Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 12874 przypisów.

pagina fracta (łac.) — strona złamana. [przypis edytorski]

pagirys — girios pakraštys [przypis edytorski]

pagórek Aresa — Areopag, skaliste wzgórze w staroż. Atenach, na zachód od Akropolu, miejsce obrad najwyższej rady. [przypis edytorski]

pagórkami plac między gęstemi (starop.) — szyk przestawny; inaczej: plac między gęstymi pagórkami. [przypis edytorski]

pagóry obleśne — tu: zalesione. [przypis edytorski]

pagoda — azjatycki budynek sakralny o wielu kondygnacjach zaznaczonych z zewnątrz wystającymi daszkami. [przypis edytorski]

pagoda — buddyjska świątynia w firmie wieży, której każde piętro posiada wygięty dekoracyjny daszek. [przypis edytorski]

pagoda — chińska świątynia w formie wieży z charakterystycznym, wielopoziomowym dachem. [przypis edytorski]

pagodowy (neol.) — słowo utworzone od wyrazu „pagoda”, oznaczającego chiński wielokondygnacyjny budynek o przeznaczeniu sakralnym. [przypis edytorski]

pagramdai — kas išgrandoma iš indo. [przypis edytorski]

Pahang — stan w Malezji, we wschodniej części Półwyspu Malajskiego. [przypis edytorski]

paikas — prastas. [przypis edytorski]

paikias — menkos nuovokos. [przypis edytorski]

Pailleron, Edouard (1834–1899) — poeta i dramatopisarz; w 1868 zasłynął jednoaktówką Le Monde où l'on s'amuse, która zawierała liczne krytyczne aluzje do środowiska akademickiego. [przypis edytorski]

pailleronizm (neol.) — cechy typowe dla twórczości Edouarda Paillerona (1834–1899), francuskiego poety i dramatopisarza, autora satyrycznych komedii obyczajowych, m.in. bardzo popularnej sztuki Le Monde où l'on s'ennuie (1881), wyśmiewającej klasę wyższą. [przypis edytorski]

painės — keblumai. [przypis edytorski]

Paion (mit. gr.) — jeden z przydomków Apolla, boga słońca, sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci, przewodnika dziewięciu muz. [przypis edytorski]

paisiblement (fr.) — spokojnie. [przypis edytorski]

paisz, właśc. paiż a. paiża (starop.) — krótka tarcza metalowa używana przez rycerzy konnych. [przypis edytorski]

paiża (daw.) — krótka tarcza metalowa używana przez rycerzy konnych. [przypis edytorski]

paiż a. paiża — mała tarcza używana przez konnicę, u dołu prostokątna a. zaokrąglona, u góry skośnie ścięta, czasem z wykrojem na oparcie kopii. [przypis edytorski]

paiża — rodzaj małej, metalowej tarczy. [przypis edytorski]

paiża — rodzaj metalowej tarczy. [przypis edytorski]

paiż (daw.) — krótka tarcza metalowa rycerzy konnych. [przypis edytorski]

pający — dziś popr. forma: pająki. [przypis edytorski]

pająk — tu: kandelabr, żyrandol. [przypis edytorski]

pająk — tu: wieloramienny żyrandol zawieszany u sufitu sal bawialnych, świetlic i innych większych pomieszczeń. [przypis edytorski]

pająk — tu: żyrandol, świecznik u sufitu. [przypis edytorski]

pająk — tu: żyrandol wieloramienny (sześcio- lub ośmio-) zawieszany u sufitu sal bawialnych, świetlic i innych większych pomieszczeń. [przypis edytorski]

pajaco — dziś popr. forma W.lp: pajacu. [przypis edytorski]

Pajac (wł. Pagliaccio) — postać z włoskiej commedia dell'arte. [przypis edytorski]

Pajac — w tekście sztuki: Błazen. [przypis edytorski]

Pajac z przykrytym do marszczek uśmiechem — w późn. wyd. tłumaczenie poprawiono: „Pajac, co lica wciąż marszczy uśmiechem”. [przypis edytorski]

Pajania — gmina (dem) starożytnej Attyki, po wschodniej stronie gór Hymet. [przypis edytorski]

Pajan (mit. gr.) — pierwotnie bóg leczenia, z czasem jego imię stało się przydomkiem bogów związanych z leczeniem: Apollina, a następnie Asklepiosa. [przypis edytorski]

pajauta — jausmas, pojūtis. [przypis edytorski]

paja (z port. palha) — słoma. [przypis edytorski]

pajazzo (wł.) — klaun. [przypis edytorski]

pajėga krūtinės — krūtinės jėga, energija. [przypis edytorski]

pajetka (z fr.) — cekin, cienka błyszcząca blaszka mocowana do ubrania jako ozdoba. [przypis edytorski]

Pajgert, Józef Kalasanty (1799-1871) — polski poeta. [przypis edytorski]

