Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 2229 przypisów.
przytomny (daw.) — obecny (przy czymś). [przypis edytorski]
przytomny (daw.) — obecny przy czymś. [przypis edytorski]
przytomny (daw.) — obecny (przy czymś); świadek czegoś. [przypis edytorski]
przytomny (daw.) — obecny (przy jakimś wydarzeniu). [przypis edytorski]
przytomny (daw.) — obecny. [przypis edytorski]
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
przytomny (daw.) — obecny (przy tym, o czym mowa). [przypis edytorski]
przytomny (daw.) — obecny (przy tym, o czym mowa). [przypis edytorski]
przytomny (daw.) — tu: obecny (przy czymś). [przypis edytorski]
przytomny (daw.) — tu: obecny przy czymś. [przypis edytorski]
przytomny (daw.) — tu: obecny. [przypis edytorski]
przytomny (daw.) — tu: obecny (przy tym, o czym mowa.) [przypis edytorski]
przytomny (daw.) — tu: trwale obecny w pamięci, w myśli; pamiętny. [przypis edytorski]
przytrudniejszy (daw.) — nieco trudniejszy. [przypis redakcyjny]
przytuszyć (daw.) — przytaknąć. [przypis edytorski]
przytwarty (daw.) — uchylony. [przypis edytorski]
przytwierdzić (daw.) — przytaknąć, potwierdzić. [przypis edytorski]
przywara (daw.) — wada. [przypis edytorski]
przywarty (daw., gw.) — przymknięty. [przypis edytorski]
przywdziać (daw.) — ubrać, tu: ozdobić. [przypis edytorski]
przywiązały (daw.) — przywiązany, oddany, wierny. [przypis edytorski]
przywierać (daw.) — przymykać. [przypis edytorski]
przywieść (daw.) — doprowadzić. [przypis edytorski]
przywieść (daw.) — przyprowadzić, doprowadzić. [przypis edytorski]
przywieść (daw.) — przyprowadzić. [przypis edytorski]
przywodzić (daw.) — sprowadzać. [przypis edytorski]
przywodzić (daw.) — tu: przyprowadzać. [przypis edytorski]
przywora (daw.) — przegroda. [przypis redakcyjny]
przywrzeć (daw.) — przymknąć. [przypis edytorski]
przywtarzam (daw.) — wtóruję, zgadzam się. [przypis edytorski]
przywtórzyć (daw.) — wtórować, zgodzić się. [przypis edytorski]
przywyknienie (daw.) — przyzwyczajenie. [przypis edytorski]
przyżenąć (daw.) — przygnać, przygonić. [przypis edytorski]
przyzba (daw.) — wał ziemny dookoła podmurówki chaty wiejskiej. [przypis edytorski]
przyzierać się (daw., gw.) — przyglądać się. [przypis edytorski]
przyznać synem (daw.) — uznać za syna. [przypis edytorski]
przyzostać (daw., gw.) — pozostać, zostać na jakiś czas. [przypis edytorski]
przyzostać (daw.) — zmierzając gdzieś, zatrzymać się, pozostać w tyle. [przypis edytorski]
przyzostać (daw.) — zostać przy nim. [przypis edytorski]
psa, którego darowano mi szczenięciem (daw.) — psa, którego darowano mi, kiedy był szczenięciem. [przypis edytorski]
psi (daw., gw.) — psy. [przypis edytorski]
psina (daw.) — bezwstyd. [przypis redakcyjny]
psować (daw., gw.) — psuć. [przypis edytorski]
psować (daw.) — psuć, niszczyć, tu: zabijać. [przypis redakcyjny]
psować (daw.) — psuć. [przypis edytorski]
psować (daw.) — psuć. [przypis redakcyjny]
psować, popsować (daw.) — psuć, popsuć. [przypis edytorski]
ptacy (daw.) — dawna forma l.m rzeczownika ptak, dziś: ptaki. [przypis edytorski]
ptacy (…) krakali (daw.) — dziś popr. forma: ptaki krakały. [przypis edytorski]
ptastwo (daw.) — dziś popr.: ptactwo. [przypis edytorski]
ptastwo (daw.) — ptactwo. [przypis edytorski]
ptymetr (daw.; z fr. petit-maître) — fircyk, dandys, elegant. [przypis edytorski]
puc (daw., pot.) — blaga, kłamstwo. [przypis edytorski]
puchar (daw.) — dziś popr.: puchar. [przypis edytorski]
