Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 473 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | norweski | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3222 przypisów.
horoskopami i słońcami w dwunastym domu — w astrologii występuje 12 tzw. domów, czyli sektorów, na które podzielona jest sfera niebieska, wiązanych z różnymi dziedzinami zainteresowań i działalności. [przypis edytorski]
horoszo (ros.) — dobrze. [przypis edytorski]
horować (gwar.) — harować, ciężko pracować. [przypis redakcyjny]
horować (gw.) — pracować ciężko bez powodzenia, zmagać się z losem; harować. [przypis edytorski]
horować kim (starop.) — górować nad kim; przewodzić komu; nadzorować kogo, napędzać kogo do pracy, orać kim. [przypis edytorski]
Horpyna — bohaterka powieści Ogniem i mieczem Henryka Sienkiewicza: wiedźma mieszkająca w Czarcim Jarze. [przypis edytorski]
horrendum — coś przerażającego; okropność. [przypis edytorski]
horrendum (łac.; lm: horrenda) — okropność, coś przerażającego. [przypis edytorski]
horrendum (łac.; lm: horrenda) — okropność, coś przerażającego. [przypis edytorski]
horrendum pudendum (łac.) — przerażający wstyd (srom, hańba). [przypis edytorski]
Horribile dictu et auditu (łac.) — okropnie mówić i słuchać. [przypis edytorski]
horribile dictu (łac.) — strach powiedzieć. [przypis edytorski]
horribile dictu (łac.) — strach się przyznać. [przypis redakcyjny]
horriblement fatiguée (fr.) — potwornie zmęczona. [przypis edytorski]
Horrida tempestas montem turbavit acutum (łac.) — Straszliwa burza wydęła stromą górę. [przypis tłumacza]
horrified (ang.) — przerażony. [przypis edytorski]
Horror (łac.) — zgroza. [przypis redakcyjny]
horror religiosus (łac.) — groza religijna, strach religijny, dreszcz religijny. [przypis edytorski]
horror vacui (łac.) — lęk przed próżnią (pustką). [przypis edytorski]
horror vacui (łac.) — lęk przed pustką. [przypis edytorski]
horror vacui (łac.) — strach (lęk) przed pustką. [przypis edytorski]
hors de lui (fr.) — poza nim, na zewnątrz niego; poirytowany albo wściekły. [przypis edytorski]
hors-d'oeuvres variés, caviar de Cladave, crème de volaille, dindonneau rôti, charlotte russe (fr.) — wybór przystawek, kawior, pasta z drobiu, pieczona indyczka, szarlotka rosyjska. [przypis edytorski]
Horsens — miasto nadmorskie w zach. Jutlandii, na płn. od Kolding. [przypis redakcyjny]
Hor-set — Planeta Jowisz. [przypis autorski]
Horsztyński — dramat Juliusza Słowackiego z 1835 r. [przypis edytorski]
horuje (z ukr.) — haruje; ciężko pracuje. [przypis edytorski]
Horus Apollon — Horapolon, gramatyk, który żył w Aleksandrii za czasu Teodozjusza Wielkiego. [przypis tłumacza]
Horus — bóg nieba, czczony pod postacią sokoła, jeden z najstarszych i najważniejszych bogów Egiptu. Syn Ozyrysa i Izydy, który po śmierci ojca jako następca tronu walczył z Setem o władzę nad światem żywych. Jako bóstwo królewskie był opiekunem faraonów i państwa egipskiego. Według innych wierzeń, syn boga słońca Re, czczony wspólnie z nim jako bóstwo solarne. [przypis edytorski]
Horus — egipski bóg nieba, czczony pod postacią sokoła, jeden z najstarszych i najważniejszych bogów Egiptu. Syn Ozyrysa i Izydy, który po śmierci ojca jako następca tronu walczył z Setem o władzę nad światem żywych. Jako bóstwo królewskie był opiekunem faraonów i państwa egipskiego. Według innych wierzeń, syn boga słońca Re, czczony wspólnie z nim jako bóstwo solarne. [przypis edytorski]
Horusowi, bogu światła, i Sebekowi, który jest duchem ciemności — głównymi bogami Kom Ombo byli: Horus, czczony jako Horus Starszy (gr. Haroeris), bóg światła i mąż Hathor, oraz Sobek, bóg krokodyl, władający wodą. [przypis edytorski]
Horwaty — w oryg.: Regge Carinthia. [przypis redakcyjny]
Horwicz, Adolf (1831–1894) — niemiecki filozof, autor pracy Psychologische Analysen auf physiologischer Grundlage (Analizy psychologiczne na podstawie fizjologicznej, 1872–1878). [przypis edytorski]