Pajon (mit. gr.) — bóg sztuki lekarskiej, później identyfikowany z Apollinem. [przypis edytorski]

pajor (z port. paiol) — szopa, stodoła. [przypis edytorski]

pajuk (daw.) — członek służby lub straży przybocznej; lokaj, często ubrany z turecka. [przypis edytorski]

pakaiti — čia: pasišildyti saulėje. [przypis edytorski]

pakajingas — ramus, tylus. [przypis edytorski]

pakajus (lenk.) — kambarys, menė. [przypis edytorski]

pakakinimas — patenkinimas. [przypis edytorski]

pakakinti — pakakti. [przypis edytorski]

pakakinti — patenkinti. [przypis edytorski]

pakaktinai — pakankamai, užtektinai. [przypis edytorski]

pakaleiniai (lenk.) — karta, generacija. [przypis edytorski]

pakalkė — karūna, vainikas. [przypis edytorski]

pakbot (z fr. paquebot, ang. packet boat) — statek przewodzący przesyłki pocztowe. [przypis edytorski]

pakłak — gruby lniany lub bawełniany materiał, z jakiego szyto worki na mąkę lub zboże. [przypis edytorski]

pakluonis — vieta po kluono stogu iš oro pusės. [przypis edytorski]

pakość (daw.) — obmierzłość, ohyda. [przypis edytorski]

pakramta — sąžines graužimas. [przypis edytorski]

pakta karłowieckie — pokój zawarty 26 stycznia 1699 między Ligą Świętą, w której skład wchodizła m. in. Polska, a Imperium Osmańskim; Rzeczpospolita odzyskałą wówczas Podole wraz z Kamieńcem Podolskim. [przypis edytorski]

pakt Brianda-Kellogga (1928) — międzynarodowy traktat ustanawiający wyrzeczenie się wojny jako instrumentu polityki narodowej; zaproponowany w 1927 przez Aristide Brianda, ministra spraw zagranicznych Francji, jako traktat między Stanami Zjednoczonymi i Francją, zakazujący prowadzenia wojny między tymi krajami; rozszerzony przez propozycję Franka Billingsa Kellogga, sekretarza stanu Stanów Zjednoczonych: zawarcia wielostronnego paktu odrzucającego wojnę jako instrument prowadzenia polityki; do dnia wejścia paktu w życie (24 lipca 1929) przystąpiły do niego 44 państwa z różnych kontynentów. [przypis edytorski]

Paktol a. Paktolos — rzeka w starożytnej Lidii (dziś Turcja), której piasek obfitował w złoto i srebro. [przypis edytorski]

Paktol (gr. Paktolos, tur. Sart Çayı) — rzeka w zach. Turcji (w starożytnej Lidii); w starożytności z Paktolu wydobywano kruszec do bicia monet. [przypis edytorski]

Paktol — rzeka w Lidii (dziś Turcja), z której koryta w starożytności wydobywano surowiec służący do wybijania monet. [przypis edytorski]

Paktol — złotodajna rzeka w staroż. Lidii (dziś Turcja). Według mit. gr. w niej właśnie Dionizos (bóg wina) polecił obmyć się królowi Frygii, Midasowi, aby ten mógł pozbyć się kłopotliwej właściwości przemieniania w złoto każdej rzeczy, której dotknął. Dar ten król Midas otrzymał wcześniej na własne życzenie od Dionizosa, ale w efekcie nie tyle się wzbogacił, co omal nie umarł z głodu i pragnienia, ponieważ wszelkie pożywienie również zmieniało się w cenny kruszec. [przypis edytorski]

Paktol — złotonośna rzeka w Turcji. [przypis edytorski]

paktorius — kas verčiasi nuomojimu, tarpininkas. [przypis edytorski]

Pakt Rodzinny a. Pakt Familijny (1761) — sojusz zawarty podczas wojny siedmioletniej pomiędzy państwami rządzonymi przez Burbonów: Francją, Hiszpanią, Neapolem i Parmą, mający na celu powstrzymanie ekspansji brytyjskiej. [przypis edytorski]

Pakty Praw Człowieka — nazwa dla dwóch umów międzynarodowych uchwalonych przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1966 r.: Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych oraz Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, socjalnych i kulturalnych. [przypis edytorski]

pakūta (sl.) — atgaila. [przypis edytorski]

pakuły — krótkie, splątane włókna lnu, formujące kłęby, których używa się np. do wypychania tapicerki. [przypis edytorski]

pakuły — krótkie, splątane włókna lnu, konopi bądź juty używane m.in. do uszczelniania. [przypis edytorski]

pakule (gw.) — pakuły, splątane odpady włókna lnu lub konopi, wykorzystywane m.in. do wyrobu grubego płótna. [przypis edytorski]

pakutra — minkšta, plona gyvulio oda. [przypis edytorski]

pałączasty — (o nogach) wygięty w pałąk, krzywy (częsta przypadłość u osób dużo jeżdżących konno). [przypis edytorski]

pałąkowaty — (o nogach) wykrzywiony; częsta przypadłość ludzi spędzających dużo czasu na koniu. [przypis edytorski]

pałąkowaty — (o nogach) wykrzywiony (częsta przypadłość ludzi spędzających dużo czasu na koniu). [przypis edytorski]

pałać — być rozognionym, doznawać silnych uczuć. [przypis edytorski]

pałać — być rozpalonym a. rozświetlonym. [przypis edytorski]

pałać — być rozpalonym, rozgrzanym. [przypis edytorski]

pałać — być rozpalonym, świecić, promienieć, doznawać silnych uczuć. [przypis edytorski]

pałać (daw.) — płonąć a. jarzyć się. [przypis edytorski]

pałać (książk.) — płonąć, roztaczać blask i ciepło; przen. doznawać silnych uczuć. [przypis edytorski]

pałać (książk.) — płonąć, roztaczać blask i ciepło. [przypis edytorski]

pałać — płonąć, jarzyć się. [przypis edytorski]

pałać — świecić, płonąć. [przypis edytorski]

pałac Buckingham — miejsce zamieszkania angielskiej rodziny królewskiej. [przypis edytorski]