Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3662 przypisów.
Frijoles, frijoles — fasolki, fasolki. [przypis edytorski]
frisait la quarantaine (fr.) — zbliżała się do czterdziestki. [przypis edytorski]
Frische Brise! (niem.) — Świeża bryza! [przypis edytorski]
Frische Brise! — Świeża bryza! [przypis edytorski]
frisch (niem.) — świeży, świeża. [przypis edytorski]
frisch Wasser, frisch Bier (niem.) — świeża woda, świeże piwo. [przypis edytorski]
frisson (fr.) — dreszcz. [przypis edytorski]
Fritjof — Saga o Fritjofie, epos szwedz. pióra Tegnéra, liczący 24 pieśni, publikowany we fragmentach od 1820, w całości w 1825, zyskał sławę w całej Europie. Opracowania muzyczne tych pieśni autorstwa Bernharda Crusella (1775–1838) były niezmiernie popularne wśród ludu. [przypis edytorski]
Fritsche, Ludwik (1872–1940) — aktor. [przypis edytorski]
Fritsch, Willy (1901–1973) — niemiecki aktor, szczególnie znany z filmów z okresu kina niemego. [przypis edytorski]
friulski — pochodzący z Friuli, regionu w płn.-wsch. Włoszech, na wsch. od Wenecji. [przypis edytorski]
frivolous — błahy, znikomy. [przypis autorski]
friżider (z ang.) — lodówka. [przypis edytorski]
Frobel, właśc. Friedrich Fröbel (1782–1852) — twórca systemu pedagogicznego, podkreślał specyficzne potrzeby dziecka i postulował edukację przedszkolną przez zabawę, śpiew i taniec, opracował też projekty zabawek edukacyjnych. [przypis edytorski]
Frochedorf — zamek w Austrii, rezydencja hrabiego de Chambord, potomka Burbonów i pretendenta do korony francuskiej, który obrał ten zamek za siedzibę swego wygnania. [przypis tłumacza]
Fröbel, Friedrich (1782–1852) — niemiecki pedagog, propagator wychowania przedszkolnego; od jego nazwiska tzw. ogródki dziecięce, czyli pierwsze przedszkola, nazywano freblówkami. [przypis edytorski]
Fröding, Gustav (1860–1911) — poeta szwedzki, debiutował w r. 1891 zbiorem pieśni opiewających radość życia Gitara i harmonika (oryg. Guitarr och dragharmonika), w latach późniejszych tworzył pesymistyczne studia psychopatologiczne, pisał otwarcie o swoich problemach z alkoholem i w relacjach z kobietami; był leczony w wielu instytucjach psychiatrycznych, m.in. w Lillehammer w Norwegii, Görlitz w Niemczech i Uppsali w Szwecji; ostatnie lata spędził z wieloletnią kochanką Idą Bäckman. [przypis edytorski]
Fröhlich, Gustav (1902–1997) — gwiazdor filmu niemieckiego, wystąpił m.in. w filmie Metropolis (1927). Rozwiódł się z Gittą Alpar i związał z Lidią Baarovą, która później została kochanką Goebbelsa. Do 1945 r. wystąpił w 41 filmach, po wojnie kontynuował karierę aktorską. [przypis edytorski]
Frolenko, Michaił Fiodorowicz (1848–1938) — ros. rewolucjonista, „uczestnik „wędrówek w lud”, członek Komitetu Wykonawczego Narodnej Woli; brał udział w przygotowaniach zamachu na Aleksandra II na linii kolejowej pod Odessą (sierpień 1878) oraz udanego zamachu w 1881; skazany początkowo śmierć, później na dożywotnie więzienie; w 1905 zwolniony. [przypis edytorski]
Fromentin, Eugène (1820–1876) — francuski malarz, krytyk sztuki i pisarz. [przypis edytorski]
Fromm, Erich (1900–1980) — filozof, socjolog i psycholog niemiecki, autor m. in. książki Ucieczka od wolności, analizującej początki nazizmu i tzw. osobowość autorytarną. [przypis edytorski]
from Poland (ang.) — z Polski. [przypis edytorski]
From the heretic girl of my soul shal I fly (ang.) — Ucieknę od kacerskiego dziewczęcia, drogiego mej duszy, by gdzie indziej szukać bardziej prawowiernego pocałunku. Nie! Niech zginą serca i prawa, które taką miarą wystawiają na próbę wierność i męstwo miłości! [przypis redakcyjny]
fr… om — w innym wydaniu: Francuzom. [przypis edytorski]
