Przypisy

forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]

forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]

forszpan (daw.) — stangret powożący z konia, woźnica. [przypis edytorski]

fortel (daw.) — podstęp. [przypis edytorski]

fortelem (daw.) — podstępem; przy użyciu podstępu; podstępnie. [przypis edytorski]

fortelnie (daw.) — przebiegle, podstępnie. [przypis edytorski]

fortelny (daw.) — podstępny. [przypis edytorski]

fortelny (daw.) — przebiegły, podstępny. [przypis edytorski]

fortelny (daw.) — sprytny. [przypis edytorski]

fortunnie (daw.) — pomyślnie, szczęśliwie. [przypis edytorski]

fortunny (daw.) — pomyślny, szczęśliwy; por. fortuna: pomyślny los, szczęście. [przypis edytorski]

foryś (daw.) — pomocnik furmana, zwykle jadący na jednym z przednich koni w dużym zaprzęgu. [przypis edytorski]

foryś (daw.) — pomocnik stangreta. [przypis edytorski]

foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]

forysic a. foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]

forytarz (daw.) — poparcie, faworyzowanie. [przypis edytorski]

forytować (daw.) — darzyć kogoś lub coś szczególnymi względami, popierać, protegować. [przypis edytorski]

forytować (daw.) — popierać; faworyzować. [przypis edytorski]

forytować (daw.) — popierać, faworyzować. [przypis edytorski]

fox, foks (daw.) — fokstrot. [przypis edytorski]

fox, foks (daw.) — tu: fokstrot. [przypis edytorski]

frajter (daw., z niem.) — starszy szeregowiec. [przypis edytorski]

frandzla (daw.) — frędzla, obszycie z frędzlami. [przypis edytorski]

frant (daw.) — człowiek z pozoru sympatyczny, ale przebiegły, chytry. [przypis edytorski]

frant (daw.) — człowiek z pozoru sympatyczny, ale przesadnie sprytny, podstępny (także: komediant, błazen). [przypis edytorski]

frant (daw.) — przebiegły człowiek. [przypis edytorski]

frant (daw.) — spryciarz, cwaniak. [przypis edytorski]

frant (daw.) — spryciarz. [przypis edytorski]

frant (daw.) — spryciarz. [przypis edytorski]

frant (daw.) — spryciarz, zwykle obdarzony też poczuciem humoru. [przypis edytorski]

frant (daw.) — spryciarz, zwykle obdarzony też poczuciem humoru. [przypis edytorski]

frasobliwie (daw., gw.) — martwiąc się. [przypis edytorski]

frasobliwie (daw., gw.) — w zmartwieniu. [przypis edytorski]

frasobliwie (daw.) — smutno. [przypis edytorski]

frasobliwy (daw.) — smutny. [przypis edytorski]

frasobliwy (daw.) — zmartwiony, skłonny do zmartwień. [przypis edytorski]

frasować (daw.) — martwić. [przypis edytorski]

frasować się (daw.) — martwić się. [przypis edytorski]

frasować się (daw.) — smucić się, martwić się. [przypis edytorski]

frasować się (daw.) — smucić się. [przypis edytorski]

frasunek (daw.) — kłopot, zmartwienie. [przypis edytorski]

frasunek (daw.) — smutek. [przypis edytorski]

frasunek (daw.) — smutek, zmartwienie. [przypis edytorski]

frasunek (daw.) — zmartwienie. [przypis edytorski]

frasunek (daw.) — zmartwienie. [przypis edytorski]

frasunek (daw.) — zmartwienie, smutek. [przypis edytorski]

fraszka (daw.) — błahostka, drobnostka, drobiazg. [przypis edytorski]

fraszka (daw.) — błahostka, drobnostka, drobiazg. [przypis edytorski]

frater (daw.) — brat zakonny, zakonnik bez święceń kapłańskich. [przypis edytorski]

fraucymer (daw.) — damy dworu. [przypis edytorski]

frazes (daw.) — zdanie, zwrot; dziś: stwierdzenie bez głębszej treści, slogan. [przypis edytorski]

freblanka (daw.) — przedszkolanka. Nazwa pochodzi od systemu pedagogicznego, którego twórcą był Friedrich Fröbel (1782–1852). Podkreślał on specyficzne potrzeby dziecka i postulował edukację przedszkolną przez zabawę, śpiew i taniec, opracował też projekty zabawek edukacyjnych. [przypis edytorski]

