Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 478 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 3678 przypisów.

Festina lente — Śpiesz się powoli (łac.) [przypis redakcyjny]

festinatio tarda est — Quintus Curtius, Historiae Alexandri Magni, IX, 9, 12. [przypis tłumacza]

feston — dekoracja z podwieszonej tkaniny. [przypis edytorski]

feston — dekoracja z podwieszonej tkaniny. [przypis edytorski]

feston — girlanda; element dekoracyjny w formie podwieszonych po bokach kwiatów lub upiętej tkaniny. [przypis edytorski]

feston — girlanda; malowniczo zwieszająca się roślinność. [przypis edytorski]

feston — motyw dekoracyjny w kształcie półwieńca. [przypis edytorski]

feston — tkanina upięta dekoracyjnie w formie girlandy lub draperii. [przypis edytorski]

festownie — tu: jak najlepiej (por. niem. fest: mocno, porządnie). [przypis redakcyjny]

fest (starop.) — uczta. [przypis redakcyjny]

fest (starop.) — uroczystość. [przypis redakcyjny]

Festtag (niem.) — święto; dzień świąteczny. [przypis edytorski]

festyna, właśc: festyn — uroczystość. Mowa tu o okresie przygotowań do powstania styczniowego. [przypis redakcyjny]

festyn (z fr.) — zabawa. [przypis redakcyjny]

Fet-ali-szach — dziś popr.: Fath Ali Szah Kadżar (1797–1834). [przypis edytorski]

feta (z fr. fête) — święto. [przypis edytorski]

fetniak — cwaniak, zawadiaka. [przypis edytorski]

fetor — smród. [przypis edytorski]

fetować — podejmować wystawnie, świętować obecność. [przypis edytorski]

fetować — uroczyście podejmować. [przypis redakcyjny]

fetyszysta — tu: wyznawca fetyszyzmu, czciciel przedmiotów (fetyszów), którym przypisywana jest moc nadprzyrodzona. [przypis edytorski]

fetyszyzm — jedna z pierwotnych form religii: oddawanie czci przedmiotom kultowym (fetyszom), którym przypisywana jest moc nadprzyrodzona. [przypis edytorski]

fetyszyzm (z portug.) — religia niektórych ludów pierwotnych polegająca na czczeniu przedmiotów (fetyszów), którym przypisywana jest moc nadprzyrodzona. [przypis redakcyjny]

Feuchtersleben Ernst (1806–1849) — austriacki poeta, eseista i lekarz. Przytoczony cytat znajduje się w jego Higienie duszy (1838), jako motto jednego z rozdziałów, z podpisem: Fryderyk Schlegel (1772–1829); wybitny niemiecki krytyk i estetyk romantyczny. [przypis redakcyjny]

Feuchtwanger, Lion (1884–1958) — pisarz niemiecki, autor powieści historycznych, w 1933 r. wyemigrował. [przypis edytorski]

Feuchtwanger, Lion — właśc. Jakub Arje (1884–1958), autor m.in. powieści Żyd Süß (1925), na podstawie której Veit Harlan nakręcił propagandowy, a niezgodny z jej wymową film, oraz Wojny żydowskiej (1932), której jednym z bohaterów jest Józef Flawiusz. [przypis edytorski]

Feuchtwanger, Lion — właśc. Jakub Arje (1884–1958), autor m.in. powieści Żyd Süß (1925), na podstawie której Veit Harlan nakręcił propagandowy, a niezgodny z jej wymową film, oraz Wojny żydowskiej (1932), której jednym z bohaterów jest Józef Flawiusz. [przypis edytorski]

feudalny — tu: wytworzony przez rycerstwo średniowieczne. [przypis redakcyjny]

feudum (z łac.) — lenno. [przypis redakcyjny]

feudysta — w państwie absolutystycznym prawnik, specjalizujący się w prawie feudalnym i prawach seniorskich. [przypis edytorski]

Feuerbach, Anselm (1829–1880) — malarz niemiecki, przedstawiciel klasycyzmu; tu mowa o jego monumentalnym obrazie Uczta Platona (Das Gastmahl des Plato), powstałym w dwóch wersjach: z roku 1869 oraz 1874. [przypis edytorski]

Feuerbach kochał konkretnego człowieka (…) jako przezwyciężenie abstrakcji, nie jako rozbudzenie samodzielne i irracjonalne całej tej konkretnej treści — Stanisław Brzozowski, Fryderyk Nietzsche, Stanisławów 1907, s. 72. [przypis autorski]

Feuerbach, Ludwig (1804–1872) — filozof niemiecki, uczeń Hegla, zwolennik materializmu i krytyk idealizmu. [przypis edytorski]

Feuerbach, Ludwig (1804–1872) — niemiecki filozof. [przypis edytorski]

Feuerbach, Ludwig Andreas (1804–1872) — filozof niemiecki, uczeń Hegla, później zwolennik materializmu, krytyk idealizmu i chrześcijaństwa; wywarł wpływ na kształtowanie się poglądów m.in. Stirnera, Marksa i Engelsa. [przypis edytorski]

Feuerbach, Ludwig Andreas (1804–1872) — filozof niemiecki, uczeń Hegla, zwolennik materializmu i krytyk idealizmu. [przypis edytorski]

