Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 4476 przypisów.

trebusz — dawna machina miotająca, wykorzystująca zasadę dźwigni. [przypis edytorski]

trecentisti — poeci XIV wieku. [przypis edytorski]

tref — dziś popr.: trefl (kolor w kartach). [przypis edytorski]

trefić (daw.) — czesać w loki, karbować. [przypis edytorski]

trefić (daw.) — układać w loki. [przypis edytorski]

trefić — fryzować, układać w loki. [przypis edytorski]

trefić — układać fryzurę. [przypis edytorski]

trefiony (daw.) — mający ułożone włosy w loki. [przypis edytorski]

trefiony (daw.) — ufryzowany. [przypis edytorski]

trefiony — ufryzowany, ułożony w loki. [przypis edytorski]

trefiony — wymyślnie uczesany, wypielęgnowany. [przypis edytorski]

trefnie (daw.) — dowcipnie, inteligentnie; por. trefniś. [przypis edytorski]

trefnie (daw.) — dowcipnie; por. trefniś: błazen. [przypis edytorski]

trefnie (daw.) — żartobliwie bądź w podejrzany sposób (homonim). [przypis edytorski]

trefniś — zawodowy błazen na daw. dworach. [przypis edytorski]

trefność — tu: żart. [przypis edytorski]

trefności (daw., gw.) — śmieszności, wymyślne rzeczy. [przypis edytorski]

trefnować (daw.) — żartować, dowcipkować. [przypis edytorski]

trefny (daw.) — gustowny, elegancki, wytworny. [przypis edytorski]

trefny (daw.) — tu: zabawny, ucieszny, inteligentny; por. trefniś: błazen. [przypis edytorski]

trefnym (daw.) — wyszukany, dowcipny, inteligentny; por. trefniś. [przypis edytorski]

trefny — niekoszerny; niespełniający przepisów Talmudu dotyczących zachowania rytualnej czystości. [przypis edytorski]

trefny — niekoszerny; niespełniający przepisów Talmudu dotyczących zachowania rytualnej czystości. [przypis edytorski]

trefny (starop.) — pocieszny. [przypis edytorski]

trefny (starop.) — wyszukany, kunsztowny. [przypis edytorski]

trefny — tu: żartobliwy. [przypis edytorski]

trefunek (daw.) — traf, przypadek. [przypis edytorski]

trefunek (daw.) — traf, zbieg okoliczności. [przypis edytorski]

trefunek — tu: trafunek, przypadek. [przypis edytorski]

trefunkiem — być może winno być: trafunkiem, tj. przypadkiem. [przypis edytorski]

Treille — najstarsza promenada Genewy. [przypis edytorski]

trejn (fonet. ang. train) — pociąg. [przypis edytorski]

treliaż — rodzaj płotu, konstrukcja służąca do podtrzymywania roślin ogrodowych. [przypis edytorski]

trel — melodyjny śpiew niektórych ptaków charakteryzujący się szybkim powtarzaniem dźwięków. [przypis edytorski]

trel — śpiew o wysokich tonach. [przypis edytorski]

Trembecki, Stanisław (1739–1812) — poeta i dramatopisarz polski okresu oświecenia, przedstawiciel klasycyzmu; wolnomyśliciel, antyklerykał, wolterianin, deista; sekretarz króla Stanisława Augusta Poniatowskiego; prowadził też historyczne badania nad początkami Słowiańszczyzny (por. artykuł Starożytność grodzieńska, 1796); autor m.in. bajek (np. bajek Ezopa w autorskim opracowaniu), ód okolicznościowych, epigramatów (np. Powązki. Epigramma, 1774) oraz wielokrotnie wznawianego i tłumaczonego na wiele języków poematu Sofiówka w sposobie topograficznym opisana, powst. 1804 (także: Zofiówki, 1804). [przypis edytorski]

Trembecki, Stanisław (1739–1812) — poeta i dramatopisarz polski okresu oświecenia, przedstawiciel klasycyzmu; wolnomyśliciel, antyklerykał, wolterianin, deista; sekretarz króla Stanisława Augusta Poniatowskiego; prowadził też historyczne badania nad początkami Słowiańszczyzny (por. artykuł Starożytność grodzieńska, 1796); autor m.in. bajek (np. bajek Ezopa w autorskim opracowaniu), ód okolicznościowych, epigramatów (np. Powązki. Epigramma, 1774) oraz wielokrotnie wznawianego i tłumaczonego na wiele języków poematu Sofiówka w sposobie topograficznym opisana, powst. 1804 (także: Zofiówki, 1804). [przypis edytorski]

Trembecki, Stanisław (1739–1812) — poeta, szambelan królewski, członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk, współtwórca klasycyzmu stanisławowskiego; przypisywano mu m.in. wydany anonimowo w 1789 wiersz pt. Balon, zainspirowany głośnym wówczas balonowym lotem Francuza Blancharda nad Warszawą. [przypis edytorski]

tremolando (z wł.) — wibracja, drżenie głosu. [przypis edytorski]

tremolo (muz., z wł.: drżenie) — wydobywanie wielu dźwięków o tej samej wysokości, wykonywane przez drżące ruchy smyczka, szybkie i częste szarpanie struny itp. [przypis edytorski]

