Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 159532 przypisów.

spurguota — pumpuruota, su pumpurais. [przypis edytorski]

spurius (łac. med.) — rzekomy, pozorny. [przypis edytorski]

spuść (gw., daw.) — zwolnij, przestań, zmniejsz. [przypis autorski]

spuść mu (daw.) — tu: oszczędź mu cierpień. [przypis edytorski]

Spuść na dół twe oczy, a lżej ci będzie wędrować tą drogą — Wizerunki pychy leżą na wspak wywrócone na skale, rozum więc radzi, ażeby im lepiej się przypatrzyć, spuścić w dół oczy, czyli stać się pokornym. [przypis redakcyjny]

spuść się na mnie (daw.) — zostaw to mnie, polegaj na mnie. [przypis edytorski]

spuścić kogo z kim — poróżnić. [przypis redakcyjny]

spuścić kwintę — zniżyć ton. [przypis redakcyjny]

spuścić się (daw.) — polegać, oprzeć się (na kimś), zaufać, zwierzyć się (komuś). [przypis edytorski]

spuścić się (daw.) — zaufać, zwierzyć się. [przypis edytorski]

spuścić się na coś — zaufać czemuś. [przypis edytorski]

spuścić się na kogo (daw.) — oprzeć się na kim, zaufać komu. [przypis edytorski]

spuścić się na kogoś/coś — zaufać komuś lub czemuś. [przypis edytorski]

spuścić się na kogoś (daw.) — polegać na kimś. [przypis redakcyjny]

spuścić się na kogoś (daw.) — zaufać komuś, polegać na kimś. [przypis edytorski]

spuścić się na kogoś (daw.) — zaufać komuś. [przypis edytorski]

spuścić się na kogoś (daw.) — zawierzyć komuś, podporządkować swoje działanie czyjejś opinii. [przypis edytorski]

spuścić się na kogoś (daw.) — zdać się na kogoś. [przypis edytorski]

spuścić się na kogoś — polegać na kimś. [przypis edytorski]

spuścić się w czymś na kogoś — zaufać komuś w jakiejś sprawie, powierzyć komuś jakąś sprawę. [przypis edytorski]

spuścić się (z czegoś) (daw.) — zwierzyć się. [przypis edytorski]

spuścić się z tajemnicy — wyznać tajemnicę. [przypis edytorski]

spuścić — tu: oddać; tu forma 1 os. lp cz. przysz.: spuszczę. [przypis redakcyjny]

spuścić — tu: zwierzyć. [przypis edytorski]

spuścić z tonu — stracić pewność siebie; pozbyć się hardości. [przypis edytorski]

spuści (daw.) — ześlij (archaiczna forma trybu rozkazującego z końcówką na -i/-y). [przypis edytorski]

spuścisty — spadzisty, stromy. [przypis edytorski]

spustoszono Azów ogniem i mieczem — Rosjanie zdobyli Azów w r. 1696 za Piotra Wielkiego, oddali go na mocy traktatu pokojowego w r. 1711, ale odebrali znowuż w 1739. [przypis tłumacza]

spust — spuszczenie wody ze stawu w celu wyciągnięcia ryb. [przypis redakcyjny]

spustu nie dawaj — nie popuszczaj. [przypis edytorski]

spuszczać się (daw.) — liczyć na kogoś / na coś, pozwalać komuś / czemuś rozstrzygnąć. [przypis edytorski]

spuszczać się (daw.) — liczyć (na kogoś), polegać (na kimś). [przypis edytorski]

spuszczać się (daw.) — polegać na kimś, liczyć na kogoś, ufać komuś. [przypis redakcyjny]

spuszczać się (daw.) — ufać komuś, polegać na kimś. [przypis edytorski]

spuszczać się (daw.) — zdawać się na kogoś lub coś, polegać na kimś lub czymś. [przypis edytorski]

spuszczać się na coś (daw.) — liczyć na coś. [przypis edytorski]

spuszczać się na coś (daw.) — liczyć na coś, zdawać się na coś. [przypis edytorski]

spuszczać się na coś (daw.) — polegać na czymś. [przypis edytorski]

spuszczać się na coś (daw.) — polegać na czymś, zdawać się na coś. [przypis edytorski]

spuszczać się na co (starop.) — zdać się na co; zawierzyć czemu. [przypis edytorski]

spuszczać się na (daw.) — tu zdawać się na. [przypis edytorski]

spych — urwisty, stromy brzeg. [przypis redakcyjny]

spychy — urwiste brzegi. [przypis autorski]

S. Pyrowicz, Przyczynek do teorii prawa autorskiego, „Gazeta Sądowa Warszawska” 1908, nr. 26, s. 424. [przypis autorski]

S. Pyrowicz, Przyczynek do teorii prawa autorskiego, „Gazeta Sądowa Warszawska” 1908, nr. 26, s. 424. [przypis autorski]

spyskać (reg.) — zryć (mówi się tak zwykle o świni ryjącej grunt). [przypis edytorski]

spyskać — stratować, przeryć ryjami. [przypis redakcyjny]

spyskłać — zbrudzić, zmazać. [przypis redakcyjny]

spytać się jej (rusycyzm) — popr. z B.: spytać się ją. [przypis edytorski]