freblówka (daw., z niem.) — przedszkole. [przypis edytorski]

freblowski (daw.) — przedszkolny. Nazwa pochodzi od systemu pedagogicznego, którego twórcą był Friedrich Fröbel (1782–1852). Podkreślał on specyficzne potrzeby dziecka i postulował edukację przedszkolną przez zabawę, śpiew i taniec, opracował też projekty zabawek edukacyjnych. [przypis edytorski]

freblowski ogródek (daw.) — przedszkole. Nazwa pochodzi od systemu pedagogicznego, którego twórcą był Friedrich Fröbel (1782–1852). Podkreślał on specyficzne potrzeby dziecka i postulował edukację przedszkolną przez zabawę, śpiew i taniec, opracował też projekty zabawek edukacyjnych. [przypis edytorski]

freibitter (daw., z niem. Freibeuter) — kaper, kapitan prywatnego okrętu, który działając na podstawie pisemnego upoważnienia władcy (lub miasta portowego) ściga, łupi i zatapia statki nieprzyjacielskie. Kaper działał na własny koszt i ryzyko, miał jednak prawo do posługiwania się barierą mocodawcy oraz do zachowania większości zysków. [przypis edytorski]

freibitter (daw., z niem.) — kaper, kapitan prywatnego okrętu, który na podstawie pisemnego upoważnienia władcy lub miasta zwalcza statki nieprzyjacielskie. [przypis edytorski]

frejlina (daw., z niem.) — dama dworu. [przypis edytorski]

frenetyczny (daw.) — entuzjastyczny, gwałtowny, burzliwy. [przypis edytorski]

fruczka (daw.) — daw. zabawka dziecięca: fryga, bąk na sznurku. [przypis edytorski]

frukta (daw., z łac.) — owoce. [przypis edytorski]

fruktyfikować (daw., z łac. fructificare: owocować) — tu: czerpać korzyści. [przypis edytorski]

frybra a. febra (daw.) — gorączka połączona z drgawkami. [przypis edytorski]

frybra (daw.) — febra, gorączka. [przypis edytorski]

frybra (daw.) — febra, gorączka; tu jako wyzwisko. [przypis edytorski]

frybra (daw.) — febra, gorączka; tu: wyzwisko. [przypis edytorski]

fryc (daw.) — nowicjusz, początkujący, debiutant, gapa; por. frycowe (płacić). [przypis edytorski]

fryc (daw.) — nowicjusz, początkujący. [przypis edytorski]

fryc (daw.) — nowicjusz. [przypis edytorski]

frycówka (daw.) — chłosta. [przypis edytorski]

frycować (daw.) — tu: bić, atakować. [przypis edytorski]

Frydrychów figiel (daw.) — podstęp Fryderyka. [przypis edytorski]

fryga (daw.) — bąk (zabawka dziecięca kręcąca się wokół własnej osi). [przypis edytorski]

fryga (daw.) — bąk, zabawka dziecięca. [przypis edytorski]

fryga (daw.) — wirująca zabawka dziecięca, podobna do bąka. [przypis edytorski]

fryga (daw.) — zabawka dziecięca: bączek; w przenośni: ktoś zwinny, ruchliwy. [przypis edytorski]

fryjerka (daw.) — kochanka. [przypis edytorski]

fryjor (daw.) — spław wiosenny; przewożenie towarów rzeką na tratwach. [przypis edytorski]

frymarczyć (daw.) — handlować, kupczyć. [przypis edytorski]

frymarczyć (daw.) — kupczyć, handlować. [przypis edytorski]

frymarczyć (daw.) — kupczyć. [przypis edytorski]

frymarczyć (daw.) — targować się, handlować czymś, czym się nie powinno. [przypis edytorski]

frymarka a. frymark (daw.) — kupczenie; handel czymś, czym się nie powinno. [przypis edytorski]

frymark (daw.) — nieuczciwy handel. [przypis edytorski]

fryszt (daw.) — czas wolny, urlop. [przypis edytorski]

fryszt (daw., z niem.) — odłożenie sprawy, zawieszenie broni. [przypis edytorski]

fryszt (daw., z niem.) — tu: rozejm, pokój. [przypis edytorski]

fryz (daw.) — kosmate, grube sukno. [przypis edytorski]

fuga (daw.) — szczelina. [przypis edytorski]