Hory — boginie strzegące wrót nieba i Olimpu, córki Temidy (bogini sprawiedliwości) i Zeusa. Przedstawia je już sztuka archaiczna. Późniejsze czasy przedstawiają stale trzy Hory w tańcu, trzymające się za ręce, w postaci pełnej powabu. Najpiękniejsze z zachowanych przedstawień odnosi się do oryginału, który jest dziełem IV w. przed Chr. [przypis tłumacza]
hory — góry. [przypis edytorski]
horyłka (z ukr.) — wódka. [przypis redakcyjny]
Hory (mit. gr.) — boginie pór roku. [przypis edytorski]
Hory (mit gr., mit. rzym.) — boginie pór roku. [przypis edytorski]
Hory (mit. gr., mit. rzym.) — trzy boginie, będące uosobieniem pór roku, strzegące zgodności między porządkiem świata ludzi i rytmem natury; nadano im imiona znaczące: Eunomia: praworządność, Dike: sprawiedliwość i Ejrene: pokój. [przypis edytorski]
Hory (mit. gr.) — personifikacja pór roku. [przypis edytorski]
Hory — tu: uosobienie godzin; w mit. gr. boginie czuwające nad ładem i rytmem natury, personifikacje pór roku. [przypis edytorski]
horyzonta — dziś popr. lm.: horyzonty. [przypis edytorski]
horyzontalnie — poziomo. [przypis redakcyjny]
Hosanna! (hebr.) — dosł. zbawże; potem okrzyk na cześć Boga i Chrystusa. [przypis edytorski]
hosanna (z hebr.) — chwała na wysokości. [przypis edytorski]
hosanna (z hebr.) — słowo oznaczające radość i uwielbienie dla Boga, występujące w Biblii, zarówno w Starym jak i w Nowym Testamencie oraz modlitwach i tekstach religijnych judaizmu i chrześcijaństwa. [przypis edytorski]
Hos (…) dedit (łac.) — „Przyroda właśnie takie nadała wskazania” (Vergilius, Georgica, II, 20; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
hosen berejszit — osoba wywoływana na bimę [red. WL: podium w środku bożnicy] do odczytania pierwszego rozdziału Biblii, który zaczyna się od słowa: Berejszit… („Na początku…”). [przypis tłumacza]
hosen Tora — osoba wywoływana na bimę [red. WL: podium w środku bożnicy] do odczytania ostatniego rozdziału Biblii. [przypis tłumacza]
Hos natura modos primum dedit (łac.) — Virgilus Georg. II, 20; cyt. u Montaigne, Próby I, 30, „Tę miarę najpierw dała natura”. [przypis tłumacza]
hospicjum — tu: gospoda. [przypis edytorski]
Hospital militaire (fr.) — szpital wojskowy. [przypis edytorski]
hospitantka (daw.) — kobieta uczęszczająca na wykłady i in. zajęcia jako wolny słuchacz, gość. [przypis edytorski]
hospitant — osoba przeprowadzająca hospitację. [przypis edytorski]
hospodar — książę mołdawski lub wołoski. [przypis edytorski]
hospodarstwo — księstwo (zazwyczaj mołdawskie lub wołoskie). [przypis edytorski]
hospodar — tytuł władców wołoskich i mołdawskich. [przypis edytorski]
hospodar — tytuł władcy Wołoszczyzny, państwa położonego na terenie dzisiejszej płd. Rumunii, zależnego od Imperium Osmańskiego. [przypis edytorski]
hospodar — tytuł władcy Wołoszczyzny, państwa położonego na terenie dzisiejszej płd. Rumunii, zależnego od Imperium Osmańskiego. [przypis redakcyjny]
hospodar — władca mołdawski a. wołoski. [przypis edytorski]
hospodar — władca mołdawski lub wołoski. [przypis edytorski]
hospodar wołoski — władca Wołoszczyzny, państwa na terenach dzisiejszej płd. Rumunii, zależnego od Imperium Osmańskiego. [przypis redakcyjny]
hospodarzanka — gospodyni. [przypis edytorski]
Hospodi pomiłuj (ros.) — Boże zmiłuj się. [przypis edytorski]
Hospodi pomiłuj (ros.) — Boże, zmiłuj się. [przypis edytorski]
Hospodni rab (ros.) — sługa Pański (tj. Boga). [przypis edytorski]
hospodyn (ukr.) — pan, władca. [przypis edytorski]
Hospody pomiłuj, hospody pomiłuj raba Aleksieja (rus.) — Panie, zmiłuj się, panie zmiłuj się nad sługą Aleksiejem. [przypis edytorski]
Hospody pomyłuj (ukr.) — Boże, bądź miłościw. [przypis redakcyjny]
Hospody pomyłuj (ukr.) — Boże, zlituj się. [przypis redakcyjny]
Hospody, pomyłuj (ukr.) — Boże, zmiłuj się. [przypis redakcyjny]
Hospody (ukr.) — Panie Boże. [przypis redakcyjny]
