Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 14954 przypisów.

szpunt — kołek zatykający otwór w beczce; pić ze szpuntu: pić bezpośrednio z beczki. [przypis edytorski]

szpygata — boczna luka odpływowa dla wody spływającej z pokładu okrętu. [przypis redakcyjny]

szpylman a. szpilman (z niem.) — grajek. [przypis edytorski]

szpylman a. szpilman (z niem.) — muzyk, grajek. [przypis edytorski]

szpylman (z niem.) — grajek, aktor. [przypis edytorski]

szrafirunek — technika rysunku polegająca na tworzeniu obrazu poprzez rysowanie równoległych lub przecinających się kresek (szrafów). [przypis edytorski]

szrajber (niem. Schreiber) — w gwarze obozowej: więzień funkcyjny wykonujący prace administracyjno-pisarskie. [przypis edytorski]

szrajber — w gwarze obozowej i więziennej wiezień funkcyjny. [przypis edytorski]

szrajbsztuba — w gwarze obozowej kancelaria. [przypis edytorski]

szramów — dziś popr. D. lm: szram. [przypis edytorski]

szramy — blizny [tu: N.lm szramy: bliznami]. [przypis redakcyjny]

szranki — drewniane ogrodzenie placu turniejowego a. miejsca pojedynku. [przypis edytorski]

szranki — … dziś popr. D.lm: szranków. [przypis edytorski]

szranki — miejsce ogrodzone, w którym odbywają się igrzyska lub wyścigi. [przypis redakcyjny]

szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej, przenośnie: sam turniej. [przypis edytorski]

szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej, przen. sam turniej. [przypis edytorski]

szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski a. pojedynek. [przypis edytorski]

szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski bądź pojedynek, przen. sam turniej. [przypis edytorski]

szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski, przenośnie: sam turniej. [przypis edytorski]

szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski; przen. walka, zmagania. [przypis edytorski]

szranki — ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski; stawać, wstępować w szranki: stawać do walki. [przypis edytorski]

szranki — ogrodzenie placu na turnieju rycerskim. [przypis edytorski]

szranki — ogrodzenie placu turniejowego a. miejsca pojedynku, przenośnie: sam turniej rycerski. [przypis edytorski]

szranki — ogrodzenie placu turniejowego, przen.: turniej rycerski. [przypis edytorski]

szranki — ogrodzony plac, gdzie odbywały się turnieje rycerskie; tu: pole zmagań, ograniczony obszar działania. [przypis edytorski]

szranki — ogrodzony plac, na którym odbywały się średniowieczne turnieje. [przypis edytorski]

szranki — tu: barierki, ogrodzenie. [przypis edytorski]

szranki — tu: granice. [przypis edytorski]

szranki — tu: miejsce, w którym toczy się rywalizacja sportowa. [przypis edytorski]

szranki — walka, konfrontacja (pierw. ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski). [przypis edytorski]

szranki (z niem.) — miejsce ogrodzone, otoczone barierą; turniej (z łac.): średniowieczne igrzyska rycerskie, odbywane w specjalnie zbudowanych szrankach. [przypis redakcyjny]

szrapnel — pocisk artyleryjski wypełniony kulami, o dużym polu rażenia, używany w XIX i XX w.; nazwa pochodzi od nazwiska wynalazcy, angielskiego generała-majora Henry'ego Shrapnela. [przypis redakcyjny]

szrapnel — pocisk artyleryjski wypełniony metalowymi kulkami a. strzałkami, rozpryskującymi się przy wybuchu. [przypis edytorski]

szrapnel — pocisk artyleryjski wypełniony metalowymi kulkami a. strzałkami, rozpryskującymi się przy wybuchu; także: odłamek takiego pocisku. [przypis edytorski]

szrapnel (wojsk.) — pocisk artyleryjski z kulkami w środku, które są wyrzucane, gdy zadziała zapalnik czasowy. [przypis edytorski]

szrężogą, właśc. śreżoga (daw.) — zwarzenie się liści lub kwiatów na skutek zimna. [przypis edytorski]

szreń — warstwa zlodowaciałego śniegu powstała na powierzchni pokrywy śniegowej. [przypis edytorski]

szrobują — broń ognistą narządzają. [przypis redakcyjny]

szrobuje — [tu:] kieruje. [przypis redakcyjny]

szruba (z niem.) — dziś: śruba. [przypis edytorski]

szrubując — dziś popr.: śrubując. [przypis edytorski]

szryt (fonet. niem. Schritt) — krok. [przypis edytorski]

szryz — kra, ale nie z lodu, lecz z śniegu tylko. [przypis autorski]

sztaba (daw.) — dziób, przednia część statku. [przypis edytorski]

sztaba (daw. pot.) — wyraz oznaczający pozdrowienie, o znaczeniu zbliżonym do: cześć, witaj, trzymaj się. [przypis edytorski]

sztab Duchonina — prawdop. żart. określenie zaświatów, miejsca, do którego odchodzą zabici żołnierze. [przypis edytorski]

sztab korpuśny — sztab korpusu wojsk. [przypis edytorski]

