Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 116552 przypisów.
inicjały — V. A [przypis edytorski]
in idea (łac.) — w zamyśle. [przypis edytorski]
iniekcja (med.) — wstrzyknięcie; zastrzyk. [przypis edytorski]
iniekcja — wstrzyknięcie. [przypis edytorski]
i… niemiecki (…) bizantyjskie tomy — chodzi o język rosyjski i rosyjskie książki; autor opisuje rzeczywistość zaboru rosyjskiego, jednak pragnąc uniknąć konfliktu z cenzurą carską, której podlegał, daje pozorne znaki, że chodzi o zabór pruski, np. w tytule pojawia się „poznański nauczyciel”, w samym tekście zaś utyskiwania na trudności z językiem niemieckim itp.; tej ostrożnej autorskiej redakcji umknął jednak przymiotnik „bizantyjski”, wskazujący zarówno na tradycję prawosławia jako religii panującej w Rosji, jak również na tradycję Cesarstwa Bizantyńskiego, do której carowie Rosji wprost się odwoływali. [przypis edytorski]
I nie miłować ciężko, i miłować/ Nędzna pociecha… — Mikołaj Sęp Szarzyński, Sonet V (O nietrwałej miłości rzeczy świata tego), z pominiętym wersem: „i stworzone [Piękne oblicze, by tym nasycone] I mógł mieć serce…”. [przypis edytorski]
I nie miłować ciężko, i miłować — porównaj http://www.wolnelektury.pl/katalog/lektura/fraszki-ksiegi-pierwsze-z-anakreonta-ciezko-kto-nie-miluje-c.html [przypis edytorski]
i nie panowie go wcale znaleźli, a sam — dziś popr.: i nie panowie go wcale znaleźli, ale sam. [przypis edytorski]
I nie pszczółkom to bywa — zdarza się to nie tylko pszczółkom. [przypis edytorski]
I nie wychodziłbych z mieszkania mego drzwiami ani oknem, alebych ścianę przekopał, w rzeczy uciekając… — Ez 12, 4–5 ze skróceniami i parafraza 12, 11. [przypis edytorski]
I nie zaznawszy rozkoszy wesela… — Sofokles, Antygona, tłum. Kazimierz Morawski, nieco zmienione („Ani zaznawszy słodyczy wesela…”). [przypis edytorski]
I nie znaleźli fałszu w uściech jego — cytat z Biblii, z Księgi Izajasza (Iz 53,9), powtórzony też w Pierwszym Liście św. Piotra (1P 2,22), gdzie odnosi się do Jezusa Chrystusa. [przypis edytorski]
I nigdy się ono państwo [rzymskie] nie rozszerzyło po wszytkim świecie, aż gdy jeden wszytkim władnął, począwszy od Juliusza i Augusta — wbrew twierdzeniu Skargi państwo rzymskie po wygnaniu królów i ustanowieniu republiki (509 p.n.e.) stale dokonywało podbojów i powiększało swoje terytorium; na początku tego okresu obejmowało niewielki teren w bezpośrednim sąsiedztwie miasta Rzymu; w ciągu 500 lat, do objęcia przez Juliusza Cezara urzędu dyktatora (49 p.n.e.), zapanowało nad całą Italią, a następnie zajęło niemal wszystkie krainy wokół M. Śródziemnego, politycznie podporządkowując sobie pozostałe; powierzchnia republiki rzymskiej liczyła wówczas 2 miliony km². [przypis edytorski]
i nikomu zeń kłosu na głowie wzwyż tryumfu nie pną aniołowie — inwersja: i nikomu z niego aniołowie nie pną rosnącego wzwyż kłosa triumfu. [przypis edytorski]
inimicos (łac.) — nieprzyjaciół. [przypis edytorski]
in impuris naturalibus (łac.) — w nieczystych sprawach natury. [przypis edytorski]
in impuris naturalibus (łac.) — w stanie nieczystym; żart. odwrócenie formuły „in puris naturalibus”: w czystym stanie naturalnym (tj. nago a. bez „skażenia” wpływem cywilizacji). [przypis edytorski]
in infinitum (łac.) — w nieskończoność, do nieskończoności. [przypis edytorski]
in infinitum (łac.) — w nieskończoność. [przypis edytorski]
Initium Calamitatis Regni (łac.) — początek nieszczęść królestwa. [przypis edytorski]
Initium sancti Evangelii (łac.) — początek św. Ewangelii. [przypis edytorski]
iniuria a. injuria (łac.) — szkoda, krzywda, uszczerbek, ujma; obraza, zniewaga, obelga. [przypis edytorski]
iniuria (łac.) — dosł. bezprawie; krzywda. [przypis edytorski]
iniuriam (łac.) — krzywdę. [przypis edytorski]
in iusta defensione (…) iniuria (łac.) — w słusznej obronie życia, ciężką podrażniony obelgą. [przypis edytorski]
