Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 14954 przypisów.

Swera (…)/ Który był jednakiego z stoikami zdania — Spherus z Bosporu, uczeń Zenona z Cytium, należał do sekty stoików, założonej przez swego nauczyciela. [przypis redakcyjny]

swe syny — dziś popr. forma B. lm: swoich synów. [przypis edytorski]

Swetoniusz (…) mówi o cudzie głoszącym Rzymowi, że natura króla mu wydać miałaProdigium Romae factum publice, quo denuntiabitur, regem populi Romani naturam populo (Sueton., Aug. 94 [Żywot Augusta 94]. [przypis autorski]

Swetoniusz opowiada, iż (…) Kajus Rabiriusz — Swetoniusz, Boski Juliusz, 12 [w:] Żywoty cezarów. [przypis tłumacza]

Swetoniusz powiada, iż (…) wydobył z króla Ptolomeusza trzy miliony (…) talarów — por. Swetoniusz, Boski Juliusz, 54 [w:] Żywoty cezarów; w oryginale jest to sześć tysięcy talentów. [przypis tłumacza]

Swetoniusz, właśc. Caius Suetonius Tranquillus (ok. 69–po 122 n.e.) — historyk rzymski; znany przede wszystkim jako autor Żywotów cezarów, biografii kolejnych władców rzymskich od Juliusza Cezara (100–44 p.n.e.) do Domicjana (51–96 n.e.). [przypis edytorski]

Swewowie a. Swebowie — związek plemion germańskich (w początkach V w. n.e. obejmujący Kwadów, Markomanów i Alamanów; skład związku bywał jednak zmienny); ludy zamieszkujące tereny położone nad środkowym biegiem Łaby, które w 60 r. p.n.e. przekroczyły Ren i pod wodzą Ariowista dokonały inwazji na obszar Galii, pokonani przez Cezara (58 r. p.n.e.), wycofali się do Kotliny Czeskiej, do państwa Markomanów rządzonego przez Marboda (zajmowało ono obszary od Łaby na zach. po Wisłę i Maruszę na wsch., Morze Bałtyckie na płn. i Dunaj na płd.); Swebowie stanowili stałe zagrożenie dla cesarstwa rzym. między I a IV w. n.e., organizując częste wypady na jego teren z rejonu śr. biegu Dunaju, niejednokrotnie przełamując granice cesarstwa. W okresie wędrówki ludów, w 406 r. wraz z Wandalami i Alanami przekroczyli Ren i zaatakowali Galię; po trzech latach, złupiwszy doszczętnie prowincję, przemieścili się na obszar Płw. Iberyjskiego (409 r. n.e.), gdzie, w jego płn.-zach. części (dziś: region Galicji) utworzyli własne królestwo; w V w. przyjęli chrześcijaństwo (466 r.); w 585 r. zostali podbici przez Wizygotów. [przypis edytorski]

swe wrogi — dziś popr. forma B. lm: swych wrogów. [przypis edytorski]

swey płci dziełom odwykała (starop.) — odzwyczajała się od czynności [przypisanych osobom] swojej płci. [przypis edytorski]

Swieczpauksztynis (mit. litewska) — bożek opiekujący się ptakami. [przypis edytorski]

Swift, Jonathan (1667–1745) — autor Podróży Guliwera. [przypis tłumacza]

Swift, Jonathan (1667–1745) — irlandzki pisarz, autor wielu utworów satyrycznych. [przypis edytorski]

Swift, Jonathan (1667–1745) — irlandzki pisarz, duchowny anglikański; wybitny przedstawiciel i autor jednej z najbardziej znanych książek oświecenia, Podróży Guliwera, fantastyczno-przygodowej powieści i satyry na społeczeństwo angielskie. [przypis edytorski]

Swift, Jonathan (1667–1745) — irlandzki pisarz, duchowny anglikański; wybitny przedstawiciel i autor jednej z najbardziej znanych książek oświecenia, Podróży Guliwera, fantastyczno-przygodowej powieści i satyry na społeczeństwo angielskie. [przypis edytorski]

Swift, Jonathan (1667–1745) — irlandzki pisarz. [przypis edytorski]

Swinarski, Artur Maria (1900–1965) — poeta, satyryk, dramatopisarz, grafik; od 1940 do 1952 mieszkał w Krakowie, gdzie w sezonie 1945/46 był kierownikiem literackim nowo otwartego Teatru Lalki, Maski i Aktora „Groteska”. [przypis edytorski]

