Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 478 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żeglarskie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 961 przypisów.

napróżny (daw.) — pusty, bezcelowy, niedający rezultatu. [przypis edytorski]

naprost (daw.) — na wprost, przed sobą. [przypis edytorski]

na przebindy (daw.) — do wyboru, pod dostatkiem. [przypis edytorski]

naprzeć się (daw.) — uprzeć się na coś, domagać się czegoś. [przypis edytorski]

naprzedniej (daw.) — najlepiej. [przypis edytorski]

naprzeli się czego (daw.) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: jeśli naprze się czego (tj. jeśli uprze się przy czym). [przypis edytorski]

na przemiany (daw.) — na przemian. [przypis edytorski]

na przemiany (daw.) — na przemian. [przypis edytorski]

naprzemiany (daw.) — naprzemiennie, na przemian. [przypis edytorski]

na przepych (daw.) — dla popisu, na obelgę. [przypis edytorski]

na przepych (daw.) — na despekt; [aby komuś ubliżyć]. [przypis redakcyjny]

na przepych (daw.) — wbrew. [przypis redakcyjny]

naprzód (daw.) — dziś: najpierw. [przypis edytorski]

naprzód (daw.) — najpierw. [przypis edytorski]

naprzód (daw.) — przede wszystkim. [przypis edytorski]

na przodku (daw.) — na przedzie; na początku. [przypis edytorski]

na przydatek (daw.) — w dodatku. [przypis edytorski]

napsować (daw.) — zniszczyć. [przypis edytorski]

na pytki (daw.) — dziś: na spytki; pytka (daw.): przesłuchanie, tortury śledcze. [przypis edytorski]

na raczkach (daw.) — na czworakach (por. raczkować). [przypis edytorski]

naraić (daw.) — polecić. [przypis edytorski]

na raku (daw.) — na czworakach. [przypis edytorski]

naraz (daw.) — nagle. [przypis edytorski]

naraz (daw.) — tu: nagle. [przypis edytorski]

na razie (daw.) — nagle. [przypis edytorski]

na ręby (daw.) — na odwrót, na nice. [przypis edytorski]

naręczniego (daw.) — dziś: naręcznego; naręczni: w zaprzęgu koń po prawej stronie. [przypis edytorski]

nareszcie (daw.) — tu: ostatecznie, w ostateczności, co najwyżej. [przypis edytorski]

nareszcie (daw.) — zresztą; poza tym. [przypis edytorski]

na resztę naszę (daw.) — na naszą resztę; na resztę tego, co mamy. [przypis edytorski]

narów (daw.) — tu: szkodliwe przyzwyczajenie. [przypis edytorski]

na rozchodnem (gw., daw.) — przy rozstaniu. [przypis autorski]

narychlej (daw.) — dziś: najrychlej; najszybciej. [przypis edytorski]

narychtować (daw.) — naszykować, przygotować. [przypis edytorski]

nary (daw.) — prycza, legowisko, być może przenośne. [przypis edytorski]

nary (daw.) — prycza, legowisko, także przenośne. [przypis edytorski]

nary (daw.; tylko lm) — wykonane z żerdzi lub desek miejsce do spania, niekiedy piętrowe, prymitywne łoże. [przypis edytorski]

narządzać (daw.) — przygotowywać. [przypis edytorski]

narzekalniczka (daw.) — płaczka, kobieta wynajmowana do lamentowania i opłakiwania zmarłych na pogrzebach. [przypis edytorski]

naści (daw., gw.) — masz, trzymaj. [przypis edytorski]

naści (daw., gw.) — masz, trzymaj, weź. [przypis edytorski]

naści (daw., gw.) — masz, weź. [przypis edytorski]

na ścieżaj (daw.) — na oścież; szeroko (o otwartych drzwiach, oknach). [przypis edytorski]

na ścież (daw.) — na oścież. [przypis edytorski]

naściże (daw., gw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że; inaczej: masz, maszże. [przypis edytorski]

naśladować (daw.) — następować; [iść śladem]. [przypis redakcyjny]

naśledni (daw.) — następny. [przypis edytorski]

na świadki tu stawię (daw.) — przedstawiam tu jako świadków. [przypis edytorski]

nasadzać się (daw.) — przygotowywać zasadzkę. [przypis edytorski]

nasamprzód a. najsamprzód (daw.) — najpierw. [przypis edytorski]

nasamprzód (daw.) — tu: najpierw. [przypis edytorski]

na schwał (daw.) — nadzwyczaj, wyjątkowo, nader. [przypis redakcyjny]

nasiąkniony (daw.) — dziś: nasiąknięty. [przypis edytorski]

na się (daw.) — na siebie. [przypis edytorski]

naspiżowany (daw.) — zaopatrzony w żywność. [przypis edytorski]

nasprawować (daw.) — sporządzić, przygotować. [przypis edytorski]

na sprobunek (daw.) — na spróbowanie. [przypis edytorski]

nastąp (daw.) — natarcie, nawała. [przypis redakcyjny]

nastawać (daw.) — upierać się przy czymś, domagać się czegoś. [przypis edytorski]

nastawa (daw.) — 3. os. lp: nastaje; nastawać: nalegać, usilnie do czegoś dążyć. [przypis edytorski]

następ (daw.) — natarcie, nawała. [przypis redakcyjny]

następny (daw.) — następujący; taki oto. [przypis edytorski]

następny (daw.) — tu: następujące. [przypis edytorski]

następny (daw.) — tu: następujący; taki oto. [przypis edytorski]

nastoperczyć (daw.) — postawić na sztorc; nastroszyć. [przypis edytorski]

na stronie (daw.) — z boku. [przypis edytorski]

nasuniony (daw.) — nasunięty. [przypis edytorski]

na swe skrzydło gonić (daw.) — obracać na swoją korzyść. [przypis edytorski]

nasyćże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]

naszlim (daw.) — znaleźliśmy; najść: znaleźć. [przypis edytorski]

na szparze (daw.) — na celu. [przypis redakcyjny]

na szparze (daw.) — na czele. [przypis redakcyjny]

na szrot puścić mowę (daw.) — rozpuścić język. [przypis edytorski]