Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 2346 przypisów.
Iryda a. Irys — bogini jutrzenki, posłanka bogów. [przypis edytorski]
Iryda a. Irys (mit. gr.) — bogini jutrzenki, posłanka bogów. [przypis edytorski]
irydektomia — operacja wycięcia fragmentu tęczówki. [przypis edytorski]
Irydion — dramat Zygmunta Krasińskiego, powstały w 1835 r. [przypis edytorski]
Irydion — dramat Zygmunta Krasińskiego z 1835 roku. Jednym z ważniejszych problemów poruszanych w tym utworze jest konflikt między dążeniem do słusznego celu a nieszlachetną motywacją działań (obalenie tyranii za pomocą podstępu i jest motywowane żądzą zemsty). [przypis edytorski]
Irydion — główny i tytułowy bohater dramatu Zygmunta Krasińskiego wydanego w 1836 r. Akcja utworu przedstawia spisek Irydiona w celu obalenia despotycznej władzy. [przypis edytorski]
Irydionie — Tak zwraca się Słowacki do Zygmunta Krasińskiego, autora dramatu z czasów rzymskich, za panowania Heliogabala, pt. Irydion; imię tytułowego bohatera nawiązuje do Irydy, bogini tęczy oraz samej tęczy jako biblijnego znaku przymierza między Bogiem a ludźmi po potopie. [przypis edytorski]
Irydion — imię bohatera dramatu Zygmunta Krasińskiego, które w swym brzmieniu kryje zarówno nawiązanie do Irydy, gr. bogini tęczy, posłanki bogów, jak również do bibl. znaczenia tęczy jako symbolu pojednania Boga z ludźmi; Irydion, początkowo kierujący się żądzą zemsty na ciemiężycielach jego ojczyzny, Grecji, ostatecznie doznaje oświecenia i można sądzić, że jego losem jest w przyszłości podążanie za naukami Chrystusa i odrodzenie się w Polsce. [przypis edytorski]
Irydion — imię bohatera dramatu Zygmunta Krasińskiego, które w swym brzmieniu kryje zarówno nawiązanie do Irydy, gr. bogini tęczy, posłanki bogów, jak również do bibl. znaczenia tęczy jako symbolu pojednania Boga z ludźmi; Irydion, początkowo kierujący się żądzą zemsty na ciemiężycielach jego ojczyzny, ostatecznie doznaje oświecenia i można sądzić, że jego losem jest w przyszłości podążać za naukami Chrystusa. [przypis edytorski]
Irydion — jeden z dwóch głównych (obok Nie-Boskiej komedii) dramatów Zygmunta Krasińskiego (1812–1859). [przypis edytorski]
Iryjczyk (daw.) — Irlandczyk. [przypis edytorski]
Irys a. Iris (mit. gr.) — uskrzydlona posłanka bogów, personifikacja tęczy. [przypis edytorski]
Irys a. Iris (mit. gr.) — wysłanniczka bogów, personifikacja tęczy. [przypis edytorski]
Irys (mit. gr.) — Iris a. Iryda, bogini jutrzenki, wysłanniczka bogów, tęcza. [przypis edytorski]
Irys (mit. gr.) — posłanka Bogów, oznajmiała ich polecenia; potrafiła stworzyć tęczę oraz latać szybciej niż Hermes, przedstawiana ze złotymi skrzydłami i w kolorowej sukni. [przypis edytorski]
Irys (mit. gr.) — właśc. Iris, Iryda; bogini tęczy, władająca również chmurami i deszczem. [przypis edytorski]
iryzować (z gr. iris: tęcza) — mienić się barwami tęczy; powodować tęczową grę barw. [przypis edytorski]
iryzujący — rzucający tęczowy blask. [przypis edytorski]
Irzykowski, Karol (1873–1944) — krytyk literacki, autor polemicznej z teorią Witkacego rozprawy pt. Walka o treść. [przypis edytorski]
Irzykowski, Karol (1873–1944) — krytyk literacki i filmowy, poeta, prozaik, dramaturg, teoretyk filmu, tłumacz, szachista. [przypis edytorski]
Irzykowski, Karol (1873–1944) — krytyk literacki, jeden z najistotniejszych w dwudziestoleciu międzywojennym, zajmujący się także twórczością literacką (m. in. powieść Pałuba). [przypis edytorski]
Irzykowski, Karol (1873–1944) — polski krytyk literacki i filmowy, poeta, prozaik, dramaturg, teoretyk filmu, tłumacz. [przypis edytorski]
Irzykowski, Karol (1873–1944) — polski krytyk literacki, poeta, prozaik, dramaturg. [przypis edytorski]
Irzykowski, Karol (1873–1944) — polski pisarz, dramaturg, krytyk literacki i filmowy. Autor licznych szkiców, np. Słoń wśród porcelany (1934), Dziesiąta muza (1924), Czyn i słowo (1913) oraz powieści psychoanalitycznej Pałuba (1903). [przypis edytorski]
išauklintas — dab.: išauklėtas. [przypis edytorski]
iš aukšto —išdidžiai. [przypis edytorski]
išbudavotas (lenk.) — pastatytas. [przypis edytorski]
iść gonionego z kimś (daw.) — tańczyć, grać, bawić się z kimś. [przypis edytorski]
iść jak z płatka — udawać się z łatwością. [przypis edytorski]
iść komunikiem (daw.) — jechać konno, wierzchem, bez wozów i piechoty; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis edytorski]
iść komunikiem (daw.) — jechać konno, wierzchem; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis edytorski]
