Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 248 przypisów.
Memento vivere (łac.) — pamiętaj, że żyjesz (odwrócenie maksymy Memento mori, tj. pamiętaj, że umrzesz. [przypis edytorski]
memento (z łac.) — przypomnienie; tu mowa o formule „z prochu powstałeś, w proch się obrócisz”. [przypis edytorski]
memento (z łac.) — tu: nawiązanie do sentencji memento mori (łac.): pamiętaj o śmierci. [przypis edytorski]
memoria fragilis est (łac.) — pamięć jest krucha. [przypis edytorski]
memoriał (z łac.) — oficjalne pismo zawierające wyjaśnienie sprawy lub uzasadnienie prośby. [przypis edytorski]
mensa (łac.) — stół. [przypis edytorski]
mensa (łac.) — stół; tu: stół stanowiący główną część ołtarza. [przypis edytorski]
mensa (z łac.) — stół ofiarny, ołtarz. [przypis edytorski]
mensa (z łac.) — tu: stół. [przypis edytorski]
menses (łac.) — menstruacja. [przypis edytorski]
mens, mentis (łac.) — rozum; tu B. lp mentem. [przypis edytorski]
mens sana in corpore sano (łac.) — w zdrowym ciele zdrowy duch. [przypis edytorski]
mens sana in corpore sano (łac.) — w zdrowym ciele zdrowy duch. [przypis edytorski]
mente captus (łac.) — chory na umyśle. [przypis edytorski]
mente captus (łac.) — szaleniec, dziwak. [przypis edytorski]
mente captus (łac.) — szalony. [przypis edytorski]
mente captus (łac.) — upośledzony na umyśle. [przypis edytorski]
mentes (łac.) — umysły. [przypis edytorski]
mentiris impudentissime (łac.) — kłamiecie najbezczelniej. [przypis edytorski]
mercatorium (z łac.) — dom kupców. [przypis edytorski]
mercurius philosophorum (łac.) — dosł.: merkuriusz filozofów, inna nazwa kamienia filozoficznego; w alchemii rtęć, która jest metalem występującym w warunkach normalnych w stanie ciekłym, z powodu jej ruchliwości łączono z Merkurym, rzymskim szybkonogim posłańcem bogów; alchemicy mieli nadzieję dzięki rtęci wypracować metodę przemiany innych metali w srebro i złoto; w swoich doświadczeniach i pokazach używali amalgamatów, stopów uzyskiwanych przez rozpuszczenie innych metali w rtęci: po ogrzaniu rtęć wyparowuje całkowicie z amalgamatu, pozostawiając w naczyniu rozpuszczony w niej uprzednio metal. [przypis edytorski]
merkuriusz (daw., z łac.) — tu: rtęć. [przypis edytorski]
merkuriusz (z łac.) — rtęć. [przypis edytorski]
merum nomen sine re (łac.) — słowo jedynie bez odpowiednika w rzeczywistości (dosł. czyste słowo bez rzeczy); czcze słowo bez pokrycia. [przypis edytorski]
meryt (daw., łac.) — zasługa. [przypis edytorski]
mer (z łac. maior: większy) — przewodniczący rady miejskiej lub gminnej we Francji. [przypis edytorski]
meum (łac.) — moje. [przypis edytorski]
mi fili (łac.) — mój synu. [przypis edytorski]
mikowiec (z łac. micare: błyszczeć) — mika, łyszczyk: rodzaj połyskliwego minerału (z gromady krzemianów). [przypis edytorski]
miles cinctus (łac.) — rycerz pasowany. [przypis edytorski]
miles praeciosus (łac.) — bezcenny żołnierz. [przypis edytorski]
milicja (z łac. militia: służba wojskowa, od miles: żołnierz) — tu: uzbrojone oddziały straży ochotniczej. [przypis edytorski]
Milites vero duxerunt Jesum (łac.) — ale żołnierze zabrali Jezusa. [przypis edytorski]
