Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 200 przypisów.
lemuralia (z łac.) — obrzędy przebłagalne ku czci duchów zmarłych zwanych lemurami. [przypis edytorski]
lente (łac.) — spokojnie. [przypis edytorski]
leo, qui querit quem devoret (łac.) — lew szukający kogo by pożarł; parafraza biblijnych słów o diable (1P 5:8). [przypis edytorski]
leva eius (łac.) — tu: uciec, wymknąć się. [przypis redakcyjny]
lex (łac.) — prawo. [przypis edytorski]
lex (łac., r.ż.) — prawo, postanowienie prawne. [przypis edytorski]
libacja (z łac. libatio) — początkowo: w religiach staroż. ofiara składana bóstwu przez wylewania na ziemię cennych płynów; dziś pot.: uczta, której towarzyszy obfite spożycie alkoholu; pijatyka. [przypis edytorski]
libenter (łac.) — chętnie. [przypis redakcyjny]
libere (łac.) — dobrowolnie. [przypis redakcyjny]
liberius (łac.) — otwarciej. [przypis redakcyjny]
liber posteriori (łac.) — ostatnia księga. [przypis edytorski]
liber sanctissimus (łac.) — księga najświętsza (lub: najczcigodniejsza). [przypis edytorski]
libertas et dominatio conveniunt (łac.) — wolność z panowaniem w parze chodzą. [przypis redakcyjny]
liberum accessum (łac.) — wolny dostęp. [przypis redakcyjny]
liberum veto (łac.) — dosł. wolne: „nie pozwalam”; Konarski zwalczał [je] w dziele O skutecznym rad sposobie. [przypis redakcyjny]
Liberum Veto (łac., dosł.: wolne „nie pozwalam”) — przywilej szlachecki, pozwalający jednemu posłowi zablokować pracę sejmu nad ustawą. [przypis edytorski]
liberum veto (łac.) — wolne „nie pozwalam”. [przypis edytorski]
liberum veto (łac.) — wolne „nie pozwalam”; przywilej szlachecki, pozwalający jednemu posłowi zerwać obrady sejmu. [przypis edytorski]
libido sentiendi, libido sciendi, libido dominandi (łac.) — Przekład z pierwszego listu św. Jana, II, 16. „Żądza czucia, żądza wiedzenia, żądza panowania. [przypis tłumacza]
libido (z łac.) — popęd seksualny, żądza. [przypis edytorski]
libro (łac.) — w księdze. [przypis edytorski]
libro ultimo (łac.) — w księdze ostatniej. [przypis edytorski]
licentia a loci ordinario (łac.) — pozwolenie od miejscowego biskupa [przypis redakcyjny]
licentia (łac.) — wolność; tu: swawola. [przypis redakcyjny]
licentia poetica (łac.) — wolność twórcza, swoboda poetycka. [przypis edytorski]
Licentiata libertas (…) (łac.) — Rozpustna swoboda, bezkarna swawola, nie ma w sądach sprawiedliwości, nie ma w sercach zaufania, bunt w obozie, niezgoda w radzie, urząd nie ma powagi, senat dostojności, sądy znaczenia, wszystkim do występków dana możność albo nakazana konieczność; cnoty nie doznają czci, zbrodnie nie podlegają karze; niski boi się możnego, nie poważa, możniejszy pogardza niższym, nie wyprzedza go w niczym. [przypis redakcyjny]
licentiose (łac.) — ostrzej. [przypis redakcyjny]
licet haec Athenis nobis (łac.) — to nam wolno w Atenach. [przypis edytorski]
Licet (…) invidia (łac.) — „Można być mądrym, nie okazując dumy, nie budząc zawiści” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 113; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Licet (…) manebit (łac.) — „Choćbyś ty przeżył wieków tyle, ile pragniesz,/ Śmierć będzie i tak wieczna: ona cię przeżyje” (Lucretius, De rerum natura, III, 1103; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