iść na kumorne (gw.) — iść na komorne, żyć jako komornik, chłop nieposiadający gospodarstwa ani domu, opłacający własną pracą swój pobyt w domu innego, bogatszego chłopa a. właściciela ziemskiego (komora (daw.): pomieszczenie w budynku, pokój, izba). [przypis edytorski]
iść na poszukiwanie i rozbudzenie Frei — lepiej: iść na poszukiwanie Frei i obudzić ją. [przypis edytorski]
iść na udry — wchodzić z kimś w ostry konflikt. [przypis edytorski]
iść na wskroś ziemi — zapaść się pod ziemię. [przypis edytorski]
iść na wyrobek — zarabiać na utrzymanie jako wyrobnik, osoba wynajmująca się do różnych prac fizycznych. [przypis edytorski]
iść o lepszą (daw.) — starać się wykazać przewagę. [przypis edytorski]
iść precz (daw.) — iść sobie; odejść. [przypis edytorski]
iść w pąci — tzn. iść jako pątnik; pielgrzymować. [przypis edytorski]
iść w paragon (daw.) — iść w zawody; dorównywać. [przypis edytorski]
iść w paragon (daw.) — porównywać się. [przypis edytorski]
iść w sukurs (daw.) — iść na odsiecz; przybyć z pomocą. [przypis edytorski]
iść w zatyłki (daw.) — zajść od tyłu. [przypis edytorski]
iść zapaśnie — iść w zapasy, stawać do walki. [przypis edytorski]
iść z kimś na jedną rękę — iść w tę samą stronę, zgodnie współdziałać. [przypis edytorski]
iścić śluby (starop.) — spełniać śluby; dopełniać ślubowania. [przypis edytorski]
iścić się (daw.) — ziszczać się, spełniać się. [przypis edytorski]
iścić się (daw.) — ziszczać się, spełniać się. [przypis edytorski]
iścić się — realizować się, urzeczywistniać się. [przypis edytorski]
iścić się — ziszczać się, realizować się. [przypis edytorski]
iścić — spełniać; realizować. [przypis edytorski]
iście — chód; neol. od. czas. iść. [przypis edytorski]
iście — chód; neol. od czas. iść. [przypis edytorski]
iście (daw.) — całkiem, rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
iście (daw.) — naprawdę. [przypis edytorski]
iście (daw.) — niewątpliwie, naprawdę. [przypis edytorski]
iście (daw.) — niewątpliwie. [przypis edytorski]
iście (daw.) — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
iście (daw.) — rzeczywiście. [przypis edytorski]
iście — naprawdę, rzeczywiście. [przypis edytorski]
iście — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
iście — rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]
iściło się proroctwo Izajasza, iż „wilcy do baranów, lwi do owiec, lampartowie do cielątek przystawali i z nimi mieszkać chcieli, i małej się dziecinie poganiać i rządzić dopuścili” — Iz 11, 6. [przypis edytorski]
iścizna (daw.) — istota, najważniejszy element. [przypis edytorski]
iścizna (daw.) — własność. [przypis edytorski]
iścizna — istota, najważniejszy element. [przypis edytorski]
išdavei — pagimdei. [przypis edytorski]
išdavinojo — sen.: išdavė. [przypis edytorski]
išdildyti — panaikinti, atšaukti. [przypis edytorski]
išeiti/išleisti ”į služmą” (lenk.) — išeiti/išleisti tarnauti (pvz.: ponui). [przypis edytorski]
išgąstis — baimė. [przypis edytorski]
iš galvos išėjai — išprotėjai. [przypis edytorski]
išguldyti (sl.) — paaiškinti. [przypis edytorski]
iškada — nuostolis, žala. [przypis edytorski]
iškala (sl.) — mokykla. [przypis edytorski]
iš kalno (lenk.) — iš anksto. [przypis edytorski]
iš laiko (lenk.) — iš anksto. [przypis edytorski]
išliuosuoti — išlaisvinti. [przypis edytorski]
išliuosuoti — sen.: išlaisvinti. [przypis edytorski]
išmėtinėjimo — su priekaištais. [przypis edytorski]
išmetinėdamas — čia: priekaištaudamas. [przypis edytorski]
išmetinėjant sąžinei — graužiant sąžinei. [przypis edytorski]
išmetinėjimas — priekaištavimas. [przypis edytorski]
išmetinėti (lenk.) — priekaištauti. [przypis edytorski]
išmetinėti — priekaištauti. [przypis edytorski]
išmieruot — išmatuoti. [przypis edytorski]
išminčia (kuo?) — dab.: išmintimi. [przypis edytorski]
išmislai — čia: išradimai. [przypis edytorski]
išmislas (sl.) — išmonė, prasimanymas. [przypis edytorski]
išnašiai — aiškiai matant. [przypis edytorski]
išnauja — dab.: įsnauja, taukai. [przypis edytorski]
iš netyčių — netikėtai. [przypis edytorski]
išpančiotas — išlaisvintas. [przypis edytorski]
iš pradžių pradžių — iš pat pradžių. [przypis edytorski]
išpultų (lenk.) — tektų. [przypis edytorski]
išrėdyti — išpuošti, išdabinti. [przypis edytorski]
iš reto — iš lėto. [przypis edytorski]
išrišti — čia: išspręsti. [przypis edytorski]
išrodo — čia: atrodo. [przypis edytorski]
išrodo — čia: pasirodo. [przypis edytorski]