Spyta ktoś Zenona, co to natura (…) — Cyceron, O naturze bogów, II, 22. [przypis tłumacza]

spytałem jej — dziś popr.: spytałem ją. [przypis edytorski]

spytałem Loni (daw.) — dziś popr. forma D.: spytałem Lonię. [przypis edytorski]

Spytałem się, co by to było? — dziś popr. zdanie to powinno kończyć się kropką jako twierdzące; tu: zostawiono dla przykładu daw. interpunkcję. [przypis edytorski]

(…) spytał się mię Satumo, co bym sądził o naszych naukach? — dziś zdanie to powinno poprawnie kończyć się kropką. [przypis edytorski]

spytano Agesilausa (…) mężami (łac.) — Plutarch, Powiedzenia spartańskie. [przypis tłumacza]

Spytano jednego filozofa (…) sadzę człowieka — anegdota ta, powtarzana powszechnie o Diogenesie, nie znajduje potwierdzenia w żadnym ze źródeł starożytnych (Bayle). [przypis tłumacza]

spyża (daw.) — jedzenie, pokarm, prowiant. [przypis edytorski]

spyża (daw.) — prowiant. [przypis edytorski]

spyża (przestarz.) — żywność, prowiant. [przypis edytorski]

spyża (przestarz.) — żywność. [przypis edytorski]

sq. (łac.) — skrót od sequens: następny (wers), lub sequentes: następne. [przypis edytorski]

Squallentem barbam et concretos sanguine crines Vergilius, Aeneida, II, 277: „Oszpecony kurzawą, cały we krwi tonie”. [przypis redakcyjny]

Squalodon (paleont.) — rodzaj walenia o mieszanych cechach pierwotnych i współczesnych, żyjącego 33–14 mln lat temu. [przypis edytorski]

square (ang.) — plac; skwer. [przypis edytorski]

squaw — kobieta indiańska. [przypis autorski]

Squillante, Paolo — włoski duchowny, kanonik w Neapolu, autor m.in. Tractatus de obligationibus clericorum (1635). [przypis edytorski]

squire (ang.) — właściciel ziemski; tu: obywatel. [przypis edytorski]

S. R., częściej: eser — członek rosyjskiej Partii Socjalistów-Rewolucjonistów. [przypis edytorski]

srėbyti — valgyti. [przypis edytorski]

srężoga a. śreżoga — zjawisko optyczne, jakie dają promienie światła przeświecające przez mgłę, dym, zapylone a. mocno rozgrzane powietrze, co sprawia wrażenie wibracji, migotania obrazu. [przypis edytorski]

srebniejszy — dziś: bardziej srebrny. [przypis edytorski]

srebrem i złotem obdarowawszy — por. Starożytności I, VIII, 1. [przypis tłumacza]

Srebrna Góra (317 m n.p.m.) — czwarte pod względem wysokości wzgórze zrębu Pasma Sowińca na terenie Lasu Wolskiego w Krakowie. Na jego stromych, południowych stokach znajduje się rezerwat przyrody Bielańskie Skałki, a na szczycie wzgórza klasztor kamedułów i Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Na południowych i południowo-zachodnich stokach Srebrnej Góry, po obu stronach alei Wędrowników, u podnóża klasztoru kamedułów, znajduje się druga co do wielkości w Polsce winnica. [przypis edytorski]

srebrnego żyta, złotej pszenicy — odniesienie do fragmentu poematu Mickiewicza Pan Tadeusz: „Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem, / Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem”. [przypis edytorski]

srebrnemi — daw. forma N. i Msc. lm przymiotników r.ż. i r.n.; dziś tożsama z r.m.: srebrnymi. [przypis edytorski]

srebrne rosą — srebrne od rosy (niwy). [przypis edytorski]

Srebrniki i miska soczewicy — nawiązanie do dwóch motywów biblijnych: za 30 srebrników (monet srebrnych) apostoł Judasz zdradził Jezusa Chrystusa, powodując jego uwięzienie przez Rzymian i w konsekwencji ukrzyżowanie (Mt 26); za miskę soczewicy patriarcha Jakub podstępem wyłudził od swojego brata Ezawa prawo do starszeństwa (Rdz 25: 29–34). [przypis edytorski]

srebrnołuki książę — Apollo. [przypis edytorski]

Srebrnołuki (mit. gr.) — przydomek Apolla, przewodnika dziewięciu muz, boga sztuki, wróżbiarstwa i gwałtownej śmierci. [przypis edytorski]

srebrnopiany — charakterystyczny dla Tetmajera neologizm; piana fali w kolorach srebra. [przypis edytorski]

srebrnoszaty (neol.) — odziany w srebrne szaty. [przypis edytorski]