Przypisy

przyzostać (daw., gw.) — pozostać, zostać na jakiś czas. [przypis edytorski]

przyzostać (daw.) — zmierzając gdzieś, zatrzymać się, pozostać w tyle. [przypis edytorski]

przyzostać (daw.) — zostać przy nim. [przypis edytorski]

psa, którego darowano mi szczenięciem (daw.) — psa, którego darowano mi, kiedy był szczenięciem. [przypis edytorski]

psi (daw., gw.) — psy. [przypis edytorski]

psować (daw., gw.) — psuć. [przypis edytorski]

psować (daw.) — psuć. [przypis edytorski]

psować, popsować (daw.) — psuć, popsuć. [przypis edytorski]

ptacy (daw.) — dawna forma l.m rzeczownika ptak, dziś: ptaki. [przypis edytorski]

ptacy (…) krakali (daw.) — dziś popr. forma: ptaki krakały. [przypis edytorski]

ptastwo (daw.) — dziś popr.: ptactwo. [przypis edytorski]

ptastwo (daw.) — ptactwo. [przypis edytorski]

ptymetr (daw.; z fr. petit-maître) — fircyk, dandys, elegant. [przypis edytorski]

puc (daw., pot.) — blaga, kłamstwo. [przypis edytorski]

puchar (daw.) — dziś popr.: puchar. [przypis edytorski]

pucówka (daw., pot.) — awantura. [przypis edytorski]

pucówka (daw., pot.) — ostre napomnienie, nagana. [przypis edytorski]

pucówka (daw., pot.) — ostre napomnienie, nagana; rzadziej: cięgi, chłosta. [przypis edytorski]

pucówka (daw., pot.) — ostre upomnienie; bura. [przypis edytorski]

pugilares (daw.) — portfel na pieniądze i dokumenty. [przypis edytorski]

pugilares (daw.) — portfel. [przypis edytorski]

puginał (daw.) — krótki mieczyk; sztylet. [przypis edytorski]

puginał (daw.) — sztylet. [przypis edytorski]

puhacz (daw., por. ros. pugat': straszyć) — dziś popr. pisownia: puchacz. [przypis edytorski]

pukać się (daw.) — tu: pękać z hukiem. [przypis edytorski]

pukiel (daw.) — lok. [przypis edytorski]

pukle (daw.) — loki. [przypis edytorski]

puklerz (daw.) — rodzaj okrągłej tarczy. [przypis edytorski]

puklerz (daw.) — tu: tarcza. [przypis edytorski]

pulares a. pugilares (daw.) — portfel, portmonetka. [przypis edytorski]

pulares (daw.) — portfel. [przypis edytorski]

pulsa (daw.) — tętno. [przypis edytorski]

pult (daw.) — pulpit. [przypis edytorski]

pultynek (daw.) — pulpit, biurko z ukośnym blatem. [przypis edytorski]

purgacyja (daw.) — środek przeczyszczający. [przypis edytorski]

puścić na skrzydło (daw.) — zaniedbać. [przypis edytorski]

puścić się na coś (daw.) — zdecydować się na coś, odważyć się na coś, zaryzykować. [przypis edytorski]

puściłbych (daw.) — puściłbym. [przypis edytorski]

puścizna (daw.) — spadek, dziedzictwo, spuścizna. [przypis edytorski]

puścizna (daw.) — spuścizna, dziedzictwo. [przypis edytorski]

puścizna (daw.) — spuścizna; dziedzictwo. [przypis edytorski]

puścizna (daw.) — spuścizna, dziedzictwo, spadek. [przypis edytorski]

puścizna (daw.) — spuścizna, dziedzictwo, to, co otrzymuje się w spadku po kimś. [przypis edytorski]

puścizna (daw.) — spuścizna. [przypis edytorski]

puskać (daw., gw.) — puścić. [przypis edytorski]

pustać (daw.) — pustkowie, obszar nie porośnięty lasem. [przypis edytorski]

pustacki (daw.) — wesoły, beztroski. [przypis edytorski]

pustota (daw.) — lekkomyślna wesołość. [przypis edytorski]

pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do figlów. [przypis edytorski]

pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do żartów. [przypis edytorski]

pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do żartów; tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]

pustota (daw.) — lekkomyślność i skłonność do żartów; tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]

pustota (daw.) — lekkomyślność. [przypis edytorski]

pustota (daw.) — lekkomyślność, skłonność do żartów. [przypis edytorski]

pustota (daw.) — lekkomyślność, tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]

pustota (daw.) — lekkomyślność, tu: lekkomyślne figle. [przypis edytorski]

pustota (daw.) — skłonność do lekkomyślnych żartów. [przypis edytorski]

pustota (daw.) — żart. [przypis edytorski]

pustować (daw.) — bawić się, beztrosko spędzać czas. [przypis edytorski]

pustować (daw.) — dokazywać. [przypis edytorski]

pusty (daw.) — beztroski i pozbawiony znaczenia. [przypis edytorski]

pusty (daw.) — beztroski, jałowy. [przypis edytorski]

pusty (daw.) — bezwartościowy, pozbawiony znaczenia. [przypis edytorski]

pusty (daw.) — lekkomyślny. [przypis edytorski]

pustynia (daw.) — każde pustkowie niezamieszkałe przez ludzi, a więc również niedostępne obszary leśne i górskie, niekoniecznie pozbawione roślinności. [przypis edytorski]

pustynia (daw.) — każde pustkowie niezamieszkałe przez ludzi, niekoniecznie pozbawione roślinności. [przypis edytorski]

pustynia (daw.) — pustka, miejsce opustoszałe. [przypis edytorski]

pustynia (daw.) — pustkowie, odludne miejsce. [przypis edytorski]

puszcza (daw.) — miejsce puste, bezludne. [przypis edytorski]

puszcza (daw.) — pustkowie; pusty, dziki teren. [przypis edytorski]

puszcza (daw.) — pustkowie; pusty, dziki teren; pustynia. [przypis edytorski]

puszcza (daw.) — pustkowie; pusty, dziki teren; pustynia. [przypis edytorski]

puszcza (daw.) — pustynia, pustkowie. [przypis edytorski]

puszcza (daw.) — pustynia, pustkowie; tu: pustka. [przypis edytorski]

puszka (daw.) — działo, armata. [przypis edytorski]

puszkarnia (daw.) — skład broni artyleryjskiej. [przypis edytorski]

puszkarnia (daw., z węg.) — zakład pracy puszkarza, rzemieślnika zajmującego się artylerią. [przypis edytorski]

puszkarz (daw.) — człowiek obsługujący puszkę, czyli działo; artylerzysta a. rusznikarz. [przypis edytorski]

puszkarz (daw.) — człowiek obsługujący puszkę, czyli działo, artylerzysta. [przypis edytorski]

puzderko (daw.) — skrzynka, pudełko. [przypis edytorski]

puzderko (daw.) — skrzynka, pudełko; zgr.: puzdro. [przypis edytorski]

puzdro (daw.) — skrzynka, pudło. [przypis edytorski]

pyszna facecja (daw.) — świetny dowcip. [przypis edytorski]

pyszny (daw.) — tu: wspaniały. [przypis edytorski]

pytając się o sekretach (daw.) — dziś z B.: pytając się o sekrety. [przypis edytorski]

pytki (daw.) — śledztwo, przesłuchanie. [przypis edytorski]