Swinarski, Artur Maria (1900–1965) — poeta, satyryk, dramatopisarz oraz artysta plastyk. [przypis edytorski]

Swinburne, Algernon Charles (1837–1909) — angielski pisarz, łączący idee prerafaelitów z poglądami romantycznymi, popularyzator twórczości Baudelaire'a, głosiciel poglądów republikańskich. [przypis edytorski]

Swinburne, Algernon Charles (1837–1909) — angielski poeta, dramaturg, powieściopisarz i krytyk. [przypis edytorski]

Swinburne Island — sztuczna wyspa w portowej zatoce miasta Nowy Jork, używana dawniej jako miejsce kwarantanny dla imigrantów. [przypis edytorski]

swirepyj (z ros.) — okrutny. [przypis edytorski]

swironek (daw.) — schowek, magazyn. [przypis edytorski]

switer — dziś popr.: sweter. [przypis edytorski]

swój chudobny dział — sens: to, co się jej należy. [przypis edytorski]

swoboda zdań — tu: swoboda poglądów. [przypis edytorski]

swobodę z ojca powziął łona — w A[autografie; Red. WL]. przekreślone: z matki wyssał łona. [przypis redakcyjny]

swobodno — dziś popr.: swobodnie. [przypis edytorski]

swobodno (gw., daw.) — swobodnie. [przypis autorski]

swobodno (ros.) — wolno. [przypis edytorski]

swobodnym — dziś powiedzielibyśmy: wolnym. [przypis edytorski]

swobody — tu: zwolnienie od danin, udzielane przez pana nowo osiedlanym chłopom i dzierżawcom. [przypis redakcyjny]

swocyk (gw.) — zdrobn. od: swok (swak), tj. mąż ciotki. [przypis edytorski]

swoić się — oswajać się. [przypis edytorski]

swoich wielkich krewniaków, jeleni — sarny i znacznie od nich większe jelenie to różne gatunki zwierząt, chociaż wiele osób mylnie uważa, że sarna to samica jelenia. [przypis edytorski]

swoię (starop. forma) — dziś B.lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]

swoim świecznikiem zapalał drugi, również siedmioramienny — siedmioramienny świecznik (menora) stanowi podstawowy symbol judaizmu. [przypis edytorski]

swoiste wzmożenie ekspresyjności formy (…) rozdrażnienie formy artystycznej, które przekracza ramy impresjonizmu, nastrojowości czy naturalizmu — K. Wyka, Zarys literatury polskiej. 1884–1925, Kraków 1951, s. 44. [przypis autorski]

swoją łódkę (…) skierowałeś do łodzi rybaka — Do łodzi św. Piotra, czyli do św. Kościoła Chrystusowego. [przypis redakcyjny]

swoją osobą udaje ścięty łuk mostu w połowie — Obraz dziwnie plastyczny, przedstawiający człowieka, który głęboko zamyślony, głową i wyższą częścią ciała pochylony naprzód postępuje drogą. [przypis redakcyjny]

swoją siostrzenicę Elżbietę — Elżbietę Gabrielę Bawarską (1876–1965), księżniczkę bawarską, od 1900 żonę Alberta, następcy tronu Belgii, który w 1909 został królem Belgów. [przypis edytorski]

swojak — krewny; mieszkaniec tej samej wsi, tych samych okolic. [przypis edytorski]

swoję (daw.) — dziś popr. forma B.lp: swoją. [przypis edytorski]

swoję — dziś forma B.lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]

swoję — dziś popr. forma B. l. poj.: swoją. [przypis edytorski]

swoję — dziś popr. forma B. lp: swoją. [przypis edytorski]

swoję — dziś popr. forma B.lp: swoją (zniekształcone dla rymu). [przypis edytorski]

swoję — dziś popr. forma D.lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]

swoję głowę (starop. forma) — swoją głowę. [przypis edytorski]

swoję rodzonę — dziś popr. B. lp: swoją rodzoną. [przypis edytorski]

swoję (starop. forma B. lp, r.ż.)— dziś popr.: swoją. [przypis edytorski]

swoję (starop. forma) — dziś B.lp r.ż.: swoją. [przypis edytorski]

swoję (starop. forma) — dziś popr.: (w) swoją. [przypis edytorski]

swoję (starop. forma) — swoją. [przypis edytorski]

swoję trochę podatku — swój niewielki podatek; tę niewielką sumę podatku, którą musi płacić. [przypis edytorski]

