Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | rosyjski | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 450 przypisów.
godowy (daw.) — świąteczny; odświętny. [przypis edytorski]
godowy (daw.) — świąteczny. [przypis edytorski]
godowy (daw.) — weselny. [przypis edytorski]
gody (daw.) — festyn, święto. [przypis redakcyjny]
Gody (daw., gw.) — święta Bożego Narodzenia albo okres od Bożego Narodzenia (25 grudnia) do Trzech Króli (6 stycznia). [przypis edytorski]
gody (daw., gw.) — święto; wesele. [przypis edytorski]
gody (daw.) — święta. [przypis edytorski]
gody (daw.) — święto. [przypis edytorski]
gody (daw.) — święto; tu: wesele. [przypis edytorski]
gody (daw.) — święto, uroczystość. [przypis edytorski]
gody (daw.) — święto; wesele. [przypis edytorski]
gody (daw.) — tu: uczta. [przypis edytorski]
gody (daw.) — wesele. [przypis edytorski]
gody (daw.) — wesele; święto. [przypis edytorski]
gody (daw.) — wesele, święto. [przypis edytorski]
godzić (daw.) — celować. [przypis edytorski]
godzić (daw.) — tu: celować. [przypis edytorski]
godzić na coś (daw.) — dążyć do czegoś, zamierzać coś. [przypis edytorski]
godzić na coś (daw.) — nastawać na coś; godzić na wełnę tu: o duchowym pasterzu wiernych-owieczek, który usiłuje swoje „owce” obedrzeć dla zysku. [przypis edytorski]
godzić na coś (daw.) — zamierzać coś. [przypis edytorski]
godziłoby się (daw.) — wypadałoby. [przypis edytorski]
godzi się (daw.) — wypada, należy. [przypis edytorski]
godziwy (daw.) — odpowiedni, słuszny. [przypis edytorski]
godziż się (daw.) — czy się godzi; czy to jest właściwe. [przypis edytorski]
gogo (daw.) — goguś; laluś, bezmyślny próżniak, dbający tylko o modny, elegancki wygląd. [przypis edytorski]
gołota (daw.) — biedak; ten, który niczego nie ma; goły, ubogi; por. hołysz. [przypis edytorski]
golec (daw.) — biedak. [przypis edytorski]
golibroda (daw.) — fryzjer męski, który zajmował się również goleniem. [przypis edytorski]
gomółka (daw.) — mała, okrągła szybka. [przypis edytorski]
gomółka (daw.) — szybka, tafla szklana. [przypis edytorski]
gomoły (daw.) — bezrogi. [przypis redakcyjny]
gomon (daw.) — hałas; zwada, kłótnia. [przypis edytorski]
gomon (daw.) — wrzawa, hałas, zamieszanie, awantura; bajeczny, malowniczy pochód. [przypis edytorski]
gomonić (daw.) — hałasować. [przypis edytorski]
gońca a. goniec (daw.) — rycerz turniejowy. [przypis redakcyjny]
gon (daw.) — gonitwa, pogoń, polowanie. [przypis edytorski]
gon (daw.) — pęd. [przypis redakcyjny]
gonić (daw.) — pojedynkować się konno. [przypis edytorski]
gonić na ostre (daw.) — ścierać się bronią ostrą w bitwie. [przypis edytorski]
gonić na ostre (daw.) — ścierać się bronią ostrą w walce. [przypis edytorski]
goniec a. gońca (daw.) — rycerz turniejowy. [przypis redakcyjny]
goniec (daw.) — rycerz turniejowy. [przypis redakcyjny]
gonno (daw.) — strzeliście; por. gonny: śmigły, wybujały, wysoki i prosty. [przypis edytorski]
gonny (daw.) — smukły, wysoki. [przypis edytorski]
gonny (daw.) — wysoki, smukły. [przypis edytorski]
gontyna (daw.) — świątynia. [przypis edytorski]
gontyna (daw.) — świątynia, zwł. pogańska. [przypis edytorski]
gorącość duszna (daw.) — zapał w duszy. [przypis edytorski]
gorątwa (daw.) — gorączka. [przypis edytorski]
goreć (daw.) — płonąć, palić się. [przypis edytorski]
gore (daw.) — goreje, płonie, pali się. [przypis edytorski]
gore (daw.) — pali się. [przypis edytorski]
