Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 3613 przypisów.

inszy (starop. forma) — insi [tj. dziś: inni], por. Pieśń I, zwr. 33. [przypis redakcyjny]

intactis opulentior — pieśń jest parafrazą ody Horacego (Carmina III 24) noszącej tytuł Ad divites avaros (Do zachłannych bogaczy). Początek tej pieśni (incipit) stanowią słowa podane tu jako motto: „intactis opulentior”. [przypis redakcyjny]

intaminata fides (łac.) — nieskalana wiara. [przypis redakcyjny]

in tanto Reipublicae passu (łac.) — w tak smutnym położeniu Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

intérieur (fr.) — wnętrze. [przypis redakcyjny]

In Te Domine speravi, non confundar in aeternum (łac.) — Panie, do Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu; Psalm 31. [przypis edytorski]

Integer vitae (…) nec arcu — człowiek uczciwy w życiu i zbrodnią nieskalany nie potrzebuje oszczepu ni łuku Maura (Horacy, Ody I, 22). [przypis edytorski]

integrał (daw.) — całka, pojęcie matematyczne, rodzaj sumy nieskończenie wielu nieskończenie małych wielkości, stosowanej dla wielkości zmieniających się w sposób ciągły. [przypis edytorski]

integralne zrównanie (daw.) — równanie całkowe; matematyczne równanie funkcyjne, w którym występuje całka zawierająca niewiadomą funkcję. [przypis edytorski]

integritas conscientiae (łac.) — czyste sumienie. [przypis redakcyjny]

integros (łac.) — całych, nienaruszonych (częstą praktyką fałszerzy było okrawanie krawędzi monety w celu pozyskania kruszcu). [przypis edytorski]

inteligencja (…) wiedzie do odkrycia cnoty na drodze do świątyni chwały — charakter młodego patrycjusza w r. 1822 dość wiernie oddany jest w dzielnym Bothwellu w Old Mortality. [przypis autorski]

inteligibilny (filoz.) — racjonalny, rozumowy; w filozofii Kanta, a po nim Schopenhauera, występuje rozróżnienie pomiędzy charakterem empirycznym, w którym uczynki jednostki, jako zjawiska, są powiązane z innymi zjawiskami i wynikają z nich na mocy praw przyrody, a charakterem inteligibilnym, wynikającym z wolnej woli i racjonalności podmiotu, który powoduje uczynki, lecz sam nie podlega żadnym warunkom zmysłowości. [przypis edytorski]

Intellectus luminis sicci non est (łac.) — poznanie nie jest [wyłącznie] suchym światłem. [przypis edytorski]

intellektuelle Sachsengängerei (niem.) — tu: intelektualni wędrowni pracownicy najemni (w nawiązaniu do zatrudniających się w Saksonii, „na saksach” sezonowych pracowników rolnych: Sachsengängerei). [przypis edytorski]

intelletto del sacrifizio (wł.) — zmysł poświęcenia (dosł. umysł). [przypis edytorski]

intelligence (fr.) — tu: porozumienie, zmowa. [przypis edytorski]

intelligenti pauca — mądremu niewiele (słów trzeba). [przypis tłumacza]

intelligibilny — w filozofii: zrozumiały, pojmowalny. [przypis edytorski]

Intemerata (łac.) — dosł.: niepokalana; tytuł maryjnej pieśni średniowiecznej. [przypis edytorski]

intencja — zamiar, chęć. [przypis redakcyjny]

intencja — zamysł, zamiar. [przypis redakcyjny]

intencjowany (daw.) — usposobiony; ożywiony jakąś intencją, mający pewne zamiary. [przypis edytorski]

intendantura — dział gospodarczy instytucji. [przypis edytorski]

intendebant (łac.) — zamierzali. [przypis redakcyjny]

intendebat animo (łac.) — zamierzał w duchu. [przypis redakcyjny]

intendencja — tu: zarząd miasta, gminy lub prowincji. [przypis edytorski]

intendentowa — żona intendenta; intendent: urząd administracyjny w prowincjach francuskich przed rewolucją. [przypis edytorski]

intendent — pracownik administracji a. wojskowego zaopatrzenia. [przypis edytorski]

intendent — pracownik administracji, odpowiedzialny za sprawy gospodarcze danej jednostki. [przypis edytorski]

intendent — pracownik administracyjny zajmujący się zaopatrzeniem i innymi sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendent — pracownik zajmujący się zaopatrzeniem i sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendent — pracownik zajmujący się zaopatrzeniem. [przypis edytorski]

intendent — pracownik zaopatrzenia. [przypis edytorski]

intendentura (daw.) — nadzór; dziś: dział instytucji, który zajmuje się zaopatrzeniem i sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendentura (daw.) — służby zaopatrzeniowe wojska. [przypis edytorski]

intendentura (daw.) — służby zaopatrzeniowe wojska. [przypis edytorski]

intendentura — dział gospodarczy jakiejś jednostki administracyjnej. [przypis edytorski]

