Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 3678 przypisów.

F. Kawohl (2008), Commentary on the German Imperial Copyright Act (1870), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 10.11.2013), punkt 5. [przypis autorski]

F. Kawohl (2008), Commentary on the German Imperial Copyright Act (1870), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 11.12.2013), punkt 2. [przypis autorski]

F. Kawohl (2008), Commentary on the German Imperial Copyright Act…, punkt 5. [przypis autorski]

F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai and the Reprinting Sections of the Prussian Statute Book of 1794, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer, L. Bently [red.] Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, s. 217–223; D. Saunders, Authorship and copyright, London 1992, s. 224. [przypis autorski]

F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai and the Reprinting Sections of the Prussian Statute Book of 1794, [w:] R. Deazley, M. Kretschmer, L. Bently [red.], Privilege and Property. Essays on the History of Copyright, s. 207, P. E. Geller, Must copyright be for ever caught between marketplace and authorship norms?, [w:] B. Sherman, A. Strowel, Of authors and origins. Essays on copyright law, Oxford 1994, s. 168. [przypis autorski]

F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai…, s. 229. [przypis autorski]

F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai…, s. 237. [przypis autorski]

F. Kawohl, The Berlin Publisher Friedrich Nicolai…, s. 239, Na temat Landrechtu Pruskiego por. szerzej: L. Górnicki, Rozwój idei praw autorskich, od starożytności do II wojny światowej, Wrocław 2013, s. 135. [przypis autorski]

FKLefkael, skrót od niem. Frauenkonzetrationslager: kobiecy obóz koncentracyjny. [przypis edytorski]

FKL właśc. FKL Birkenau — (niem.) Frauenkonzentrationslager Birkenau, kobiecy obóz koncentracyjny Birkenau w Brzezince. [przypis edytorski]

flabeliny — rodzaj wielobarwnych ślimaków morskich. [przypis edytorski]

fladra — sznur z czerwonymi chorągiewkami, używany przy polowaniu na wilki; tu nawiązanie do trójkątnego kształtu tych chorągiewek. [przypis edytorski]

fladra — sztuczny rysunek słojów na drewnie. [przypis edytorski]

flaga pokoju — Przenajświętsza Bogurodzica. [przypis redakcyjny]

flaga (starop.) — burza. [przypis edytorski]

flaga (starop.) — burza, wicher. [przypis redakcyjny]

flaga — tu: poryw. [przypis edytorski]

flagelanci (z łac.) — biczownicy. [przypis redakcyjny]

flagelancki — związany z flagelantami, czyli biczownikami, członkami bractw religijnych, istniejących w XIII–XV w., praktykujących publiczne biczowanie się jako formę pokuty. [przypis edytorski]

flagitii (…) corpora — Ennius u Cycerona: Cicero, Tusculanae quaestiones [Tusculanae disputationes] V, 33. [przypis tłumacza]

flagrante crimine (łac.) — na gorącym uczynku. [przypis tłumacza]

flagrante delicto (łac.) — na gorącym uczynku. [przypis edytorski]

Flakkus — Horacy; Ars poetica, 362: Haec placuit semel: haec decies repetita placebit. [przypis tłumacza]

Flakkus — Horacy oferuje się tu jako chętny do krytyki nieopublikowanego dzieła. [przypis edytorski]

flama (daw.) — kochanka. [przypis edytorski]

Flamandia a. Flandria — kraina historyczna, obecnie część Belgii. [przypis edytorski]

Flamandowie — ludność zamieszkująca głównie belgijską część szeroko rozumianej Flandrii, mówiąca językiem niderlandzkim oraz jego odmianą określaną jako język flamandzki. [przypis edytorski]

flamandzka twarz — okrągła, pełna twarz, jaką często przedstawiali malarze flamandzcy. [przypis edytorski]

flamandzki — pochodzący z Flamandii, dziś w Belgii, a częściowo w Holandii; malarstwo holenderskie skądinąd lubowało się w przedstawianiu scen pijackich. [przypis edytorski]

flamandzki — pochodzący z Flandrii, krainy hist. w ob. płn. Francji, Belgii i Holandii. [przypis edytorski]

flama (przestarz., z łac. flamma: płomień) — kobieta będąca w danej chwili obiektem czyjejś przelotnej miłostki, romansu. [przypis edytorski]

flama (przestarz., z łac. flamma: płomień) — osoba (zwłaszcza kobieta) będąca w danej chwili obiektem czyjejś przelotnej miłostki, romansu. [przypis edytorski]

