Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 2760 przypisów.

finfa a. fimfa (daw.) — dym puszczony komuś w nos; przen.: złośliwy żart. [przypis edytorski]

finfa (daw.) — złośliwy żart, psikus. [przypis edytorski]

finfa — dym puszczony komuś w nos. [przypis edytorski]

Fingal — król Morwenu, ojciec Osjana i bohater jego pieśni. [przypis edytorski]

Fingal lub Ryno — bohaterowie tzw. Pieśni Osjana; miały to być narodowe, pradawne podania irlandzkie przełożone z jęz. gaelickiego na ang. przez Jamesa Macphersona (1736–1796), który ostatecznie okazał się autorem tekstu; Pieśni Osjana zrobiły zawrotną karierę w okresie romatyzmu. [przypis edytorski]

Fingary (mit. rzym.) — przydomek Artemidy, bogini utożsamianej z Księżycem. [przypis edytorski]

fininspektor — (ros. skrót) inspektor finansowy. [przypis edytorski]

Finis Cataloniae? (łac.) — Koniec Katalonii? [przypis edytorski]

finis coronat opus (łac.) — koniec wieńczy dzieło. [przypis edytorski]

finis (fr.) — koniec. [przypis edytorski]

finish (ang.) — koniec; kończyć. [przypis edytorski]

finishing color (ang.) — kolor wykończenia. [przypis edytorski]

finis (łac.) — koniec; tu: koniec lekcji. [przypis edytorski]

finita la comedia — [przypis edytorski]

finita la commedia (wł.) — komedia skończona. [przypis edytorski]

Finlandczycy — dziś: obywatele Finlandii, w odróżnieniu od Finów, osób narodowości fińskiej; za czasów Orzeszkowej funkcjonowało autonomiczne Wielkie Księstwo Fińskie, wchodzące w skład imperium rosyjskiego. [przypis edytorski]

Finne, Gabriel Edward (1806–1899) — naturalistyczny pisarz i dziennikarz norweski, autor noweli Filozof (1891), w której opisuje cierpienia intelektualisty pochodzenia proletariackiego. [przypis edytorski]

Finn, właśc. Fionn mac Cumhaill — mityczny irlandzki wojownik i myśliwy, główny bohater tzw. cyklu feniańskiego. [przypis edytorski]

Finsbury Square — plac w centralnym Londynie. [przypis edytorski]

Finstere — Finsternis. [przypis edytorski]

finta — w szermierce: ruch pozorny, służący zmyleniu przeciwnika. [przypis edytorski]

fioch — fiok, tj. pretensjonalny lok. [przypis edytorski]

fiołek i lilia — symbole niewinności, cnoty i skromności. [przypis edytorski]

fiołki — dla zachowania rytmu słowo to czyta się trzysylabowi: fi-joł-ki. [przypis edytorski]

fiola — wąskie, wysokie szklane naczynie. [przypis edytorski]

fioletu — z uwagi na rytm czytamy na trzy sylaby (fijoletu). [przypis edytorski]

fioraja (z wł. fioràia) — kwiaciarka. [przypis edytorski]

fioraje (wł.) — kwiaciarki. [przypis edytorski]

fiord — głęboka zatoka morska mocno wrzynająca się w ląd, mająca strome, skaliste zbocza; fiordy tworzą wybrzeża Norwegii oraz Szkocji, Grenlandii, Islandii i in. [przypis edytorski]

fiord stavangerski, Stavanger — fiord (zatoka morska, głęboko wrzynająca się w ląd) w płd.-zach. Norwegii, nad którą już w średniowieczu znajdowało się duże miasto, Stavanger. [przypis edytorski]

Fiori delle vovine (wł., zapewne reg., zamiast: bovine) — Krowie kwiaty. [przypis edytorski]

fioriny — od wł. fiori, kwiaciarki. [przypis edytorski]

fioritura — rodzaj improwizowanego ozdobnika w muzyce. [przypis edytorski]

fircyk — człowiek lekkomyślny. [przypis edytorski]

fircyk (daw.) — modny a lekkomyślny młody człowiek. [przypis edytorski]

fircyk —lekkoduch, modniś, elegant. [przypis edytorski]

fircyk — lekkoduch, modniś, elegant. [przypis edytorski]

fircykostwo (daw.) — zachowanie typowe dla fircyka, czyli lekkoducha, modnisia, eleganta. [przypis edytorski]

fircykostwo — sposób bycia typowy dla fircyka, modnisia. [przypis edytorski]

