Przypisy

kares — przymilanie się. [przypis edytorski]

karessy — karesy; pieszczoty, czułości. [przypis edytorski]

karesy — pieszczoty, czułości. [przypis edytorski]

karesy — pieszczoty. [przypis edytorski]

karesy (z fr.) — pieszczoty. [przypis edytorski]

kares (z fr. caresse) — pieszczota. [przypis edytorski]

kares (z fr. caresse) — pieszczota. [przypis edytorski]

kareta — tu: karetka więzienna, pojazd przeznaczony do przewozu aresztowanych i więźniów. [przypis edytorski]

karetka — kryty pojazd konny, zwykle specjalnego przeznaczenia, np. karetka pocztowa lub więzienna. [przypis edytorski]

karetka pocztowa a. kareta pocztowa (daw.) — kryty pojazd konny, który oprócz korespondencji i paczek przewoził pasażerów. [przypis edytorski]

karetka pocztowa — kryty pojazd konny, który oprócz korespondencji i paczek przewoził pasażerów. [przypis edytorski]

karetka — tu: karetka więzienna, pojazd przeznaczony do przewozu aresztowanych i więźniów. [przypis edytorski]

karetka więzienna — pojazd przeznaczony do przewozu aresztowanych i więźniów. [przypis edytorski]

Karia — kraina hist. w płd.-zach. Azji Mniejszej, nad M. Egejskim, zamieszkana przez Karów, na wybrzeżu skolonizowana przez Greków, w 545 p.n.e. podbita przez Persów. [przypis edytorski]

kariatyda — o kobiecie atletycznie zbudowanej. [przypis edytorski]

kariatyda — podpora architektoniczna w kształcie postaci kobiecej dźwigającej na głowie belkowanie, balkon itp. [przypis edytorski]

kariatyda — podpora architektoniczna w kształcie postaci kobiecej dźwigającej na głowie np. balkon. [przypis edytorski]

kariatyda — podpora architektoniczna w kształcie postaci kobiecej. [przypis edytorski]

kariatyda — rzeźba stojącej kobiety, dźwigającej na głowie belkowanie budowli, gzyms lub balkon, spełniająca funkcję kolumny lub filaru; najbardziej znane są kariatydy portyku świątyni Erechtejon na ateńskim Akropolu. [przypis edytorski]

kariatyda — rzeźba stojącej kobiety, dźwigającej na głowie belkowanie budowli, gzyms lub balkon, spełniająca funkcję kolumny lub filaru; pochodzenie nazwy (gr. karyatides: dziewczyny z Karyai) objaśniano tym, że kobiety z miasteczka Karyai, ukaranego za popieranie Persów, musiały jako niewolnice wykonywać szczególnie ciężkie prace. [przypis edytorski]

kariatyda — rzeźba stojącej kobiety, dźwigającej na głowie belkowanie budowli, gzyms lub balkon, spełniająca funkcję kolumny lub filaru. [przypis edytorski]

kariatyda — rzeźbiona postać ludzka podtrzymująca sklepienie. [przypis edytorski]

kariatyda — w architekturze: wspornik w postaci rzeźby kobiety. [przypis edytorski]

karika-papaja (…) zawiera tyle pepsyny — owoce melonowca właściwego (łac. Carica papaya), nazywane przeważnie papajami, zawierają faktycznie dużą ilość enzymu ułatwiającego trawienie, ale nie jest to pepsyna, będąca składnikiem ludzkiego soku żołądkowego, lecz podobna do niej papaina. [przypis edytorski]

kariolka — lekki powóz dwukołowy. [przypis edytorski]

kariolka pocztowa — lekki, odkryty powóz jednokonny, służący do przewozu przesyłek pocztowych. [przypis edytorski]

kariolka — powóz. [przypis edytorski]

kariolka (z fr.) — lekki dwukołowy odkryty powóz. [przypis edytorski]

karionė — karas. [przypis edytorski]

karkasa — korpus, powłoka. [przypis edytorski]

karku nie zgiąłem nikomu — tu: przed nikim. [przypis edytorski]