hossa — długotrwały wzrost kursów papierów wartościowych lub cen towarów notowanych na giełdzie. [przypis edytorski]
hossa — okres wzrostu cen papierów wartościowych. [przypis edytorski]
hostel (ang.) — dawna pisownia słowa hotel. [przypis tłumacza]
hostią — dziś popr. forma B. lp: hostię. [przypis edytorski]
hostia (łac.: ofiara) — okrągły opłatek z mąki pszennej; niekwaszony (przaśny) chleb używany podczas mszy świętej w kościele katolickim; hostia według dogmatów katolickich w czasie obrzędu mszy staje się prawdziwym ciałem Chrystusa. [przypis edytorski]
Hostia (…) latus — Ovidius, Ex ponto, I, 3, 57. [przypis tłumacza]
Hostibus agitatus (łac.) — pędzony przez wrogów. [przypis redakcyjny]
hostii, co dławi — według wierzeń ludowych, na zasadzie absolutnej sprzeczności między tym, co święte a tym, co przeklęte, diabeł nie mógł połknąć hostii, będącej symbolicznym ciałem Chrystusa, dławił się nią. Podobnie wierzono, że diabła parzy woda święcona. [przypis edytorski]
hostiliter (łac.) — po nieprzyjacielsku. [przypis redakcyjny]
hostis, hostis (łac.) — wróg, obcy, tu C. lm hostibus: wrogom. [przypis redakcyjny]
hostis, hostis (łac.) — wróg, obcy; tu M. lm hostes: wrogowie. [przypis edytorski]
hostis patriae et reus criminis laesae maiestatis (łac.) — nieprzyjacielem ojczyzny i winnym zbrodni obrazy majestatu. [przypis redakcyjny]
hosudar (z rus.) — pan; hosudarowie: chorągwie bojarów dumnych. [przypis redakcyjny]
hosudar (z rus.) — pan; tu: cesarz; tytułem carów Rosji było gosudar impierator: cesarz imperator. [przypis edytorski]
Hos (…) viriles — Statius, Silvae. [przypis edytorski]
Hoszana Raba (Hojszane Rabe) — siódmy dzień Sukot, podczas którego odbywa się procesja wokół bóżnicy. [przypis tłumacza]
Hoszana Rabba a. Hoszana Raba — siódmy, ostatni dzień święta Sukkot, podczas którego odbywa się procesja wokół synagogi. [przypis edytorski]
Hotel Bristol — najstarszy i najdroższy hotel w Warszawie. [przypis edytorski]
Hotel des Invalides — Pałac Inwalidów, z czasów Ludwika XIV, na lewym brzegu Sekwany. Znajduje się w nim wojskowe muzeum historyczne i grobowiec Napoleona I oraz innych wodzów francuskich. [przypis redakcyjny]
hotel Drezdeński — Kamienica Mennica a. Kamienica Margrabska, zabytkowa krakowska kamienica, znajdująca się na Starym Mieście, w której w XIX w. mieścił się w hotel „Drezdeński”. [przypis edytorski]
Hotel Europejski — hotel w Warszawie, budowany w latach 1855–1877 według projektu Henryka i Leandra Marconich. Uznawany za najbardziej luksusowy w mieście. [przypis edytorski]
hotel Europejski — hotel w Warszawie, uznawany za najbardziej elegancki i luksusowy w mieście. [przypis edytorski]
hotel Europejski — najelegantszy wówczas hotel Warszawy, usytuowany na Krakowskim Przedmieściu, z wielką salą restauracyjną, tzw. Pompejańską (znajdującą się na I piętrze w narożniku od Krakowskiego Przedmieścia), gdzie właśnie odbywa się przyjęcie wydane przez Wokulskiego. Hotel (według projektu Henryka Marconiego) otwarty został w r. 1856. Wypalony w r. 1944, obecnie został odbudowany. [przypis redakcyjny]
hotel Grand — historyczny, luksusowy hotel w Wiedniu, zlokalizowany przy Kärntner Ring 9. [przypis edytorski]
hotel Klomsera — wiedeński hotel, zlokalizowany w XIX wieku w Palais Batthyány, na rogu Herrengasse 19 i Bankgasse 2. [przypis edytorski]
Hotel Lambert — rezydencja w Paryżu, w XIX w. należąca do książąt Czartoryskich, będąca głównym ośrodkiem Wielkiej Emigracji oraz emigracyjnego obozu politycznego. [przypis edytorski]
hotel St. Nicolas na Broadwayu — luksusowy hotel w Nowym Jorku, mieszczący tysiąc pokoi, otwarty w 1853; od połowy lat 70. XIX w. tracił na popularności, został zamknięty w 1884. [przypis edytorski]
hotel St. Nicolas w Nowym Jorku — luksusowy hotel, mieszczący tysiąc pokoi, otwarty w 1853; od połowy lat 70. XIX w. tracił na popularności, został zamknięty w 1884. [przypis edytorski]
