Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 975 przypisów.
partykularny (z łac.) — osobny. [przypis edytorski]
partyzant (z łac.) — tu: stronnik, zwolennik. [przypis redakcyjny]
Parum est ut (łac.) — Iz 44, 6. [przypis tłumacza]
parva regina (łac.) — mała królowa. [przypis edytorski]
„Pasce oves meas”, nie „tuas” (łac.) — J 21, 17: „Paś owieczki moje” (nie twoje). [przypis tłumacza]
passim (łac.) — w różnych miejscach; używane gł. przy odesłaniach do książki, w której o danej rzeczy mowa w wielu miejscach. [przypis edytorski]
Pastor Corydon formosum (łac.) — piękny pasterz Korydon. [przypis edytorski]
pastorum convenarumque plebs transfuga ex suis populis (łac.) — Pastuchów i przybłędów tłum wygnany ze swoich ludów. [przypis autorski]
pastorum convenarumque plebs transfuga ex suis populis (łac.) — tłum pasterzy i przybyszów, zbiegów ze swoich plemion. [przypis redakcyjny]
pater extaticus (łac. ) — dosłownie: ojciec ekstatyczny (od słowa ekstaza, tj. zachwycenie); tytuł ten i następne oznaczają różne, coraz wyższe stopnie mistycznej pobożności; powtarzają też tytuły Ojców Kościoła. [przypis edytorski]
pater familias (łac.) — ojciec, głowa rodziny. [przypis edytorski]
pater familias (łac.) — ojciec rodziny. [przypis edytorski]
pater (łac.) — ojciec. [przypis edytorski]
pater (łac.) — ojciec; wyraz dziś raczej nieużywany w polszczyźnie w przypadkach zależnych. [przypis edytorski]
paternam (…) potestatem (łac.) — władzę ojcowską. [przypis edytorski]
Pater noster (łac.) — dosł. Ojcze nasz, tu: kazanie. [przypis edytorski]
pater noster (łac.) — ojcze nasz; daw. pot. również nazwa kary, połajania. [przypis edytorski]
Pater Noster (łac.) — Ojcze Nasz. [przypis edytorski]
Pater noster (łac.) — Ojcze nasz. [przypis edytorski]
Pater Noster (łac.) — Ojcze nasz. [przypis edytorski]
Pater noster (łac.) — Ojcze nasz. [przypis edytorski]
pater noster (łac.) — ojcze nasz; tu: pokuta. [przypis edytorski]
Pater noster qui es in coelis (łac.) — Ojcze nasz, któryś jest w niebie. [przypis redakcyjny]
Pater noster, qui es in coelis, sanctificetur nomen Tuum (łac.) — Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje. [przypis edytorski]
Pater noster qui es (łac.) — Ojcze nasz, któryś jest. [przypis edytorski]
paternoster (z łac. pater noster: ojcze nasz) — tu: codzienna wymówka, kazanie wychowawcze. [przypis edytorski]
pater nostri (łac.) — Ojcze Nasz; [właściwie: Pater Noster, ale tłumacz pozostaje tu wierny oryginałowi, w którym użyta jest liczba mnoga: paternostri (wł.), jak np. zdrowaśki; red. WL]. [przypis redakcyjny]
pater patriae (łac.) — ojcem ojczyzny. [przypis redakcyjny]
pater, peccavi (łac.) — ojcze, zgrzeszyłem. [przypis edytorski]
Pater profundus (łac.) — „ojciec głęboki” (w wierze); tytuł św. Bernarda z Clairveaux. [przypis edytorski]
pater seraphicus (łac.) — ojciec seraficzny, tj. podobny serafinom, aniołom z jednego z wyższych chórów; tytuł św. Franciszka z Asyżu. [przypis edytorski]
pater spiritualis (łac.) — ojciec duchowny. [przypis edytorski]
patientia (łac.) — cierpliwość. [przypis edytorski]
patientia (łac.) — cierpliwość. [przypis redakcyjny]
Patria (łac.) — Ojczyzna. [przypis edytorski]
patricios (łac.) — patrycjusze; w staroż. Rzymie uprzywilejowana, najwyższa warstwa społeczna, sprawująca władzę i mająca największe przywileje; patricios zhasał: prześcignął, pokonał starszą i najbardziej zasłużoną szlachtę. [przypis edytorski]
patrii sermonis egestas (łac.) — ubóstwo mowy ojczystej. [przypis edytorski]
Patrio (…) sistro (łac.) — cytat z Eneidy (ks. VIII, w. 696), (…) dosł.: „ojcowską grzechotką zwołuje hufce” [o królowej Egiptu; red. WL]. [przypis redakcyjny]
patri patriae (łac.) — ojcu ojczyzny. [przypis edytorski]
Patri patriae (łac.) — ojcu ojczyzny. [przypis redakcyjny]
patron (z łac.) — zwierzchnik, przełożony, rozkazodawca; tu mowa o Cześniku. [przypis redakcyjny]
pauca verba (łac.) — kilka słów. [przypis edytorski]
Pauca verba (łac.) — krótkie słowa. [przypis edytorski]
pauci [autem] sunt sapientes qui huiusmodi passionibus resistunt (łac.) — niewielu [jednak] jest mądrych, którzy w ten sposób przeciwstawiają się emocjom (namiętnościom). [przypis edytorski]
paucis complecti (łac.) — w krótkich zawrzeć słowach. [przypis redakcyjny]
Paucis opus est litteris ad bonam mentem (łac.) — Sen. Ep. 106, cyt. u Montaigne, Próby III, 12. „Niewielkiego potrzeba wykształcenia, by mieć zdrową myśl”. [przypis tłumacza]