injuria (łac.) — zniewaga. [przypis edytorski]
inkantacje — śpiewane lub recytowane zaklęcia, tu: przyzywające duchy itp. [przypis edytorski]
inkantat — właśc. inkantacja: zaśpiew, zaklęcie. [przypis edytorski]
inkarnacja — wcielenie. [przypis edytorski]
inkasent — osoba pobierająca opłaty. [przypis edytorski]
inkaust (daw.) — atrament. [przypis edytorski]
INKA Z PLEMIENIA KESZUA ORAZ AYMARA — dziś popr.: Inkowie z plemienia Keczua oraz Ajmara. [przypis edytorski]
inklinacja i deklinacja — inklinacja: skłonność; w geodezji: nachylenie (kąt nachylenia); deklinacja: odmiana wyrazów przez przypadki i liczby; w geodezji: odchylenie (różnica pomiędzy azymutem magnetycznym a geograficznym). [przypis edytorski]
inklinacja — skłonność i sympatia do czegoś. [przypis edytorski]
inklinacja — skłonność. [przypis edytorski]
inkogruencja — niezgodność, niestosowność. [przypis edytorski]
inkolat (z łac. incolatus) — mieszkający w cudzym kraju; cudzoziemiec wpisany do ksiąg miejscowych. [przypis edytorski]
inkomodować — niepokoić, denerwować. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac., daw.) — sprawiać komuś kłopot. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac. incommodum: niedogodność) — narażać na niewygody. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, męczyć, sprawiać kłopot. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, przeszkadzać. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac.) — sprawiać kłopot. [przypis edytorski]
inkongruencja — niezgodność. [przypis edytorski]
inkorporować (z łac.; daw.) — wcielać, uosabiać. [przypis edytorski]
inkrement (z łac.) — wzrost. [przypis edytorski]
In Kressendorf nichts neues (niem.) — W Kressendorfie nic nowego. [przypis edytorski]
inkrustacja — dekoracja umieszczana na powierzchni przedmiotu dekoracji, wykonywana z innego niż on materiału. [przypis edytorski]
inkrustacja — rodzaj umieszczanej na powierzchni przedmiotu dekoracji, wykonywanej z innego materiału niż ozdabiany przedmiot. [przypis edytorski]
inkrustowany — dekorowany poprzez układanie na powierzchni wzoru, zwykle z wyrafinowanych materiałów w rodzaju masy perłowej czy rzadkich odmian drewna. [przypis edytorski]
inkrustowany — ozdobiony wzorami z metalu, kości słoniowej lub masy perłowej. [przypis edytorski]
inkrustowany — ozdobiony wzorem wyłożonym np. z masy perłowej. [przypis edytorski]
inkrustowany — zdobiony. [przypis edytorski]
inkrustowany — zdobiony techniką inkrustacji, polegającą na wydrążaniu wgłębień w drewnie i wypełnianiu ich drewnem innego gatunku i koloru, względnie kością słoniową, metalem itp. [przypis edytorski]
inkrustowany — zdobiony techniką inkrustacji, polegającą na wydrążaniu wgłębień w drewnie i wypełnianiu ich drewnem innego gatunku i koloru, względnie kością słoniową, metalem itp. [przypis edytorski]
inkrustowany — zdobiony techniką inkrustacji, polegającą wykładaniu powierzchni przedmiotu układanymi we wzory płytkami z innych materiałów, np. masy perłowej, metalu, rzadkiego rodzaju drewna. [przypis edytorski]
inkryminowany — posądzany o coś. [przypis edytorski]
inkščia — tyliai cypi. [przypis edytorski]
inkštė, — tyliai dejavo. [przypis edytorski]
inkšti — tyliai cypti. [przypis edytorski]
inksi (gw.) — inni. [przypis edytorski]
inksze (gw.) — inne. [przypis edytorski]
inkszy (gw.) — inny. [przypis edytorski]
inkubacja (z łac.) — spanie w świątyniach w celu otrzymania od bogów wskazówek. [przypis edytorski]
inkuby i sukkuby — uwodzicielskie demony, odpowiednio płci męskiej i żeńskiej. [przypis edytorski]
inkuby i sukuby — uwodzicielskie demony, odpowiednio płci męskiej i żeńskiej. [przypis edytorski]
inkunabuły (z łac.) — najwcześniejsze wytwory sztuki drukarskiej. [przypis edytorski]
inkursja (daw.) — napad. [przypis edytorski]
inkursja (z łac.) — najazd, napad. [przypis edytorski]
