Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | żeglarskie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3977 przypisów.
rozwałka — rozstrzelanie. [przypis edytorski]
rozwalina — przepaść, dół. [przypis edytorski]
rozwaliny — dziś: ruiny. [przypis edytorski]
rozweselon (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]
rozwiał się nam był — przykład użycia czasu zaprzeszłego, wyrażającego czynność wcześniejszą niż opisana czasem przeszłym; inaczej: rozwiał nam się wcześniej, uprzednio. [przypis edytorski]
rozwić (starop. forma) — rozwinąć. [przypis edytorski]
rozwić (starop.) — rozwinąć; rozwito: rozwinięto. [przypis edytorski]
rozwicie — rozwinięcie; tu w rozwiciu: w działaniu. [przypis edytorski]
rozwięźlej — dziś popr.: bardziej rozwiąźle (ang. obscenely). [przypis edytorski]
rozwięzując (starop. forma) — dziś: rozwiązując. [przypis edytorski]
rozwiedź — tu: rozcieńcz. [przypis edytorski]
rozwielmożnić się — wzmóc się, rozpanoszyć się; nabrać o sobie wysokiego mniemania. [przypis edytorski]
rozwielmożniony — o zjawiskach negatywnych: rozpanoszony, nagminny. [przypis edytorski]
rozwierać (daw.) — dziś: otwierać. [przypis edytorski]
rozwierać (daw.) — otwierać [przypis edytorski]
rozwierać (daw.) — otwierać. [przypis edytorski]
rozwierać — tu: otwierać. [przypis edytorski]
rozwieść kontrybucyją (daw.) — położyć koniec daninom. [przypis edytorski]
rozwieść — tu: rozpostrzeć. [przypis edytorski]
rozwieść — wytłumaczyć. [przypis edytorski]
rozwiesza — rym wskazuje na wymowę z ”e pochylonym”, podobnym do głoski ”i”. [przypis edytorski]
rozwiiali (daw. zapis) — rozwijali. [przypis edytorski]
rozwija przepych fantazyjnych kamizelek — słynna była w Paryżu legendarna laska Balzaka, niezmiernej grubości, o olbrzymiej złotej gałce, rzeźbionej i wysadzanej drogimi kamieniami otrzymanymi rzekomo od wielbicielek; wewnątrz gałka była próżna i zawierała skrytkę na „włosy kochanek”. Balzac, z owym dziecinnym rozbawieniem i zapalczywością, jakie go cechują, tak przywiązany był do tej laski, iż w dniu, w którym zapomniał ją w dorożce, omal nie zemdlał [Boy]. [przypis edytorski]
rozwiła — dziś popr. 3 os.lp r.ż.: rozwinęła. [przypis edytorski]
rozwinąć skrzydło i oprzeć tyły o rzekę — linia bojowa Greków była w tym momencie prostopadła do Eufratu; opisany manewr spowodowałby, że stałaby się skośna lub równoległa do rzeki, która chroniłaby tyły wojska. [przypis edytorski]
rozwinął linię bojową w taki sam kształt, jaki miała ich linia, i zajął pozycję naprzeciw nich jak przy pierwszym starciu — tzn. przesunął swoje wojska tak, że ich prawe skrzydło sięgało Eufratu, wskutek czego obie armie stały naprzeciw siebie tak samo jak w pierwszym starciu, tylko na odwrotnych pozycjach. [przypis edytorski]
rozwiniony — dziś: rozwinięty. [przypis edytorski]
rozwiniony (starop.) — rozwinięty. [przypis edytorski]
rozwiozłość — dziś popr. forma: rozwiązłość. [przypis edytorski]
rozwiozłość — dziś: rozwiązłość. [przypis edytorski]
rozwito — dziś: rozwinięto. [przypis edytorski]
rozwity (daw. forma) — dziś: rozwinięty. [przypis edytorski]
rozwity — rozpleciony. [przypis edytorski]
rozwity — rozwinięty. [przypis edytorski]
rozwity — rozwinięty; tu: rozpleciony. [przypis edytorski]
rozwity (starop.) — rozwinięty. [przypis edytorski]
rozwlokło — tu: w rozproszeniu a. rozciągniętymi kolumnami. [przypis edytorski]
rozwlokły — dzis popr.: rozwlekły. [przypis edytorski]
rozwód byłby niezłym — dziś popr.: rozwód byłby niezły. [przypis edytorski]
rozwodzić co (starop.) — odradzać co. [przypis edytorski]
rozwodzić się (starop.) — tu: rozszerzać się. [przypis edytorski]
rozwodzić (starop.) — wkładać, wyłuszczać, rozważać; tu: perswadować. [przypis edytorski]
rozwodzić — tu: rozkładać. [przypis edytorski]
rozwodziech — dziś. popr. forma Msc.lm: rozwodach. [przypis edytorski]
rozwora — długi drąg wykonany z mocnego drewna łączący przednią oraz tylną część wozu; dzięki możliwości umieszczania żelaznej zatyczki w różnych otworach w rozworze można było wydłużać lub skracać wóz zależnie od potrzeby. [przypis edytorski]
rozwora — drąg łączący przednią i tylną część podwozia wozu konnego. [przypis edytorski]
rozwora — drąg łączący przednią i tylną część wozu. [przypis edytorski]
rozwory — drąg umieszczony podłużnie w wozie gospodarskim, łączący przednią i tylną część podwozia. [przypis edytorski]
rozwrzaskany — tu: krzyczący kolorami, plamami. [przypis edytorski]
rozwścieklony — dziś raczej: rozwścieczony. [przypis edytorski]