licita defensio (łac.) — dozwolona obrona. [przypis redakcyjny]
liktor (z łac.) — woźny towarzyszący wyższemu urzędnikowi. [przypis edytorski]
limites iustitiae (łac.) — granic sprawiedliwości. [przypis redakcyjny]
Lingua eius loquetur mendacium (łac.) — język jego głosi kłamstwo. [przypis edytorski]
lingua latina (łac.) — język łaciński. [przypis edytorski]
lingua nativa (łac.) — językiem przyrodzonym, ojczystym. [przypis redakcyjny]
lingua usitata (łac.) — język zwyczajny. [przypis redakcyjny]
Liquefacto tempora plumbo… (łac.) — [i w głowę wroga] miecąc roztopiony ołów,/ Rozbił czaszkę. Ów runął na piaski spłowiałe (Wergiliusz, Eneida IX 588–589, tłum. T. Karyłowski; opis strzału Mezencjusza z procy w syna Arcensa). [przypis edytorski]
liquidum non rumpit jejunium (łac.) — słodycz nie sprzeciwia się nakazom postu. [przypis autorski]
litera docet, litera nocet (łac.) — litera poucza, litera szkodzi; przen. o słowie, szczególnie pisanym; o literaturze. [przypis edytorski]
Litera zabija (łac.) — 2 Kor 3, 6. [przypis tłumacza]
Litigando iura crescunt. Litigando jus acquiritur (łac.) — Prawowaniem się wzrastają prawa. Prawowaniem nabywa się praw. [przypis tłumacza]
litigia (łac.) — kłótnie. [przypis redakcyjny]
litigia (łac.) — procesy. [przypis redakcyjny]
livor (łac.) — zawiść. [przypis redakcyjny]
loco (łac.) — na miejscu. [przypis edytorski]
loco parentis (łac.) — zastępca rodziców. [przypis edytorski]
locum (łac.) — miejsce, izba. [przypis edytorski]
locum (łac.) — miejsce, mieszkanie. [przypis edytorski]
locum (łac.) — miejsce. [przypis redakcyjny]
locum quandam Belbuc nunc s. Petri castellum (łac.) — pewne miejsce Belbuc, obecnie zamek św. Piotra. [przypis edytorski]
locum standi (łac.) — miejsce pobytu. [przypis edytorski]
locum standi (łac.) — miejsce postoju; kwatera. [przypis edytorski]
locum (z łac.) — mieszkanie. [przypis edytorski]
locus fatalis (łac.) — miejsce nieszczęśliwe. [przypis redakcyjny]
locus (łac.) — miejsce (cały tytuł wiersza stanowi nawiązanie do Locus solus Raymonda Roussela). [przypis edytorski]
locus refrigerii, lucis et pacis (łac.) — miejsce ochłody, światła i pokoju (fragm. modlitwy eucharystycznej z katolickiej mszy w rycie rzymskim). [przypis edytorski]
lokata (daw., z łac. locatus: umieszczony) — miejsce, pomieszczenie, mieszkanie. [przypis edytorski]
lokata (daw., z łac. locatus: umieszczony) — mieszkanie, pomieszczenie, lokal. [przypis edytorski]
lokomobila (z łac. locus mobilis) — przewoźny zespół napędowy składający się z kotła parowego, maszyny parowej i urządzenia transmisyjnego (np. koła z pasem transmisyjnym), rodzaj małego parowozu bez własnego napędu: silnik parowy był dopiero mocowany na lub z boku kotła. Lokomobile stosowano w XIX i na pocz. XX w. do napędzania maszyn rolniczych, pomp i małych warsztatów itp., często dodatkowo wykorzystując produkowaną parę do ogrzewania oraz pozyskiwania gorącej wody; wyposażone w późniejszym czasie w prądnicę, stanowiły lokalne elektrownie. Z czasem lokomobila została zastąpiona przez silnik spalinowy i elektryczny. [przypis edytorski]
