Przypisy

Eviva l'arte! (wł.) — Niech żyje sztuka! [przypis edytorski]

Evöë! — okrzyk bachantek, kobiet towarzyszących pochodowi Dionizosa, wyrażający radość i nieskrępowaną wolność. [przypis edytorski]

evoe! (łac.) — okrzyk radości. [przypis edytorski]

evoe (mit. gr.) — ekstatyczny okrzyk bachantek (czcicielek Dionizosa). [przypis edytorski]

evoe — okrzyk czcicielek Dionizosa. [przypis edytorski]

Evoe! — radosny, ekstatyczny okrzyk bachantek (czcicielek Dionizosa, boga wina i płodności). [przypis edytorski]

Evoe saboi Dionisos (gr.) — bądź pozdrowiony, boski Dionizosie. [przypis edytorski]

evvero? (wł. reg.) — czy naprawdę? [przypis edytorski]

Evviva (kors.) — niech żyje. [przypis edytorski]

evviva l'arte (wł.) — niech żyje sztuka. [przypis edytorski]

Evviva l'Italia! (wł.) — Niech żyje Italia! [przypis edytorski]

Evviva Umberto il re (wł.) — Niech żyje król Umberto! [przypis edytorski]

Ewa, hrabia Szczerbic, Pochroń — bohaterowie powieści Stefana Żeromskiego Dzieje grzechu. [przypis edytorski]

Ewa Matuszewska ps. „Mewa” (1919–1944) — harcerka, uczestniczka obrony Warszawy w 1939 r., w powstaniu sanitariuszka w pułku „Baszta”, zamordowana przez Niemców 26 września. [przypis edytorski]

Ewander — występujący w Eneidzie król greckiej Arkadii, który miał przybyć do Italii, nad Tybr, i w miejscu późniejszego Rzymu, na wzgórzu, zwanym później palatyńskim, założyć miasto Pallantium. [przypis edytorski]

Ewangelią — dziś popr. forma D.lp: Ewangelię. [przypis edytorski]

ewangelia — dosł. dobra nowina; tu: zestaw zasad a. nauka moralna. [przypis edytorski]

ewangelia — tu w znaczeniu dosł.: dobra nowina. [przypis edytorski]

ewangelia (z gr. dosł.: dobra nowina) — tu w znaczeniu: księgi biblijne, głoszące wiarę chrześcijańską. [przypis edytorski]

ewangelicki — tu: ewangeliczny. [przypis edytorski]

Ewangelii — zgodnie z melodią wiersza wyraz ten należy czytać jako pięciosylabowy: E-wan-ge-li-i. [przypis edytorski]

Ewangeliji — Ewangelii; tu: forma wydłużona (zgodna z daw. wymową) dla zachowania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]

Ewangielia — dziś: Ewangelia. [przypis edytorski]

Ewangielija — dziś: Ewangelia. [przypis edytorski]

ewanieliczyć — ewangelizować. [przypis edytorski]

Ewa — pierwowzorem postaci jest Henrietta Ewa Ankwiczówna, poznana przez Mickiewicza w Rzymie w 1829 r.; poświęcił jej wiele wierszy (Do H***, Do mego Cziczerona). Scena dzieje się w okolicach Lwowa, tj. w Galicji, w zaborze austriackim, skąd pochodziła rodzina Ankwiczów (ściśle z Machowej koło Tarnowa). [przypis edytorski]

ewaporowanie (daw.) — wyparowanie, ulotnienie się. [przypis edytorski]

Ewa — tu: Ewelina Hańska. [przypis edytorski]

Ewa — według Biblii pierwsza kobieta, żona Adama, matka wszystkich ludzi. [przypis edytorski]

Ewa — według Biblii pierwsza kobieta, żona Adama. [przypis edytorski]

Ewa, właśc. Ewa Liebeskind-Spiner — żona Dolka, członkini żydowskiego ruchu oporu; wysłana do Auschwitz Birkenau 19 stycznia 1943 r. [przypis edytorski]

ewazja (z łac.) — odparcie zarzutu, usprawiedliwienie. [przypis edytorski]

E. Wedel — firma cukiernicza funkcjonująca od roku 1851, producent wyrobów czekoladowych; nazwa pochodzi od imienia drugiego właściciela, Emila Wedla, któremu przedsiębiorstwo zostało podarowane w prezencie ślubnym. [przypis edytorski]