Karła — tj. Karola. [przypis edytorski]

karło (daw.) — rodzaj fotela o krzyżujących się nogach. [przypis edytorski]

karło (daw.) — rodzaj niewysokiego krzesła z podłokietnikami, o nogach z przodu i z tyłu uformowanych w kształt cyfry X; niekiedy z oparciem, częściej bez, czasem wyściełane materiałem lub skórą. [przypis edytorski]

karło (daw.) — rodzaj niewysokiego krzesła z podłokietnikami, o nogach z przodu i z tyłu uformowanych w kształt cyfry X; niekiedy z oparciem, częściej bez, czasem wyściełane materiałem lub skórą. [przypis edytorski]

karło — fotel o wygiętych nogach, popularny we Włoszech. [przypis edytorski]

karło — rodzaj niewysokiego, ozdobnego krzesła z podłokietnikami, o nogach z przodu i z tyłu uformowanych w kształt cyfry X; niekiedy z oparciem, częściej bez, czasem wyściełane materiałem lub skórą. [przypis edytorski]

karło — rodzaj ozdobnego fotela. [przypis edytorski]

karlić się — karłowacieć; degenerować się. [przypis edytorski]

karlik — tu: mały skrzat, karzełek. [przypis edytorski]

Karlin, czes. Karlín — dzielnica Pragi. [przypis edytorski]

karlino (wł. carlino) — moneta używana w Neapolu od końca XIII do początku XIV wieku, następnie przywrócona w wieku XVIII i XIX. [przypis edytorski]

Karlion — popr. Caerleon, miasto w płd. Walii, krainie położonej w płd-zach. części Wielkiej Brytanii; wczesnośredniowieczne centrum celtyckiego królestwa Gwent, istniejącego od wycofania się Rzymian z Wielkiej Brytanii w V w. do inwazji normańskiej na Walię w XI w.; często wspominane w różnych utworach związanych z mitologią walijską i średniowieczną literaturą walijską. [przypis edytorski]

karliści — konserwatywni zwolennicy Karola Burbona, hrabiego Moliny; po śmierci swego brata, króla Hiszpanii Ferdynanda VI, który na następcę wyznaczył kobietę, swoją niepełnoletnią córkę Izabelę, uznał on decyzję poprzednika za złamanie tradycyjnych praw dziedziczenia i ogłosił swoje wstąpienie na tron jako Karol V (stąd nazwa ruchu); wywołało to I wojnę karlistowską (1833–1839); mimo brutalnego spacyfikowania ruchu karlistowskiego zwolennicy Karola oraz jego potomków nie ustawali w dążeniach do przejęcia władzy siłą, organizując próby zamachów stanu i powstań w latach 1846, 1855, 1860, 1870, 1872–1876 i 1900. [przypis edytorski]

karli — tu: karłowaty. [przypis edytorski]

Karl Konrad Friedrich Wilhelm Lachmann (1793–1851) — niemiecki filolog i krytyk. [przypis edytorski]

Karlowingowie — dziś popr.: Karolingowie, dynastia frankijska wywodząca się od Karola Młota, panująca w latach 753–987; jej najwybitniejszym przedstawicielem był Karol Wielki, który stworzył pierwsze europejskie imperium od czasu upadku cesarstwa zachodniorzymskiego. [przypis edytorski]

Karlsbad — miejscowość uzdrowiskowa (dziś: Karlove Vary). [przypis edytorski]

Karlsbad — niem. nazwa Karlowych Warów, uzdrowiska w zach. Czechach. [przypis edytorski]

Karl właśc. Karol Wielki (ok. 742–814) — król Franków i Longobardów, koronował się na cesarza rzymskiego w Rzymie w r. 800. [przypis edytorski]

karma (sanskr.) — w hinduizmie i buddyzmie los wynikający z sumy czynów danej jednostki, realizujący się zasadniczo w następnym wcieleniu. [przypis edytorski]

karma — w hinduizmie i buddyzmie los wynikający z sumy czynów danej jednostki, realizujący się zasadniczo w następnym wcieleniu. [przypis edytorski]

karmazyna — bogaty szlachcic (od tkaniny, z której wykonywano kontusz). [przypis edytorski]

karmazyn (daw.) — szlachcic wysokiego rodu. [przypis edytorski]

karmazyn — szlachcic, który mógł nosić karmazynowy żupan. [przypis edytorski]

karmazyn — szlachcic z prawem do noszenia karmazynowego żupana. [przypis edytorski]

karmazyn — tu: magnat. [przypis edytorski]

karmazyn — tu: szlachcic (od popularnego koloru kontusza). [przypis edytorski]

