Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | dawne | francuski | gwara, gwarowe | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | środowiskowy | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 1635 przypisów.

uważał ją jako — miał ją za; uznawał ją za. [przypis edytorski]

uważał się — tu: był uważany. [przypis edytorski]

uważał (…) tę scenę jako (…) atak — dziś: uważał tę scenę za atak. [przypis edytorski]

uważam (…) sądy Twe sprawiedliwe (daw.) — uważam (…) za sprawiedliwe. [przypis edytorski]

uważanie (przest.) — poważanie, szacunek. [przypis edytorski]

uważany (daw.) — tu: obserwowany, badany. [przypis edytorski]

uważcie — dziś tylko: zauważcie a. zwróćcie uwagę. [przypis edytorski]

uważcie — dziś: zauważcie; zwróćcie uwagę. [przypis edytorski]

uważcie — tu: patrzcie, zauważcie. [przypis edytorski]

uważ — dziś: rozważ. [przypis edytorski]

uważony (starop.) — zauważony, spostrzeżony. [przypis edytorski]

uważyć (daw.) — zdać sobie z czegoś sprawę. [przypis edytorski]

uważyć — dziś: zauważyć; zwrócić uwagę. [przypis edytorski]

Uważamy za niezbite i oczywiste następujące prawdy: że wszyscy ludzie stworzeni zostali równymi sobie; że Stwórca udzielił im pewnych praw niezbywalnych, w rzędzie których na pierwszym miejscu należy postawić prawo do życia, do wolności i do poszukiwania szczęścia; celem zapewnienia sobie tych praw ludzie ustanowili między sobą rządy, których władza wypływa z woli rządzonych; że ilekroć jakakolwiek forma rządu sprzeciwia się celowi, w jakim była ustanowiona, naród ma prawo zmienić ją lub znieść zupełnie i ustanowić rząd nowy na takich zasadach (…) oparty, jakie mu się wydadzą najodpowiedniejszymi do zapewnienia własnego bezpieczeństwa i pomyślności. — cytat za: Wiek XVI–XVIII w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii, studentów i uczniów, oprac. M. Sobańska-Bondaruk, S.B. Lenard, Warszawa: WN PWN, 1999, s. 470–472. [przypis edytorski]

uwazować (gw.) — uważać. [przypis edytorski]

uwdzięk — wdzięk. [przypis edytorski]

uwertura — instrumentalny utwór rozpoczynający operę lub koncert. [przypis edytorski]

uwertura (muz., fr. ouverture: otwarcie) — instrumentalny utwór rozpoczynający operę lub koncert. [przypis edytorski]

uwertura (muz.) — instrumentalny utwór rozpoczynający operę lub koncert. [przypis edytorski]

uwertura — utwór orkiestrowy stanowiący wstęp do opery, oratorium lub innego dużego dzieła muzycznego. [przypis edytorski]

uwertura — wstęp (dosł.: wstępna część utworu muzycznego). [przypis edytorski]

uwertura — wstępna część utworu muzycznego. [przypis edytorski]

u White'a — w najstarszym i jednym z najbardziej ekskluzywnych londyńskich klubów dla dżentelmenów, położonym przy St James's Street. [przypis edytorski]

uwiązgł — dziś popr.: uwiązł. [przypis edytorski]

uwiadomić (daw.) — powiadomić, poinformować. [przypis edytorski]

uwiadomienie (daw.) — powiadomienie, zawiadomienie. [przypis edytorski]

uwiadomienie — dziś: zawiadomienie, powiadomienie. [przypis edytorski]

uwidomiony — dziś: uwidoczniony. [przypis edytorski]

uwidzieć (gw.) — zobaczyć, dostrzec. [przypis edytorski]

uwidzieć (gw.) — zobaczyć. [przypis edytorski]

uwięzgłem — dziś popr.: uwiązłem. [przypis edytorski]

uwięzgnęliśmy — dziś popr. forma: uwięźliśmy. [przypis edytorski]

uwięzgnie — dziś popr.: uwięźnie. [przypis edytorski]

uwięziono — prawdopodobnie raczej: uwieziono; odpowiadał głową, spod czyjej trupa uwieziono warty — za nieupilnowanie wisielca wartownik ponosił karę śmierci. [przypis edytorski]

uwięznął — dziś popr. forma: uwiązł. [przypis edytorski]

uwiedziony od drugich — dziś: uwiedziony przez drugich. [przypis edytorski]