Flamen dialis — Kapłan Jowisza. [przypis autorski]

flamen, lm. flaminowie (z łac.) — kapłan w starożytnym Rzymie służący jednemu z bogów oficjalnego panteonu państwowego; najważniejszych trzech flaminów zajmowało się kultem Trójcy Kapitolińskiej: Jowisza, Marsa i Kwiryna. [przypis edytorski]

Flamen quirinalis — Kapłan Kwirynusa (Kwirynus — przezwisko Romulusa). [przypis redakcyjny]

flamiński gościniec — Via Flaminia, droga rzymska, prowadząca z Rzymu do Ariminum (Rimini). [przypis edytorski]

Flaminiusz Antoni — Flamminio Marc' Antonio, poeta piszący po łacinie. [przypis redakcyjny]

flamin (z gr.) — kapłan. [przypis edytorski]

Flammarion, Camille (1842-1925) — francuski astronom i popularyzator astronomii. [przypis edytorski]

Flammarion, Camille (1842–1925) — fr. astronom, badacz m.in. atmosfery. [przypis edytorski]

Flammarion, Camille (1842–1925) — fr. astronom. Po polsku jego książka o światach zamieszkałych ukazała się pod tytułem: Wielość światów zamieszkiwanych: studyjum w którem wykładają się warunki zamieszkalności ziem niebieskich, roztrząsane ze stanowiska astronomii, fizyjologii i filozofii naturalnej przez Kamille Flammariona, przeł. J. Waga, Warszawa 1868. [przypis edytorski]

flamski (daw.) — dziś: flamandzi, pochodzący z Flandrii, krainy hist. w ob. płn. Francji, Belgii i Holandii. [przypis edytorski]

flamski (daw.) — flamandzki, tj. holenderski. [przypis edytorski]

flańtać się — szargać się. [przypis redakcyjny]

flanca — młoda roślina przeznaczona do przesadzenia. [przypis edytorski]

flanderskich — [od nazwy:] Flandria, kraina w Belgii. [przypis redakcyjny]

Flandria — historyczny region, obecnie wchodzący w skład Belgii, Holandii i Francji. [przypis edytorski]

Flandria — kraina historyczna, obecnie na terenie Francji, Belgii i Holandii. [przypis edytorski]

Flandria — kraina historyczna, położona na terenie Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]

Flandria — kraina historyczna położona na terenie Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]

Flandria — kraina historyczna rozciągająca się wzdłuż wybrzeży Morza Północnego na terenie ob. Belgii, Francji i Holandii; pierwotnie nazwa terenów wokół Brugii, po raz pierwszy wspomniana w żywocie Eligiusza z Noyon (Vita sancti Eligii), powstałym w VII w. [przypis edytorski]

Flandria — kraina historyczna rozciągająca się wzdłuż wybrzeży Morza Północnego na terenie ob. Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]

flandryjski — pochodzący z Flandrii, krainy hist. w ob. płn. Belgii. [przypis edytorski]

flandryjski — pochodzący z krainy historycznej położonej na terenie dzisiejszej Belgii, Francji i Holandii. [przypis edytorski]

flanka (wojsk.) — skrzydło szyku wojskowego. [przypis edytorski]

flankier — żołnierz konny z grupy ubezpieczającej bok kolumny wojska. [przypis edytorski]

flankier — żołnierz konny z grupy ubezpieczającej z boku oddział kawalerii. [przypis edytorski]

flanować (z fr.) — przechadzać się. [przypis edytorski]

flashlight (ang.) — latarka. [przypis edytorski]

flaszka — tu: buteleczka. [przypis edytorski]

flaszkomyj — aptekarz. [przypis autorski]

flats ghost — widmo nizin. [przypis autorski]