minifundium (z łac.; hiszp. minifundio) — małe gospodarstwo rolne; w przeciwieństwie do latyfundium, ogromnej posiadłości ziemskiej należącej do jednej osoby lub organizacji i stanowiącej podstawę bogactwa i znaczenia politycznego jej właściciela. [przypis edytorski]
minister (daw., z łac.) — osoba czyniąca posługę. [przypis edytorski]
minores (łac.) — mniejsi. [przypis edytorski]
minor (łac.) — młodszy, mniejszy. [przypis edytorski]
minor (łac.) — mniejszy, młodszy. [przypis edytorski]
minorum gentium (łac.) — niższego rodzaju, mniejszego znaczenia. [przypis edytorski]
minoryci (z łac.) — Zakon Braci Mniejszych, katolicka wspólnota zakonna założona w 1209 przez św. Franciszka z Asyżu; franciszkanie. [przypis edytorski]
minus diligo, posthabeo, non colo, nihil facio (łac.) — mniej kocham, mniejszą przykładam wagę, nie dbam, nic nie robię. [przypis edytorski]
mirabile dictu (łac.) — aż dziw powiedzieć. [przypis edytorski]
mirabile dictu (łac.) — aż dziw powiedzieć; rzecz zadziwiająca. [przypis edytorski]
mirabilia (łac.) — cuda, osobliwości. [przypis edytorski]
mirabilia (łac.) — cuda, rzeczy godne podziwu, zdumiewające, osobliwe. [przypis edytorski]
mirabilium (łac.) — cud, rzecz zadziwiająca, osobliwość. [przypis edytorski]
miraculum (łac., r.n.) — cud. [przypis edytorski]
miraculum sigillum mendacii (łac.) — cud (to) oznaka kłamstwa. [przypis edytorski]
mirakulozny (z łac. miraculum: cud) — cudowny. [przypis edytorski]
Misereatur (…) Deus (łac.) — niech się zmiłuje nad tobą Bóg Wszechmogący. [przypis edytorski]
miserere (łac.) — słowo rozpoczynające Ps. 51, będący psalmem pokutnym i żałobnym, zawierającym błaganie do Boga o pomoc. Po polsku incipit tego psalmu brzmi: „Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej”. [przypis edytorski]
miserere (łac.) — zlituj się; początek Psalmu 51 (incipit: „Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej”), należącego do psalmów pokutnych. [przypis edytorski]
Miserere (łac.) — zmiłuj się; łaciński początek pokutnego Psalmu 51 („Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej”). [przypis edytorski]
miserere (łac.) — zmiłuj się. [przypis edytorski]
miserere (łac.) — zmiłuj się; słowo rozpoczynające biblijny Psalm 51, będący psalmem pokutnym i żałobnym, zawierającym błaganie do Boga o pomoc. [przypis edytorski]
miserere (łac.) — zmiłuj się; tu może chodzić o Psalm 51, jeden z psalmów pokutnych, znany też pod tradycyjnie używanym tytułem Miserere, od incipitu (Miserere mei, Deus, tj. zmiłuj się nade mną, Boże). [przypis edytorski]
Miserere mei, Domine!… (łac.) — Zmiłuj się nade mną, Panie! (początek Psalmu 50). [przypis edytorski]
miserere mei (łac.) — ulituj się nade mną. [przypis edytorski]
Miserere mei (łac.) — zmiłuj się. [przypis edytorski]
misericordia (łac.) — miłosierdzie, litość. [przypis edytorski]
misterium magnum iniquitatis (łac.) — tajemnica wielkiej niegodziwości. [przypis edytorski]
mizeria (z łac.) — bieda, nędza. [przypis edytorski]
mizerować (z łac. miser: nieszczęśliwy, biedny) — czynić mizernym, wycieńczać. [przypis edytorski]
mizerykordia (daw., z łac.) — miłosierdzie, litość. [przypis edytorski]
mizerykordia (z łac. misericordia: miłosierdzie) — niewielki miecz, sztylet, służący m.in. do dobijania rannych (stąd jego nazwa). [przypis edytorski]