puchlina wodna (daw.) — schorzenie polegające na gromadzeniu nadmiernej ilości wody (płynu przesiękowego) w jamach ciała: otrzewnej (puchlina brzuszna), opłucnej, worku osierdziowym, układzie komorowym mózgu (wodogłowie); współcześnie obrzęki tego typu łączy się z innymi schorzeniami i nie wyróżnia się puchliny wodnej jako osobnej jednostki chorobowej. [przypis redakcyjny]
pucówka (daw., pot.) — awantura. [przypis edytorski]
pucówka (daw., pot.) — ostre napomnienie, nagana. [przypis edytorski]
pucówka (daw., pot.) — ostre napomnienie, nagana; rzadziej: cięgi, chłosta. [przypis edytorski]
pucówka (daw., pot.) — ostre upomnienie; bura. [przypis edytorski]
pugilares (daw.) — portfel na pieniądze i dokumenty. [przypis edytorski]
pugilares (daw.) — portfel. [przypis edytorski]
Honoré de Balzac, Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Czesław Halicz (właśc. Czesława Endelmanowa-Rosenblattowa), Ludzie, którzy jeszcze żyją
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Ziemia obiecana, Ziemia obiecana, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
puginał (daw.) — krótki mieczyk; sztylet. [przypis edytorski]
puginał (daw.) — sztylet. [przypis edytorski]
puhacz (daw., por. ros. pugat': straszyć) — dziś popr. pisownia: puchacz. [przypis edytorski]
pukać się (daw.) — tu: pękać z hukiem. [przypis edytorski]
pukiel (daw.) — lok. [przypis edytorski]
pukle (daw.) — loki. [przypis edytorski]
puklerz (daw.) — rodzaj okrągłej tarczy. [przypis edytorski]
puklerz (daw.) — tu: tarcza. [przypis edytorski]
pulares a. pugilares (daw.) — portfel, portmonetka. [przypis edytorski]
pulares (daw.) — portfel. [przypis edytorski]
pulsa (daw.) — tętno. [przypis edytorski]
pult (daw.) — pulpit. [przypis edytorski]
pultynek (daw.) — pulpit, biurko z ukośnym blatem. [przypis edytorski]
purgacyja (daw.) — środek przeczyszczający. [przypis edytorski]
puścić na skrzydło (daw.) — zaniedbać. [przypis edytorski]
puścić się na coś (daw.) — zdecydować się na coś, odważyć się na coś, zaryzykować. [przypis edytorski]
puściłbych (daw.) — puściłbym. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spadek, dziedzictwo, spuścizna. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
puścizna (daw.) — spuścizna; dziedzictwo. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spuścizna, dziedzictwo. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spuścizna, dziedzictwo, spadek. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spuścizna, dziedzictwo, to, co otrzymuje się w spadku po kimś. [przypis edytorski]
puścizna (daw.) — spuścizna. [przypis edytorski]
puskać (daw., gw.) — puścić. [przypis edytorski]
pustać (daw.) — pustkowie, obszar nie porośnięty lasem. [przypis edytorski]
pustacki (daw.) — wesoły, beztroski. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślna wesołość. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do figlów. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do żartów. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do żartów; tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do żartów; tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność, skłonność do żartów. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność, tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — lekkomyślność, tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — skłonność do lekkomyślnych żartów. [przypis edytorski]
pustota (daw.) — żart. [przypis edytorski]
pustować (daw.) — bawić się, beztrosko spędzać czas. [przypis edytorski]
pustować (daw.) — dokazywać. [przypis edytorski]
pusty (daw.) — beztroski i pozbawiony znaczenia. [przypis edytorski]
