Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 205 przypisów.

infamia (daw.) — sądowe pozbawienie czci i praw obywatelskich. [przypis edytorski]

infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba; kara pozbawienia czci, zwykle związana z utratą praw obywatelskich. [przypis edytorski]

infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]

infamia (daw., z łac.) — niesława. [przypis edytorski]

infamia (daw., z łac.) — utrata czci, hańba, niesława. [przypis edytorski]

infamis (daw.) — osoba skazana na utratę czci i praw; przen. niegodziwiec, wyrodek. [przypis edytorski]

infanteryja (daw.) — piechota. [przypis edytorski]

infima (daw.) — najniższa klasa w szkołach polskich. [przypis edytorski]

influenca a. influenza (daw.) — grypa. [przypis edytorski]

inkomodować (z łac., daw.) — sprawiać komuś kłopot. [przypis edytorski]

inkorporować (z łac.; daw.) — wcielać, uosabiać. [przypis edytorski]

inkursja (daw.) — napad. [przypis edytorski]

inkwizycja (daw., z łac.) — dochodzenie sądowe, śledztwo, badanie. [przypis edytorski]

inną razą (daw.) — dziś: innym razem. [przypis edytorski]

inna pies, a inna człowiek (daw.) — w domyśle: inna rzecz, inna sprawa itp.; dziś raczej: co innego pies, a co innego człowiek. [przypis edytorski]

inserat (daw.) — ogłoszenie. [przypis edytorski]

instancja (daw., z łac.) — tu: wstawienie się za kimś, wstawiennictwo. [przypis edytorski]

instrumenta (daw.) — dokumenty. [przypis edytorski]

instrumenta (daw., łac., lm r.n.) — narzędzia. [przypis edytorski]

instynkta (daw.) — dawna forma M. l.mn.; dziś: instynkty. [przypis edytorski]

instynkta (daw.) — dziś popr. forma M.lm: instynkty. [przypis edytorski]

instytut (daw.) — instytucja. [przypis edytorski]

insza (daw.) — inna (w domyśle: rzecz, sprawa); co innego. [przypis edytorski]

integrał (daw.) — całka, pojęcie matematyczne, rodzaj sumy nieskończenie wielu nieskończenie małych wielkości, stosowanej dla wielkości zmieniających się w sposób ciągły. [przypis edytorski]

integralne zrównanie (daw.) — równanie całkowe; matematyczne równanie funkcyjne, w którym występuje całka zawierająca niewiadomą funkcję. [przypis edytorski]

intencjowany (daw.) — usposobiony; ożywiony jakąś intencją, mający pewne zamiary. [przypis edytorski]

intendentura (daw.) — nadzór; dziś: dział instytucji, który zajmuje się zaopatrzeniem i sprawami gospodarczymi. [przypis edytorski]

intendentura (daw.) — służby zaopatrzeniowe wojska. [przypis edytorski]

intendentura (daw.) — służby zaopatrzeniowe wojska. [przypis edytorski]

interesa (daw.) — dziś M.lm: interesy. [przypis edytorski]

interesa (daw.) — interesy, sprawy. [przypis edytorski]

interes (daw.) — tu w znaczeniu: obiekt zainteresowania, interesujący obiekt. [przypis edytorski]

interes (daw.) — tu: zainteresowanie; utrzymać interes: utrzymać czyjeś zainteresowanie, uwagę. [przypis edytorski]

interes (daw.) — zainteresowanie, zaciekawienie; coś, co interesuje, zaciekawia. [przypis edytorski]

interesowany (daw.) — zainteresowany, zaangażowany. [przypis edytorski]

intrata (daw.) — dochód, zysk. [przypis edytorski]

intromisja (daw., z łac.) — oficjalne wprowadzenie w posiadanie nieruchomości. [przypis edytorski]

intromitować się (daw., z łac.) — wejść w posiadanie nieruchomości; wprowadzić się. [przypis edytorski]

inwentor (daw., z łac.) — wynalazca, sprawca. [przypis edytorski]

inwestytura (daw.) — nadanie lenna a. danie władzy. [przypis edytorski]

inwidia (daw., z łac.) — nienawiść. [przypis edytorski]

inwidia (daw., z łac.) — nienawiść, zawiść, zazdrość. [przypis edytorski]

inwitacja (daw., z łac.) — zaproszenie. [przypis edytorski]

Iryjczyk (daw.) — Irlandczyk. [przypis edytorski]

iść gonionego z kimś (daw.) — tańczyć, grać, bawić się z kimś. [przypis edytorski]

iść komunikiem (daw.) — jechać konno, wierzchem, bez wozów i piechoty; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis edytorski]

iść o lepszą (daw.) — starać się wykazać przewagę. [przypis edytorski]

iść w paragon (daw.) — porównywać się. [przypis edytorski]

iść w sukurs (daw.) — iść na odsiecz; przybyć z pomocą. [przypis edytorski]

iść w zatyłki (daw.) — zajść od tyłu. [przypis edytorski]

iścić się (daw.) — ziszczać się, spełniać się. [przypis edytorski]

iście (daw.) — całkiem, rzeczywiście, naprawdę. [przypis edytorski]

iście (daw.) — niewątpliwie, naprawdę. [przypis edytorski]

iście (daw.) — niewątpliwie. [przypis edytorski]

iście (daw.) — rzeczywiście. [przypis edytorski]

iścizna (daw.) — istota, najważniejszy element. [przypis edytorski]

Ispahan (daw.) — dziś popr.: Isfahan, trzecie co do wielkości miasto Iranu, ok. 340 km na płd od Teheranu; stolica prowincji. [przypis edytorski]

istność (daw.) — istota. [przypis edytorski]

istność (daw.) — to, co istnieje, rzeczywistość. [przypis edytorski]

iżali a. azali (daw.) — czy, czyż. [przypis edytorski]

iżechmy się napiskali (daw.) — żeśmy się naśpiewali; napiskać się: zmęczyć się piskaniem (śpiewaniem). [przypis edytorski]

izali (daw.) — czy też. [przypis edytorski]