swoje Bogi — dziś popr. forma B. lm: swoich bogów. [przypis edytorski]

swojego karła posadził — był to karzeł, który przybył do Pięknej Rączki z koniem, zbroją i wyposażeniem dla niego na wyprawę; autor, skracając narrację z książki Malory'ego, pominął wzmiankę o karle przy tamtym wydarzeniu. [przypis edytorski]

swojego podstróża (subcustodem suum) — Lurcjona, jako pomocnika Sceledrusa, któremu żołnierz oddał w nadzór Filokomazjum. [przypis tłumacza]

swojego siostrzeńca, Pana Borsa z Ganisu — tak w oryginale ang. (nephew); jest to jednak omyłka autora, gdyż ojciec Lancelota, król Ban, był bratem króla Borsa starszego, ojca Borsa młodszego; zatem Lancelot i Bors młodszy byli dla siebie wzajemnie braćmi stryjecznymi. [przypis edytorski]

swojego zdrowia równie dobrze umacniać i zachowywać, jak, przeciwnie, przez chorobę — zapewne skrócony sposób mówienia, zamiast: „wmawiając w siebie chorobę”. [przypis tłumacza]

swojej kryzys artystycznej — dziś r.m.: swojego kryzysu artystycznego. [przypis edytorski]

swojem — daw. forma dla r.ż. i r.n.; dziś: swoim. [przypis edytorski]

swojem — daw. forma zaimków rodzaju żeńskiego i nijakiego; dziś: swoim. [przypis edytorski]

swojemi — dziś popr.: swoimi. [przypis edytorski]

swoje pognoił snopy — przymówka do Snopa, herbu Wazów. [przypis redakcyjny]

swoje znajome — dziś popr. forma B. lm r.m-os.: swoich znajomych. [przypis edytorski]

swołocz parsziwaja! Ja tebie pokażu (ros.) — parszywa swołocz, ja ci pokażę. [przypis edytorski]

swołocz (pogardl.) — o człowieku lub ludziach budzących odrazę. [przypis edytorski]

swołocz (pogard.) — ludzie budzący odrazę, bydło. [przypis edytorski]

swołocz — pogard. przezwisko (o osobie nieuczciwej, źle wychowanej a. odrażającej). [przypis edytorski]

Swołocz (…) swiataja wiera, bożji ugodniki, poszli, swołocz! (ros.)— Swołocz… święta wiara, sługi Boże, precz, swołocz! [przypis edytorski]

swornie (daw.) — porządnie, w sposób zorganizowany. [przypis edytorski]

swor — tu: ćwiek (sworzeń). [przypis edytorski]

sworzeń — element łączący części maszyny w taki sposób, że mogą się one obracać. [przypis edytorski]

swowolnie (daw.) — tu: własnowolnie, dobrowolnie. [przypis edytorski]

S. Wróblewski, Austrya a berneńska umowa o międzynarodowej ochronie praw twórców, „Czasopismo prawnicze i ekonomiczne: Organ Wydziału Prawa i Administracyi Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Towarzystwa Prawniczego i Ekonomicznego w Krakowie”, 1990 r., z 1–2, s. 467. [przypis autorski]

S. Wróblewski, Austrya a berneńska umowa o międzynarodowej ochronie praw twórców, „Czasopismo prawnicze i ekonomiczne: Organ Wydziału Prawa i Administracyi Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Towarzystwa Prawniczego i Ekonomicznego w Krakowie”, 1990 r., z 1–2, s. 464. [przypis autorski]

S. Wróblewski, Austrya a berneńska umowa o międzynarodowej ochronie praw twórców, „Czasopismo prawnicze i ekonomiczne: Organ Wydziału Prawa i Administracyi Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Towarzystwa Prawniczego i Ekonomicznego w Krakowie”, 1990 r., z 1–2, s. 468. [przypis autorski]

S. Wronkowska, Z. Ziembiński, Zarys teorii prawa, Poznań 2001, s. 48. [przypis autorski]

swymi ramiony — dziś popr. forma N.lm: swoimi ramionami. [przypis edytorski]

swymi wdzięki — dziś popr. forma N.lm: swymi wdziękami. [przypis edytorski]

Swynojady (z ukr.) — świniożercy; Tuhaj-Bej jako dobry muzułmanin nie jadł mięsa świń, które uważał za nieczyste, i gardził tymi, którzy je jedzą. [przypis redakcyjny]

swywole — dziś: swawole. [przypis edytorski]