gors (daw.) — dekolt. [przypis edytorski]
gorszejszy (daw.) — gorszy. [przypis redakcyjny]
gorszki (daw.) — dziś popr.: gorzki. [przypis edytorski]
gorszymi być się mniemamy (daw.) — uważamy się za gorsze. [przypis edytorski]
gorszy pasierba (daw.) — gorszy od pasierba. [przypis edytorski]
gorżki (daw.) — dziś: gorzki. [przypis edytorski]
gorzałka (daw., gw.) — wódka. [przypis edytorski]
gorzeć a. goreć (daw.) — płonąć; lśnić, świecić. [przypis edytorski]
gorzeć (daw., gw.) — palić się, płonąć. [przypis edytorski]
gorzeć (daw.) — palić się, płonąć. [przypis edytorski]
gorzeć (daw.) — palić się. [przypis edytorski]
gorzeć (daw.) — płonąć, palić się. [przypis edytorski]
gorzeć (daw.) — płonąć. [przypis edytorski]
gorzeć (daw.) — płonąć; tu: jaśnieć. [przypis edytorski]
gorzeć (daw.) — płonąć, tu: jaśnieć. [przypis edytorski]
gorze chłopcu (daw.) — źle z chłopcem. [przypis edytorski]
gorze (daw.) — biada; nieszczęście; tu: nie wolno, nie należy (pod groźbą ściągnięcia nieszczęścia). [przypis edytorski]
gorze (daw.) — biada. [przypis edytorski]
gorze (daw., dosł.: płonie, pali się) — biada, nieszczęście, niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]
gorze (daw.) — nieszczęście, bieda. [przypis edytorski]
gorze (daw., starop.) — tu: biada. [przypis edytorski]
gościec (daw.) — reumatyzm, ogólna nazwa chorób, których wspólną cechą są zmiany zapalne oraz bóle stawów i mięśni. [przypis edytorski]
gościniec (daw.) — dary przynoszone przez gości gospodarzowi. [przypis edytorski]
gościniec (daw.) — droga, trakt. [przypis edytorski]
gościniec (daw.) — podarunek. [przypis edytorski]
gościniec (daw.) — podarunek przywieziony z podróży. [przypis edytorski]
gościniec (daw.) — prezent. [przypis edytorski]
gościniec (daw.) — prezent przywieziony z podróży. [przypis edytorski]
gościniec (daw.) — prezent, zwł. dawany na drogę lub po powrocie z podróży. [przypis edytorski]
gościniec (daw.) — prezent, zwł. przywieziony z podróży. [przypis edytorski]
gościniec (daw.) — szeroka droga wiejska. [przypis edytorski]
gościniec (daw.) — [tu:] gospoda. [przypis redakcyjny]
gościnny (daw.) — tu: zagraniczny, obcy, nietutejszy. [przypis edytorski]
gospoda (daw.) — kwatera na krótki pobyt; stanąć gospodą: zatrzymać się u kogoś na krótki czas. [przypis edytorski]
gospodarkęm (…) ostawił (daw., gw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; znaczenie: gospodarkę ostawiłem (zostawiłem). [przypis edytorski]
gospodyn a. gospodzin (daw.) — pan. [przypis edytorski]
gospodyn (daw.) — pan, gospodarz. [przypis edytorski]
Gospodź a. Gospodzin (daw.) — Pan Bóg. [przypis edytorski]
gospodzin (daw.) — pan. [przypis edytorski]
gotówem (daw.) — dziś: gotów jestem. [przypis edytorski]
gotówem (daw., gw.) — gotów jestem. [przypis edytorski]
gotówem (daw.) — jestem gotów. [przypis edytorski]
gotówem (daw.) — skrót od: gotów jestem. [przypis edytorski]
gotować się (daw.) — przygotowywać się. [przypis edytorski]
gotowalnia (daw.) — pokój do ubierania się bądź sama czynność ubierania się, strojenia. [przypis edytorski]
gotowalnia (daw.) — pokój do ubierania się lub stolik z lustrem i przyborami do robienia toalety (toaletka). [przypis edytorski]
gotowalnia (daw.) — pokój do ubierania się. [przypis edytorski]
gotowalnia (daw.) — pokój do ubierania się, stolik z lustrem i przyborami do robienia toalety (toaletka), bądź sama czynność ubierania się, strojenia. [przypis edytorski]