Uwielbiajmy w Fryderyku Wilhelmie duszę i sprawiedliwość — w wydaniu z 1816 r. autor dodał przypis: Tak fałszywe o nim mniemanie potrafił w sejmujących wmówić Lukiezyni. [przypis edytorski]

uwieńczon (daw.) — skrócona forma przymiotnika r.m.; dziś: uwieńczony. [przypis edytorski]

uwieńczon — dziś popr.: uwieńczony. [przypis edytorski]

uwieńczyły kwiaty (daw.) — dziś: uwieńczyły kwiatami; por.: innymi słowy (starop. forma N. lm). [przypis edytorski]

uwierzą li — konstrukcja z partykułą wzmacniającą i pytajną li; znaczenie: czy uwierzą. [przypis edytorski]

uwieść — tu: zwieść, oszukać, wywieść w pole. [przypis edytorski]

uwiezły — dziś popr.: uwiozły. [przypis edytorski]

uwiniony (daw.) — dziś popr. forma: owinięty. [przypis edytorski]

uwiódł — tu: powiódł, poprowadził. [przypis edytorski]

uwiódszy (starop. forma) — uwiódłszy. [przypis edytorski]

uwisać — dziś: zwisać, zawisnąć. [przypis edytorski]

uwłoczy — dziś popr.: uwłaczy, tj: obrazi. [przypis edytorski]

uwodzić się — tu: zwodzić samego siebie, oszukiwać się. [przypis edytorski]

uwodzić (starop.) — tu: wieść, prowadzić. [przypis edytorski]

uwolnił — dziś raczej: zwolnił. [przypis edytorski]

uwolnił nas spod przewagi macedońskiej — po wojnach macedońskich toczonych z przerwami w latach 215–168 p.n.e. Rzym podbił i rozczłonkował Macedonię, która wcześniej, po bitwie pod Cheroneją w 338 p.n.e., podporządkowała sobie większość greckich polis. [przypis edytorski]

uwolnion — dziś: uwolniony. [przypis edytorski]

Uwolnion oskarżony! Równa ilość głosów — w przypadku równej ilości głosów skazujących i uniewinniających areopag wydawał wyrok uwalniający od kary; uważano, że Atena jako opiekunka tego sądu oddaje głos na korzyć oskarżanego (tzw. kamyk Ateny). [przypis edytorski]

uwonnić — nadać piękny zapach; tu: zagłuszyć zły zapach krwi. [przypis edytorski]

uwrier (z fr. ouvrier) — robotnik, pracownik. [przypis edytorski]

uwroć — roślina z rodziny gruboszowatych. [przypis edytorski]

u wszystkiego świata (starop.) — przed całym światem; wobec całego świata. [przypis edytorski]

u wysokości — dziś raczej: na wysokości. [przypis edytorski]

uwzględnienie — tu: wzgląd. [przypis edytorski]

uxor (łac.) — żona; tu B.lp. uxorem: żonę. [przypis edytorski]

uźreć (gw.) — zobaczyć; rada bym uźreć — chętnie bym zobaczyła. [przypis edytorski]

U źródeł duszy polskiej — właśc. Do źródeł duszy polskiej. [przypis edytorski]

U źródła brak strony 48. (zamiast niej jest duplikat strony 50.); powyższy tekst pochodzi z nowszego wydania. [przypis edytorski]

U źródła brak strony 49. (zamiast niej jest duplikat strony 51.); powyższy tekst pochodzi z nowszego wydania. [przypis edytorski]

uźrocze — tu: przejrzysta ektoplazma. [przypis edytorski]

uźroczyć — uczynić przezroczystym. [przypis edytorski]

uźrzała (starop. forma) — ujrzała. [przypis edytorski]

uźrzysz (…) drugą stroną (daw.) — dziś: ujrzysz drugą stronę. [przypis edytorski]

użątek — zebrane plony, zżęte zboże. [przypis edytorski]

użalił się przed nim swej krzywdy — dziś: użalić się przed kim na swą krzywdę. [przypis edytorski]

użyć na jaki (..) cel — dziś raczej: użyć na jakiś cel. [przypis edytorski]

Użycie sformułowania „panny mądre” stanowi stylizację biblijną (tu wyraźnie ironiczną), odsyłając do ewangelicznej przypowieści. Wskazuje na to również wzmianka o lampach tychże panien oraz oblubieńcu, którego oczekują. [przypis edytorski]

użycie — w oryginale niem. Lebensgenuß, tj. raczej: radość życia. [przypis edytorski]

użyczyć — w oryginale niem. użyto czasownika: vergönnen; tu raczej w znaczeniu: pozwolić. [przypis edytorski]

użyjmyż — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż; inaczej: użyjmy więc, użyjmy zatem. [przypis edytorski]

użyła Opatrzność za narzędzie kary i udoskonalenia poddanej mu ludności (…) żołnierz rosyjski jest najbardziej dociągnięty, najlepiej wyrobiony, najwięcej zdolny pojmować i wykonywać wielkie rzeczyLiteratura słowiańska wykładana w Kolegium francuzkiem, Poznań 1865, t. 3, s. 290. [przypis edytorski]