paucorum hominum (łac.) — dla niewielu osób. [przypis edytorski]
Paucos (…) tenent (łac.) — „Mało jest takich, których zmuszono do niewoli, więcej tych, co dobrowolnie w nią idą” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 22; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
paulo majora (łac.) — rzeczy nieco bardziej wzniosłe. [przypis edytorski]
Pauperes spiritu; mites; qui lugent (łac.) — ubodzy duchem; cisi; ci, którzy się smucą. Cytat z kazania Chrystusa na górze, w którym wszystkie te kategorie ludzi nauczyciel nazwał błogosławionymi. [przypis redakcyjny]
pauper (łac.) — biedak, ubogi. [przypis edytorski]
pauper (łac.) — chłopak, urwis. [przypis edytorski]
pauper studiosus (łac.) — biedny uczony, uczony biedak, biedny student. [przypis edytorski]
pauper (z łac.) — biedak, ubogi chłopiec utrzymujący się z jałmużny, ulicznik. [przypis edytorski]
pauper (z łac.) — tu: ubogi uczeń. [przypis edytorski]
paveant illi, ego non pavebo (łac.) — niech się trwożą się inni, ja się nie zatrwożę (nieco niedokładny cytat z Wulgaty, łacińskiego tłumaczenia Biblii, Jer 17, 18). [przypis edytorski]
pavor nocturnus (łac.) — strach nocny, chorobliwa obawa ciemności. [przypis redakcyjny]
Pax huic domui (łac.) — pokój temu domowi. [przypis edytorski]
pax (łac.) — pokój; pacem — B. lp: pokój. [przypis edytorski]
pax (łac.) — pokój. [przypis edytorski]
pax (łac.) — pokój; tu: proszę o pokój, pogódźmy się. [przypis edytorski]
Pax (łac.) — pokój, tu: Spokój!. [przypis edytorski]
pax (łac.) — pokój, tu: „Spokój!”. [przypis edytorski]
Pax (łac.) — pokój; tu: Spokój! [przypis edytorski]
pax romana (łac.) — pokój rzymski; pokój narzucony podbitym ludom i utrzymywany zbrojnie. [przypis edytorski]
Pax tecum! Pax, pax! (łac.) — Pokój z tobą! Pokój, pokój! [przypis edytorski]
pax vobiscum (łac.) — pokój wam. [przypis redakcyjny]
Pax vobiscum (łac.) — pokój z wami. [przypis edytorski]
Pax vobiscum! (łac.) — pokój z wami. [przypis edytorski]
pax vobiscum (łac.) — pokój z wami. [przypis edytorski]
Pax vobiscum! (łac.) — Pokój z wami! [przypis edytorski]
Pax vobiscum (łac.) — pokój z wami. [przypis tłumacza]
pax vobiscum, nihil amplius (łac.) — pokój z wami, nic więcej. [przypis edytorski]
pax vobis (łac.) — pokój wam. [przypis edytorski]
pecalium (łac.) — część majątku wydzielona niewolnikowi. [przypis edytorski]
peccator (łac.) — grzesznik. [przypis edytorski]
Peccatumque oculos est habuisse meum (łac.) — w moich oczach można zobaczyć wszystkie grzechy. [przypis edytorski]
peccavi (łac.) — zgrzeszyłem. [przypis edytorski]
peculatus (łac.) — przestępstwo finansowe, defraudacja, malwersacja. [przypis edytorski]
pecuniae obediunt omnia (łac.) — Pieniądzowi posłuszne jest wszystko. [przypis tłumacza]
pecunia est vita hominis, et optimus fidejussor in necessitatibus (łac.) — Pieniądz jest życiem człowieka i najlepszą poręką w ciężkiej potrzebie. [przypis tłumacza]
pedagogus (łac.) — nauczyciel. [przypis edytorski]
pedel (z łac.) — woźny w zakładach naukowych. [przypis edytorski]
pedes (z łac.) — stopa; tu: staroż. miara rytmiczna wiersza. [przypis edytorski]
pede titubante (łac.) — na chwiejnych nogach. [przypis edytorski]
pedisequus (łac.) — niewolnik idący za lub przed lektyką. [przypis edytorski]
pejerarunt (łac.) — złamali przysięgę. [przypis redakcyjny]
pekuniarna (z łac. pecunia: pieniądz) — pieniężna; finansowa. [przypis edytorski]
pendent (z łac.) — pas zakładany przez ramię służący do noszenia szabli. [przypis edytorski]
pendent (z łac.) — pas zakładany przez ramię, służący do noszenia szpady, szabli itp. [przypis edytorski]
penetrować (z łac.) — przenikać, rozumieć. [przypis redakcyjny]
penitencjariusz (z łac.) — ksiądz, mający prawo rozgrzeszania w szczególnych wypadkach. [przypis redakcyjny]
pensum (łac.) — dzienna praca, zadanie; tu B. lm pensa: zadania. [przypis redakcyjny]
pensum (łac.) — praca, zadanie do wykonania w określonym czasie, zwykle jednego dnia. [przypis edytorski]
pensum (łac., przest.) — materiał do odrobienia, przyswojenia. [przypis edytorski]
pensum (łac.) — tu: ćwiczenie szkolne zadane do domu. [przypis edytorski]
pensum (łac.) — tu: obowiązek, zadanie. [przypis edytorski]
pensum (łac.) — zadanie (stale do odrobienia dawane). [przypis tłumacza]
pensum (z łac.) — określona (np. poprzez liczbę godzin roboczych) ilość dziennej pracy do wykonania. [przypis edytorski]
pensum (z łac.) — praca domowa; zadanie wyznaczone do wykonania. [przypis edytorski]
