Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3648 przypisów.
Fokaja — miasto jońskie na wybrzeżu Lidii. [przypis tłumacza]
Fokaja — w Azji Mniejszej, na południe od Arginuz. [przypis tłumacza]
Fokara — góra blisko Katoliki skąd często wiejące wiatry i burze mitrężą żeglugę. Ponieważ zginęli, nie potrzebują już obawiać się tych wichrów. [przypis redakcyjny]
Fokas (ok. 570–610) — wojskowy, później cesarz wschodniorzymski (602–610); przejął władzę w wyniku jako buntu wojskowego, na jego rozkaz zabito poprzedniego cesarza, Maurycjusza, oraz jego krewnych. [przypis edytorski]
fok — główny żagiel na przednim maszcie; na jednostkach jednomasztowych: trójkątny żagiel przedni. [przypis edytorski]
Fokida — kraina w środkowej Grecji nad Zatoką Koryncką, na zachód od Beocji. [przypis edytorski]
Fokijczyk (hist.) — mieszkaniec Fokidy (Focydy), krainy w środkowej Grecji nad Zat. Koryncką, znanej z sanktuarium Apollina w Delfach, u podnóży Parnasu. [przypis edytorski]
Fokion zw. Dobrym (402–318 p.n.e.) — ateński wódz i polityk, uczeń Platona, przywódca stronnictwa promacedońskiego, przeciwnik Demostenesa; skazany przez Ateńczyków za zdradę. [przypis edytorski]
Fokion, zw. Dobrym (402–318 p.n.e.) — ateński wódz i polityk, uczeń Platona, słynny z uczciwości przywódca stronnictwa promacedońskiego, przeciwnik Demostenesa. [przypis edytorski]
Fokis [a. Fokida] — górzysta kraina granicząca z Beocją, sławna z wyroczni Apollona w Delfach. [przypis tłumacza]
Foki zwłaszcza, o rozumnych, dobrych, trochę smutnych oczach, szczególnie budzą współczucie w sercu Micheleta… — [Michelet], La mer, s. 324–55. [przypis autorski]
Fokker — samolot z wytwórni lotniczej założonej przez Holendra Antona Fokkera (1890–1939). [przypis edytorski]
fok, kliwer i spinaker — trójkątne żagle rozpinane przed przednim masztem. [przypis edytorski]
fokmaszt — przedni maszt żaglowca. [przypis edytorski]
foków — dziś popr. forma D.lm: fok. [przypis edytorski]
fok — przedni żagiel. [przypis edytorski]
foksal (z ang. Fox Hall: nazwa domu handlowego) — sala, hala; dworzec. [przypis edytorski]
foksfaty — zniekształcone: fosfaty, tu: nawozy sztuczne. [przypis edytorski]
foksik — foksterier, jedna z ras psów. [przypis edytorski]
fokus — tu: sztuczka magiczna; por. hokus-pokus. [przypis edytorski]
Fokylides z Miletu (VI w. p.n.e.) — poeta grecki, autor dystychów elegijnych i heksametrów ze zwięzłymi wskazówkami moralnymi. [przypis edytorski]
fokżagiel — a. fok, pierwszy od dołu żagiel na przednim maszcie. [przypis edytorski]
fok — żagiel przedni. [przypis redakcyjny]
fołdrować (daw.) — nastawać. [przypis edytorski]
folady (łac. Pholas) — rodzaj jadalnych małży morskich. [przypis redakcyjny]
folblut (z niem.) — koń pełnej krwi angielskiej. [przypis edytorski]
folblut (z niem.) — rasowy, pełnokrwisty. [przypis edytorski]
folga (daw.) — folia, bardzo cienka blacha z metali nieżelaznych. [przypis edytorski]
folga (daw.) — luz, puste miejsce a. podkładka blaszana mocująca kamienie szlachetne w wyrobach jubilerskich. [przypis edytorski]
folga (daw.) — tu: łagodne traktowanie. [przypis edytorski]
folga (daw.) — tu: ulga. [przypis edytorski]
folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; czynić sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]
folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; dać sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]
folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; dawać sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]
folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie. [przypis edytorski]
folga (daw.) — ulga, odpoczynek. [przypis edytorski]
folga (daw.) — ulga. [przypis edytorski]
folga (daw.) — wytchnienie. [przypis edytorski]
folga — odpoczynek, ulga. [przypis redakcyjny]
folga — pobłażanie, łagodniejsze traktowanie. [przypis edytorski]
folga — ulga. [przypis edytorski]
folga — ulga, ujście, upust (np. emocji). [przypis edytorski]
folga — upust, poluzowanie. [przypis edytorski]
folga (z niem.) — wypoczynek, dogodność. [przypis redakcyjny]
folgować — dawać upust. [przypis edytorski]
folgować (daw.) — nie ograniczać się, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]
folgować (daw.) — pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]
folgować (daw.) — pozwalać (sobie). [przypis edytorski]
folgować (daw.) — traktować łagodniej. [przypis edytorski]
folgować (daw.) — traktować łagodniej. [przypis edytorski]
folgować (daw.) — złagodzić swoje zachowanie względem kogoś, czegoś. [przypis edytorski]
folgować — nie ograniczać, pozwalać (sobie) na coś. [przypis edytorski]
folgować — (o uczuciach, pragnieniach itp.) przestać hamować. [przypis edytorski]
folgować — pozwalać na coś, nie ograniczać się. [przypis edytorski]