Firdussi — nawiązanie do perskiego poety, Ferdousiego (940–1020 lub 1025), jego nazwisko tłumaczy się jako „Człowiek z raju”. [przypis edytorski]

Firenca — zniekszt. wł. Firenze, Florencja. [przypis edytorski]

Firenze (wł.) — Florencja. [przypis edytorski]

Firlej, Piotr (1496/1497–1553) — polski magnat, dworzanin królewski i kasztelan chełmski; faworyt krolowej Bony, zasłużony dla architektury budowaniem zamków (m. in. Janowiec, Lewartów). [przypis edytorski]

firmament (daw.) — sklepienie niebieskie a. stefa gwiazd stałych w dawnej astronomii. [przypis edytorski]

firmament — sklepienie niebieskie, niebo. [przypis edytorski]

firmament — sklepienie niebieskie, niebo, zwł. rozgwieżdżone. [przypis edytorski]

firmament — sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]

firmament — sklepienie, niebo. [przypis edytorski]

firmament — w dawnej astronomii sfera gwiazd stałych, pot.: sklepienie niebieskie. [przypis edytorski]

firmamenty — sklepienie niebieskie, niebo. [przypis edytorski]

firma — nazwa, pod którą działa przedsiębiorstwo; tu: nazwisko osoby prowadzącej działalność. [przypis edytorski]

firman — oficjalny dokument wystawiony przez sułtana, w szczególności zezwolenie wydane cudzoziemcom na podróżowanie po kraju. [przypis edytorski]

firman — wydany na piśmie dekret sułtana. [przypis edytorski]

firma — przen.: nazwisko osoby mającej ustaloną reputację, dobrą sławę w jakiejś dziedzinie; tu: użyczanie swojego autorytetu dla czyjejś sprawy, firmowanie. [przypis edytorski]

firma — przen.: nazwisko osoby mającej ustaloną reputację, dobrą sławę w jakiejś sprawie. [przypis edytorski]

firma (z łac. firmus: stały, trwały, mocny) — nazwa, pod którą działa przedsiębiorstwo, tu przen.: nazwisko osoby mającej ustaloną reputację, dobrą sławę w jakiejś dziedzinie. [przypis edytorski]

firn — ziarnisty lód powstający w wyniku wielokrotnego topnienia i zamarzania śniegu. [przypis edytorski]

First Lieutenant (ang.) — oficerski stopień wojskowy, oznaczający różne rangi w zależności od kontekstu. Tu: oficer, dowodzący obozem po jego oswobodzeniu (niekiedy Borowski nazywa go po polsku porucznikiem). [przypis edytorski]

Fischart, Johann (ok. 1545–1591) — niemiecki satyryk i publicysta protestancki okresu kontrreformacji. [przypis edytorski]

Fischer, Edwin (1886–1960) — wybitny szwajcarski pianista i dyrygent, wsławiony gł. z wykonaniami dzieł Bacha i Beethovena. [przypis edytorski]

Fischer, Kuno (1824–1907) — niemiecki filozof i historyk filozofii. [przypis edytorski]

Fischer, Kuno (1824–1907) — niemiecki filozof i historyk filozofii; usiłował pogodzić dialektykę Hegla z danymi ewolucjonizmu darwinowskiego. [przypis edytorski]

Fischer, Kuno Ernst Berthold (1824–1907) — niemiecki filozof i historyk filozofii. [przypis edytorski]

fisharmonia — klawiszowy dęty instrument muzyczny, używany zamiast organów. [przypis edytorski]

Fiskus (z łac. fiscus: koszyk na pieniądze) — Skarb Państwa a. organy administracyjne ściągające podatki; termin funkcjonujący już w staroż. Rzymie. [przypis edytorski]