mizerykordia (z łac.) — tu: litość. [przypis edytorski]
moderacja (z łac.) — umiarkowanie, wstrzemięźliwość. [przypis edytorski]
moderować (z łac.) — łagodzić, uspokajać, powściągać. [przypis edytorski]
modestia (daw., z łac.) — skromność. [przypis edytorski]
modestia (łac.) — skromność. [przypis edytorski]
modestia (łac.) — skromność; tu: umiarkowanie, wstrzęmięźliwość. [przypis edytorski]
modestia (przestarz., z łac.) — skromność. [przypis edytorski]
modestia (z łac.) — skromność, pokora. [przypis edytorski]
modestia (z łac.) — skromność. [przypis edytorski]
modestia (z łac.) — umiarkowanie. [przypis edytorski]
modi imaginandi (łac.) — sposoby wyobrażania sobie. [przypis edytorski]
modo geometrico (łac.) — geometrycznie; używa się raczej wyrażenia łac. more geometrico (na wzór geometrii). [przypis edytorski]
modus amandi (łac.) — sposób [realizowania] miłości; styl miłości. [przypis edytorski]
modus operandi (łac.) — sposób działania. [przypis edytorski]
modus procedenti (łac.) — sposób postępowania. [przypis edytorski]
modus vivendi (łac.) — sposób postępowania (dosł.: życia). [przypis edytorski]
modus vivendi (łac.) — sposób życia. [przypis edytorski]
modus vivendi (łac.) — sposób życia; tu: zasady współżycia. [przypis edytorski]
modus vivendi (łac.) — sposób życia; tu: zasady współżycia. [przypis edytorski]
moesta et errabunda (łac.) — smutna i błądząca. [przypis edytorski]
molestacja (daw., z łac.) — dziś: molestowanie, naprzykrzanie się prośbami. [przypis edytorski]
molestissimus (łac.) — niezmiernie uciążliwy. [przypis edytorski]
molle cor (łac.) — miękkie serce; określenie z Owidiusza, Listy znad Morza Czarnego (Epistulae ex Ponto) ks. I, III 32. [przypis edytorski]
molluski (fr. mollusques, z łac. molluscus: miękki) — mięczaki, typ zwierząt, do którego należą m.in. ślimaki, małże, ośmiornice; mięczaki morskie wykopywane jako skamieniałości przewodnie (amonity, belemnity) służą do określania wieku skał. [przypis edytorski]
moluski (fr. mollusques, z łac. molluscus: miękki) — mięczaki, typ zwierząt, do którego należą m.in. ślimaki, małże, ośmiornice. [przypis edytorski]
moneo, monere (łac.) — przypominać, napominać (II koniugacja). [przypis edytorski]
monit (z łac.) — napomnienie, przestroga. [przypis edytorski]
monstrancja (z łac. monstrare: pokazywać) — ozdobne naczynie, w którym podczas uroczystości w kościele katolickim umieszcza się i pokazuje publicznie (stąd nazwa) hostię, stanowiącą zgodnie z wiarą katolików i członków niektórych innych kościołów chrześcijańskich ciało Boga, Jezusa Chrystusa. [przypis edytorski]
monstrancja (z łac. monstrare: pokazywać) — ozdobne naczynie, w którym podczas uroczystości w kościele katolickim umieszcza się i pokazuje publicznie (stąd nazwa) hostię. [przypis edytorski]
monstrować (daw., z łac.) — pokazywać. [przypis edytorski]
monstrum horrendum (łac.) — okropny potwór. [przypis edytorski]
monstrum in fronte, monstrum in animo (łac.) — potwór na twarzy, potwór w duszy. [przypis edytorski]
monstrum (łac.) — poczwara, potwór. [przypis edytorski]
monstrum (łac.) — potwór. [przypis edytorski]
monstrum (łac.) — potwór, straszydło. [przypis edytorski]