fronda — opozycja wewnątrz grupy, partii albo wobec państwa. [przypis edytorski]
fronda — ruch polityczny feudałów i mieszczan francuskich, skierowany w latach 1648–1653 przeciwko absolutyzmowi i regencji pierwszego ministra, Jules'a Mazarina (1602–1661). [przypis edytorski]
Fronda — ruch polityczny we Francji w latach 1648–53 występujący przeciw kardynałowi Mazariniemu. [przypis edytorski]
Fronda — ruch polityczny we Francji w latach 1648–53 występujący przeciwko absolutyzmowi i rządom kardynała Mazariniego, pełniącego funkcję pierwszego ministra. [przypis edytorski]
Fronda — ruch polityczny we Francji w latach 1648–53, występujący przeciwko absolutyzmowi i rządom kardynała Mazariniego, pełniącego funkcję pierwszego ministra. [przypis edytorski]
Fronda — ruch rewolucyjny, antyabsolutystyczny we Francji w latach 1648–1653; głównie mieszczańsko-chłopski, mający jednak powiązania z arystokracją. [przypis edytorski]
fronda — stronnictwo opozycyjne, zwł. zwrócone przeciw królowi. [przypis edytorski]
Frontalat — dawniejsza nazwa Rugierowego rumaka; Brunel, skradłszy go Sakrypantowi, odmienił mu imię na Frontyna. [przypis redakcyjny]
Frontalin — dla rymu zamiast: Frontalat. [przypis redakcyjny]
frontem — z przodu. [przypis redakcyjny]
Frontin, Mascarill — postacie służących z daw. komedii francuskich. [przypis edytorski]
Front Ludowy — porozumienia partii i organizacji lewicowych i centrolewicowych zawiązywane w latach 1935–1938 w reakcji na ekspansję ruchów faszystowskich w Europie i przejęcie władzy w Niemczech przez NSDAP; koalicyjne rządy Frontu Ludowego powstały we Francji i Hiszpanii. [przypis edytorski]
fronton — frontowa, przednia część budynku; szczytowe zakończenie fasady budynku, trójkąt ujęty gzymsami, wypełniony często rzeźbą lub płaskorzeźbą. [przypis redakcyjny]
fronton — frontowa ściana budynku. [przypis edytorski]
Fronton, Marek Korneliusz (II w. n.e.) — retor rzymski, nauczyciel cesarza Marka Aureliusza. [przypis edytorski]
fronton — również: przyczółek; niskie, trójkątne zwieńczenie wysuniętej, kolumnowej części budynku (portyku), stosowane najczęściej w architekturze klasycznej. Termin fronton często jest błędnie stosowany jako synonim terminu fasada. [przypis edytorski]
fronton — w architekturze niski, trójkątny element zwieńczający budowlę, umieszczany również nad drzwiami i oknami. [przypis edytorski]
Fronton, [właśc. Marcus Cornelius Fronto] — sławny mówca rzymski, dzięki cesarskiemu uczniowi swemu wyniesiony później na wysokie urzędy państwowe. [przypis tłumacza]
Frontyda — matka Euforba i Hyperenora. [przypis edytorski]
Frontyn — rumak Rugiera. [przypis redakcyjny]
frontyspis — ozdobna strona tytułowa, zawierająca grafikę. [przypis edytorski]
froter — osoba froterująca (polerująca szmatkami) wypastowane podłogi. [przypis edytorski]
froterować — polerować podłogę. [przypis edytorski]
froter — pracownik zajmujący się froterowaniem, polerowaniem wypastowanych podłóg. [przypis edytorski]
froter — pracownik zajmujący się woskowaniem i polerowaniem podłóg. [przypis redakcyjny]
frottola (z wł.) — strofkowa pieśń miłosna lub satyryczna, popularna we Włoszech w XV i XVI w. [przypis edytorski]
F. R. S. — Fellow of Royal Society; członek Królewskiego Tow. Naukowego, założonego w r. 1622 celem popierania nauk, zwł. przyrodniczych. [przypis tłumacza]
fructifera (łac.) — drzewa owocowe. [przypis redakcyjny]
fructum (łac.) — owoc. [przypis redakcyjny]
fructum (łac.) — owoc; tu B. lm fructa: owoce. [przypis edytorski]
fructum (łac.) — owoc, tu M. lm fructa: owoce. [przypis redakcyjny]
