Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15517 przypisów.
ustawca (daw.) — ten, który ustanawia. [przypis edytorski]
ustawca praw (daw.) — prawodawca, ustawodawca. [przypis edytorski]
ustawić (daw.) — ustanowić. [przypis edytorski]
ustawić (daw.) — ustanowić. [przypis redakcyjny]
ustawicznie (daw.) — ciągle. [przypis edytorski]
ustawiczny (daw.) — ciągły. [przypis edytorski]
ustawne (daw.) — ustawiczne, nieustanne, stałe. [przypis edytorski]
ustawnie (daw.) — ciągle. [przypis edytorski]
ustawnie (daw.) — nieustannie, stale, uporczywie. [przypis edytorski]
ustawnie (daw.) — nieustannie, ustawicznie; ciągle. [przypis edytorski]
ustawnie (daw.) — nieustannie, ustawicznie. [przypis edytorski]
ustawnie (daw.) — stale, nieustannie. [przypis edytorski]
ustawnie (daw.) — stale, nieustannie, ustawicznie. [przypis edytorski]
ustawnie (daw.) — ustawicznie, ciągle. [przypis edytorski]
ustawnie (daw.) — ustawicznie, nieustannie; ciągle. [przypis edytorski]
ustawnie (daw.) — ustawicznie, nieustannie. [przypis edytorski]
ustawnie (daw.) — ustawicznie; nieustannie. [przypis edytorski]
ustawnie (daw.) — ustawicznie, stale. [przypis edytorski]
ustawnie sprawować (daw.) — ustawicznie się uniewinniać. [przypis redakcyjny]
ustawny (daw.) — ciągły, nieustanny, ustawiczny; tu: notoryczny. [przypis edytorski]
ustawny (daw.) — ciągły. [przypis edytorski]
ustawny (daw.) — ciągły, ustawiczny, nieustanny; ustawnemi czaty: daw. forma N. lm, dziś popr.: ustawnymi czatami. [przypis edytorski]
ustawny (daw.) — nieustający. [przypis edytorski]
ustawny (daw.) — ustawiczny, ciągły. [przypis edytorski]
ustawny (daw.) — ustawiczny; nieustanny. [przypis edytorski]
ustawny (daw.) — ustawiczny, nieustanny. [przypis edytorski]
ustawny (daw.) — ustawiczny, nieustanny, stały. [przypis edytorski]
ustęp (daw.) — ubocze; miejsce położone na uboczu. [przypis edytorski]
usterknąć (daw.) — potknąć się. [przypis redakcyjny]
ustrzedz (daw.) — dziś: ustrzec. [przypis edytorski]
ustrzmić (daw.) — nastrzępić. [przypis redakcyjny]
usty (daw.) — dziś popr. forma N. lm: ustami. [przypis edytorski]
usty (daw.) — dziś popr. forma N. lm.: ustami. [przypis edytorski]
usty (daw.) — dziś popr. N.lm: ustami. [przypis edytorski]
usty (daw.) — dziś: ustami. [przypis edytorski]
usty (daw.) — obecnie N.lm: ustami. [przypis edytorski]
usuć (daw.) — usypać. [przypis edytorski]
uszak (daw.) — rama drzwi a. okien; futryna. [przypis edytorski]
uszczwać (daw.) — poszczuć, zaszczuć (na polowaniu). [przypis edytorski]
uszczypka (daw.) — uszczypliwa uwaga pod czyimś adresem, przymówka. [przypis edytorski]
uszyjek (reg.) a. oszyjek (daw.) — wąskie przejście. [przypis edytorski]
utraktować (daw.) — uraczyć, ugościć. [przypis edytorski]
utrefiony (daw.) — ufryzowany. [przypis edytorski]
utrefiony (daw.) — ułożony, ufryzowany. [przypis edytorski]
utrefiony (daw.) — ułożony w loki. [przypis edytorski]
utwierdzenie (daw.) — umocnienia. [przypis edytorski]
utwierdzenie (daw.) — umocnienie, fortyfikacje. [przypis edytorski]
utwierdzenie (daw.) — umocnienie. [przypis edytorski]
utwierdzić (daw.) — ustanowić. [przypis edytorski]
uwabny (daw., środ.) — wabiący głosem (używane w odniesieniu do przyuczania ptaka łowczego do powrotu na głos myśliwego). [przypis edytorski]
uważać co (daw.) — zwracać uwagę na co. [przypis edytorski]
uważać coś (daw.) — dziś: zwracać na coś uwagę, zauważać coś. [przypis edytorski]