Trenck, Friedrich von der (1726–1794) — pruski oficer i awanturnik, autor pamiętników; jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci XVIII-wiecznej Europy; po wybuchu rewolucji we Francji wyjechał do Paryża, gdzie został uznany za szpiega, aresztowany i stracony na gilotynie. [przypis edytorski]

trencz — luźny, ściągnięty szerokim paskiem płaszcz z patkami, wzorowany na wojskowym płaszczu angielskim noszonym w czasie I wojny światowej. [przypis edytorski]

trenczyński — dotyczący Trenczyna, miasta powiatowego w zach. Słowacji. [przypis edytorski]

tren (daw.) — tabor wojskowy. [przypis edytorski]

Treneuil, J. (1763–1818) — poeta francuski. [przypis edytorski]

trente deux (fr.) — trzydzieści dwa. [przypis edytorski]

trente et quarante (fr.) — dosł. trzydzieści i czterdzieści; nazwa hazardowej gry w karty (inaczej Rouge et Noir, tj. czerwone i czarne) spopularyzowanej w XVII w. we Francji. [przypis edytorski]

trente neuf (fr.) — trzydzieści dziewięć. [przypis edytorski]

trente un (fr.) — trzydzieści jeden. [przypis edytorski]

Trentowski, Bronisław (1808–1869) — filozof, twórca m.in. prac Chowanna, czyli system pedagogiki narodow… i Wizerunek duszy moralnej przez Ojczyźniaka; autor terminu „cybernetyka”. [przypis edytorski]

Trentowski, Bronisław (1808–1869) — polski filozof i pedagog. Próbował stworzyć uniwersalną filozofię, syntezującą poszczególne gałęzie filozoficznej refleksji (empiria i metafizyka, realizm i idealizm). W jego pracach pojawiły się liczne neologizmy, jednak tylko jeden z nich, „jaźń”, funkcjonuje we współczesnym języku polskim w znaczeniu nadanym mu przez twórcę. [przypis edytorski]

Trentowski, Bronisław (1808–1869) — polski filozof mesjanistyczny, publicysta i pedagog. [przypis edytorski]

trepai — skersinių polkščių pakopos, kuriomis lipama aukštyn ir žemyn, laiptai. [przypis edytorski]

trepak — taniec ludowy popularny na Ukrainie i w Rosji. Charakteryzuje się bardzo szybkim tempem w metrum 2/4 oraz drobnymi kroczkami i przytupami. [przypis edytorski]

trepek — dziś popr. forma D. lm: trepków, obuwia. [przypis edytorski]

trepem (gw.) — lekki but o drewnianej podeszwie. [przypis edytorski]

trephauz (z niem.) — oranżeria, szklarnia, cieplarnia. [przypis edytorski]

trepki — tu: obuwie zakonne. [przypis edytorski]

trepki — tu zapewne: lekkie buty. [przypis edytorski]

trep (środ., pogard.) — żołnierz zawodowy. [przypis edytorski]

trepy — inaczej holenderki, buty wykonane z drewna. [przypis edytorski]

trepy — prymitywne obuwie o drewnianej podeszwie. [przypis edytorski]

trep (z niem. Treppe: schody) — piętro. [przypis edytorski]

treść do romansu dopatrzyć — dopatrzyć się treści nadającej się do romansu. [przypis edytorski]

treść — tu: wywar, esencja. [przypis edytorski]

Tresci twoi materi (z gw. ukr.) — ukr. przekleństwo. [przypis edytorski]

Tres faciunt collegium (łac.) — trzech tworzy zespół (rzymska formuła prawna, zgodnie z którą zgromadzenie przynajmniej trzech osób posiada moc prawną, np. jako stowarzyszenie, komisja itp.). [przypis edytorski]

Tretiak, Andrzej (1886–1944) — polski filolog, historyk literatury angielskiej, profesor na Uniwersytecie Warszawskim. [przypis edytorski]

tret (z niem. Tritt) — chodnik na targowisku lub rynku. [przypis edytorski]

treuga Dei (średniow. łac.) — pokój boży; ustanowiony w XI w. przez papieży okres 230 dni w roku, w których nie wolno było panom feudalnym wojować między sobą. [przypis edytorski]

treulos (niem.) — wiarołomny, niewierny. [przypis edytorski]

Trevirianum (łac.) — mowa o Trewirze (niem. Trier), mieście w zachodnich Niemczech, założonym jeszcze w czasach Imperium Rzymskiego. [przypis edytorski]

Treviso — lokowane w XI wieku miasto położone na Nizinie Weneckiej. Przez długi czas było pod panowaniem weneckim. [przypis edytorski]

Treviso — miasto i gmina we Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska. [przypis edytorski]

Trewiranus, własc. Treviranus — prawdop. mowa o niem. polityku Konserwatywnej Partii Ludowej, Gottfriedzie Reinholdzie Treviranusie (1891–1971). [przypis edytorski]

trianguł (daw.) — trójkąt, tu: instrument muz. w postaci metalowego pręta wygiętego w kształt trójkąta. [przypis edytorski]

trianguł — tu: trójkąt. [przypis edytorski]

triangulator — tu ogólnie: przyrząd do dokonywania pomiarów geodezyjnych terenu metodą triangulacji. [przypis edytorski]

triangulus ascendens (łac.) — trójkąt o wierzchołku skierowanym ku górze. [przypis edytorski]