flatus vocis (łac.) — nazwa bez odpowiednika w rzeczywistości. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — francuski pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — francuski pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. Dzieła: Pani Bovary (Madame Bovary, 1857), Salambo (Salammbô, 1862), Szkoła uczuć (L'Education sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (La Tentation de Saint Antoine, 1874). [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — francuski powieściopisarz; uznany za mistrza literatury naturalistycznej, w ramach której sformułował postulat bezosobowości; w 1856 roku zasłynął Panią Bovary opowiadającą o prowincjuszce, która porzuca dziecko, zdradza i doprowadza do bankructwa męża, po czym popełnia samobójstwo. Po publikacji Flaubertowi wytoczono proces, uznając jego książkę za deprawującą. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — fr. pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. Dzieła: Pani Bovary (1857), Salambo (1862), Szkoła uczuć (1869), Kuszenie św. Antoniego (1874). [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — pisarz francuski, twórca prozy z nurtu realizmu, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu; autor m.in. powieści: Pani Bovary (1857), Salambo (1862), Szkoła uczuć (L'Éducation sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (1874). [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — pisarz francuski, twórca prozy z nurtu realizmu, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu, sformułował postulat bezosobowości, autor m.in. powieści: Pani Bovary (Madame Bovary, 1857), Salambo (Salammbô, 1862), Szkoła uczuć (L'Education sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (La Tentation de Saint Antoine, 1874); sławę przyniosła mu Pani Bovary, powieść o prowincjuszce, która porzuca dziecko, zdradza i doprowadza do bankructwa męża, po czym popełnia samobójstwo; po publikacji Flaubertowi wytoczono proces, uznając jego książkę za deprawującą. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — pisarz fr., twórca prozy z nurtu realizmu, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu, sformułował postulat bezosobowości, autor m.in. powieści: Pani Bovary (Madame Bovary, 1857), Salambo (Salammbô, 1862), Szkoła uczuć (L'Education sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (La Tentation de Saint Antoine, 1874); sławę przyniosła mu Pani Bovary, powieść o prowincjuszce, która porzuca dziecko, zdradza i doprowadza do bankructwa męża, po czym popełnia samobójstwo; po publikacji Flaubertowi wytoczono proces, uznając jego książkę za deprawującą. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1880) — powieściopisarz francuski, wybitny przedstawiciel realizmu. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821—1880) — wybitny fr. powieściopisarz, przedstawiciel realizmu. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustave (1821–1890) — powieściopisarz francuski, uważany za pierwszego przedstawiciela naturalizmu. [przypis edytorski]

Flaubert, Gustaw (1821–1880) — francuski pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. Dzieła:Pani Bovary (Madame Bovary, 1857), Salambo (Salammbô, 1862), Szkoła uczuć (L'Education sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (La Tentation de Saint Antoine, 1874). [przypis edytorski]

Flaubert, Gustaw (1821–1880) — francuski pisarz, wybitny realista, uważany też za jednego z pierwszych przedstawicieli naturalizmu. Dzieła: Pani Bovary (Madame Bovary, 1857), Salambo (Salammbô, 1862), Szkoła uczuć (L'Education sentimentale, 1869), Kuszenie św. Antoniego (La Tentation de Saint Antoine, 1874). [przypis edytorski]

Flaum, Franciszek (1866–1917) — rzeźbiarz polski, krewny Marty Foerder; tworzył pod wpływem Przybyszewskiego rzeźby figuralne, symbolizujące problematykę płci; Przybyszewski poświęcił mu publikację w „Deutsches Musenalmanach fur das Jahr 1897” pt.: Franz Flaum. [przypis edytorski]

Flavia Eusebia (337–ok. 361) — druga żona cesarza Konstancjusza II. [przypis edytorski]

flawa coma (łac.) — płowa peruka, określenie kobiety lekkich obyczajów. [przypis edytorski]

Flawiusz — właśc. trybun ludowy Lucius Caesetius Flavus; Shakespeare pomylił tu przydomek Flavus z imieniem Flavius. [przypis edytorski]

flażolet — mały flecik. [przypis redakcyjny]

flażoletowy — od: flażolet, delikatny dźwięk wydobywany na instrumentach smyczkowych i szarpanych. [przypis edytorski]

flebologia (z gr. φλέψ, φλεβός; phlebos: żyła) — nauka o układzie żylnym. [przypis edytorski]

Flechsig, Paweł,właśc. Flechsig, Paul Emil (1847–1929) — niemiecki psychiatra i neuropatolog. [przypis edytorski]

flectere persuasionibus (łac.) — nakłonić namową. [przypis redakcyjny]

flegerka — w gwarze obozowej: sanitariuszka w szpitalu. [przypis edytorski]

flegernia — w gwarze obozowej izba pielęgniarska. [przypis edytorski]

fleger — sanitariusz szpitalny. [przypis edytorski]

fleger — w gwarze obozowej sanitariusz w szpitalu obozowym. [przypis edytorski]

fleger — w gwarze obozowej: sanitariusz w szpitalu. [przypis edytorski]

fleger — w gwarze obozowej: sanitariusz w szpitalu. [przypis edytorski]

Flegeton i Lete — Wrząca woda (Flegeton), płynąca fosą piekielną; objaśnia Wergiliusz, że ta rzeka a nie inna tam płynąć powinna. Lete, strumień, z którego piją zapomnienie, w piekle płynąć nie może, bo tam pamięć występku jeszcze jest częścią kary grzeszników. [przypis redakcyjny]

Flegeton (mit. gr.) — płomienista rzeka w podziemnej krainie umarłych; w Boskiej komedii (Piekło, pieśń XIV) Dantego Flegeton jest rzeką wrzącej krwi w siódmym kręgu Piekła. [przypis edytorski]