intendentura — dział instytucji, który zajmuje się zaopatrzeniem i sprawami gospodarczymi; tu: zaopatrzenie w żywność. [przypis edytorski]

intendentura — tu: biuro intendenta. [przypis edytorski]

intendentura (wojsk.) — jednostki zaopatrzenia. [przypis edytorski]

intendentura — w wojsku służba zaopatrywania i obsługi armii w kwatermistrzostwie. [przypis edytorski]

intendentura — zaopatrzenie i kwatermistrzowska obsługa armii. [przypis edytorski]

intendentura (z niem.) — dział jakiejś instytucji, który zajmuje się sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendent — urząd administracyjny w prowincjach francuskich, w czasach rządów absolutystycznych. [przypis edytorski]

intendis (łac.) — zamyślasz. [przypis redakcyjny]

intendit (łac.) — zamierzył. [przypis redakcyjny]

intendo (łac.) — zamierzam. [przypis redakcyjny]

intendo (łac.) — zamyślam. [przypis redakcyjny]

in tenebris (łac.) — w strachu. [przypis edytorski]

intentio (łac.) — zamiar. [przypis edytorski]

intentionaliter (łac.) — w myśli. [przypis redakcyjny]

intentio pro facto (łac.) — chęć za uczynek. [przypis redakcyjny]

Inter (…) amor — Seneca, De ira, II, 9. [przypis tłumacza]

Inter audaces lupus errat agnos (łac.) — początkowy fragment Horacego Pieśni III, 18 (Do Fauna); w tłumaczeniu Lucjana Siemieńskiego: „Jagnięta mężnie wilkom patrzą w oczy”. [przypis edytorski]

Inter caetera (łac.) — między innymi. [przypis redakcyjny]

inter confinia (łac.) — w pogranicze. [przypis redakcyjny]

intercyza — dodatkowa umowa przy zawieraniu małżeństwa, dotycząca spraw majątkowych. [przypis redakcyjny]

intercyza — umowa przedmałżeńska, ustalająca sprawy majątkowe. [przypis edytorski]

intercyza — umowa przedślubna ustalająca stosunki majątkowe pomiędzy przyszłymi małżonkami. [przypis redakcyjny]

intercyza (z łac.) — umowa na piśmie zawierana przed ślubem; dotyczyła przede wszystkim spraw majątkowych, również jakichś szczególnych warunków i obowiązków współmałżonków. [przypis redakcyjny]

Intercyzy, działy, testamenta z owych czasów okazują nam mieszczkę lwowską… — B. Łoziński, Patrycjat i mieszczaństwo lwowskie [pełny tytuł to: Patrycjat i mieszczaństwo lwowskie w XVI i XVII wieku (1890); red. WL]. [przypis autorski]

inter domesticos parietes (łac.) — w domowych ścianach. [przypis redakcyjny]

Interdum (…) moram — Propertius, Elegiae II, 15, 6. [przypis tłumacza]

interdykt (łac. interdictum) — zakaz odprawiania obrzędów religijnych na danym terenie, przez grupę ludzi lub konkretną osobę nakładany przez władze kościelne lub powstający na mocy prawa kanonicznego przez sam czyn, np. zabójstwo biskupa czy sprzyjanie grupie stowarzyszeniowej działającej w sprzeczności z nauką i interesem kościoła katolickiego. [przypis edytorski]

interdykt — w prawie kanonicznym kościoła katolickiego wydany przez władze kościelne zakaz sprawowania kultu w oznaczonym miejscu. [przypis edytorski]

interdykt — wydany przez władze kościelne zakaz odprawiania obrzędów religijnych na danym terenie, przez grupę ludzi lub konkretną osobę. [przypis edytorski]

interdykt (z łac.) — zakaz odprawiania mszy. [przypis edytorski]

Inter enim (…) omnes — Lucretius, De rerum natura, III, 872. [przypis tłumacza]

interesa (daw.) — dziś M.lm: interesy. [przypis edytorski]

interesa (daw.) — interesy, sprawy. [przypis edytorski]

interesa — daw. M.lm; dziś: interesy. [przypis edytorski]

interesa — dziś M.lm: interesy. [przypis edytorski]

interesa — dziś popr. B. lm.: interesy. [przypis edytorski]

interesa — dziś popr. forma B.lm: interesy. [przypis edytorski]

interesa — dziś popr. forma M. i B.lm: interesy. [przypis edytorski]

interesa — dziś popr. forma M. i B. lm: interesy. [przypis edytorski]

interesa mojego folwarku pruskiego — Kleszczewka pod Gdańskiem. [przypis redakcyjny]

interes (daw.) — tu w znaczeniu: obiekt zainteresowania, interesujący obiekt. [przypis edytorski]

interes (daw.) — tu: zainteresowanie; utrzymać interes: utrzymać czyjeś zainteresowanie, uwagę. [przypis edytorski]

interes (daw.) — zainteresowanie, zaciekawienie; coś, co interesuje, zaciekawia. [przypis edytorski]