Przypisy

ciemienie (gw.) — popr.: ciemię; tył głowy. [przypis edytorski]

ciepać (gw., pot.) — rzucać; uderzać. [przypis edytorski]

ciepnąć (gw.) — rzucić. [przypis edytorski]

cierzpiący (gw.) — cierpiący. [przypis edytorski]

ciewy (gw.) — a niech to; a to dopiero; też coś. [przypis edytorski]

ciewy (gw.) — a niech to. [przypis edytorski]

ciewy (gw.) — a to dopiero; też coś. [przypis edytorski]

ciewy (gw.) — też coś; a to dopiero. [przypis edytorski]

ciewy (gw.) — też coś. [przypis edytorski]

ciewy (gw.) — też coś, to dopiero (wykrzyknik, wyraz emocji). [przypis edytorski]

cigęź a. cigęć (gw.) — cień. [przypis edytorski]

ciołak a. ciołek (gw.) — cielę. [przypis edytorski]

ciołek (daw., gw.) — młody byczek. [przypis edytorski]

ciołek (gw.) — cielak. [przypis edytorski]

ci (starop., gw.) — tu: partykuła wzmacniająca. [przypis edytorski]

cknić się (gw.) — nudzić się. [przypis edytorski]

cłek (gw., daw.) — człowiek. [przypis edytorski]

cnić się (daw., gw.) — tęsknić. [przypis edytorski]

cnić się (gw.) — tęsknić. [przypis edytorski]

cno (gw.) — tu: słabo, bezsilnie. [przypis edytorski]

cóś (gw.) — dziś: coś. [przypis edytorski]

cózeście sie kosów jeni (gw.) — cożeście się chwycili za kosy; czemu chwyciliście za kosy. [przypis edytorski]

coby (gw.) — żeby. [przypis edytorski]

coć (gw.) — co ci. [przypis edytorski]

coć się podobała (starop., gw.) — skrót od: co ci się podobała; która ci się podobała. [przypis edytorski]

cochać się (gw.) — ocierać się. [przypis edytorski]

co ci ta o to (gw.) — po co masz wiedzieć, nie pytaj. [przypis edytorski]

co (gw.) — tu: że. [przypis edytorski]

co (gw.) — że. [przypis edytorski]

co inksego (gw.) — co innego. [przypis edytorski]

co jo wim, jescem sie nie zgodała ś nim (gw.) — co ja wiem, jeszcze się z nim nie rozmówiłam (umówiłam, dogadałam). [przypis edytorski]

co ni mom przyńść (gw.) — czemu nie miałabym przyjść. [przypis edytorski]

copcysko (gw.) — forma augmentatywna od gw.: copka; czapczysko, wielka czapka. [przypis edytorski]

copka (gw.) — czapka. [przypis edytorski]

copke (gw.) — czapkę. [przypis edytorski]

corny (gw.) — czarny. [przypis edytorski]

coście (…) wzieni (gw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, inaczej: co wzięliście; co pan wziął. [przypis edytorski]

cościś (gw.) — coś. [przypis edytorski]

coś lo głupik desek (gw.) — że dla głupich desek. [przypis edytorski]

cosik (gw.) — coś. [przypis edytorski]

cosik (gw.) — coś; tu: czemuś. [przypis edytorski]

cosik (gw.) — coś; tu Msc.lp: czymś. [przypis edytorski]

Co wy ta wiecie (gw.) — co wy tam wiecie. [przypis edytorski]

cucha (gw.) — wierzchnie odzienie z owczej wełny. [przypis edytorski]

Cucha (gw.) — wierzchnie odzienie z owczej wełny. [przypis edytorski]

Cucić gruoch z plwów (gw.) — przebierać groch z chwastów. [przypis edytorski]

cudzy (gw.) — tu: obcy. [przypis edytorski]

cugang (gw., z niem.) — nowo przybyły. [przypis edytorski]

cygan (gw.) — tu: obraźliwe określenie osoby o ciemnej karnacji. [przypis edytorski]

cyganiaty (gw.) — obraźliwe określenie osoby o ciemnej karnacji. [przypis edytorski]

cy (gw.) — czy. [przypis edytorski]

cyli (gw.) — czyli. [przypis edytorski]

cyne (gw.) — cenę. Podwyższona artykulacja głoski e do głoski y. [przypis edytorski]

cynią (gw.) — czynią. [przypis edytorski]