Fructuoso Bisbe y Vidal — pseud., pod którym hiszpański jezuita Juan Ferrer (1558–1636) napisał Tratado de las comedias (1618). [przypis edytorski]
fructus (…) confertur — Cicero, De amicitia, 19. [przypis tłumacza]
frucząca cyga — Cyga, to jest bąk, kręciołka, która spuszczona ze sznurka lub rzemiennego paska dla zabawy dzieci kręci się po podłodze. Wyraz używany przez wielu dawnych poetów naszych. Dante w tekście oryginału mówi przez porównanie, że radość była biczem, czyli sznurem tej kręciołki. [przypis redakcyjny]
fruczka (daw.) — daw. zabawka dziecięca: fryga, bąk na sznurku. [przypis edytorski]
Frühling! Oh, Du mein Frühling (niem.) — Wiosno! Och, ty moja wiosno! [przypis edytorski]
Frühlings-Erwachen — książka Franka Wedekinda to krytycznospołeczny, satyryczny dramat, który ukazał się w 1891 r. Opowiada o historii młodzieży, która w okresie dojrzewania skonfrontowana jest z problemami psychicznej niestabilności i społecznej nieakceptacji ich seksualnych żądz. [przypis edytorski]
Frühschoppen (niem.) — poranny kufel. [przypis edytorski]
Frui (…) carentem — Horatius, Odae, I, 31, 17. [przypis tłumacza]
frukta (daw., z łac.) — owoce. [przypis edytorski]
frukta (łac. fructa) — owoce. [przypis redakcyjny]
frukta — owoce. [przypis redakcyjny]
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
frukta (z łac.) — owoce. [przypis edytorski]
fruktowy — owocowy. [przypis edytorski]
fruktowy (z łac. a. z ros.) — owocowy. [przypis edytorski]
frukt — tu: owoc. [przypis edytorski]
fruktyfikować (daw., z łac. fructificare: owocować) — tu: czerpać korzyści. [przypis edytorski]
frukty — owoce. [przypis edytorski]
frukt (z łac. fructum) — owoc. [przypis edytorski]
frukt (z łac. fructus) — owoc. [przypis edytorski]
frukt (z łac.) — owoc, tu w M. lm wg odmiany łac.: frukta — owoce. [przypis redakcyjny]
Fruś — stryjeczny brat Adama, Alfred Potocki, późniejszy namiestnik Galicji. [przypis redakcyjny]
Frustra Pygmaeus in Gigantem pugnat (łac.) — próżno karłowi z olbrzymem walczyć. [przypis redakcyjny]
frutti di mare (wł.) — dosł. owoce morskie; drobne skorupiaki morskie jadane przez ludność włoską. [przypis redakcyjny]
Fruzia — Dobrowolska, żona Marcelego. [przypis redakcyjny]
frybra a. febra (daw.) — gorączka połączona z drgawkami. [przypis edytorski]
frybra (daw.) — febra, gorączka. [przypis edytorski]
frybra (daw.) — febra, gorączka; tu jako wyzwisko. [przypis edytorski]
frybra (daw.) — febra, gorączka; tu: wyzwisko. [przypis edytorski]
fryca — ktoś początkujący, nowicjusz, debiutant, żółtodziób. [przypis edytorski]
fryc — czeladnik, początkujący. [przypis edytorski]
fryc (daw.) — nowicjusz, początkujący, debiutant, gapa; por. frycowe (płacić). [przypis edytorski]
fryc (daw.) — nowicjusz, początkujący. [przypis edytorski]
fryc (daw.) — nowicjusz. [przypis edytorski]
fryc (daw.) — nowicjusz. [przypis redakcyjny]
fryc — nowicjusz. [przypis edytorski]
frycówka (daw.) — chłosta. [przypis edytorski]
frycówka — tu: lanie. [przypis edytorski]
frycować (daw.) — tu: bić, atakować. [przypis edytorski]
frycowe (pot.) — strata ponoszona wskutek błędu przez nowicjusza w jakiejś sprawie, kogoś niedoświadczonego w danej dziedzinie. [przypis edytorski]
frycowe — strata poniesiona z powodu popełnionego błędu. [przypis edytorski]
fryc — początkujący, niedoświadczony. [przypis redakcyjny]
fryc (pogardl.) — Niemiec. [przypis edytorski]
fryc (przest.) — osoba niedoświadczona, początkująca. [przypis edytorski]
fryc — tu: nowicjusz. [przypis edytorski]
Frycz, Karol (1877–1963) — malarz, grafik, scenograf, reżyser, dyrektor teatru im. Słowackiego w latach 1935–1939 i 1945–1946, wykładowca Akademii Sztuk Pięknych. [przypis edytorski]