inkursja (z łac.) — najazd. [przypis edytorski]
inkwietować — niepokoić. [przypis edytorski]
inkwizycja (daw., z łac.) — dochodzenie sądowe, śledztwo, badanie. [przypis edytorski]
inkwizycja — tu: sąd. [przypis edytorski]
inkwizycja (z łac.) — badanie, dochodzenie. [przypis edytorski]
Inkwizycja (z łac. inquisitio: śledztwo, badanie) — instytucja śledczo-sądownicza Kościoła katolickiego działająca od XIII do XIX wieku; pełna nazwa łac. Inquisitio haereticae pravitatis, Sanctum officium. W skład inkwizycji wchodziły trybunały biskupie i urzędy inkwizytorów mianowanych bezpośrednio przez papieża oraz współpracujące z nimi władze świeckie. Celem powstania inkwizycji (zw. też Świętym Oficjum) było śledzenie, przymusowe nawracanie i karania heretyków w oparciu o postanowienia ujęte w dokumentach soborowych, synodalnych oraz bullach papieskich. [przypis edytorski]
inkwizycja (z łac.) — tu: jurysdykcja, prawo. [przypis edytorski]
Inkwizycji, która (…) tego badacza przyrody uwięziła i na śmierć skazała — współcześni biografowie na ogół kwestionują prawdziwość różnych wariantów opowieści o fatalnej sekcji, wykonanej przez Vesaliusa na faktycznie wciąż żyjącej osobie, co miało pociągnąć za sobą rzekomy wyrok Inkwizycji, którego złagodzenie miałoby być przyczyną opuszczenia Hiszpanii i udania się na pielgrzymkę. [przypis edytorski]
inkwizytor — członek sądu inkwizycji; o osobie przesadnie podejrzliwej; tu: nauczyciele rosyjscy. [przypis edytorski]
in (łac.) — w. [przypis edytorski]
in liberis suffragiis (łac.) — w wolnych wyborach. [przypis edytorski]
in libris amoris (łac.) — w księgach miłości. [przypis edytorski]
in loco delicti — w miejscu przestępstwa. [przypis edytorski]
in loco (łac.) — w miejscu. [przypis edytorski]
in loco parentis (łac.) — na miejscu rodziców, w zastępstwie rodziców. [przypis edytorski]
in luctu (łac.) — w smutku. [przypis edytorski]
In magnis voluisse sat est (lat.) — dans les choses grandes il suffit de vouloir (pour être apprécié). [przypis edytorski]
Inman Line — jedna z trzech największych XIX-wiecznych spółek brytyjskich zajmujących się przewozem pasażerów przez Atlantyk; zał. w 1850, w 1893 została wchłonięta przez American Line. [przypis edytorski]
in manuali opere (łac.) — w dziełach ręcznych; w rękodziele. [przypis edytorski]
in manus (łac.) — dosł.: w rękę; początkowe słowa formuły: in manus tuas, Domine, commendo spiritum meum, tj. „w ręce twoje, Panie, oddaję ducha mego” (Łk, 23:46). [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — do rzeczy, do sedna sprawy. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — do rzeczy. [przypis edytorski]
in medias res (łac.). — do sedna sprawy. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — od środka, bez zbędnych wstępów. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — w środek opowieści. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — w środek rzeczy; w sedno sprawy. [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — w środek rzeczy (zwykle określenie sposobu opowiadania historii, w którym rezygnuje się z długiego przedstawiania wydarzeń poprzedzających akcję). [przypis edytorski]
in medias res (łac.) — w środku spraw. [przypis edytorski]
in medias res (…) przepisu Horacego — in medias res (łac.: w środku spraw), termin wprowadzony przez Horacego w Ars poetica: sposób narracji, w którym opowiadanie historii zaczyna się w środku wydarzeń, w przeciwieństwie do opowiadania od najwcześniejszego ze zdarzeń. [przypis edytorski]
in medzijas res (zniekszt. łac. in medias res) — do sedna sprawy. [przypis edytorski]
In meinen Armen (…) Staub bewegt (niem.) — W moich ramionach była zupełnie jak martwa, (…) tak wstrząsana wewnętrznym mrozem, wydawała się aniołem, co swych skrzydeł parą broni się przed ziemskim kurzem [tłum. WL]. [przypis edytorski]