lokotenent (z łac.) — pełniący obowiązki (dosł.: trzymający miejsce). [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
longe lat eque (łac.) — wzdłuż i wszerz. [przypis redakcyjny]
loquebantur variis linguis (łac.) — mówili różnymi językami. [przypis redakcyjny]
loquor (łac.) — mówię. [przypis edytorski]
Loquor latine (łac.) — władam łaciną, mówię po łacinie; znajomością łaciny odróżniała się szlachta od chłopów. [przypis redakcyjny]
lucida intervalla (łac.) — dosł. jasne przerwy; odcinki czasu w których choroba umysłowa lub psychiczna okresowo ustępuje. [przypis edytorski]
lucida momenta (łac.) — jasne momenty. [przypis edytorski]
lucidum intervallum (łac.) — jasny przebłysk, okres chwilowej poprawy stanu pacjenta po urazie mózgu. [przypis redakcyjny]
luctam (łac.) — walkę. [przypis redakcyjny]
luctus ingens (łac.) — ogromny smutek. [przypis redakcyjny]
luctus (łac.) — żałoba. [przypis edytorski]
Lucus a non lucendo (łac.) — las od [tego że] nie lśni (przykład fałszywej etymologii). [przypis edytorski]
lucus a non lucendo (łac., przen.) — dosł. gaj nieświecący, wyrażenie oparte na grze słów lucus: gaj, luceo: świecić; przen. coś sprzecznego, absurdalnego. [przypis edytorski]
lucus (łac.) — las. [przypis edytorski]
ludus matutinus (łac.) — widowisko poranne. [przypis edytorski]
ludyczność (z łac.) — związek z zabawą. [przypis edytorski]
lukty (z łac.) — walki, spory. [przypis redakcyjny]
lukubracje (z łac. lucubratio) — praca nocna, w obszerniejszym znaczeniu w ogóle trudne i uczone wypracowanie. [przypis tłumacza]
Lumen ad revelationem gentium (łac.) — Łk 2, 32: „Światłość ku objawieniu narodów”. [przypis tłumacza]
lumen cognitionem significat (łac.) — światło oznacza poznanie (wiedzę). [przypis edytorski]
lumen (łac.) — światło. [przypis edytorski]
lumen mundi (łac.) — światło świata. [przypis edytorski]
luminare minus (łac.) — mniejsze światło. [przypis redakcyjny]
luminarz (z łac.) — człowiek wybitny w dziedzinie nauki lub kultury. [przypis edytorski]
luminarz (z łac. lumen: światło) — osoba wybitna, przodująca, znakomitość. [przypis edytorski]
luminarz (z łac. lumen: światło) — osoba wybitna, sławna, znakomitość. [przypis edytorski]
luminarz (z łac. lumen: światło) — osoba wybitna, sławna, znakomitość; tu: bóstwo, heros. [przypis edytorski]
luna (z łac.) — księżyc. [przypis edytorski]
luna (z łac.) — księżyc. [przypis redakcyjny]
lupanar (daw., z łac.) — dom publiczny. [przypis edytorski]
lupanar (z łac.) — przestarz. dom publiczny. [przypis edytorski]
lupus insatiabilis (łac.) — wilk nienasycony. [przypis redakcyjny]
lupus (łac.) — wilk. [przypis edytorski]
Lustravit lampade terras (łac.) — „Oświeciło pochodnią ziemię” (Lukrecjusz). [przypis tłumacza]
lusus naturae (łac.) — igraszką przyrody, cudownym dzieckiem. [przypis tłumacza]
lux ex oriente (łac.) — światło ze Wschodu. [przypis edytorski]
lux ex oriente (łac.) — światło ze Wschodu. [przypis edytorski]
Luxit et elanguit terra, confusus est Libanus et obsorduit (łac.) — „Płakała i zwątlała ziemia, zawstydzony jest Liban i uwiądł”. [przypis tłumacza]
lux (łac.) — światło; tu przen.: sława. [przypis edytorski]
lux perpetua (łac.) — nieustające światło. [przypis edytorski]
