryku IV i z Wesołych kumoszek z Windsoru: stary, otyły szlachcic, rubaszny, gadatliwy i dowcipny opój; Jagon z Otella: intrygant, za sprawą którego Otello niesłusznie posądza swoją żonę o cudzołóstwo i staje się obsesyjnie zazdrosny; Kaliban z Burzy: dziki, zdeformowany syn wiedźmy. [przypis edytorski]

Falstaff, John — fikcyjna postać ze sztuk Shakespeare'a o Henryku IV i w Wesołych kumoszkach z Windsoru; otyły, tchórzliwy, rubaszny, gadatliwy i dowcipny opój jest towarzyszem młodego księcia Henryka, który zostanie w przyszłości królem Anglii, Henrykiem V. [przypis edytorski]

Falstaff — żołnierz samochwał ze sztuk Williama Shakespeare'a. [przypis edytorski]

Falsus (…) mendacem — Horatius, Epistulae I, 16, 39. [przypis tłumacza]

fama — pogłoska. [przypis redakcyjny]

fama — sława, tu: wzięcie u podróżnych. [przypis redakcyjny]

fama (z łac.) — rozgłos. [przypis edytorski]

famdiumondy — zapis spolszczonej wymowy wyrażenia fr.: femmes du monde: kobiety światowe, kobiety z towarzystwa. [przypis edytorski]

fameux filou (fr.) — sławny oszust. [przypis edytorski]

famieliant (gw.) — familiant, członek rodziny. [przypis edytorski]

famiglia de Indios — rodziny Indian. [przypis edytorski]

familią — dziś popr. forma B. lp: familię. [przypis edytorski]

familia in pleno — rodzina w całości. [przypis edytorski]

familia (łac.) — rodzina. [przypis edytorski]

familia (łac. rodzina) — tu: niewolnicy domowi. [przypis redakcyjny]

familia (łac.) — w staroż. Rzymie: domownicy, ogół osób podległych panu domu, w szczególności służba, niewolnicy domowi. [przypis edytorski]

Familia — nazwa stronnictwa utworzonego w XVIII w. przez rodzinę Czartoryskich i magnatów z nią spokrewnionych. [przypis edytorski]

familiant — członek dobrej szlacheckiej rodziny. [przypis edytorski]

familiant — członek rodziny. [przypis edytorski]

familiant — członek rodziny. [przypis edytorski]

familiant — członek rodziny; tu: skoligacony z wielkimi rodami szlacheckimi. [przypis edytorski]

familiant (daw.) — członek rodziny. [przypis edytorski]

familiantka — szlachcianka z bogatego i wpływowego rodu. [przypis redakcyjny]

familiant — szlachcic z bogatego i wpływowego rodu. [przypis edytorski]

familiant — szlachcic z bogatego i wpływowego rodu. [przypis redakcyjny]

familiant (z łac.) — tu: przyjaciel. [przypis edytorski]

familiarnie — poufale, tak jak w rodzinie (z łac.: familia). [przypis edytorski]

familia święta — rodzina Branickich. [przypis redakcyjny]

familias principales (hiszp.) — główne rodziny. [przypis edytorski]

familia — tu i dalej: dom panujący [tj. dynastia. Red. WL]. [przypis redakcyjny]

familia (z łac.) — rodzina; szczególnie: zamożna i znana, szlachecka rodzina; ród. [przypis edytorski]

familiendrama (z niem.) — dramat rodzinny (odmiana dramatu obyczajowego). [przypis edytorski]

familijny — rodzinny. [przypis edytorski]

familijny (z łac. familia: rodzina) — rodzinny. [przypis edytorski]

famuła (żart.) — familia, rodzina. [przypis edytorski]

famulus (łac.) — służący. [przypis edytorski]

famulus — pogardliwie: służący. [przypis redakcyjny]

famulus — służący, lokaj. [przypis redakcyjny]

famulus — zaufany sługa. [przypis edytorski]

famurały a. femurały (starop.; z łac. femoralia) — gacie, pludry, zarówno męskie, jak i damskie. [przypis edytorski]

fanał — latarnia. [przypis edytorski]

fanal (z niem. a. wł.) — znak, sygnał, szczególnie świetlny. [przypis edytorski]

fanariotka — należąca do jednego z możnych rodów greckich. [przypis edytorski]

Fanatycznym prześladowcą czarowników i czarownic był uczony i nabożny teolog na tronie, król Jakub I, syn Marii Stuart. W czasie podróży po wybrzeżach Szkocji złapała go burza na morzu… — Helbing-Bauer, op. cit., s. 232. [przypis autorski]

fanciarz — lichwiarz, pożyczający pieniądze pod zastaw. [przypis edytorski]

fandango — hiszpański taniec ludowy o szybkim, dynamicznym tempie wybijanym kastanietami oraz podkutymi specjalnie butami, wykonywany z towarzyszeniem gitary. [przypis edytorski]

fandango — hiszpański taniec narodowy. [przypis redakcyjny]

fandango — hiszpański taniec o szybkim tempie. [przypis edytorski]

fandango — odmiana flamenco; hiszp. taniec ludowy o szybkim, dynamicznym tempie wybijanym kastanietami oraz podkutymi specjalnie butami, wykonywany z towarzyszeniem gitary. Partnerzy tańczą osobno, niejako „do siebie”, nie obejmując się; ruchy ich nóg i rąk są niezwykle ozdobne. [przypis redakcyjny]

fandango — odmiana flamenco; hiszp. taniec ludowy o szybkim, dynamicznym tempie wybijanym kastanietami oraz podkutymi specjalnie butami, wykonywany z towarzyszeniem gitary. [przypis edytorski]

fanfara — krótka melodia grana jako sygnał rozpoczęcia jakiejś uroczystości lub na czyjąś cześć. [przypis edytorski]

fanfara — tu: krótka melodia, grana jako sygnał rozpoczęcia uroczystości. [przypis edytorski]