Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 294 przypisów.

fiksatka (daw.) — wariatka. [przypis edytorski]

fiksować kogoś (daw.) — patrzyć uporczywie na kogoś. [przypis edytorski]

Fil (daw.) — spolszczona (dziś niepoprawna) pisownia anglosaskiego imienia Phil, skróconej formy imienia Philip. [przypis edytorski]

filować (daw.) — decydować, dokonywać wyboru. [przypis edytorski]

filować (daw.) — kopcić. [przypis edytorski]

filuternie (daw.) — figlarnie, w sposób lekko prowokujący. [przypis edytorski]

filuterny (daw.) — figlarny, lekko prowokujący. [przypis edytorski]

filutka (daw.) — sprytna, swawolna kobieta. [przypis edytorski]

fimfa a. finfa (daw.) — złośliwy żart. [przypis edytorski]

finanseria (daw.) — spekulacja pieniężna. [przypis edytorski]

finfa a. fimfa (daw.) — dym puszczony komuś w nos; przen.: złośliwy żart. [przypis edytorski]

finfa (daw.) — złośliwy żart, psikus. [przypis edytorski]

fircyk (daw.) — modny a lekkomyślny młody człowiek. [przypis edytorski]

fircykostwo (daw.) — zachowanie typowe dla fircyka, czyli lekkoducha, modnisia, eleganta. [przypis edytorski]

firmament (daw.) — sklepienie niebieskie a. stefa gwiazd stałych w dawnej astronomii. [przypis edytorski]

fiumoar (daw., z fr.) — palarnia. [przypis edytorski]

fizjografia (daw., z gr.: opis natury) — ogólny opis warunków przyrodniczych danego obszaru, obejmujący jego budowę geologiczną, rzeźbę terenu, stosunki wodne, klimat, gleby, roślinność i świat zwierzęcy. [przypis edytorski]

fizjonomia (daw.) — twarz. [przypis edytorski]

fizjonomia (daw.) — twarz, wygląd. [przypis edytorski]

flama (daw.) — kochanka. [przypis edytorski]

flamski (daw.) — dziś: flamandzi, pochodzący z Flandrii, krainy hist. w ob. płn. Francji, Belgii i Holandii. [przypis edytorski]

flamski (daw.) — flamandzki, tj. holenderski. [przypis edytorski]

flis (daw.) — spław, flisactwo. [przypis edytorski]

fliz (daw.) — ozdobna płyta kamienna służąca do wykładania powierzchni ścian, podłóg itp. [przypis edytorski]

flobert a. flower (daw.) — karabinek małokalibrowy (w oryg. niem. Jagdflinte: strzelba myśliwska). [przypis edytorski]

fluksja (daw.) — obrzęk twarzy powstały wskutek procesów zapalnych zębów. [przypis edytorski]

fluksja (daw.) — opuchlizna twarzy spowodowana przez zapalenie zębów a. okostnej. [przypis edytorski]

fluksja (daw.; z łac. fluxio: upływ) — zapalenie dziąseł lub okostnej, często połączone ze zbieraniem się ropy; tu zniekształcona forma: flukcja. [przypis edytorski]

folga (daw.) — folia, bardzo cienka blacha z metali nieżelaznych. [przypis edytorski]

folga (daw.) — luz, puste miejsce a. podkładka blaszana mocująca kamienie szlachetne w wyrobach jubilerskich. [przypis edytorski]

folga (daw.) — tu: łagodne traktowanie. [przypis edytorski]

folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; czynić sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; dać sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

folga (daw.) — ulga, odpoczynek; pobłażanie; dawać sobie folgę: folgować sobie, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

folga (daw.) — wytchnienie. [przypis edytorski]

folgować (daw.) — nie ograniczać się, pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

folgować (daw.) — pozwalać sobie na coś. [przypis edytorski]

folgować (daw.) — pozwalać (sobie). [przypis edytorski]

folgować (daw.) — traktować łagodniej. [przypis edytorski]

foliał (daw.) — księga dużego formatu. [przypis edytorski]

foliant a. foliant (daw.) — księga dużego formatu. [przypis edytorski]

fontaź (daw., z fr.) — chustka na szyję, wiązana w kokardę. [przypis edytorski]

forbotka (daw.) — koronka. [przypis edytorski]

forboty (daw.) — koronki, koronkowe kołnierzyki. [przypis edytorski]

forboty (daw.) — koronki. [przypis edytorski]

forga (daw.) — pióropusz, jaki przypinano w XVI–XVIII w. do szyszaków rycerskich, łbów końskich, tu: stanowiący ozdobę turbana. [przypis edytorski]

fornal (daw.) — daw. najemny robotnik rolny obsługujący konie w folwarku. [przypis edytorski]

fornal (daw.) — najemny robotnik. [przypis edytorski]

Forra! Forra! (daw.) — precz! [przypis edytorski]

forsa (daw.) — siła, przewaga; przemoc. [przypis edytorski]

forsa (daw.) — tu: siła, przewaga. [przypis edytorski]

forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]

forsa (daw., z łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]

forszpan (daw.) — stangret powożący z konia, woźnica. [przypis edytorski]

fortelem (daw.) — podstępem; przy użyciu podstępu; podstępnie. [przypis edytorski]

fortelnie (daw.) — przebiegle, podstępnie. [przypis edytorski]

fortelny (daw.) — przebiegły, podstępny. [przypis edytorski]

fortunnie (daw.) — pomyślnie, szczęśliwie. [przypis edytorski]

fortunny (daw.) — pomyślny, szczęśliwy; por. fortuna: pomyślny los, szczęście. [przypis edytorski]

foryś (daw.) — pomocnik furmana, zwykle jadący na jednym z przednich koni w dużym zaprzęgu. [przypis edytorski]

foryś (daw.) — pomocnik stangreta. [przypis edytorski]

foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]

forysic a. foryś (daw., z niem. Vorreiter: jadący na przedzie) — ordynans; konny żołnierz służący oficerowi. [przypis edytorski]

forytować (daw.) — darzyć kogoś lub coś szczególnymi względami, popierać, protegować. [przypis edytorski]

fox, foks (daw.) — tu: fokstrot. [przypis edytorski]