FIS — Międzynarodowa Federacja Narciarska (Fédération Internationale de Ski; FIS) utworzona 2 lutego 1924 r. podczas VIII Międzynarodowego Kongresu Narciarskiego w Chamonix (w Alpach francuskich), z udziałem Anglii, Austrii, Czechosłowacji, Finlandii, Francji, Jugosławii, Norwegii, Polski, Rumunii, USA, Szwajcarii, Szwecji, Węgier i Włoch; FIS miała dbać o rozwój narciarstwa na świecie, formułowanie przepisów i zasad dotyczących uprawiania tego sportu, a także organizować zawody narciarskie; pierwsze zimowe Igrzyska Narciarskie odbyły się w 1924 w Chamonix. [przypis edytorski]

fistuła (łac. fistula) — przetoka, tj. połączenie pomiędzy jednym narządem wew. a drugim lub pomiędzy narządem wew. a zewnętrzem ciała, skórą. Fistuła może być wrodzona, powstała w procesie chorobowym lub wykonana chirurgicznie. [przypis edytorski]

fistuła (med.) — przetoka; fistuła może być wrodzona, powstała w procesie chorobowym lub wykonana chirurgicznie. [przypis edytorski]

fistuła — operacyjnie wykonana przetoka. [przypis edytorski]

fistuła — przetoka. [przypis edytorski]

fiszbin — płyta rogowa w jamie gębowej wieloryba, służąca do filtrowania wody morskiej, w celu odzyskania z niej pożywienia w postaci planktonu. [przypis edytorski]

fiszbin (z niem. Fischbein: Fisch: ryba, Bein daw.: kość) — giętka, rogowa substancja tworząca płyty na podniebieniu wielorybów, z której dawniej wytwarzano usztywniające pręty w gorsetach i stanikach, pręty parasoli, uchwyty pejczy itp.; także: każda z takich płyt. [przypis edytorski]

fiszbin (z niem. Fischbein: Fisch: ryba, Bein daw.: kość) — usztywniający pręt w gorsecie lub staniku; daw. fiszbiny były wyrabiane z giętkiej, rogowej substancji tworzącej płyty na podniebieniu wielorybów, również zwanej fiszbinem. [przypis edytorski]

fiszbin (z niem. Fischbein: Fisch: ryba, Bein daw.: kość) — usztywniający pręt w gorsecie lub staniku; daw. fiszbiny były wyrabiane z giętkiej, rogowej substancji tworzącej płyty na podniebieniu wielorybów, również zwanej fiszbinem. [przypis edytorski]

fiszele (jid.) — rybka. [przypis edytorski]

Fiszer, Stanisław (1769–1812) — polski wojskowy; uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1792, adiutant Kościuszki podczas insurekcji kościuszkowskiej; w 1799 generał Legii Naddunajskiej, uczestnik powstania wielkopolskiego 1806; od 1808 szef sztabu armii Księstwa Warszawskiego. [przypis edytorski]

fiszka — znaczek używany do płacenia w czasie gry, później wymieniany na pieniądze. [przypis edytorski]

fiszuta — rodzaj trójkątnej mantylki (kobiecej zarzutki na głowę). [przypis edytorski]

Fitzherbert, Maria Anne (1756–1837) — wieloletnia partnerka Jerzego IV Hanowerskiego, zanim został królem. W 1785 w tajemnicy zawarli małżeństwo; ponieważ była katoliczką, nie miało ono mocy prawnej. [przypis edytorski]

fiume — prawdopodobnie aluzja do efemerycznego tworu państwa-miasta Fiume (Rijeka) nad Adriatykiem; najpierw pod rządami wł. poety i prozaika Gabriele D'Annunzio (1863–1938) w latach 1919–1920 istniała tu tzw. Regencja Carnaro, następnie na mocy traktatu w Rapallo, po zdobyciu miasta przez wojska wł. powstało Wolne Miasto Fiume a. Wolne Miasto Rijeka i przetrwało lata 1920–1924, przy czym w 1922 r. władzę w mieście w drodze zamachu stanu przejęli wł. faszyści, by w 1924 doprowadzić do aneksji tego terytorium przez Włochy Mussoliniego. [przypis edytorski]

Fiume (wł., węg.) — ob. Rijeka, duże miasto portowe nad Adriatykiem, w płn.-zach. Chorwacji. [przypis edytorski]

fiumoar (daw., z fr.) — palarnia. [przypis edytorski]