Ewelak — w oryginale ang.: Evelake. [przypis edytorski]

ewentus (z łac.) — wynik. [przypis edytorski]

ewentus (z łac.) — zdarzenie. [przypis edytorski]

Ewer a. Heber — prawnuk Sema. [przypis edytorski]

Ewers, Hanns Heinz (1871–1943) — niemiecki pisarz-mistyk, satanista, okultysta, autor operujący estetyką niesamowitości, grozy i horroru; był krótko członkiem NSDAP w początkowej fazie istnienia partii, jego twórczość była objęta patronatem Goebbelsa, szybko jednak doszło do zerwania powiązań, konfliktu i prześladowania pisarza, który nie podzielał antysemickiej polityki nazistów, a przy tym był tępiony za homoseksualizm (w 1934 r. większość jego dzieł została zakazana); do jego powieści Alraune (tłumaczonej na polski przez Jadwigę Przybyszewską) Stanisław Przybyszewski napisał wstęp-artykuł, wyd. osobno pt. Na marginesie tworu Ewersa (Lwów 1917); wyd. w 1921 r. Wampir. Powieść zdziczenia ze strzępów i barw została zakazana w Niemczech i USA i czekała 5 lat na publikację; do innych znanych utworów Ewersa należą opowiadania: Żydzi z Jêb, Dama tyfusowa, Moja matka, czarownica, Opętani. [przypis edytorski]

Ewers, Hanns Heinz (1871–1943) — niemiecki poeta oraz autor literatury grozy. [przypis edytorski]

Ewiana — tu: jak u Ewy, pierwszej kobiety. [przypis edytorski]

Ewias a. Euhias — bachantka, kobieta z orszaku boga wina Bachusa; określenie pochodzi od okrzyku związanego z kultem Bachusa okrzyku Euoe! [przypis edytorski]

ewicja (z łac.) — wyzucie z dóbr, pozbawienie posiadanego mienia. [przypis edytorski]

Ewigkeit (niem.) — wieczność. [przypis edytorski]

ewig Langweilige, das — wieczna nuda, wieczna nudność; prześmiewczy termin ukuty na wzór „das ewig Wiebliche” (wieczna kobiecość) Goethego. [przypis edytorski]

ewig (niem.) — wiecznie. [przypis edytorski]

ewig Weibliche, das (niem.) — wieczna kobiecość (termin związany z refleksją i twórczością Goethego). [przypis edytorski]

Ewig Weiblichen (niem.) — wieczna kobiecość; termin z pism Goethego. [przypis edytorski]

ewikcja — ubezpieczenie, poręczenie. [przypis edytorski]

ewikcja — zabezpieczenie nabywcy w trakcie sprzedaży. [przypis edytorski]

ewikcjonalnie — na podstawie ewikcji, sądowego lub administracyjnego pozbawienia własności. [przypis edytorski]

ewikcjonować (z łac.) — gwarantować. [przypis edytorski]

ewinkować — tu: przywłaszczyć. [przypis edytorski]

e (wł.) — i. [przypis edytorski]

ewokacja (daw.) — odwołanie się do innej instancji. [przypis edytorski]

ewokacja — wywołanie wspomnień, skojarzeń lub wizji czegoś. [przypis edytorski]

ewokacyjny (książk.) — przedstawiający lub wywołujący wspomnienia. [przypis edytorski]

ewolucjonizm — (z łac. evolutio: rozwinięcie) kierunek w filozofii i naukach społecznych zainicjowany przez biologiczną teorię ewolucji Karola Darwina i system filozoficzny Herberta Spencera, ukształtowany w 2. połowie XIX w. Jako główne założenie przyjął koncepcję zmienności i postępowego rozwoju całej rzeczywistości. Przedstawicielami ewolucjonizmu byli: L.H. Morgan, L. Hobhouse, Th. Huxley, E. Haeckel. [przypis edytorski]

ex abrupto (łac.) — bez przygotowania, od razu, nagle. [przypis edytorski]

exactly (ang.) — właśnie, dokładnie. [przypis edytorski]

exaltacya (z łac.) — wywyższenie, wyniesienie; pochwała, wzniosłość; por. dzisiejsze: egzaltacja, egzaltowany. [przypis edytorski]

exaltados (hiszp.) — radykałowie, fanatycy. [przypis edytorski]

exaltowany (z łac.) — wywyższony, wyniesiony, wzniesiony; por. dzisiejsze: egzaltowany. [przypis edytorski]

examen (fr.) — badanie; kontrola; egzamin. [przypis edytorski]