folgować — rezygnować z ograniczeń. [przypis edytorski]
folgować sobie — ulżyć sobie; używać sobie. [przypis edytorski]
folgować — złagodzić swoje zachowanie względem kogoś, czegoś. [przypis edytorski]
folgując — ulegając, poddając się. [przypis redakcyjny]
folgują (starop.) — wzgląd mają. [przypis redakcyjny]
foliał (daw.) — księga dużego formatu. [przypis edytorski]
foliał (daw.) — księga o dużym formacie. [przypis edytorski]
foliał — gruba książka dużych rozmiarów; przen.: obszerne dzieło. [przypis edytorski]
foliał — gruba książka dużych rozmiarów, przen.: obszerne dzieło. [przypis edytorski]
foliał — gruba księga (pierwotnie określenie formatu). [przypis edytorski]
foliał — gruba księga. [przypis edytorski]
foliał — gruby tom wielkiego formatu. [przypis edytorski]
foliał — książka formatu folio (wielkości połowy arkusza); ogólnie: wielka, gruba księga. [przypis edytorski]
foliał — książka w dużym formacie. [przypis edytorski]
foliał — księga; wielka, gruba książka. [przypis edytorski]
foliał — tu: gruba księga. [przypis edytorski]
foliał — wielka, gruba księga. [przypis edytorski]
foliał — wielka, najczęściej stara księga. [przypis edytorski]
foliał (z łac. folium: liść) — stara księga wielkich rozmiarów (o formacie arkusza złożonego na pół, czyli ok. 40 na 50 cm.; dziś format taki oznacza się jako A2). [przypis redakcyjny]
foliał (z łac.) — księga wielkich rozmiarów. [przypis edytorski]
foliant a. foliał — gruba książka dużego formatu. [przypis edytorski]
foliant — a. foliał wielka, najczęściej stara księga, wielkości połowy arkusza (wg dziś stosowanych norm jest to format A1, a więc arkusz o rozmiarach 594 na 841 mm). [przypis edytorski]
foliant a. foliant (daw.) — księga dużego formatu. [przypis edytorski]
foliant (daw.) — księga. [przypis edytorski]
folie circulaire (fr.) — psychoza okresowa, cyklofrenia (także ang. circular insanity); choroba psychiczna po raz pierwszy opisana w 1851 r. przez fr. psychiatrę Jean-Pierre'a Falreta (1794–1870). [przypis edytorski]
folie et génie sont congénères in radice conveniunt (fr.) — geniusz i obłąkanie są nierozłączne. [przypis edytorski]
folie lucide (fr.) — świadome szaleństwo. [przypis edytorski]
Folies Bergère — paryska sala koncertowa, najbardziej popularna na przełomie XIX i XX w.; zyskała sławę dzięki wystawianym tam przedstawieniom muzycznym, w których często kobiety pokazywały się w skąpych kostiumach. [przypis edytorski]
folijałach — dziś popr.: foliałach; foliał: wielka, gruba księga. [przypis edytorski]
Folio — tu: Pierwsze Folio (ang. First Folio), współczesna nazwa nadana pierwszemu opublikowanemu zbiorowi dzieł Williama Shakespeare'a, wydanemu w 1623 w formacie folio (wielki format, mający wielkość złożonego na pół arkusza, używany do publikacji książek luksusowych). [przypis edytorski]
folksdojcz (z niem. Volksdeutsche) — osoba nie posiadająca niemieckiego ani austriackiego obywatelstwa, wpisana na niemiecką listę narodową przez władze III Rzeszy. [przypis edytorski]
folliculaire (fr.) — pismak. [przypis edytorski]
Folliculos (…) Linquunt — Lucretius, De rerum natura V, 801. [przypis tłumacza]
folowanie — zagęszczanie włókien sukna przez zgniatanie wilgotnej tkaniny. [przypis edytorski]
Folus, co był zły jak żmija — Folus centaur, za życia porywczy w gniewie, należał do tych, co porwali Hippodamię. [przypis redakcyjny]
folusz — maszyna a. warsztat do folowania (spilśniania) wełny i tkanin. [przypis edytorski]
foluszowy — przym. od słowa: folusz, oznaczającego maszynę do obróbki sukna przez powierzchniowe spilśnianie i zagęszczanie struktury tkanin przeznaczonych na płaszcze itp.; folusz to także budynek, w którym mieści się taka maszyna. [przypis edytorski]
folusz — tu: budynek (warsztat), w którym specjalnymi maszynami filcuje się sukno przeznaczone na płaszcze, kapelusze i inne tego rodzaju wyroby. [przypis edytorski]
folusz — zakład (warsztat) specjalnego filcowania tkanin wełnianych. [przypis edytorski]
folwarek — dziś popr.: folwark. [przypis edytorski]
folwark donacyjny — w Królestwie Polskim majątki skonfiskowane Polakom rząd carski przekazywał w darze „zasłużonym” urzędnikom i wyższym oficerom (nowi właściciele majątki te najczęściej puszczali w dzierżawę). [przypis redakcyjny]
folwark — gospodarstwo rolne, część większego majątku. [przypis redakcyjny]
Folwark N. — drugie wydanie Przestróg dla Polski autor uzupełnił tabelą, której treść podajemy w poniższych akapitach. [przypis edytorski]
Folwark Primerose — jednoaktowy wodewil Eugène Cormona (1810–1903) i Féliksa Dutertre de Véteuil (1810?–1877). [przypis edytorski]
fomes (łac.) — zarzewie, podnieta. [przypis redakcyjny]
Fonia — Rosjanin. [przypis edytorski]