karmazyn — zamożny szlachcic, magnat; od karmazynowego, tj. intensywnie czerwonego koloru szaty wierzchniej, żupana a. kontusza, której noszenie było prawnie dozwolone tylko wysokim urzędnikom państwowym i dostojnikom; poślednia szlachta nosiła szare żupany i stąd określana była mianem „szlachty szaraczkowej”. [przypis edytorski]

karm — B. lp.: karmę, pokarm. [przypis edytorski]

karm (daw.) — karma; pokarm. [przypis edytorski]

karm (daw.) — karma, pokarm. [przypis edytorski]

karm — dziś forma M.lp r.ż.: karma. [przypis edytorski]

karm — dziś: karma. [przypis edytorski]

karmelek — cukierek. [przypis edytorski]

Karmelici — klasztor oo. Karmelitów w Krakowie na Piasku. [przypis edytorski]

karmelki — tu: cukierki. [przypis edytorski]

Karmenta — daw. italska boginka położnic (rodzących kobiet), której świątynia znajdowała się u podnóża Kapitolu, a jej święto (Carmentalia) obchodzono 11 i 15 stycznia. [przypis edytorski]

Karmesin — dunkelrot. [przypis edytorski]

karmią — dziś N.lp r.ż: karmą. [przypis edytorski]

karmia (daw.) — karma, pokarm. [przypis edytorski]

karmia (daw.) — pokarm. [przypis edytorski]

karmia (daw.) — pokarm; tu: korzyść. [przypis edytorski]

karmia — dziś popr.: karma; jedzenie. [przypis edytorski]

karmia — dziś popr.: karma. [przypis edytorski]

karmia — karma, pokarm. [przypis edytorski]

karmicielka — tu: mamka. [przypis edytorski]

karmik — wieprz tuczony na ubój. [przypis edytorski]

Karmina — Leichengesänge. [przypis edytorski]

karminować — barwić usta karminem. [przypis edytorski]

karmi (starop. forma) — daw. forma trybu rozkazującego lp; dziś: karm. [przypis edytorski]

karm — karma, pokarm. [przypis edytorski]

karmny — o zwierzęciu hodowlanym: obficie karmiony z przeznaczeniem na ubój; tuczny. [przypis edytorski]

karmny — stanowiący pokarm; pożywny. [przypis edytorski]

karmny — tuczny, przeznaczony do uboju. [przypis edytorski]

karmny — tuczny. [przypis edytorski]

karmny — tu: utuczony. [przypis edytorski]

karm — pokarm dla zwierząt, karma. [przypis edytorski]

karm — pokarm, karma. [przypis edytorski]

karm (r.ż., daw.) — pokarm, pożywienie; karma. [przypis edytorski]

karm (r.ż., daw.) — pokarm, strawa. [przypis edytorski]

karm (rzecz. r.ż.; daw.) — pokarm, pożywienie; karma. [przypis edytorski]

karm (z ukr.) — pokarm, pożywienie. [przypis edytorski]

Karnak — miasto w Górnym Egipcie, położone na prawym brzegu Nilu, w pobliżu starożytnych Teb i Luksoru. [przypis edytorski]

Karnak — współczesna miejscowość w pobliżu północnej części Teb. Nazwa często odnoszona do położonego na terenie starożytnych Teb monumentalnego zespołu świątyń, kaplic, obelisków i innych budowli wznoszonych od czasów Średniego Państwa, szczególnie w epoce Nowego Państwa za panowania XVIII dynastii, kiedy Teby były stolicą Egiptu. Główne miejsce kultu Amona, Mut i Chonsu, trójcy bogów tebańskich. [przypis edytorski]

karna — liepos apatinė žievė. [przypis edytorski]

Karneades (…) utrzymywał, iż sława sama z siebie godna jest pożądania — Cyceron, O granicach dobra i zła, III, 17. [przypis edytorski]

Karneades z Cyreny (214–129 p.n.e.) — filozof grecki, wybitny przedstawiciel sceptycyzmu, zwierzchnik Akademii Platońskiej (od ok. 155 p.n.e.). [przypis edytorski]

Karneades z Cyreny (ok. 214–129 p.n.e.) — grecki filozof, przedstawiciel sceptycyzmu. [przypis edytorski]

karneol — kamień półszlachetny, czerwona, półprzezroczysta odmiana chalcedonu. [przypis edytorski]