Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 551 przypisów.

chęcić (daw.) — zachęcać. [przypis edytorski]

chędogo (daw.) — czysto, porządnie, schludnie. [przypis edytorski]

chędogo (daw.) — porządnie. [przypis edytorski]

chędogo (daw.) — tu: elegancko. [przypis edytorski]

chędożyć (daw.) — doprowadzać do czystości, porządku. [przypis edytorski]

chędożyć (daw.) — doprowadzać do czystości, porządku; sprzątać; chędożyć kogoś: o mężczyźnie: odbywać stosunek seksualny z kimś. [przypis edytorski]

chędożyć (daw.) — doprowadzać do czystości, porządku; sprzątać. [przypis edytorski]

chętliwie (daw.) — dziś: chętnie. [przypis edytorski]

chełpia (daw.) — przechwałki. [przypis edytorski]

chełpić się (daw.) — chwalić się. [przypis edytorski]

chełpić się (daw.) — przechwalać się. [przypis edytorski]

chełpliwy (daw.) — zarozumiały. [przypis edytorski]

chera (daw.) — wietrzna, śnieżna pogoda; zamieć, zadymka. [przypis edytorski]

cherlać (daw.) — chorować, słabnąć. [przypis edytorski]

cherlak (daw.) — słabeusz. [przypis edytorski]

chłodniczek (daw.) — tu: altanka. [przypis edytorski]

chłodnik (daw.) — miejsce zacienione; tu: altana. [przypis edytorski]

Chłopcy (…) biegały (daw.) — dziś popr. chłopcy biegali. [przypis edytorski]

chłopię (daw.) — chłopiec, tu: uczeń. [przypis edytorski]

chłopu zasię (daw., gw.) — chłopu nic do tego; chłop niech się trzyma z daleka. [przypis edytorski]

chmyz (daw.) — lekceważące określenie kogoś małego, niepozornego. [przypis edytorski]

chmyz (daw.) — słabeusz (często stosowane do zwierząt). [przypis edytorski]

choć widno (daw.) — choć widać. [przypis edytorski]

chociaby (daw.) — dziś: chociażby. [przypis edytorski]

chocia (daw.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]

chociam o tym słychał (daw.) — chociaż o tym słyszałem. [przypis edytorski]

chocia z sobą siedzą różno (daw.) — chociaż dzielą ich różnice (w hierarchii władzy kościelnej). [przypis edytorski]

chodak (daw.) — prymitywny but, przeważnie drewniany. [przypis edytorski]

chodzić na bałyku (daw.) — chodzić na czworakach; raczkować. [przypis edytorski]

chodzić w najmy (daw.) — wynajmować się do pracy u kogoś. [przypis edytorski]

chodzywać (daw.) — chodzić zwykle; mieć zwyczaj chodzić. [przypis edytorski]

choja (daw.) — choina. [przypis edytorski]

chojar (daw.) — duże drzewo iglaste. [przypis edytorski]

cholera (daw., dziś wulg.) — gniew, złość. [przypis edytorski]

cholera (daw., dziś wulg.) — złość, gniew. [przypis edytorski]

choleryna (daw.) — ostre, bakteryjne zatrucie pokarmowe z objawami podobnymi do cholery (biegunka, wymioty). [przypis edytorski]

chorzeć (daw.) — chorować. [przypis edytorski]

chowałem się dzieckiem (daw.) — wychowywałem się jako dziecko. [przypis edytorski]

chowana (daw.) — oswojona, udomowiona. [przypis edytorski]

chowanka (daw.) — chowany, zabawa w chowanego. [przypis edytorski]

chowanka (daw.) — zabawa w chowanego. [przypis edytorski]

chramać a. chromać (daw.) — kuleć, utykać; niedomagać, szwankować. [przypis edytorski]

chramać (daw.) — chromać, chorować; chramać na czymś: mieć chory jakiś narząd, część ciała lub miejsce. [przypis edytorski]

chramać (daw.) — kuleć, przen. nie radzić sobie. [przypis edytorski]

chramać (daw.) — kuleć, utykać. [przypis edytorski]

chramić (daw.) — chromać, chorować; wiele ich na ten wrzód chramią: wielu choruje na ten wrzód. [przypis edytorski]

chrap, zwykle w lm: chrapy (daw., gw.) — zarośla w miejscach podmokłych, na bagnach. [przypis edytorski]

chręścić (daw., gw.) — chrzęścić. [przypis edytorski]

chrobry (daw.) — dzielny, mężny. [przypis edytorski]

chrobry (daw.) — dzielny, mężny, śmiały, silny. [przypis edytorski]

chrobry (daw.) — dzielny, odważny, mężny. [przypis edytorski]

chrobry (daw.) — dzielny, odważny, śmiały. [przypis edytorski]

chrobry (daw.) — dzielny, waleczny. [przypis edytorski]

chrobry (daw.) — waleczny, dzielny. [przypis edytorski]

chromać (daw.) — utykać, kuleć. [przypis edytorski]

chryja (daw.) — rozprawa, mowa, ćwiczenie retoryczne; zbiór humorystycznych anegdot i powiedzeń postaci starożytnych; opowiastka; dziś: awantura. [przypis edytorski]

chryja (daw.) — rozprawa, rodzaj szkolnego ćwiczenia retorycznego. [przypis edytorski]

Chrystusów (daw.) — dziś popr. forma M. lp n.m. przymiotnika: Chrystusowy. [przypis edytorski]

chrześcijanizm (daw.) — dziś: chrześcijaństwo. [przypis edytorski]

chuć (daw.) — chęć, skłonność, namiętność, pożądanie. [przypis edytorski]

chuda fara (daw.) — bieda, niedostatek; fara (daw.): kościół parafialny. [przypis edytorski]

chudoba (daw.) — bieda, niedostatek. [przypis edytorski]

chudoba (daw.) — dobytek, zwł. zwierzęta gospodarskie. [przypis edytorski]

chudoba (daw.) — dobytek (zwykle skromny), majątek. [przypis edytorski]

chudoba (daw., gw.) — dobytek, majątek. [przypis edytorski]

chudoba (daw.) — majątek, zwł. ruchomy, tu: bydło. [przypis edytorski]

chudoba (daw.) — skromny dobytek lub niewielkie gospodarstwo. [przypis edytorski]

chudoba (daw.) — skromny dobytek, mienie ubogiej osoby. [przypis edytorski]

chudoba (daw.) — skromny dobytek, niewielkie gospodarstwo. [przypis edytorski]

chudoba (daw.) — ubogie gospodarstwo. [przypis edytorski]

chudopachołek (daw.) — niezamożny szlachcic. [przypis edytorski]