rozwydrzenie gabinetu i opór buduaru — gabinet oznacza tu dyskretnie urządzoną salkę w restauracji, gdzie panowie odbywali schadzki z kobietami, które uwodzili lub opłacali (obyczaj rozpowszechniony w XIX w. w całej Europie), buduar to sypialnia damy; Korczak wspomina z potępieniem hipokryzję ówczesnych obyczajów pozamałżeńskich kontaktów erotycznych. [przypis edytorski]
rozyny — dziś: rodzynki. [przypis edytorski]
rozżagwić — rozpalić. [przypis edytorski]
rozżagwiony — płonący; od żagiew — kawał płonącego drewna. [przypis edytorski]
rozżarła — rozsierdziła; rozgniewała wywołując zażartość. [przypis edytorski]
rozżarty (daw.) — zażarty, nieustępliwy. [przypis edytorski]
rozżarty (daw.) — zły, rozjuszony, wściekły. [przypis edytorski]
rozżarty — rozjuszony. [przypis edytorski]
rozżarzyć się — tu: dać się ponieść namiętności polemicznej. [przypis edytorski]
rozżenąć — tu: zniszczyć. [przypis edytorski]
rozziew a. hiatus (łac.) — zbieg dwóch samogłosek na granicy sylab, wewnątrz wyrazu albo na styku dwóch wyrazów; w poezji łacińskiej i greckiej unikano rozziewu. [przypis edytorski]
rozzłoconem — dziś popr.: rozzłoconym. [przypis edytorski]
rozzuć się (daw.) — zdjąć buty. [przypis edytorski]
rozzuć — zdjąć obuwie. [przypis edytorski]
R. P. MDCLXI — Roku Pańskiego 1661. [przypis edytorski]
R.P. — skrót od: Roku Pańskiego. [przypis edytorski]
R. P. — skrót od: Roku Pańskiego. [przypis edytorski]
R. P. — skrót od: roku Pańskiego. [przypis edytorski]
rrrą — wykrzyknik entuzjazmu a. fr. rond: koło. [przypis edytorski]
rs. — skrót od: rubel srebrny, jednostka monetarna w Imperium Rosyjskim i zaborze rosyjskim. [przypis edytorski]
rs. — skrót od: ruble srebrne. [przypis edytorski]
rs. — skrót: rubli srebrnych. [przypis edytorski]
rtęć — przed wynalezieniem salwarsanu, syfilis leczono za pomocą rtęci. [przypis edytorski]
rūgojimas (brus.) — priekaištavimas. [przypis edytorski]
rūgoti — barti, priekaištauti. [przypis edytorski]
rųgoti (brus.) — barti. [przypis edytorski]
rūgoti (sl.) — priekaištauti, pykti. [przypis edytorski]
rūkyla — smilkalai. [przypis edytorski]
rūškanas — niūrus, piktas, rūstus. [przypis edytorski]
rūstus — piktas. [przypis edytorski]
rua (port.) — ulica. [przypis edytorski]
rubacha — osoba rubaszna, bezpośrednia i bezceremonialna w sposobie bycia. [przypis edytorski]
rubacha — tu: człowiek rubaszny, nieokrzesany, grubianin; być może przez skojarzenie z ros. rubacha, tj. koszula, aluzja do bliskości ze śmiercią i braku szacunku dla niej, jak w powiedzeniu bliższa koszula ciału. [przypis edytorski]
rubaszka — rosyjska koszula męska, przewiązywana sznurem i nie wpuszczana w spodnie. [przypis edytorski]
rubaszka (z ros.) — długa koszula (tunika) ze stójką, zapinana na ramieniu, wykładana na wierzch na spodnie i przewiązywana paskiem a. sznurem. [przypis edytorski]
rubaszność — bezpośredniość, bezceremonialność w sposobie bycia. [przypis edytorski]
rubaszny — bardzo bezpośredni i bezceremonialny w sposobie bycia; też: będący wyrazem takiego usposobienia. [przypis edytorski]
rubaszny — bezpośredni i bezceremonialny. [przypis edytorski]
rubaszny — swobodny, prosty. [przypis edytorski]
rubel — jednostka monetarna (czyli pieniądz) w Rosji; rubel był używany kiedyś także w Polsce, na terenie zaboru rosyjskiego. [przypis edytorski]
rubel — waluta Rosji carskiej, używana w Królestwie Polskim. [przypis edytorski]
Rubenici i Gadyci — dwa plemiona izraelskie, do których należeli potomkowie Rubena i Gada, synów Jakuba. [przypis edytorski]
Ruben — najstarszy syn Jakuba i Lei, brat m.in. Symeona, Lewiego, Judy, przyrodni brat Józefa. [przypis edytorski]
Rubensa — [przypis edytorski]
Rubens, Peter Paul (1577–1640) — flamandzki malarz epoki baroku. [przypis edytorski]
Rubens, Peter Paul (1577–1640) — malarz flamandzki, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli baroku. [przypis edytorski]
Rubens, Peter Paul (1577–1640) — znakomity malarz flamandzki epoki baroku. [przypis edytorski]
Rubens, Peter Paul (1577–1640) — znakomity malarz flamandzki epoki baroku; w dziełach o tematyce mitologicznej przedstawiał nagie postacie odznaczające się obfitością kształtów, stąd określenie „kształty rubensowskie”, używane szczególnie w odniesieniu do kobiet. [przypis edytorski]
Ruben ze swą matką (bibl.) — postacie z Księgi Rodzaju: Ruben, najstarszy syn patriarchy Jakuba i Lei, uwiódł jedną z żon swojego ojca, niewolnicę Bilhę, matkę swoich przyrodnich braci, i obcował z nią (Rdz 35, 22). [przypis edytorski]
rubežiai — sienos (valstybės), ribos. [przypis edytorski]