sztab moskieski — Hetman wykupuje się diabłom pieniędzmi, jakie sam brał od carycy Katarzyny II. „Chór” występuje w roli diabłów-oficerów rosyjskich (tak też ucharakteryzowani byli grający te role aktorzy w przedstawieniu krakowskim). Obraz cały wystylizowany na wzór Widma (Doktora) z Dziadów cz. III (z epilogu). [przypis redakcyjny]

sztabskapitan — w Imperium Rosyjskim stopień oficerski pośredni między stopniem porucznika i kapitana. [przypis edytorski]

sztabsoficer (daw.) — oficer dowodzący w armii rosyjskiej. W dawnym wojsku nazwy stopni wojskowych były jednocześnie określeniami pełnionych funkcji: wyższe funkcje obejmowali oficerowie będący formalnie dowódcami oddziałów, podczas gdy faktyczne dowództwo sprawowali jako ich zastępcy tzw. sztabsoficerowie. [przypis edytorski]

sztabsoficer (daw.) — oficer dowodzący; w dawnym wojsku nazwy stopni wojskowych były jednocześnie określeniami pełnionych funkcji: wyższe funkcje obejmowali oficerowie będący formalnie dowódcami oddziałów, podczas gdy faktyczne dowództwo sprawowali jako ich zastępcy tzw. sztabsoficerowie. [przypis edytorski]

„Sztafeta” — gazeta wydawana przez Obóz Narodowo-Radykalny. [przypis edytorski]

sztafety — gońców, umyślnych posłańców. [przypis redakcyjny]

sztagi — liny zabezpieczające maszt przed wyginaniem się do przodu i do tyłu. [przypis edytorski]

sztagi — rodzaj lin. [przypis autorski]

sztag — lina stalowa usztywniająca maszt w płaszczyźnie pionowej wzdłuż osi statku. [przypis edytorski]

sztag — lina usztywniająca maszt w płaszczyźnie pionowej wzdłuż osi statku, mocowana jednym końcem do górnej części masztu, a drugim do dziobu lub rufy. [przypis edytorski]

sztajerek — taniec w metrum 3/4, pochodzący z regionów alpejskich, popularny dawniej w Polsce na ludowych, podmiejskich zabawach, wykonywany jak polka. [przypis edytorski]

sztajer — (niem.) w daw. miejskim folklorze rodzaj skocznej polki. [przypis edytorski]

sztakaniki (z ros.) — szklaneczka. [przypis edytorski]

sztaksel — trójkątny żagiel rozpinany na sztagach (grubych linach stabilizujących maszt) żaglowca. [przypis edytorski]

sztama (z niem., pot.) — przyjacielski układ zapewniający wzajemną pomoc. [przypis edytorski]

sztambuch — album, pamiętnik. [przypis redakcyjny]

sztambuch (daw.) — pamiętnik, do którego przyjaciele wpisują wiersze i aforyzmy na pamiątkę. [przypis edytorski]

sztambuch — rodzaj pamiętnika, do którego wpisują się znajomi. [przypis edytorski]

sztambuchu — w innych wydaniach: albumie. [przypis edytorski]

sztamknajpa (daw. środ., z niem. Stammkneipe) — ulubiony, często odwiedzany lokal. [przypis edytorski]

sztamowy — o krzewach, najczęściej różach: pienny, mający pień. [przypis edytorski]

sztamowy — pienny, mający pień. [przypis edytorski]

sztanca — stempel z twardego metalu do wytłaczania lub wycinania wzorów na przedmiotach. [przypis edytorski]

sztandarem: biało-niebieskie obłoki — być może aluzja to tego, że flagą syjonistyczną, wybraną w 1897 roku przez I Kongres Syjonistyczny, był biały prostokąt z dwoma poziomymi niebieskimi pasami i umieszczoną na środku niebieską gwiazdą Dawida; sztandar ten stanowi obecnie flagę państwową Izraela. [przypis edytorski]

sztandar (…) Rzymski (…) zmieniono mu imię — Oriflamma. [przypis edytorski]

sztandary z trzema rzekami — wyrażenie niejasne; w dawnym herbie węgierskim znajdowały się trzy góry i cztery rzeki (Dunaj, Cisa, Sawa, Drawa). [przypis redakcyjny]

sztangret a. stangret (z niem. Stangenreiter) — woźnica; [właśc. powożący jedynie karetą, nie: wozem, jak zwykły woźnica; red. WL]. [przypis redakcyjny]

sztathuder (z hol. stadhouder: namiestnik) — tytuł dziedzicznego naczelnika Zjednoczonych Prowincji Niderlandzkich, w opisywanym przypadku był nim Wilhelm V, książę Orański. [przypis edytorski]

Sztatuder (z niem.) — właśc. Stadhouder, namiestnik niderlandzki; chodzi o Niderlandy. [przypis edytorski]

szterling — nieoficjalna nazwa funta brytyjskiego, tj. waluty używanej w Wielkiej Brytanii. [przypis edytorski]

Szternfeld, Dawid — sekretarz Abrama Gajncwacha, kierownika Urzędu do Walki z Lichwą i Spekulacją [przypis edytorski]

sztetyna, bursztówka, cygan — odmiany jabłoni. [przypis edytorski]

Sztiechowice, czes. Štěchovice — miasteczko w Czechach nad Wełtawą, ok. 30 km na południe od centrum Pragi. [przypis edytorski]