Examina, o mortal, tu corazon, ahi veras los motivos de tus acciones! (hiszp.) — Zbadaj, o śmiertelniku, swoje serce, tam zobaczysz powody swoich działań. [przypis edytorski]

Exaudiat te Dominus in die tribulationis (łac.) — Niech Pan cię wysłucha w dniu utrapienia; Psalm 20. [przypis edytorski]

ex avibus (łac.) — z ptaków. [przypis edytorski]

ex cathedra (łac.) — dosł. z katedry (tu mowa o stanowisku uniwersyteckim). [przypis edytorski]

ex cathedra (łac.) — dosł. z katedry (uniwersyteckiej); po profesorsku, apodyktycznie. [przypis edytorski]

ex cathedra (łac.: z katedry) — z pozycji autorytetu, poważnie. [przypis edytorski]

excellentissimo señor (hiszp.) — dosł.: najświetniejszy pan; Jego Ekscelencja; tytuł używany w jęz. hiszp. wobec głów państwa i innych wysokich rangą osobistości. [przypis edytorski]

excellit (łac.) — przewyższa, góruje. [przypis edytorski]

excelsior (łac.) — dosł. wyższy; przen. (nakaz dążenia): w górę, wyżej. [przypis edytorski]

excelsior (łac.) — wyższy. Tu: krój czcionki, ale również hasło postępu. [przypis edytorski]

excelsior (łac.) — wzwyż, wciąż wyżej. [przypis edytorski]

excelsior (łac.) — zawsze ku górze. [przypis edytorski]

excentricity (ang.) — ekscentryczność, tj. przesadna oryginalność, celowe udziwnianie, odbieganie od konwenansów. [przypis edytorski]

excerptem (łac. forma B.lp) — wyjątek. [przypis edytorski]

Excita Domine potentiam tuam, et veni ut salvos facias nos (łac.) — Wzbudź, Panie, potęgę swoją i przybądź, ażeby nas zbawić. [przypis edytorski]

excitare (łac.) — podżegać, podniecać. [przypis edytorski]

excito, excitare — podburzać, napuszczać; tu 3 os. lm cz.ter. excitant: podburzają. [przypis edytorski]

excluded classes (ang.) — klasy (tu: kategorie, grupy) wykluczone. [przypis edytorski]

exclusi tertii [principium] (łac.) — zasada wyłączonego środka; prawo logiczne, zgodnie z którym każde zdanie logiczne albo jest prawdziwe, albo prawdziwe jest jego zaprzeczenie. [przypis edytorski]

exclusive (łac.) — wyłączając; z wyłączeniem. [przypis edytorski]

exclusive (łac.) — z wyłączeniem; wyłącznie. [przypis edytorski]

ex concessis (łac.) — z przyzwolenia, ze zgody; argument ex concessis: argument oparty na mocy tego, na co zgadza się oponent, choćby było obiektywnie fałszywe. [przypis edytorski]

ex concessis (łac.) — z przyzwolenia, ze zgody. [przypis edytorski]

ex contentione (łac.) — w bójce. [przypis edytorski]

excuses, mesdemoiselles (fr.) — wybaczcie, panienki. [przypis edytorski]

excusez du peu (fr.) — tu: co najmniej; ni mniej ni więcej. [przypis edytorski]

Excusez! (fr.) — Przepraszam! [przypis edytorski]

excusez (fr.) — przepraszam. [przypis edytorski]

excusez le mot (fr.) — proszę wybaczyć, że użyję słowa; przepraszam za słowo. [przypis edytorski]

excusez le mot (fr.) — przepraszam za słowo. [przypis edytorski]

excusez le mot — przepraszam za słowo. [przypis edytorski]

Excusez monsieur! (fr.) — przepraszam pana. [przypis edytorski]

excusez — proszę wybaczyć.DO WERYFIKACJI [przypis edytorski]

ex definitione (łac.) — z definicji. [przypis edytorski]

ex delatione cuiusvis (łac.) — z czyjegokolwiek oskarżenia. [przypis edytorski]

Executive Office — Urząd Wykonawczy; tu: Urząd Wykonawczy Prezydenta Stanów Zjednoczonych, odpowiednik Kancelarii Prezydenta w innych państwach. [przypis edytorski]

exegi monumentum (łac.) — wybudowałem pomnik; początek Pieśni III, 30 Horacego. [przypis edytorski]