Cy on nos tyz posłucha, bo to głucho psiajucha (gw.) — czy też on nas posłucha, bo to głucha psiajucha; psiajucha (psiakrew): gw. przekleństwo, przezwisko. [przypis edytorski]

cytomy (gw.) — czytamy. [przypis edytorski]

czechło a. czecheł (daw., gw.) — gzło, giezło, koszula; także: płócienny kitel, prześcieradło. [przypis edytorski]

człek (daw., gw.) — człowiek. [przypis edytorski]

człeku (daw., gw.) — dziś por. forma: człekowi; człowiekowi. [przypis edytorski]

człowiekowy (gw.) — ludzki. [przypis edytorski]

czuć (gw.) — omal; odrobinę, trochę; por.: ciut. [przypis edytorski]

czuhunny (gw.) — żelazny. [przypis edytorski]

Czujesz, może ty baczył na drogi Żydka (z gw. ukr.) — słuchaj, może widziałeś na drodze Żydka. [przypis edytorski]

Czujesz, skilki choczesz za piweń (z gw. ukr.) — słuchaj, ile chcesz za koguta. [przypis edytorski]

czujny (gw.) — wyczulony, wrażliwy. [przypis edytorski]

czymciś (daw., gw.) — czymś. [przypis edytorski]

czymsić (gw.) — czymś. [przypis edytorski]

czymu (gw.) — czemu. [przypis edytorski]

czyścu (daw., gw.) — dziś popr. forma: czyśćcu. [przypis edytorski]

dali (gw.) — dalej. [przypis edytorski]

dali, siędnij, to wytchnę (gw.) — dalej (tzn.: no już), usiądź, to odpocznę. [przypis edytorski]

Dalybyście (gw.) — twarda wymowa grypy -li-, charakterystyczna dla dialektu mazowieckiego. [przypis edytorski]

dankujet tebi (z gw. ukr.) — zniekształcone: podziękuje ci. [przypis edytorski]

darń (gw.) — gęsty splot trawy wraz z ziemią używany do umocnienia nasypów, mogił itp. [przypis edytorski]

dawać baczenie (gw.) — uważać, pilnować. [przypis edytorski]

dbo (gw.) — dba. [przypis edytorski]

dejciez (gw.) — dajecież. [przypis edytorski]

dej (gw.) — daj. [przypis edytorski]

dejze (gw.) — dajże. [przypis edytorski]

deka (gw., z niem.) — przykrycie (koc, pled, narzuta na łóżko); tu: chodnik tkany z ciętych szmat. [przypis edytorski]

deliberacje (daw., gw.) — rozmyślania. [przypis edytorski]

deliberować (daw., gw.) — rozmyślać. [przypis edytorski]

deliberować (daw., gw.) — rozmyślać, rozważać. [przypis edytorski]

deliberować (daw., gw.) — rozmyślać; tu: dyskutować. [przypis edytorski]

deliberować (daw., gw.) — rozprawiać, rozmyślać. [przypis edytorski]

deliberować (daw., gw.) — rozważać, rozmyślać, dyskutować. [przypis edytorski]

derbić (gw.) — gnębić, nękać. [przypis edytorski]

dobijewa (daw., gw.) — dobijemy. [przypis edytorski]

dobijewa (daw., gw.) — dobijemy; zachowana w gwarze daw. forma liczby podwójnej. [przypis edytorski]

dobre ludzie (gw.) — dobrzy ludzie. [przypis edytorski]

dobrość (gw.) — dobroć. [przypis edytorski]

docerać (gw.) — docucić. [przypis edytorski]

dochtór (gw.) — doktor. [przypis edytorski]

do cna (daw., gw.) — całkiem; do końca. [przypis edytorski]

do cna (gw.) — całkiem, do końca. [przypis edytorski]