uważać (daw.) — tu: zauważać, spostrzegać. [przypis edytorski]
uważać (daw.) — tu: zwracać uwagę. [przypis edytorski]
uważać (daw.) — zauważać, dostrzegać. [przypis edytorski]
uważać (daw.) — zauważać, dostrzegać, spostrzegać. [przypis edytorski]
uważać jako (daw.) — postrzegać jako. [przypis edytorski]
uważać kogoś (daw.) — dziś: zwracać na kogoś uwagę, zauważać kogoś. [przypis edytorski]
uważaj je jako (daw.) — uważaj je za; traktuj je jako. [przypis edytorski]
uważajże (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że; znaczenie: uważaj przecież, zwróć uwagę wreszcie. [przypis edytorski]
uważam (…) sądy Twe sprawiedliwe (daw.) — uważam (…) za sprawiedliwe. [przypis edytorski]
uważany (daw.) — tu: brany pod uwagę. [przypis redakcyjny]
uważany (daw.) — tu: obserwowany, badany. [przypis edytorski]
uważny (daw.) — ważny; [poważany; por. daw.: uważać kogo, tj. szanować]. [przypis redakcyjny]
uważyć (daw.) — zdać sobie z czegoś sprawę. [przypis edytorski]
uwiadomić (daw.) — powiadomić, poinformować. [przypis edytorski]
uwiadomienie (daw.) — powiadomienie, zawiadomienie. [przypis edytorski]
uwidzieć (daw.) — zobaczyć. [przypis edytorski]
uwięzion (daw.) — uwięziony. [przypis edytorski]
uwieńczon (daw.) — skrócona forma przymiotnika r.m.; dziś: uwieńczony. [przypis edytorski]
uwieńczyły kwiaty (daw.) — dziś: uwieńczyły kwiatami; por.: innymi słowy (starop. forma N. lm). [przypis edytorski]
uwiniony (daw.) — dziś popr. forma: owinięty. [przypis edytorski]
uwłóczyć (daw.) — odmówić. [przypis redakcyjny]
uźrzysz (daw.) — ujrzysz. [przypis edytorski]
uźrzysz (…) drugą stroną (daw.) — dziś: ujrzysz drugą stronę. [przypis edytorski]
używać (daw.) — mieć coś, dysponować czymś, cieszyć się czymś. [przypis edytorski]
używiesz (daw.) — dziś: użyjesz. [przypis edytorski]
u zdroja (daw., gw.) — dziś popr. forma D.lp: zdroju. [przypis edytorski]
uzdrowion (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; forma podst.: uzdrowiony. [przypis edytorski]
uznać (daw.) — tu: dowiedzieć się. [przypis edytorski]
uznawać jako (daw.) — dziś: uznawać za. [przypis edytorski]
uznojony (daw.) — zmęczony, strudzony. [przypis edytorski]
uzyszcze (daw.) — uzyska. [przypis edytorski]
wąkop (daw.) — wądół. [przypis redakcyjny]
wątlić (daw.) — czynić wątłym, osłabiać. [przypis edytorski]
wątor (daw.) — tu: przejście. [przypis edytorski]
wątpia (daw., gw.) — wnętrzności; mieć coś na wątpiach — pot.: mieć coś na wątrobie; martwić się czymś, nie ujawniając. [przypis edytorski]
wątpia (daw., gw.) — wnętrzności. [przypis edytorski]
wątpia (daw.) — wnętrzności. [przypis edytorski]
wątpiciel (daw.) — człowiek wątpiący, sceptyk. [przypis edytorski]
wątpie (daw., gw.) — wnętrzności. [przypis edytorski]
wabność (daw.) — powab, ponętność. [przypis edytorski]
wabny (daw.) — dziś: powabny, pociągający. [przypis edytorski]
waćpan (daw.) — forma skrócona od „waszmość pan”. [przypis edytorski]
waćpan (daw.) — skrót od: wasza miłość pan. [przypis redakcyjny]
wacek (daw.) — mieszek, worek. [przypis edytorski]
wachmeister a. wachmajster (daw.) — strażnik, dozorca; sierżant. [przypis edytorski]
wachmistrz (daw.) — komendant posterunku wojskowego; podoficer kawalerii. [przypis edytorski]
wachmistrz (daw.) — komendant posterunku żandarmerii; wachmistrzem miejskiej milicji warszawskiej, stacjonującej w ratuszu Starej Warszawy, był wówczas Grzegorz Kimankiewicz. [przypis edytorski]
wacpan, wacpanna (daw.) — waćpan, waćpanna. [przypis edytorski]