Feuerbach, Ludwik (1804–1872) — filozof niemiecki, uczeń Hegla, później zwolennik materializmu. [przypis edytorski]

Feuerbach, Ludwik (1804–1872) — filozof niemiecki, uczeń Hegla, później zwolennik materializmu. [przypis edytorski]

feuer (niem.) — ognia!, pal! [przypis edytorski]

feu (fr. dosł.: światło) — w teatrze: dodatkowe wynagrodzenie płatne od występu. [przypis edytorski]

feu (fr.) — ogień, tu prawdop.: oświetlenie teatralne. [przypis edytorski]

Feuillet, Octave (1821–1890) — pisarz francuski. [przypis redakcyjny]

Feuillet, Octave (1821–1890) — pisarz i dramaturg francuski. [przypis edytorski]

Feuilletowskie powieści — tzn. Oktawa Feuilleta (1821–1890), pisarza francuskiego, autora poczytnych niegdyś powieści obyczajowych drugorzędnej wartości literackiej. [przypis redakcyjny]

feullieton (fr.) — felieton. [przypis edytorski]

Feydeau, Georges (1862–1921) — francuski dramatopisarz, autor licznych fars; najbardziej znany z Damy od Maksyma z 1899 roku. [przypis edytorski]

Fezensac, Fesausaguet i Astarac — niewielkie średniowieczne hrabstwa w Gaskonii (płd.-zach. Francja). [przypis edytorski]

Fez — miasto w płn.-zach. Afryce, w ob. Maroku; od X w. ważny ośrodek kulturalny, religijny i gospodarczy, stolica potężnego królestwa muzułmańskiego. [przypis edytorski]

fez — nakrycie głowy noszone przez mężczyzn w świecie arabskim. Czerwona filcowa czapka o kształcie walca, ozdobiona czarnym frędzlem. [przypis edytorski]

fez — nakrycie głowy noszone przez mężczyzn w w krajach muzułmańskich: czerwona filcowa czapka o kształcie walca, ozdobiona czarnym frędzlem. Fez jest kojarzony jest głównie z Imperium Osmańskim, gdzie został wprowadzony urzędowo w pierwszej połowie XIX w. [przypis edytorski]

fez — nakrycie głowy o kształcie przypominającym cylinder, najczęściej czerwony; nazwa pochodzi od marokańskiego miasta Fez. [przypis edytorski]

fez — nakrycie głowy w kształcie ściętego stożka noszone przez mężczyzn w świecie muzułmańskim. [przypis edytorski]

fiaker a. fiakier (daw., z fr. fiacre: dorożka) — dorożkarz, woźnica. [przypis edytorski]

fiakier a. fiakr (daw., z fr.) — dorożka; także: dorożkarz, woźnica. [przypis edytorski]

fiakier a. fiakr (z fr. fiacre) — dorożka; lekki, miejski pojazd konny przeznaczony do wynajmowania do przewozu osób. [przypis edytorski]

fiakier (daw.) — dorożka. [przypis edytorski]

fiakier (daw., z fr.) — dorożka; także: dorożkarz. [przypis edytorski]

fiakier — dorożka; dorożkarz. [przypis edytorski]

fiakier — dorożka; powóz z woźnicą wynajmowany dla przebycia określonej trasy lub na godziny. [przypis edytorski]

fiakier — dorożkarz. [przypis redakcyjny]

fiakier (fr. fiacre) — dorożka. [przypis edytorski]

fiakr (z fr. fiacre) — dorożka lub osoba nią powożąca, tj. dorożkarz. [przypis edytorski]

fiakr (z fr.) — woźnica, dorożkarz. [przypis edytorski]

Fiametta — karczmareczka z Walencji. [przypis redakcyjny]

fiant pilulae, et pereat mundus (łac.) — zrób pigułki, choćby zginął świat. Forma fiant (zrób, wykonaj; dosł.: niech będzie zrobione) była używana w farmacji na wystawianych po łacinie receptach. [przypis edytorski]

fiasco (wł.) — butelka. [przypis edytorski]

fiasco (wł.) — fiasko, niepowodzenie, nieudanie się czegoś. [przypis edytorski]

fiasco (wł.) — klapa, fiasko. [przypis edytorski]

fiasko — niepowodzenie. [przypis edytorski]

fiasko (z wł. fiasco) — nieudanie się czegoś, niepowodzenie. [przypis edytorski]

fiat iustitia, et pereat mundus (łac.) — niech stanie się sprawiedliwość, choćby zginął świat. [przypis edytorski]

fiat lux (łac.) — niech się stanie światło. [przypis edytorski]

fiat lux (łac.) — niech stanie się światło. [przypis edytorski]

fiat! pereat! (łac.) — niech się stanie! niech zginie! [przypis edytorski]

Fiat sancta voluntas Dei (łac.) — niech się stanie święta wola Boga. [przypis redakcyjny]

fiat vita, cui vita (łac.) — niech się stanie życie, komu życie (w domyśle: jest pisane, jest przewidziane); trawestacja słów z Biblii, z Księgi Rodzaju, fiat lux: niech się stanie światło. [przypis edytorski]

Fiat voluntas tua, Domine (łac.) — Niech się dzieje wola Twoja, Panie. [przypis redakcyjny]

Fiat voluntas tua (łac.) — bądź wola Twoja. [przypis edytorski]