Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 932 przypisów.
inconvenientia (łac.) — nieprawidłowości. [przypis redakcyjny]
in conviviis et compotationibus suis pateram circumferunt in quam conferunt non dicam consecrationis sed execrationis verba sub nomine deorum boni scilicet atque mali, omnem prosperam fortunam a bono deo, adversam a malo dirigi profitentes, ideo etiam malum deum sua lingua Diabol sive Zcerneboch i. e. nigrum deum appellantes (łac.) — na ucztach oraz gdy wspólnie pili, puszczali w krąg paterę, nad którą wymawiali słowa nie powiem, że błogosławieństwa, lecz bluźnierstwa, w imię dobrego oraz złego boga, wyznając że wszelki pomyślny los [mieli] od dobrego boga, nieprzychylny zaś od złego, w ich języku nazywanego Diabol lub Zcerneboh. [przypis edytorski]
in corpore (łac.) — w komplecie. [przypis edytorski]
in corpore (łac.) — w komplecie. [przypis edytorski]
in corpore (łac.) — wszyscy razem, w komplecie. [przypis edytorski]
in corpore sano mens sana (łac.) — w zdrowym ciele zdrowy duch. [przypis edytorski]
incredibile dictu (łac.) — nie do uwierzenia. [przypis redakcyjny]
increscunt animi, virescit volnere virtus (łac.) — zranienie wzmacnia duszę i dodaje odwagi. [przypis edytorski]
in crimine (…) laesae maiestatis (łac.) — co do zarzutu obrazy majestatu. [przypis redakcyjny]
in crudo (łac.) — na surowo, bez obróbki. [przypis edytorski]
in crudo (łac.) — w stanie pierwotnym. [przypis edytorski]
in crudo (łac.) — w stanie surowym. [przypis edytorski]
in crudo (łac.) — w stanie surowym, w postaci pierwotnej. [przypis edytorski]
in cubiculo (łac.) — w komnacie. [przypis redakcyjny]
incubus (łac.) — inkub, zły duch obcujący cieleśnie z kobietami podczas ich snu (tu utożsamiony z koboldem). [przypis edytorski]
in cuius sinu (łac.) — na której łonie. [przypis redakcyjny]
inculpare (łac.) — winić. [przypis redakcyjny]
In culpa (…) unquam (łac.) — „Duch nasz winę ponosi, co się z nami nosi” (Horatius, Epistulae, I, 14, 13; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
incumbit (łac.) — godziłoby się. [przypis redakcyjny]
incumbit (łac.) — potrzeba. [przypis redakcyjny]
incuriam (łac.) — o niedbalstwo, o opieszałość. [przypis redakcyjny]
incuriosi et posteritatis (łac.) — niedbali o samych siebie… niedbali również o potomność. [przypis redakcyjny]
incusando (łac.) — oskarżając. [przypis redakcyjny]
indagacja (z łac.) — dopytywanie się, wypytywanie. [przypis edytorski]
indagacja (z łac.) — wypytywanie, przepytywanie. [przypis edytorski]
indagacja (z łac.) — wypytywanie, przepytywanie; śledztwo. [przypis edytorski]
indagacja (z łac.) — wypytywanie. [przypis edytorski]
indagacje (z łac.) — wypytywanie, przepytywanie, badanie. [przypis edytorski]
Inde (…) alto (łac.) — „Wtedy tak rzekł Eneas z wyniosłego łoża” (Vergilius, Aeneida, II, 2; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
in debita methodo (łac.) — w należyty sposób. [przypis redakcyjny]
in decursu Augusti (łac.) — pod koniec sierpnia. [przypis redakcyjny]
inde irae (łac.) — stąd gniew (Juwenalis, Satyry I 168). [przypis edytorski]
in delationibus aures praebeas, non etiam fidem, nam quis innocens erit, si accusasse sufficiet (łac.) — w oskarżeniach podawaj ucho, ale nie wiarę, bo któż będzie niewinnym, jeśli wystarczy samo oskarżenie? [przypis redakcyjny]
in deportationem (łac.) — na spłacenie. [przypis redakcyjny]
index (łac.) — palec wskazujący. [przypis edytorski]
indicant (łac.) — pokazują. [przypis redakcyjny]
indicat vestis, guales intrinsecus estis (łac.) — pokazuje suknia, jakimi wewnątrz jesteście. [przypis redakcyjny]
indigne (łac.) — niegodnie. [przypis redakcyjny]
indignitatem (łac.) — niewłaściwość. [przypis redakcyjny]
indignus advocatus Ecclesiae S. Catholicae (łac.) — niegodny orędownik, obrońca Św. Kościoła Katolickiego. [przypis edytorski]
in direptionem gentium (łac.) — na łup narodów; wyrażenie biblijne (Ez 25, 7) w tłumaczeniu Wulgaty. [przypis edytorski]
in direptionem (łac.) — na rozgrabienie. [przypis redakcyjny]
in disciplina militari (łac.) — w karności wojskowej. [przypis redakcyjny]
in discrimen vitae (łac.) — w niebezpieczeństwo życia. [przypis redakcyjny]
individuum est ineffabile (łac.) — osobnik jest niewysławialny; maksyma filozoficzna wskazująca, że jednostki jako jednostki nie da się ściśle określić i całkowicie wyrazić. [przypis edytorski]
In divitiis (…) gravissimum est (łac.) — „Siedzący na swych skarbach nędzarze to rodzaj najstraszliwszej jest nędzy” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 74; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
indolem (łac.) — naturę, pociąg wrodzony. [przypis redakcyjny]
indolente (z łac. indŏlens) — nieczule, bezdusznie. [przypis edytorski]
in domum Inctus (łac.) — w domu żałoby. [przypis redakcyjny]
indormimus vitiis saeculi nostri (łac.) — śpimy na błędach wieku naszego. [przypis redakcyjny]
in dubiis libertas (łac.) — wolność wśród wątpliwości. [przypis edytorski]
in dubio (łac.) — w zwątpieniu. [przypis edytorski]
inducere gallicismum (łac.) — narzucić gallicyzm; tj. francuską formę rządu. [przypis redakcyjny]
indukować (z łac.) — wprowadzać. [przypis redakcyjny]
indukta (z łac.) — księgi lub wywody sądowe. [przypis edytorski]
in dulci (…) recordatione (łac.) — w miłym wspomnieniu. [przypis redakcyjny]
indulgencja (daw., z łac. indulgentia) — odpust; odpuszczenie winy, przebaczenie, darowanie. [przypis edytorski]
indulgentiam (…) nostrorum (łac.) — przebaczenia, rozgrzeszenia i odpuszczenia grzechów naszych. [przypis edytorski]
indult (z łac.) — zezwolenie, przywilej. [przypis edytorski]
in duplo (łac.) — w dwójnasób. [przypis redakcyjny]
induunt naturam (łac.) — przywdziewają naturę. [przypis redakcyjny]
indyferencja (z łac.) — obojętność. [przypis edytorski]
indygenat (z łac.) — nadanie cudzoziemcowi polskiego szlachectwa. [przypis edytorski]
indygenat (z łac.) — nadanie obcokrajowcowi praw i przywilejów szlachcica polskiego. [przypis edytorski]
indygnacja (daw., z łac.) — oburzenie. [przypis edytorski]
indygnacja (z łac.) — słuszne oburzenie. [przypis edytorski]
indygnować się (z łac.) — oburzać się. [przypis edytorski]
indywiduum (z łac.) — ktoś nieznajomy wzbudzający niepokój; określenie często pogardliwe lub lekceważące. [przypis edytorski]
in eadem qualitate (łac.) — w tymże stanie. [przypis redakcyjny]
inedyty (z łac. ineditus: niewydany) — utwory niewydane drukiem. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — dosł.: na obrazie, wizerunku; formuła w średniowiecznym prawie karnym w Europie pozwalająca na wykonanie kary śmierci na wizerunku skazańca, jeśli ten nie został ujęty, zbiegł lub nie dożył egzekucji. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — dosł. w obrazie; zastępcza forma wykonania kary śmierci poprzez powieszenie obrazu skazanego. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu (dawny zwyczaj wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców). [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu (dawny zwyczaj wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców). [przypis redakcyjny]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu, wizerunku. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu; zwykle jako nazwa dawnego zwyczaju wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — w obrazie; forma symbolicznego wykonania kary śmierci na osobie nieobecnej przez zniszczenie jej wizerunku. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — w postaci obrazu; rodzaj symbolicznej kary wykonywanej zamiast kary rzeczywistej, polegającej np. na spaleniu bądź powieszeniu na szubienicy wizerunku osoby karanej. [przypis edytorski]
in electione (łac.) — w obiorze. [przypis redakcyjny]
in eo passu (łac.) — w tym stanie. [przypis redakcyjny]
ineptus esse diceris (łac.) — powiedzą o tobie, że się nie nadajesz. [przypis edytorski]
in eroticis (łac.) — na polu erotyki. [przypis edytorski]
in eundem sensum (łac.) — w tejże samej myśli. [przypis redakcyjny]
in excelsis (łac.) — na wysokości. [przypis edytorski]
In exitu Israel de Aegipto, domus Jacob de populo barbaro (łac.) — Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba od ludu obcego; Psalm 114 (w Wulgacie 113 A). [przypis edytorski]
in extenso (łac.) — dokładnie, w całości. [przypis edytorski]
in extenso (łac.) — w całości; dokładnie, bez opuszczeń. [przypis edytorski]
in extremis (łac.) — w ostateczności, w ostatnich chwilach życia. [przypis edytorski]
in facie publica (łac.) — na zgromadzeniu publicznym. [przypis redakcyjny]
in facie publica (łac.) — wobec stanów. [przypis redakcyjny]
infallibiliter (łac.) — niechybnie. [przypis redakcyjny]
infallibiliter (łac.) — niewątpliwie. [przypis redakcyjny]
infame (łac.) — hańbą. [przypis redakcyjny]
infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba; kara pozbawienia czci, zwykle związana z utratą praw obywatelskich. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — utrata czci, hańba, niesława. [przypis edytorski]
infamia, exilium i privatio (łac.) — pozbawienie czci, wygnanie i pozbawienie. [przypis redakcyjny]
infamia (łac.) — hańba, niesława. [przypis edytorski]
